Κυριακή 30 Απριλίου 2017
Off-road γκάζια στο Dirt 4
Ο... διαφορετικός Joker του Injustice 2
Σάββατο 29 Απριλίου 2017
Perception: H τυφλός εφιάλτης αρχίζει τον Μάιο
3,5 εκατομμύρια Resident Evil 7
Παρασκευή 28 Απριλίου 2017
Battlefield 1 spring update
Οι Ashe και Vaan επιστρέφουν στο Final Fantasy 12: The Zodiac Age
Πέμπτη 27 Απριλίου 2017
The Pillars of the Earth: Η περιπέτεια 12ου αιώνα αρχίζει τον Αύγουστο
Τα δωρεάν παιχνίδια PS Plus για τον Μάιο 2017
Τετάρτη 26 Απριλίου 2017
Και Vanquish στο PC;
Τρίτη 25 Απριλίου 2017
ΤΟ OUTCAST 2 ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ..
Οι δράκοι φέρνουν την απόλυτη καταστροφή στο Shadow of War
Δευτέρα 24 Απριλίου 2017
Fullmetal Alchemist: Δείτε το δεύτερο trailer της live-action ταινίας
Τα X-Files επιστρέφουν για 11η σεζόν
Κυριακή 23 Απριλίου 2017
Οι παιχταράδες του NBA Playgrounds
Aaron Gordon Al Horford Al Jefferson Alex English Allen Iverson Alonzo Mourning Andre Drummond Andrew Wiggins Anfernee Hardaway Anthony Davis Ben McLemore Ben Simmons Bill Laimbeer Bill Russell Bill Walton Billy Cunningham Blake Griffin Bradley Beal Brandon Ingram Brook Lopez Buddy Hield CJ McCollum Carmelo Anthony Chandler Parsons Chauncey Billups Chris Bosh Chris Mullin Chris Paul Chris Webber Clyde Drexler Damian Lillard Danilo Gallinari Danny Ainge David Robinson DeAndre Jordan DeMar DeRozan DeMarcus Cousins DeMarre Carroll Dell Curry Derrick Rose Dikembe Mutombo Dirk Nowitzki Dominique Wilkins Dragan Bender Draymond Green Dwight Howard Dwyane Wade Elfrid Payton Emmanuel Mudiay Enes Kanter Eric Bledsoe Evan Turner Frank Kaminsky George Gervin George Hill George Mikan Goran Dragic Gordon Hayward Grant Hill Greg Monroe Hakeem Olajuwon Harrison Barnes Hassan Whiteside Ian Mahinmi Jabari Parker Jahlil Okafor Jakob Poeltl Jamal Crawford Jamal Murray James Harden James Worthy Jason Kidd Jaylen Brown Jeff Teague Jeremy Lin Jimmy Butler Joel Embiid John Stockton John Wall Jonas Valanciunas Jordan Clarkson Jrue Holiday Karl Anthony Towns Karl Malone Kawhi Leonard Kevin Durant Kevin Johnson Kevin Love Kris Dunn Kris Humphries Kristaps Porzingis Kyle Lowry Kyrie Irving LaMarcus Aldridge Larry Johnson LeBron James Luis Scola Luol Deng Magic Johnson Marc Gasol Marcus Morris Marcus Smart Marquese Chriss Mason Plumlee Matt Barnes Maurice Cheeks Michael Beasley Michael Kidd-Gilchrist Mike Conley Jr. Mitch Richmond Monta Ellis Nenê Nerlens Noel Nicolas Batum Nikola Jokic Nikola Vucevic Oscar Robertson Otto Porter Jr. Patrick Beverley Patrick Ewing Pau Gasol Paul George Paul Millsap Paul Westphal Rajon Rondo Ray Allen Reggie Jackson Ricky Rubio Robert Parish Roy Hibbert Rudy Gay Rudy Gobert Russell Westbrook Scottie Pippen Shaquille O'Neal Shawn Kemp Shawn Marion Spud Webb Stephen Curry Steven Adams Thon Maker Tim Hardaway Trey Burke Ty Lawson Tyreke Evans Victor Oladipo Vince Carter Walt Frazier Willis Reed Wilt Chamberlain Zach LaVine Zach Randolph
Σάββατο 22 Απριλίου 2017
Mervils Review για όλους..
Όταν κυκλοφόρησε το Super Mario 64 (και υπήρξα από τους τυχερούς που το απόλαυσαν στο αξέχαστο για μένα Nintendo 64) ήταν ριζοσπαστική η μεταφορά του πιο διάσημου platformer από τις δύο διαστάσεις στις τρεις. Το πείραμα είχε τεράστια επιτυχία, έλαβε διθυραμβικές κριτικές και υπήρξε έναυσμα για την επιτυχία του 3D γενικότερα. Στις μέρες μας που το VR θεωρείται αν μην τι άλλο το επόμενο μεγάλο στοίχημα της βιομηχανίας, και μέχρι τουλάχιστον να βγει κάποια στιγμή ένα VR Super Mario, έχουν ήδη κυκλοφορήσει κάποια VR platformers, με το Mervils να είναι ό,τι πιο κοντά στο είδος του διάσημου υδραυλικού. Εντάξει, δεν έχει δημιουργηθεί από υπερκολοσσό όπως είναι η Nintendo, αλλά μπορεί και να φέρνει επανάσταση στο είδος. Ή μήπως όχι;
Στο Mervils δεν έχουμε να κάνουμε με υδραυλικό, αλλά με χομπιτοειδή πλασματάκια, των οποίων ο κόσμος απειλείται από τον φοβερό και τρομερό Balazar, ένα πρώην Mervil που θα μπορούσαμε να πούμε πως πήγε στη σκοτεινή πλευρά και έγινε ένας σούπερ κακός μάγος με μοναδικό σκοπό του να καταλάβει όλους τους κόσμους και να τους γεμίσει με σκοτάδι και μιζέρια. Εσείς, ως ο ήρωας-χόμπιτ-Mervil, αναλαμβάνετε να μαζέψετε όλες τις χαμένες και διάσπαρτες σελίδες του μυστικού βιβλίου των Mervils, κάτι το οποίο εγγυάται πως θα σας βοηθήσει να νικήσετε τον Balazar. Η ιστορία, που όπως καταλαβαίνετε έχει μαζέψει υλικό από πολλά παιχνίδια/ταινίες/βιβλία, σταματάει κάπου εδώ. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω, αλλά μεταξύ μας δε χρειάζεται απαραίτητα και κάτι παραπάνω. Ο Mario σε δεκάδες παιχνίδια ακόμα την πριγκίπισσα ψάχνει. Οπότε από πλευράς ιστορίας το Mervils σίγουρα δεν πρωτοτυπεί, αλλά προσφέρει το βασικό πακέτο για την αρχή του platformer.
