Halo 5: Guardians Review

Στον εξαιρετικό σχεδιασμό των πεδίων μάχης έρχονται να “κουμπώσουν” με μεγάλη επιτυχία οι νέες ικανότητες των spartans, οι οποίοι πλέουν μπορούν να σκαρφαλώνουν στις επιφάνειες, να επιτίθενται από αέρος “πέφτοντας” πάνω στον εχθρό και εξολοθρεύοντας τον, και να χρησιμοποιούν το spartan charge κάνοντας θανατηφόρα επίθεση από κοντά στον εχθρό καθως τρέχουν. Αυτές οι νέες ικανότητες αλλάζουν αρκετά την εμπειρία του παιχνιδιού ιδιαίτερα στο multiplayer. Οι παλιότεροι οπαδοί της σειράς ίσως δουν τις νέες αυτές ικανότητες με κακό μάτι, καθώς είναι ξεκάθαρα επηρεασμένες από σύγχρονα FPS όπως το Titanfall, αλλά υλοποιούνται εξαιρετικά.

O υποβαθμισμένος ρόλος του Master Chief απογοητεύει.

Ένα ακόμα στοιχείο που ίσως διχάσει είναι η δυνατότητα που έχουν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σας να ανανεώνουν την ενέργειά σας αν πέσετε από τα πυρά των εχθρών. Εδώ χωράει μεγάλη κουβέντα για το κατά πόσο έπρεπε να γίνεται αυτό. Πρώτα απ’ όλα, από τη στιγμή που το campaign είναι βασισμένο στη συνεργασία των μελών της ομάδας, τότε είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να υπάρχει μία αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Οπότε από αυτή την άποψη είναι καλοδεχούμενο, όπως καλοδεχούμενες είναι και οι οδηγίες που μπορείτε να δίνετε στα άλλα μέλη της ομάδας να στρέφουν τα πυρά τους σε συγκεκριμένους εχθρούς, να πηγαίνουν σε συγκεκριμένα σημεία του επιπέδου κτλ. Η εμπειρία που προσφέρει το παιχνίδι είναι ξεχωριστή, με δεδομένο ότι και η νοημοσύνη των συμμάχων σας είναι αρκετά καλή και όντως ακολουθούν τις οδηγίες σας στις περισσότερες περιπτώσεις, αφού σας δίνεται η ψευδαίσθηση ότι συνεργάζεστε με πραγματικούς παίκτες.

Το πρόβλημα εδώ έγκειται στην αναπόφευκτη πτώση της δυσκολίας του παιχνιδιού. Στο normal είναι σχεδόν αδύνατον να χάσετε παραπάνω από μία-δύο φορές, αφού κάθε φορά που πέφτετε κάτω έρχονται οι σύμμαχοί σας και σας ανανεώνουν την ενέργεια. Έτσι, αποτελεί μονόδρομο να ξεκινήσετε τουλάχιστον από το heroic, ακόμη κι αν δεν έχετε ξαναπαίξει Halo, ενώ για την απόλυτη εμπειρία Halo προτείνεται το legendary που είναι πιο βατό από ποτέ. Παίζοντας στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας το πρόβλημα εν μέρει λύνεται. Όπως λύνεται και η φαινομενικά μικρή διάρκεια του campaign, αφού χρειάζεστε τουλάχιστον 11 ώρες στο heroic και κάτι παραπάνω από 13-14 ώρες στο legendary.

Το οξύμωρο σε αυτό το θέμα είναι ότι με μία-δύο τροποποιήσεις η 343 industries θα μπορούσε να ικανοποιήσει τους πάντες. Κατά πρώτον, εύκολα θα μπορούσε να κάνει προαιρετική την δυνατότητα να ανανεώνεται η ενέργειά σας από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ή ακόμη καλύτερα να μην έδινε καθόλου την δυνατότητα οι σύντροφοί σας να κάνουν respawn όταν πέφτουν στο πεδίο της μάχης, οπότε σε αυτή την περίπτωση η ζωή τους θα ήταν πολύτιμη και θα τρέχατε εσείς να ανανεώσετε την ενέργειά τους. Επιπλέον, προσωπικά θεωρώ ατόπημα την έλλειψη co-op μέσω matchmaking, σε ένα campaign που είναι κομμένο και ραμμένο για τετραπλό. Μπορείτε να παίζετε το campaign με φίλους, αλλά δεν είναι και το πιο εύκολο να οργανωθείτε με τρεις φίλους που έχουν Xbox One και το παιχνίδι και να συμπέσουν εύκολα οι ώρες σας. Ατόπημα είναι και η απουσία co-op μέσω split-screen στην ίδια κονσόλα, που υπήρχε στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς.

