Η μεγάλη εκδίκηση των gamers

Όταν οι users παίρνουν τις βαθμολογίες στα χέρια τους.
Πριν από λίγο καιρό είχα αναφερθεί εκτενώς στις βαθμολογίες των reviewers οι οποίες έχουν ξεφύγει. Σήμερα θα αναλύσω ένα ακόμη μεγάλο θέμα που έχει να κάνει με τις βαθμολογίες που βάζετε στα reviews.
Τα παλιά χρόνια και συγκεκριμένα την δεκαετία του '80 όταν το gaming άρχισε να μπαίνει σε όλα τα σπίτια, η ενημέρωση γινόταν μέσω των περιοδικών. Οι αναγνώστες διάβαζαν τις κριτικές κι έβγαζαν συμπεράσματα από τις βαθμολογίες του εκάστοτε συντάκτη. Τότε δεν υπήρχαν τα emails αλλά τα γράμματα μέσω ταχυδρομείου, συνεπώς δεν υπήρχε και η δυνατότητα δημοσίευσης βαθμολογίας χρηστών μαζί με κάθε review. Τα όποια γκάλοπ δημοσιεύονταν, έμπαιναν συνήθως στη διαδικασία να βάλουν τους αναγνώστες να ψηφίσουν για το καλύτερο παιχνίδι του μήνα, της χρονιάς (πιο συνηθισμένο) κ.ο.κ.

Με την έλευση του Internet, είχαμε το μεγάλο "μπαμ", αρχικά με την ίδρυση του Gamespot τον Μάιο του '96 απ' την CBS Interactive και στη συνέχεια με το IGN της News Corporation τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Τα δύο αυτά sites έγιναν πόλος έλξης για τους αναγνώστες, οι οποίοι αναζητούσαν διαρκώς βαθμολογίες για παλιά και νέα games, ενώ μπορούσαν να βαθμολογήσουν και οι ίδιοι, διαμορφώνοντας έτσι ένα user score. Η ανάγκη για ένα site το οποίο θα συγκέντρωνε τις βαθμολογίες των υπολοίπων game sites ήταν επιτακτική. Έτσι, το 2000 λανσάρεται το gamerankings και το 2001 το Metacritic, αμφότερα ιδιοκτησίας της CBS Interactive.
Τα user scores, όπως και τα comments, άρχισαν να παίρνουν φωτιά και κάπου εκεί οι reviewers κατάλαβαν ότι δεν είναι μόνοι σε αυτό τον πλανήτη. Κατ' επέκταση, στα περισσότερα reviews τα user scores δεν συμφωνούν με τον συντάκτη. Στην Ελλάδα όπου τα game sites ξεκίνησαν τα πρώτα τους βήματα πριν από περίπου 10 χρόνια, τα user scores άργησαν να μπουν στο κόλπο, όμως όταν μπήκαν έδωσαν ένα σαφέστατο στίγμα του ποια reviews διακατέχονται από επιείκεια, ποια είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και ποια είναι αυστηρά. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι κοιτούν πρωτίστως το user score παρά το review, το οποίο στο κάτω κάτω είναι άποψη ενός και μόνο συντάκτη και μάλιστα "υποκειμενική" που προσπαθεί όσο το δυνατόν καλύτερα να δείχνει ως "αντικειμενική" (από όσους το προσπαθούν τέλος πάντων και βάζουν την κοινή γνώμη πάνω από τα γούστα τους. Και λίγοι συντάκτες το κάνουν δυστυχώς).
Αυτή η αλληλεπίδραση των αναγνωστών με τους συντάκτες, αλλά και των αναγνωστών μεταξύ τους είναι πολύ σημαντική για να καταλάβει ένας ουδέτερος αναγνώστης πως μπορεί να είναι κάποιο video game πριν το αγοράσει. Όλα αυτά πάντα εφόσον δεν υπάρχει demo ή trial έκδοση για να πάρει μια γεύση ή -στη χειρότερη περίπτωση- αν δεν του δίνεται η δυνατότητα ενοικίασης του παιχνιδιού από κάποιο φίλο ή ένα video club. Λεφτά...δεν υπάρχουν στις μέρες μας και πολλοί gamers κρέμονται συχνά από τα χείλη μας ή από τα σχόλια άλλων αναγνωστών ώστε να αποφασίσουν πως θα κατανείμουν το μπάτζετ τους και αν τελικά θα αγοράσουν ένα game ή όχι.