Και αυτό γιατί ένα platformer στηρίζεται κυρίως στο gameplay του και στους κόσμους του. Το Mervils στο σημείο αυτό πρωτοτυπεί σχετικά, συνδυάζοντας κάποια βασικά στοιχεία RPG. Έτσι, ξεκινάτε την περιπέτεια με την δημιουργία του χαρακτήρα σας. Εδώ μπορείτε να επιλέξετε την εμφάνιση του Mervil σας, αλλάζοντάς του τον σωματότυπο, τα μαλλιά, τα μούσια, αλλά και το είδος προστασίας σας (πχ περικεφαλαία, επωμίδες κτλ). Στην αρχή όντας αρχάριοι μπορείτε μόνο να επιλέξετε τα βασικά όπλα και ένα καπέλο αν θέλετε, αλλά όσο προχωράτε στο παιχνίδι και συλλέγετε τις χαμένες σελίδες και τα νομίσματα που υπάρχουν διάσπαρτα στις διάφορες πίστες, ξεκλειδώνετε περισσότερα όπλα, περικεφαλαίες και άλλα. Μη φαντάζεστε τίποτα εντυπωσιακό ή κάποιο περίπλοκο σύστημα άμυνας/επίθεσης. Αλλά όσο πιο καλή προστασία έχετε τόσο πιο πολλές καρδιές προστίθενται στην υγεία σας.
Τα Mervils αυτοπροσώπως.
Όπως προσέξατε ανέφερα νομίσματα. Γιατί όπως προείπα το Mervils ακολουθεί/αντιγράφει αρκετά πιστά το Super Mario 64. Έτσι, μπορείτε να συλλέξετε νομίσματα είτε απλά μαζεύοντας αυτά που υπάρχουν διάσπαρτα στους κόσμους του παιχνιδιού, είτε ξεκλειδώνοντας σεντούκια, είτε σκοτώνοντας εχθρικά πλάσματα που ξεπετιούνται μπροστά σας, είτε ολοκληρώνοντας κάποιες αποστολές που σας αναθέτουν τα υπόλοιπα Mervils. Με τους ίδιους τρόπους βρίσκετε και τις χαμένες σελίδες, που όπως προανέφερα είναι ο βασικός σας στόχος. Για να το κάνετε αυτό επισκέφτεστε τους διάφορους κόσμους που έχουν σχεδιάσει οι developers του παιχνιδιού με τρόπο όχι πολύ διαφορετικό από (ώ τι έκπληξη) το Super Mario 64. Αντί για πίνακες ζωγραφικής που είχε το παιχνίδι της Nintendo, έχετε κάποιες πύλες που σας οδηγούν στους κόσμους, ενώ καθένας από αυτούς έχει άλλους τρεις έτοιμους να τους ανακαλύψετε. Τα νομίσματα, όπως και τις σελίδες τα χρειάζεστε προκειμένου να αναβαθμίσετε τον εξοπλισμό του ήρωά σας.
Οι βασικοί κόσμοι είναι τέσσερις: Ο κόσμος της εξοχής, ο κόσμος της άγριας δύσης, ο κόσμος των πάγων και τέλος ο κόσμος της Καραϊβικής. Καθένας από αυτούς έχει διαφορετικές αποστολές, διαφορετικούς εχθρούς και βέβαια διαφορετικά bosses. Στην ουσία τους, βέβαια, δε διαφέρουν και πολύ, είναι όμως ευχάριστα ανανεωτικοί ως προς τη συνολική τους ατμόσφαιρα. Η σειρά που επισκέπτεστε τους κόσμους είναι ελεύθερη, ενώ σε κάθε έναν από αυτούς είτε ολοκληρώνετε τις αποστολές που σας αναθέτουν τα Mervils με τα οποία συνομιλείτε, είτε απλά ολοκληρώνετε την πίστα, οπότε και συγκεντρώνετε τις χαμένες σελίδες. Μερικές από αυτές είναι κρυμμένες σε διάφορα σημεία του χάρτη, οπότε το ότι ολοκληρώνετε όλες τις αποστολές δε σημαίνει απαραίτητα ότι τις εντοπίζετε και όλες. Χρειάζεται να εξερευνήσετε όλα τα σημεία κάθε πίστας και να συνομιλήσετε με κάθε Mervil για να συγκεντρώσετε όλες τις σελίδες. Κάτι το οποίο όπως καταλαβαίνετε αρχίζει λίαν συντόμως να γίνεται βαρετό. Γιατί το Mervils ναι μεν είναι από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια VR παιχνίδια μέχρι τώρα (υπολογίζετε γύρω στις οκτώ ώρες αν θέλετε να βρείτε όλες τις σελίδες), αλλά πραγματικά αποδεικνύει ότι μία καλή VR εμπειρία δεν είναι μόνο η μεγάλη σε διάρκεια εμπειρία. Το παιχνίδι θα μπορούσε να είναι 50% μικρότερο και θεωρώ πως και πιο απολαυστικό θα ήταν και θα προσέφερε ό,τι καλύτερο είχε. Ειδικά στον κόσμο της εξοχής που επισκέφθηκα και πρώτο (καθώς είναι η λογική σειρά) απογοητεύτηκα και δεν κρύβω ότι πολλές φορές σκεφτόμουν να το αφήσω το παιχνίδι. Ευτυχώς οι υπόλοιποι τρεις κόσμοι είναι εντυπωσιακά καλύτεροι και βελτιώνουν σημαντικά τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού. Πιστεύω ότι ο κόσμος της εξοχής θα μπορούσε να λείπει εντελώς.