O νέος πρωταγωνιστής Agent Locke εν δράσει.

Ένα από τα πιο σημαντικά ατού της σειράς διαχρονικά είναι το απολαυστικό πιστολίδι και η άρτια αίσθηση των όπλων, που συναντάμε σε υπερθετικό βαθμό και στο Halo 5. Μάλιστα, δύο αλλαγές από την 343 Industries κάνουν το πιστολίδι ακόμη πιο διασκεδαστικό. Η πρώτη είναι οι πολυάριθμοι εχθροί που εμφανίζονται στο πεδίο της μάχης, οι οποίοι η αλήθεια είναι ότι κερδίζουν σε ποσότητα αλλά χάνουν σε ποιότητα αφού οι περισσότεροι εξ αυτών είναι αναλώσιμοι και εύκολα αντιμετωπίσιμοι. Αυτή η αλλαγή στην ποσότητα των εχθρών αλλάζει αρκετά την εμπειρία του παιχνιδιού σε σχέση με τους προκατόχους του που ήταν λιγότερο run and gun και απαιτούσαν πιο στρατηγική προσέγγιση, αλλά έχαναν σαφέστατα στο ρυθμό της μάχης. Η δεύτερη θετική αλλαγή είναι η δυνατότητα να πυροβολάτε μέσα από το σκόπευτρο με όλα τα όπλα του παιχνιδιού, γεγονός που επίσης ίσως δυσαρεστήσει τους παλιούς, αλλά θα ήταν αδιανόητο να μην υπήρχε εν έτει 2015. Με παρόμοια λογική έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό ο αριθμός για κάθε είδος όπλου, αφού πλέον μπορείτε να έχετε τουλάχιστον τρεις επιλογές για κάθε είδος καραμπίνας, πυραύλων κτλ. Μάλιστα τα όπλα που υπάρχουν διάσπαρτα στις μάχες είναι περισσότερα από ποτέ, με αποτέλεσμα από την μία πλευρά να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά από την άλλη χάνεται αυτή η αίσθηση που είχατε σε παλαιότερα Halo να μην πετάξετε το αγαπημένο σας όπλο ακόμη κι αν δεν έχετε σφαίρες. Στο Halo 5 τέτοιες αποφάσεις δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς εύκολα βρίσκετε πανίσχυρα όπλα.

Σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας των παιχνιδιών Halo πάντα ήταν η εκπληκτική νοημοσύνη των εχθρών. Αυτό ευτυχώς δεν αλλάζει στο Halo 5 όπου βλέπετε ρεαλιστικές αντιδράσεις από τους πιο ισχυρούς εχθρούς και τα αφεντικά του παιχνιδιού, ιδιαίτερα στη δυσκολία legendary. Οι μάχες με τα αφεντικά και τα μίνι-αφεντικά είναι απίστευτα απολαυστικές και πρέπει οπωσδήποτε να οργανώνετε την ομάδα σας σωστά για να μπορείτε να τα νικήσετε. Ένα μικρό θέμα όσον αφορά τη νοημοσύνη υπάρχει σε κάποιες μάχες όπου οι εχθροί έχουν το νου τους στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και δεν σας εντοπίζουν ακόμη κι όταν είστε σε απόσταση αναπνοής από αυτούς, με αποτέλεσμα να τους σκοτώνετε εύκολα με το spartan charge. Ευτυχώς πρόκειται για την εξαίρεση στον κανόνα της καταπληκτικής νοημοσύνης που έχουν οι εχθροί σε ένα ακόμη παιχνίδι Halo.

