Metroid: Other M

"Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς", έλεγε κάποτε μια διαφήμιση γνωστού προϊόντος. Κάτι παρόμοιο βίωσε ο υπογράφων, όταν είδε τους τίτλους τέλους του Metroid: Other M, να "πέφτουν" με χαρακτηριστική περηφάνια στην οθόνη. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας. Όταν στο τιμόνι της ανάπτυξης του νέου Metroid βρίσκεται μία εταιρία, που στο βιογραφικό της έχει τίτλους όπως τα Ninja Gaiden και Dead or Alive, τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα. Όχι γιατί οι συγκεκριμένες δημιουργίες δεν ήταν κορυφαίες, ούτε γιατί η Team Ninja δεν έχει ικανούς ανθρώπους στο ενεργητικό της. Απλά, η σειρά Metroid αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της, έχει ένα ιδιαίτερο και σπάνιο στυλ, και σίγουρα αυτοί που θα μπορούσαν να παραδώσουν το επόμενο "μεγάλο" Metroid, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Κι όμως, η ιστορία είναι εδώ για να μας διδάσκει. H Team Ninja πήρε τη σκυτάλη από τη Retro Studios -την τύχη της οποίας θα θέλαμε πολύ να μάθουμε- και παραδίδει, με τη δική της βεβαίως πινελιά και πάντα με τη βοήθεια της Nintendo, έναν εξαιρετικό τίτλο. Για να είμαστε ακριβείς, ο τίτλος αναπτύχθηκε από την ομάδα Project M, την οποία αποτελούν, κυρίως, άτομα από την Team Ninja, τη Nintendo και τη D-Rockets. Τώρα, το αν το Metroid: Other M, είναι άξιος διάδοχος της αριστουργηματικής τριλογίας της Retro Studios, είναι κάτι που θα αναλύσουμε στο κείμενο που ακολουθεί.
Μυρίζει 1994... - Σενάριο
Το παιχνίδι ξεκινά με την τελική αναμέτρηση της Samus Aran -της κεντρικής πρωταγωνίστριας της σειράς- με τη Mother Brain, από το Super Metroid του SNES. Βλέποντας την επική αυτή εισαγωγή, ένα γλυκό ρίγος μας διαπέρασε, σκεπτόμενοι πως, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, μερικά pixels του 1994 μεταλλάχτηκαν σε εξαιρετικής ποιότητας CGI γραφικά. Μετά το τέλος του intro, η Samus δέχεται ένα άγνωστης προέλευσης σήμα κινδύνου, που την οδηγεί στο διαστημικό ερευνητικό κέντρο Bottle Ship. Εκεί, θα συναντήσει μία επίλεκτη ομάδα στρατιωτών από τη Galactic Federation, με αρχηγό τον Adam Malkovich, τον οποίο η Samus είχε διοικητή όταν ακόμη εκτελούσε τα στρατιωτικά της καθήκοντα.
Πολύ γρήγορα η ηρωίδα μας, θα ανακαλύψει ότι κάτι πολύ επικίνδυνο βρίσκεται σε εξέλιξη σε αυτό το γιγαντιαίο αεροσκάφος και θα θελήσει να συνεργαστεί με την πρώην ομάδα της, ώστε να λύσει το μυστήριο του Bottle Ship. Είναι φανερό ότι, για πρώτη φορά στο franchise, το σενάριο αφοσιώνεται στην ιστορία και τα βιώματα της Samus. Τι έγινε στο τάδε μέρος, τη δείνα περίοδο, ποια ήταν τα συναισθήματά της και ποιες οι πράξεις της. Βλέπουμε, λοιπόν, ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο πίσω από το κράνος και η αλήθεια είναι ότι μέχρι την έλευση του Other M, λίγα πράγματα γνωρίζαμε για την πρωταγωνίστρια.
Κάπου εδώ, έρχεται και η πρώτη ψυχρολουσία, αφού οι αρχικές ώρες του παιχνιδιού είναι γεμάτες από μεγάλης διάρκειας cutscenes, εκ των οποίων πολλά συνοδεύονται από την, ας μας επιτραπεί η έκφραση, "ποζεριά" και υπερβολή που χαρακτηρίζει τους τίτλους της Team Ninja. Slow-motion βουτιές, ακροβατικά και έξυπνες ατάκες, δεν είχαμε δει και ακούσει σε κανένα Metroid του παρελθόντος. Κάποιοι όμορφοι μονόλογοι της πρωταγωνίστριας, που της επιτρέπουν να ξετιλύξει για πρώτη φορά τα συναισθήματά της και φέρνουν στην επιφάνεια κρυφές πτυχές του σκοτεινού παρελθόντος της, προσπαθούν, αλλά δεν καταφέρνουν να καλμάρουν την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.
Γενικότερα, τα Metroid δεν είναι παιχνίδια που στηρίζουν πολλά στην αφήγηση και προτιμούν να "κάνουν" και να "δείχνουν", παρά να "λένε". Το Metroid: Other M, τις πρώτες ώρες, μόνο "λέει" και δεν "κάνει" τίποτα απολύτως. Προς μεγάλη μας έκπληξη, όμως, το υπόλοιπο του παιχνιδιού ανταμείβει ακόμη και τον πιο παραδοσιακό και πιστό Metroid οπαδό. Αν διαγράψουμε από τις μνήμες μας το απογοητευτικό πρώτο δίωρο, καθώς και λίγες ακόμη "υπερβολικές" και ρομαντικές σκηνές προς το τέλος, δηλώνουμε υπεύθυνα ότι το Other M, είναι όσο "Metroid" έπρεπε και μπορούσε να είναι...