Ο περιβόητος Balazar!
Όσον αφορά στο καθαρά platforming gameplay, εκτός από το κλασικό τρίπτυχο “χοροπηδάω-σκοτώνω-μαζεύω νομίσματα”, το Mervils πρωτοτυπεί σε διάφορα σημεία προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την δύναμη του VR. Έτσι, μπαίνετε μέσα σε κανόνια και εκτοξεύεστε, οδηγείτε ένα βαγόνι ή ένα έλκυθρο σε ράγες τρένου ή πίστα πάγου αντίστοιχα, ενώ προσπαθείτε να αποφύγετε πέτρες και φωτιές που εκτοξεύουν τα bosses εναντίον σας. Όλα αυτά απαιτούν ταχύτητα, αντανακλαστικά, ενώ προσφέρουν και μία ελάχιστη δόση αδρεναλίνης λόγω VR. Τα συγκεκριμένα σημεία είναι και από τα πιο ενδιαφέροντα του παιχνιδιού. Όσο για τα bosses, η δυσκολία ποικίλει με περίεργο τρόπο. Έτσι ενώ το πρώτο boss είναι αρκετά εύκολο (ο δράκος στον κόσμο της εξοχής στο κάστρο), τα υπόλοιπα τουλάχιστον σε εμένα φάνηκαν εκθετικά δυσκολότερα. Και εκεί που πίστευα ότι ο Balazar ο ίδιος θα μου σπάσει τα νεύρα μέχρι να εξοντωθεί, αποδείχθηκε πολύ πιο εύκολος από πχ το γκόλουμ με τις πέτρες. Όπως και να έχει η δυσκολία σε όλες τις πίστες είναι καλά ισορροπημένη και καταφέρνετενα εξοντώσετε τους εχθρούς ακριβώς πριν από το κομβικό σημείο που αρχίζει να σας ανεβαίνει η πίεση.
Καθώς το Mervils πάνω από όλα είναι VR παιχνίδι, καιρός να αναφέρουμε το immersion. Προσωπικά, από τα τρία VR platformers που έχω δοκιμάσει (Mervils, Bound και Robot Rescue), μόνο το Robot Rescue θεωρώ ότι έχει ένα άψογα σχεδιασμένο gameplay προσαρμοσμένο στα πλαίσια του VR και αυτό ενδεχομένως γιατί έχει μικρή διάρκεια. Γενικά, όπως και να το κάνουμε, όταν μιλάμε για τεχνολογία VR όλοι έχουμε στο μυαλό μας μία εμπειρία πρώτου προσώπου. Όταν απλά είστε η κάμερα που ακολουθεί ένα τρίτο πρόσωπο, η εμπειρία χαλάει σχεδόν αυτόματα γιατί δε νιώθετε ότι είστε μέσα στον κόσμο. Στα πλαίσια αυτά, θεωρώ ότι το Mervils με εξαίρεση δύο τρία σημεία, δεν καταφέρνει σε καμία περίπτωση να σας κάνει να νιώσετε ότι είστε μέσα σε έναν άλλο κόσμο και ότι δεν παίζετε ένα παιχνίδι. Και με αυτή τη λογική θεωρώ ότι θα ήταν εξίσου καλό αν το έπαιζα απλά στην τηλεόρασή μου. Γιατί εκτός των άλλων, και παρότι προσφέρει όλες τις πιθανές ρυθμίσεις άνεσης, θεωρώ ότι ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι από πλευράς ναυτίας. Πολλές φορές το σταμάτησα μόνο και μόνο γιατί είχα ζαλιστεί. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να ξεκινήσετε με κάμερα στατική και σιγά σιγά να τεστάρετε τις υπόλοιπες επιλογές.
Ο κόσμος στον βυθό της Kαραϊβικής είναι μακράν ο πιο όμορφος του παιχνιδιού.
Οπτικά, το Mervils είναι φανερά μία δημιουργία μικρού ανεξάρτητου στούντιο, με χοντροκομμένα μοντέλα, σχεδόν ανύπαρκτα textures και σε μερικά σημεία μέχρι και bugs στα γραφικά. Ο κόσμος της εξοχής ειδικά μου θύμισε κάποια παιχνίδια που υλοποιούν φοιτητές στα πλαίσια εργασιών τους. Ευτυχώς και σε αυτό τον τομέα, οι υπόλοιποι κόσμοι είναι σα να βγήκαν από άλλο παιχνίδι. Πολύχρωμοι, οπτικά πρωτότυποι και με ένα λεπτό χιούμορ φτιαγμένοι, αν μην τι άλλο αποζημιώνουν για την όποια έλλειψη πιο προχωρημένων τεχνικών. Στο ίδιο μοτίβο και ο ήχος. Η μουσική ανά τους κόσμους είναι χαριτωμένη, αλλά μονότονη, χωρίς όμως να εκνευρίζει. Οι ομιλίες σε γενικά πλαίσια έιναι προφανώς ερασιτεχνικές, αν και ορισμένες (όπως του μάγου Merlyn που σας καθοδηγεί ή ακόμα και του ίδιου του Balazar) είναι κάπως καλύτερες. Κάτι που μου άρεσε σαν πρωτοτυπία, είναι ότι η μουσική σε όλες τις πίστες βγαίνει από συγκεκριμένα σημεία. Έτσι πχ στον κόσμο της εξοχής υπάρχουν διάσπαρτα γραμμόφωνα ή στον κόσμο της Καραϊβικής (στον βυθό συγκεκριμένα) υπάρχουν διάσπαρτα κοχύλια μέσα από τα οποία βγαίνει η μουσική που ακούγεται. Χαριτωμένο.