Περνώντας στο multiplayer, το Halo 5 όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τους πολυαγαπημένους προκατόχους του, αλλά και με την προσθήκη του warzone προσφέρει το πιο απολαυστικό Halo multiplayer μέχρι τώρα. Το warzone είναι μάχες 12 εναντίον 12 σε τεράστιες αρένες, παντρεύοντας με επιτυχία pvp και pve σε ένα ενιαίο mode. Κάθε ομάδα έχει στόχο να κερδίσει συνολικά 1000 πόντους. Οι πόντοι προέρχονται από διαφορετικές ενέργειες που μπορείτε να κάνετε, όπως την κατάληψη μιας εχθρικής βάσης, την εξολόθρευση άλλων παικτών, την εξολόθρευση μίνι-αφεντικών που ελέγχονται από το παιχνίδι κτλ. Αν καταλάβετε και τις τρεις βάσεις του χάρτη, τότε σας δίνεται η δυνατότητα να καταστρέψετε τον πυρήνα της αντίπαλης βάσης και αν το καταφέρετε το παιχνίδι τελειώνει με την ομάδα σας νικήτρια ανεξαρτήτως των πόντων που έχετε κερδίσει μέχρι τότε. Αυτή η δυνατότητα εκτοξεύει την εμπειρία στα ύψη, καθώς μπορείτε να ακολουθείτε διαφορετική στρατηγική προσέγγιση ανάλογα με ότι συμβαίνει στο πεδίο της μάχης, αρκεί βέβαια να έχετε και βοήθεια από την υπόλοιπη ομάδα. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στις περισσότερες αναμετρήσεις στο warzone, είναι ο τρόπος με τον οποίο συντονίζεται όλη η ομάδα, είτε για να επιτεθεί μετωπικά σε μία εχθρική βάση, είτε ενστικτωδώς να αμυνθεί για να μην πάει μια βάση στην κατοχή της αντίπαλης ομάδας. Συνυπολογίστε και ότι οι αναμετρήσεις γίνονται μέσω matchmaking και δεν υπάρχουν οργανωμένες ομάδες σε party chat, πέρα βέβαια από μεμονωμένους παικτες που ενδεχομένως έχουν στην ομάδα κάποιους φίλους σε party chat. Το μοναδικό ψευγάδι ίσως είναι οι προκαθορισμένες εμφανίσεις των αφεντικών που ελέγχονται από το παιχνίδι σε συγκεκριμένα σημεία του χάρτη, στοιχείο που κάνει τα πράγματα λίγο προβλέψιμα.

Το Warzone προσφέρει μια συναρπαστική εμπειρία multiplayer.

Tο warzone assault είναι μια παραλλαγή του warzone, που στον πυρήνα του μοιάζει με το κύριο mode με μάχες 12 εναντίον 12, αλλά ο στόχος των ομάδων είναι πολύ ξεκάθαρος. Στο warzone assault η μία ομάδα έχει στόχο να προστατέψει τις βάσεις της, ενώ η άλλη ομάδα προσπαθεί να καταλάβει μια βάση κάθε φορά σκοτώνοντας όλους τους αντίπαλους παίκτες μέσα σε διάστημα 6 λεπτών. Αν η επιτιθέμενη ομάδα καταφέρει να κάνει καταλάβει και τις δύο βάσεις, έχει μετά τη δυνατότητα να καταστρέψει τον πυρήνα την αντίπαλης βάσης πάλι σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο 6 λεπτών. Αν δεν τα καταφέρει τότε η νίκη πάει στην αμυνόμενη ομάδα που προστάτεψε τον πυρήνα της με επιτυχία. Το warzone assault δεν έχει τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα του warzone, αφού έχετε ξεκάθαρους ρόλους από την αρχή, είτε ρόλο αμυνόμενου, είτε ρόλο επιτιθέμενου, αλλά είναι μία καλή εναλλακτική για όσους θέλουν μια πιο σύντομη εμπειρία warzone.

Σημαντικός παράγοντας που κάνει τόσο εθιστικό το warzone είναι τα πακέτα requisitions που ανοίγετε παίζοντας και κερδίζοντας πόντους. Τα πακέτα αυτά έχουν την λογική των πακέτων που υπάρχουν στο FIFA Ultimate Team και σας δίνουν πανίσχυρα όπλα, αναβαθμίσεις, οχήματα κτλ που μπορείτε να χρησιμοποιείτε στο warzone. Τα περισσότερα από αυτά τα καλούδια είναι μιας χρήσεως, ενώ υπάρχουν και μόνιμες αναβαθμίσεις που όμως έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα διαφορετικά κράνη, skins όπλων και άλλα. Ο τρόπος και κυρίως ο χρόνος που ενεργοποιείτε αυτές τις έξτρα δυνατότητες στο παιχνίδι είναι βαρύνουσας σημασίας για την εξέλιξη της μάχης, γιατί όπως προαναφέρθηκε οι κάρτες που ενεργοποιούν τα έξτρα όπλα, οχήματα κτλ είναι περιορισμένες και πρέπει να τις διαχειρίζεστε έξυπνα. Όπως ήταν αναμενόμενο, υπάρχουν microtranscactions που με εικονικούς πόντους σας δίνουν πρόσβαση πιο γρήγορα σε πακέτα requisitions. Ευτυχώς δεν επηρεάζουν αρνητικά την ισορροπία του παιχνιδιού, αφού παίζοντας απλά, χωρίς να πληρώνετε, έχετε ένα σημαντικό αριθμό καρτών που σας βοηθούν στο πεδίο της μάχης.