Παρασκευή 21 Απριλίου 2017
Tέσσερις μέρες δωρεάν Dawn of War 3
Aerea: Αction RPG... μετά μουσικής
Τετάρτη 19 Απριλίου 2017
Δημιουργώντας το Horizon Zero Dawn
Το Halo Wars: Definitive Edition "σολάρει" σε Xbox One και PC
Τρίτη 18 Απριλίου 2017
Ξανασώστε τον κόσμο στο Destiny 2
Nier: Automata Review
Το πρώτο Nier βγήκε πριν από αρκετά χρόνια και είναι ένα παιχνίδι που εκτιμήθηκε αρκετό καιρό μετά την κυκλοφορία του. Αυτό γιατί από την μία είχε μία ιδιόμορφη αλλά άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά από την άλλη σαν παιχνίδι είχε πολλές παραξενιές και τεχνικά ήταν αρκετά πίσω για την εποχή του. Το Nier: Automata, ο πνευματικός διάδοχος του Nier, είναι προικισμένο με πολλά από τα θετικά στοιχεία του πρώτου παιχνιδιού, παρουσιάζει αισθητές βελτιώσεις στο gameplay, αλλά δεν αποφεύγει τις ενοχλητικές παραξενιές που κρατούσαν πίσω τον προκάτοχό του.
Η ιστορία του Nier: Automata είναι αυτόνομη και ανεξάρτητη από τα γεγονότα του Nier, αν και μοιράζεται το ίδιο σύμπαν. Το παιχνίδι σας μεταφέρει σε ένα δυστοπικό μέλλον στο οποίο ο κόσμος έχει κατακτηθεί από τα ρομπότ και οι λιγοστοί άνθρωποι που έχουν απομείνει έχουν αποικίσει το φεγγάρι προκειμένου να προφυλαχτούν από τις επιθέσεις των ρομπότ. Η μόνη ελπίδα των ανθρώπων είναι τα androids που δημιούργησαν οι ίδιοι προκειμένου να κερδίσουν ξανά την πρωτοκαθεδρία τους στον κόσμο. Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι κατά κύριο λόγο δύο androids, η 2Β και ο 9S, οι οποίοι μάχονται μαζί για την σωτηρία του κόσμου, ακολουθώντας κατά κύριο λόγο εντολές από την οργάνωση Yorha που είναι πίσω από την δημιουργία αυτών των androids. Αν και το σενάριο δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, η εξέλιξη της ιστορίας, οι σοβαρές ανατροπές, αλλά και οι φιλοσοφικές προεκτάσεις σε σοβαρά θέματα της ανθρωπότητας το κάνουν να ξεχωρίζει. Το παιχνίδι δεν φοβάται να πιάσει θέματα όπως την πιθανότητα συναισθηματικής νοημοσύνης των μηχανών, την θέση του ανθρώπου στον κόσμο, τον αέναο κύκλο της ζωής κλπ, τα οποία μπορεί να μην αποδίδονται πάντα με τον καλύτερο τρόπο, αλλά είναι πολύ θετικό που τα βλέπουμε σε ένα video game. Βέβαια για να μπορέσετε να κατανοήσετε και να βιώσετε όλα αυτά πρέπει να παίξετε τον τίτλο από την αρχή ως το τέλος τρεις φορές και να δείτε πέντε διαφορετικά φινάλε, μέσα από τα οποία ξετυλίγεται ολόκληρη η ιστορία.
Η αναγκαιότητα να κάνετε τρία διαφορετικά playthrough αποτελεί μία από τις πολλές παραξενιές που κάνουν το Nier: Automata να διχάζει. Από την μία ενισχύεται το σενάριο βλέποντας με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα γεγονότα, αλλά από την άλλη επηρεάζει αρνητικά σε σημεία το ίδιο το gameplay. Στο πρώτο playtrough ελέγχετε την 2B και έχετε δίπλα σας σε ρόλο support τον 9S, ενώ στο δεύτερο playthrough αναλαμβάνετε τον 9S, έχοντας για support την 2B, παίζοντας όμως από την αρχή τις ίδιες αποστολές, πέρα από μεμονωμένα σημεία στα οποία οι δύο χαρακτήρες αποχωρίζονται ο ένας τον άλλον. Έτσι στην ουσία επαναλαμβάνετε περίπου το 80% του πρώτου playthrough παίζοντας απλά με άλλον χαρακτήρα! Ευτυχώς το τρίτο playthrough δεν είναι επίπονο, καθώς η ιστορία προχωράει και σας δίνεται η ευκαιρία να παίξετε και με τρίτο χαρακτήρα που συναντάτε στα δύο πρώτα playthrough, ενώ ξεκλειδώνονται νέες αποστολές σε διαφορετικές περιοχές, συναντάτε νέους εχθρούς και διαφορετικά αφεντικά.
Το σύστημα μάχης είναι απλό αλλά εθιστικό.
Η απόφαση των δημιουργών να κόψουν επί της ουσίας το παιχνίδι σε τρία μέρη είναι πραγματικά δίκοπο μαχαίρι, γιατί σε πολλά σημεία πέφτει ο ρυθμός του παιχνιδιού κάνοντας τα ίδια πράγματα, ενώ και ο 9S σαν χαρακτήρας είναι αρκετά διφορούμενος. Και αυτό γιατί το δυνατό του σημείο είναι η δυνατότητα να κάνει hacking στο λογισμικό των ρομπότ, το οποίο αποδίδεται με μία 8-bit αισθητική που από κάποια στιγμή και μετά γίνεται άκρως επαναλαμβανόμενη και κουραστική. Οι παραξενιές του Nier: Automata δεν σταματούν εδώ, καθώς υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που πασχίζετε να καταλάβετε γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα η αδυναμία σας να σώσετε κατά την πρώτη ώρα του παιχνιδιού, η πρωτοβουλία που παίρνει κάποιες φορές το παιχνίδι ώστε μην σας αφήνει να τηλεμεταφερθείτε σε σημεία του κόσμου που έχετε ξεκλειδώσει, ο σοδομαζοχιστικός μίνι χάρτης που σκοπό έχει περισσότερο να σας μπερδέψει και λιγότερο να σας βοηθήσει και άλλα.
Αν παραβλέψετε αυτές τις ιδιοτροπίες, τότε απολαμβάνετε ένα από τα πιο φρέσκα και πρωτότυπα παιχνίδια που έχετε παίξει τα τελευταία χρόνια. Μπορεί το Nier: Automata να λογίζεται ως action RPG, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί ένα κράμα από διαφορετικά είδη. Συγκεκριμένα, κατά βάση είναι action τρίτου προσώπου το οποίο ανά τακτά χρονικά διαστήματα μεταλλάσσεται σε side-scrolling platformer, άλλες φορές σε side-scrolling shooter, άλλες φορές σε twin-stick shooter κλπ, δίνοντας συνεχώς μία φρέσκα πνοή στο gameplay. Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι όλες οι “εκδοχές” είναι καλοσχεδιασμένες και θα μπορούσαν να αποτελέσουν αυτόνομα παιχνίδια. Πέρα όμως από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες στις οποίες απεικονίζεται η δράση, το ίδιο το παιχνίδι δεν διστάζει σε πολλά σημεία να παίξει μαζί σας, “σπάζοντας τον τέταρτο τοίχο” που βρίσκεται ανάμεσα σε εσάς και αυτό, γεγονός που κάνει ακόμη πιο συναρπαστική την εμπειρία.
Το σύστημα μάχης του Nier: Automata θυμίζει σε μεγάλο βαθμό Bayonetta, όσον αφορά το ρυθμό της μάχης και την ταυτόχρονη χρήση melee και ranged όπλων για να αντιμετωπίζετε τους εχθρούς, αν και σε καμία περίπτωση δεν φτάνει το βάθος του συστήματος μάχης των Bayonetta. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, καθώς ο ρυθμός της μάχης είναι καταιγιστικός, οι κινήσεις αποφυγής έχουν την απαραίτητη ρευστότητα και τα combo με τα melee όπλα είναι άκρως εθιστικά και εντυπωσιακά στην εκτέλεσή τους. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μπορείτε να εξολοθρεύετε τους εχθρούς χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όπλα για μάχες σώμα με σώμα όπως σπαθί, ακόντιο, σφυρί και άλλα, ενώ ταυτόχρονα με την βοήθεια του pod που βρίσκεται πάνω από το κεφάλι σας εξαπολύετε επιθέσεις από μακριά. Δυστυχώς τα melee όπλα δεν έχουν μεγάλη ποικιλία, ενώ ενδέχεται να αντιμετωπίσετε πρόβλημα και με το lock-άρισμα όταν σας επιτίθενται ταυτόχρονα πολλοί εχθροί, αφού δεν σας δίνεται η επιλογή να επιλέγετε εσείς τον επόμενο εχθρό που lock-άρετε, με αποτέλεσμα πολλές φορές να επιτίθεστε σε εχθρούς που δεν θέλετε.
Τα αφεντικά προκαλούν σοκ και δέος.
Το σύστημα μάχης ευνοείται σημαντικά από τον μηχανισμό της προσθήκης microchips που τοποθετείτε στους χαρακτήρες σας και σας χαρίζουν πλεονεκτήματα όπως έξτρα ζωή, μεγαλύτερη ζημιά που κάνει το pod, μεγαλύτερη ταχύτητα, να προκαλείτε μεγαλύτερη ζημιά χρησιμοποιώντας melee όπλα κλπ. Οι θύρες στις οποίες στοιβάζετε τα microchips είναι περιορισμένες, οπότε καλείστε να επιλέξετε ποια από τα microchips που βρίσκετε στα σώματα των εχθρών ή στον κόσμο του παιχνιδιού σας εξυπηρετούν. Η επιλογή των microchips αντικατοπτρίζει και τον τρόπο παιχνιδιού σας, αφού αν δυναμώσετε την ισχύ του pod σας, επικεντρώνεστε σε επιθέσεις από μακριά, ενώ αντίθετα αν επενδύσετε στα melee όπλα, επικεντρώνεστε κυρίως σε μάχες σώμα με σώμα κλπ.
Σοκ και δέος προκαλούν οι μάχες με τα αφεντικά και κυρίως με τα μεγαλόσωμα ρομποτικά κατασκευάσματα. Ο ρυθμός σε αυτές τις μάχες είναι φρενήρης, με τις κινήσεις σας να απαιτούν τέλειο συγχρονισμό. Το παιχνίδι συχνά πυκνά αλλάζει οπτικές γωνίες στις οποίες η δράση μεταφέρεται από το έδαφος στον αέρα και από τις επιθέσεις σώμα με σώμα καλείστε να εξαπολύσετε μακρινές ρήψεις όντας μέσα στο αυτοσχέδιο αεριωθούμενο όχημά σας. Για να απολαύσετε ακόμη περισσότερο αυτές τις μάχες συνίσταται να παίξετε τουλάχιστον σε hard δυσκολία, γιατί στο normal επιλέγοντας τα σωστά microchips είναι πολύ δύσκολο να χάσετε, γεγονός που μειώνει την πρόκληση Σχετικά ευχαριστημένοι θα μείνετε και με την ποικιλία των απλών εχθρών (στο σύνολο όλου του παιχνιδιού και όχι μόνο του πρώτου playthrough), αλλά και με τη νοημοσύνη των απλών εχθρών οι οποίοι επιτίθενται μαζικά και μπορούν να σας προκαλέσουν προβλήματα.