Στο multiplayer υπάρχουν και τα κλασικά modes για τέσσερις εναντίον τεσσάρων σε διαφορετικούς, πιο περιορισμένους σε έκταση χάρτες. Συγκεκριμένα, έχουμε το team arena που περιλαμβάνει διαφορετικούς τρόπους παιχνιδιού όπως το slayer, όπου προσπαθείτε να πιάσετε πρώτοι 50 πόντους σκοτώνοντας τoυς αντίπαλους παίκτες, το strongholds όπου παίρνετε πόντους καταλαμβάνοντας εχθρικές βάσεις, το κλασικό capture the flag και άλλα. Αν θέλετε να παίζετε σε συγκεκριμένα modes και σε αυτά που επιλέγονται τυχαία μέσα από το team arena, μπορείτε να επιλέγετε από τo slayer, το breakout που αποτελεί παραλλαγή του slayer χωρίς respawn, το free for all, το swat όπου έχετε μόνο πιστόλι και δεν υπάρχουν ασπίδες, και τέλος το κλασικό shotty snipers. Στο arena αναμένεται να προστεθούν περισσότερα modes, χάρτες κτλ. To online περιβάλλον του Halo 5 είναι εκπληκτικό, αφού οι dedicated servers φέρνουν τρομερή σταθερότητα, χωρίς ίχνος lag, χωρίς αποσυνδέσεις, ενώ το matchmaking γίνεται σχεδόν αστραπιαία. Αν υπάρχει κάποιο παράπονο, αυτό είναι η έλλειψη κάποιου αποκλειστικά pve mode, όπως το spartan ops του Halo 4.

Τα οχήματα είναι βαρύνουσας σημασίας τόσο στο campaign όσο και στο warzone.

Στον τεχνικό τομέα το Halo 5 προσφέρει 60 fps ακατέβατα τόσο στο campaign όσο και στο multiplayer, με αποτέλεσμα η δράση να είναι καταιγιστική. Αναμφίβολα έχουν γίνει συμβιβασμοί στην ανάλυση, κυρίως στο multiplayer, αφού συχνά πέφτει κάτω από 1080p με αποτέλεσμα να μειώνεται λίγο η ποιότητα των υφών του περιβάλλοντος, ενώ και οι εκρήξεις δεν έχουν την ποιότητα που θα περίμενε κανείς. Από την άλλη, αν εξαιρέσουμε αυτα τα στοιχεία που χαλάνε λιγο την εικόνα, οπτικά το παιχνίδι ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό με το τρομερό του εικαστικό, τα λεπτομερή και ποικίλα περιβάλλοντα, τους καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες και το εντυπωσιακό draw distance που σας αφήνει με το στόμα ανοικτό αν σκεφτείτε ότι βλέπετε αυτό το θέαμα σε κονσόλα. Καταπληκτικές είναι και οι cutscenes, με ρεαλιστικές εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων και σκηνοθετική ματιά φρέσκια και ταιριαστή με τις σύγχρονες μεθόδους κινηματογράφισης. Εξίσου καλή δουλειά έχει γίνει και στον ήχο, με την μουσική να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, αν και δεν φτάνει την αριστουργηματική δουλειά του Martin O’ Donnell. Παρόλα αυτά καταφέρνει να αποδίδει τα μέγιστα στα τεκταινόμενα στην οθόνη, ενώ και το μουσικό θέμα της εισαγωγής εξακολουθεί να ανατριχιάζει. Τα ηχητικά εφέ στις μάχες είναι στο υψηλό επίπεδο που μας έχει συνηθίσει η σειρά, ενώ και οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές.

Το Halo 5, αλλάζει -όπως όφειλε- την συνταγή του Halo για να είναι πιο σύγχρονο, αλλά δεν ξεχνάει την κληρονομιά των θρυλικών προκατόχων του. Η ισορροπία μεταξύ παλαιού και νέου διατηρείται στο ακέραιο, ενώ η προσθήκη του warzone προσφέρει την πιο δυνατή εμπειρία multiplayer στην ιστορία της σειράς. Αν η ιστορία είχε προσεχθεί λίγο περισσότερο και ο Master Chief δεν είχε παραμεριστεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, θα μιλάγαμε για ένα αξεπέραστο αριστούργημα. Ακόμα κι έτσι, όμως, το Halo 5 αποτελεί όχι μόνο ένα εκπληκτικό FPS, αλλά και έναν από τους βασικούς λόγους να πάρετε Xbox One αν δεν έχετε ήδη την κονσόλα.