Δευτέρα 17 Απριλίου 2017
Platinum: Θέλουμε όλα τα παιχνίδια μας να βγουν και στο PC
Κυριακή 16 Απριλίου 2017
Hey! Pikmin: Τα Pikmin πάνε 3DS τον Ιούλιο
Πρώτος μήνας-ρεκόρ για το Switch
Σάββατο 15 Απριλίου 2017
Ever Oasis: Το ταξίδι στην έρημο αρχίζει τον Ιούνιο
Berserk and the Band of the Hawk Review
Το Berserk είναι μια ιδιαίτερη σειρά manga που ξεκίνησε το 1988 από τον Kentaro Miura, ενώ έχει βγει και σχετική σειρά anime, μια τριλογία ταινιών και πρόσφατα σε άλλο ένα anime που αποτελεί συνέχεια των ταινιών. Διαδραματίζεται σε έναν φανταστικό ευρωπαϊκό μεσαίωνα όπου ταράζεται από συνεχείς πολέμους με τις συγκρούσεις μεταξύ πανίσχυρων βασιλείων να είναι καθημερινό φαινόμενο. Χαρακτηριστικό του Berserk είναι η βία, το αίμα και η μαυρίλα που στάζει από κάθε του σελίδα δίνοντας έτσι μια έντονη εμπειρία στον αναγνώστη. Από την πρώτη στιγμή που διάβασα το manga, o σκληρός του κόσμος, η ασταμάτητη δράση και η μάχη εναντίoν ανθρώπων, δαιμόνων και τεράτων, μου θύμισαν έντονα τον ιστορικό Κόναν της Marvel, κάτι που χωρίς αμφιβολία κάνει το Berserk ακόμα πιο ενδιαφέρον. Το Berserk and the Band of the Hawk είναι ένα ακόμα παιχνίδι τύπου (Dynasty) Warriors, δηλαδή hack 'n' slash τρίτου προσώπου όπου μάχεστε εναντίων δεκάδων εχθρών ταυτόχρονα. Ένα είδος που ταιριάζει αρκετά στο Berserk με τις συνεχείς συγκρούσεις τεράστιων στρατών και τους εκατοντάδες στρατιώτες που πεθαίνουν ηρωικά σε κάθε μάχη.
Η ιστορία βασίζεται στο manga, ενώ μέχρι ενός σημείου χρησιμοποιούνται και βίντεο από τις ταινίες για ακόμα καλύτερη κατανόηση του κόσμου. Αναμενόμενα, αν είστε φαν του Berserk όλα φαίνονται απλά και οικεία, ενώ αν ασχολείστε για πρώτη φορά, λαμβάνετε μια ικανοποιητική εικόνα του κόσμου του (φυσικά ο καλύτερος τρόπος να ασχοληθείτε με τη σειρά είναι να διαβάσετε τα manga, οι πρώτοι πέντε τόμοι μάλιστα κυκλοφορούν στα ελληνικά από την Anubis). Πρωταγωνιστής είναι ο Guts, ένας μισθοφόρος με τρομερές ικανότητες στην ξιφομαχία που δεν διστάζει να παίξει την ζωή του στην άκρη του σπαθιού του. Έχοντας μεγαλώσει σε έναν στρατό μισθοφόρων χωρίς να έχει γνωρίσει πραγματικούς γονείς, είναι αρκετά απόμακρος και ζει μόνο από το σπαθί του, σε έναν κόσμο όπου υπάρχουν πολλοί που προσφέρονται να τον πληρώσουν. Ο δρόμος του Guts τον οδηγεί στον Griffith, τον χαρισματικό ηγέτη ενός επικίνδυνου μισθοφορικού στρατού που ονομάζεται Η Συντροφιά του Γερακιού. O Guts εντάσσεται στο στρατό του Griffith και κάτω από το λάβαρο του Γερακιού ξεκινάει μια ένδοξη εποχή γεμάτη ηρωικές μάχες και τιμητικές διακρίσεις στα θέατρα του πολέμου.
Το gameplay του Berserk στηρίζεται στους συνηθισμένους μηχανισμούς των hack 'n' slash. Έχετε ένα πλήκτρο για γρήγορη επίθεση, ένα πλήκτρο για δυνατή επίθεση και την δυνατότητα να κάνετε dodge ή να αμύνεστε, αν και τα δύο τελευταία ελάχιστες φορές τα χρησιμοποιείτε και αυτές κυρίως σε μάχες με αφεντικά. O συνδυασμός των δύο κουμπιών επίθεσης οδηγεί σε αποτελεσματικά χτυπήματα με θεαματικά combo που βγάζουν από την μέση όλο και περισσότερους εχθρούς, ενώ κατά την πρόοδό σας στο παιχνίδι ξεκλειδώνετε και νέες επιθέσεις. Όσο σκοτώνετε εχθρούς γεμίζετε και μια μπάρα που σας επιτρέπει να μπείτε σε κατάσταση frenzy και να γίνετε πιο γρήγοροι με δυνατότερα χτυπήματα. Στην κατάσταση φrenzy επίσης σας δίνεται και η ευκαιρία για ένα πολύ δυνατό χτύπημα κατά την διάρκεια του οποίου όλα γίνονται σε αργή κίνηση και θερίζετε τους πάντες γύρω σας. Στην διάθεση σας έχετε και μερικά δευτερεύοντα όπλα όπως μαχαίρια και εκρηκτικά που πετάτε στους εχθρούς για να τους ζαλίσετε ή να τους απωθήσετε όταν σας στριμώχνουν, χωρίς όμως να κάνουν ιδιαίτερη ζημιά. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε και άλογο και να πολεμάτε πάνω σε αυτό, άλλα δεν είστε τόσο αποτελεσματικοί όσο όταν πολεμάτε στο έδαφος. Το άλογο χρησιμεύει περισσότερο για να μετακινείστε γρήγορα στο πεδίο της μάχης.
O Guts είναι εμβληματική φυσιογνωμία.
Το gameplay του Berserk είναι ικανοποιητικό, γρήγορο και με συνεχή δράση. Απολαμβάνετε να χώνεστε σε μάζες εχθρών και να τους κερνάτε ατελείωτο πόνο κάνοντας μπάνιο στο αίμα τους. Μιλώντας για αίμα, το παιχνίδι έχει ένα βαθμό βίας με εχθρούς να πετάγονται ψηλά και λίτρα αίματος να χύνονται όταν τους σκοτώνετε, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν φτάνει τα επίπεδα βίας των manga. Είναι φανερό ότι οι δημιουργοί προσπάθησαν να κάνουν το παιχνίδι προσιτό σε πιο ευρύ κοινό, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός ότι μπορείτε να απενεργοποιήσετε το αίμα στις ρυθμίσεις. Δυστυχώς η πρόκληση που προσφέρουν οι εχθροί, ακόμα και στο hard, είναι μικρή και ενδέχεται να βρείτε το παιχνίδι αρκετά επαναλαμβανόμενο, καθώς κάποια στιγμή απλά πατάτε μανιωδώς τα κουμπιά βγάζοντας combos και σκοτώνοντας μέχρι να πάτε στην επόμενη μάχη. Οι μόνοι εχθροί που ενδέχεται να σας ταλαιπωρήσουν λίγο είναι τα αφεντικά, αν και άμα είστε λίγο προσεκτικοί και παρακολουθείτε τις κινήσεις τους έχετε πολλές πιθανότητες να βγάλετε την μάχη με την μία. Σε περίπτωση που κάποιο boss έχει και στρατιώτες μαζί του, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο... εύκολα, καθώς μπορείτε να σκοτώνετε τους απλούς στρατιώτες μέχρι να γεμίσετε την μπάρα frenzy και να ορμάτε με τις δυνατές σας επιθέσεις στο boss. Προφανώς και σε ένα παιχνίδι όπου ο αριθμός των εχθρών μπορεί να φτάσει και τετραψήφιο νούμερο δεν περιμένω ο κάθε εχθρός να είναι ιδιαίτερα δύσκολος, αλλά θα ήθελα κάτι παραπάνω από ανδρείκελα που περιμένουν να τα κοπανήσετε.
Πριν από κάθε μάχη μπορείτε να διαβάσετε κάποιες πληροφορίες σχετικά με αυτήν, να επιλέξετε τον εξοπλισμό σας και να επισκεφτείτε το μαγαζί του παιχνιδιού στο οποίο εκτός από αγοραπωλησίες αντικειμένων μπορείτε και να αναβαθμίζετε τα αξεσουάρ σας. H αναβάθμιση των αξεσουάρ μάλιστα έχει και αρκετά μεγάλο βάθος, καθώς τα αναβαθμίζετε μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, ενώ κάποια στιγμή σας δίνεται και η δυνατότητα να αυξήσετε τις ιδιότητες ενός αντικειμένου θυσιάζοντας μέχρι και άλλα τέσσερα γι αυτό της προτίμησής σας και να επιλέξετε ποιες απ' όλες τις ιδιότητες των αξεσουάρ θέλετε να κρατήσετε. Πριν από την μάχη μπορείτε να επιλέξετε και άλλους χαρακτήρες από τους συμμάχους σας, ο καθένας εκ των οποίων έχει τα δικά του όπλα και στιλ μάχης. Όπως είναι λογικό στα κομβικά σημεία της ιστορίας ο Guts είναι η μοναδική επιλογή, αν και οι φαν του Berserk έτσι και αλλιώς δεν νομίζω να συμβιβαστούν με άλλον χαρακτήρα.
Μία συνηθισμένη μέρα στο πεδίο της μάχης.
Σε κάθε κεφάλαιο του παιχνιδιού κινείστε σε αρκετά μεγάλα επίπεδα που αποτελούνται κυρίως από μερικές ανοιχτές περιοχές και φαρδιούς δρόμους που είναι γεμάτοι από εχθρικούς στρατιώτες. Ξεκινώντας την αποστολή σας, δεν έχετε πρόσβαση σε όλο τον χάρτη και πρέπει να εξοντώσετε έναν αριθμό εχθρών και τον αξιωματικό τους για να προχωρήσετε μέχρι το στόχο σας. Σας δίνονται και διάφορες δευτερεύουσες αποστολές, όπως να σκοτώσετε κάποιον σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή να βοηθήσετε κάποιον σύντροφό σας όταν τον στριμώχνουν πολύ οι εχθροί. Μετά από κάθε κεφάλαιο μπορείτε να παρακολουθήσετε και κάποια βίντεο ή συζητήσεις μεταξύ των χαρακτήρων του παιχνιδιού, που βοηθούν στην καλύτερη εμβάθυνση στον κόσμο του Berserk. Υπάρχουν και διάφοροι διάλογοι κατά την διάρκεια της μάχης, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να διαβάσετε υπότιτλους την ώρα που γίνεται χαμός στην οθόνη.
Εκτός του campaign, υπάρχουν και άλλα δυο mode με τα οποία μπορείτε να ασχοληθείτε. Στο free mode μπορείτε να επιλέξετε κάποιον από τους χαρακτήρες που έχετε ξεκλειδώσει από τον κόσμο του Berserk και να επαναλάβετε όποιο κεφάλαιο θέλετε από την κεντρική ιστορία. Στο endless eclipse mode επίσης μπορείτε να διαλέξετε όποιον χαρακτήρα θέλετε και να κάνετε αποστολές για διάφορους ΑΙ χαρακτήρες (ουσιαστικά να τους σφάζετε όλους) σε διάφορα επίπεδα που φτάνουν στον αριθμό μέχρι και τα 100. Ανά πέντε επίπεδα αντιμετωπίζετε και ένα boss και σε αυτό το mode η πρόκληση ανεβαίνει κάπως, κυρίως γιατί μπορείτε να ανανεώνετε τον εξοπλισμό σας, όπως τα αναλώσιμα που σαν ανεβάζουν την μπάρα ενέργειας, μόνο μετά από έναν συγκεκριμένο αριθμό επιπέδων. Εδώ θα ταίριαζε πιστεύω και multiplayer όπου θα μπορούσατε να πολεμάτε μαζί με άλλους παίκτες, όμως δυστυχώς το παιχνίδι δεν έχει online.
Οι μάχες με τα αφεντικά είναι η μόνη ουσιαστική πρόκληση.
Η ταυτόχρονη κυκλοφορία του Berserk και σε PS3 (στην Ιαπωνία) και PS Vita αναμενόμενα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για έναν πλούσιο τεχνικό τομέα. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και των επιπέδων παραπέμπει στο manga και οι ποικίλοι χρωματισμοί δίνουν ένα όμορφο αποτέλεσμα που όμως δεν εντυπωσιάζει. Κατά την διάρκεια της μάχης σας συνοδεύει μια ιδανική επική μουσική που δένει ωραία με την δράση, δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για την μουσική των μενού, αφού θα ήθελα κάτι πιο μελαγχολικό για το Berserk. Το ιαπωνικό voice acting δεν επιτρέπει να καταλάβω ιδιαίτερα αν οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πειστικές, πάντως όσοι γουστάρετε τζαπανίλα δεν νομίζω να έχετε πρόβλημα.
Παρασκευή 14 Απριλίου 2017
Yakuza Kiwami: Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος
Τέλος το Mini NES (!)
Πέμπτη 13 Απριλίου 2017
Τo θηριώδες Xbox Scorpio
Xbox Scorpio CPU: 8 custom x86 cores clocked at 2,3GHz GPU: 40 customised compute units at 1172MHz Memory: 12GB GDDR5 Memory Bandwidth: 326GB/s Hard Drive: 1TB 2,5-inch Optical Drive: 4K UHD Blu-ray Xbox One CPU: 8 custom Jaguar cores clocked at 1,75GHz GPU: 12 GCN compute units at 853MHz (Xbox One S: 914MHz) Memory: 8GB DDR3/32MB ESRAM Memory Bandwidth: DDR3: 68GB/s, ESRAM at max 204GB/s (Xbox One S: 219GB/s) Hard Drive: 500GB/1TB/2TB 2,5-inch Optical Drive: Blu-ray (Xbox One S: 4K UHD) PS4 Pro CPU: 8 Jaguar cores clocked at 2,1GHz GPU: 36 improved GCN compute units at 911MHz Memory: 8GB GDDR5 Memory Bandwidth: 218GB/s Hard Drive: 1TB 2,5-inch Optical Drive: Blu-ray
Παιχνίδι τύπου Destiny από τη Bioware;
Τετάρτη 12 Απριλίου 2017
Οι νίντζα επιστρέφουν στο Naruto to Boruto: Shinobi Striker
Τρίτη 11 Απριλίου 2017
Escape from Tarkov: Γνωρίστε τους Scavs
Τα DLC των παιχνιδιών τύπου Souls συνήθως είναι αξιόλογα, οπότε περιμένουμε το DLC του Nioh με μεγάλο ενδιαφέρον. Ο λόγος για το Dragon of The North, το οποίο βγαίνει 2 Μαϊου (στην Ιαπωνία, αλλά λογικά ισχύει και για μας) και φέρνει νέα ιστορία, πίστες, χαρακτήρες, όπλα, guardian spirits και yokai. Μαζί με το DLC βγαίνει και το πολυαναμενόμενο δωρεάν PvP mode του παιχνιδιού. Σκοπεύετε να ασχοληθείτε με το νέο περιεχόμενο του Nioh;
Τα βελτιωμένα πρόσωπα του Mass Effect: Andromeda
Δευτέρα 10 Απριλίου 2017
Προσφορές PS4/Pro στην Ελλάδα
Forza Scorpio: Μια γεύση από το "τέρας" της Microsoft [UPDATE]
Κυριακή 9 Απριλίου 2017
Άλλη μια εφιαλτική τζούρα Outlast 2
Οι ξεχωριστοί ήρωες του Shiness: The Lightning Kingdom
Δευτέρα 3 Απριλίου 2017
Τί θα παίξετε τον Απρίλιο;
Αν και ο Απρίλιος δεν έχει μεγαθήρια τύπου Zelda και Horizon, μας φέρνει πολλές ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες για όλα τα γούστα. Δείτε τα σημαντικότερα παιχνίδια του Απριλίου παρακάτω και πείτε μας ποια σκέφτεστε να τσιμπήσετε!
Persona 5 - 4 Απριλίου
Bulletstorm: Full Clip Edition - 7 Απριλίου
Lego City Undercover - 7 Απριλίου
Yo-Kai Watch 2 - 7 Απριλίου
Skyforge (PS4) - 11 Απριλίου
Yooka-Laylee - 11 Aπριλίου
Impact Winter - 12 Απριλίου
StarBlood Arena - 12 Απριλίου
Voodoo Vince: Remastered - 18 Απριλίου
Shiness: The Lightning Kingdom - 18 Απριλίου
Wonder Boy: The Dragon’s Trap - 18 Απριλίου
Syberia 3 - 20 Απριλίου
Micro Machines World Series - 21 Απριλίου
The Silver Case (PS4) - 21 Απριλίου
Dragon Quest Heroes 2 - 25 Απριλίου
Sniper Ghost Warrior 3 - 25 Απριλίου
Lock's Quest - 25 Aπριλίου
Warhammer 40.000: Dawn of War 3 - 27 Απριλίου
Mario Kart 8 Deluxe - 28 Απριλίου
Little Nightmares - 28 Απριλίου
Portal Knights (PS4, Xbox One) - 28 Απριλίου
Puyo Puyo Tetris - 28 Απριλίου
Outlast 2 - 28 Απριλίου
Αποκάλυψη Project Scorpio;
Κυριακή 2 Απριλίου 2017
Bayonetta στο PC;
Forza Motorsport 7 στον ορίζοντα
Σάββατο 1 Απριλίου 2017
Cities Skylines: Το χτίσιμο αρχίζει τον Απρίλιο στο Xbox One
Ξανασώστε τον κόσμο στο Destiny 2
