Green Lantern: Rise of the Manhunters

Ξεφυλλίζοντας κανείς το ανθολόγιο των super ηρώων ή ανατρέχοντας στη λίστα με τις φιγούρες που έχει προσφέρει στους φίλους της η DC Comics, είναι βέβαιο πως η μορφή του Green Lantern δεν βρίσκεται πολύ υψηλά στην αναγνωρισιμότητα από το κοινό. Κάτω από αυτό το σκεπτικό, είναι απορίας άξιο το γιατί ένας τέτοιος χαρακτήρας απόκτησε το δικό του ομώνυμο videogame, αν και τελικά η απάντηση είναι αρκετά απλή. Υπαίτια είναι η κρίση στο Hollywood, καθώς και η Warner Bros, και ειδικότερα η πρόθεσή της να μεταφέρει τις περιπέτειες του συγκεκριμένου χαρακτήρα στις σκοτεινές αίθουσες. Οπότε, αν μη τι άλλο, η κυκλοφορία ενός τέτοιου τίτλου είναι ένα αναγκαίο "κακό".
Η κατάσταση δείχνει να δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο στο άκουσμα και μόνο του developer, μιας και η Double Helix εξελίσσεται σε ένα μέτριο "εργολάβο" της βιομηχανίας, ενώ μια κινηματογραφική μεταφορά δεν προδιαθέτει ποτέ ευχάριστα για τους γνωστούς λόγους ανάγκης κυκλοφορίας του παιχνιδιού παράλληλα με την ταινία...
Τα... κολάν κάνουν τους άντρες
Το Green Lantern: Rise of the Manhunters ακολουθεί το σενάριο της ταινίας, αν και οι αναφορές σε αυτήν είναι ελάχιστες. Οι παίκτες πληροφορούνται πως, πρακτικά, ο Green Lantern δεν είναι ένας χαρακτήρας, αλλά ουσιαστικά ένας τίτλος, ένα αξίωμα που αποκτάται από συγκεκριμένα άτομα του Γαλαξία, που έχουν σαν απώτερο σκοπό την προστασία του. Η αιφνίδια εισβολή των Manhunters, μιας φυλής που αποτελείται από ένα πλήθος αδιάφορων robots, αποτελεί την αφορμή ώστε να εκκινήσει η δράση και ο παίκτης να πιάσει στα χέρια του το gamepad.
Ο πρωταγωνιστής ακούει στο όνομα Hal Jordan (ουσιαστικά πρόκειται για την πιο δημοφιλή έκφανση του Green Lantern στο σύμπαν της DC, μιας και "Green Lanterns" υπήρξαν και άλλοι) και παρά το γεγονός πως φυσιογνωμικά η ψηφιακή μορφή του μοιάζει υπερβολικά στον Ben Stiller, ως gaming φυσιογνωμία είναι εξαιρετικά αδιάφορος.
Στο πλευρό του Hal θα βρίσκονται σε τακτά χρονικά διαστήματα αρκετοί σύμμαχοί του, τον έλεγχο των οποίων αναλαμβάνει ένας δεύτερος παίκτης τοπικά. Τα προβλήματα, ωστόσο, ξεκινούν νωρίς. Το Green Lantern: Rise of the Manhunters δείχνει από την αρχή μέχρι το τέλος να μην μπορεί να απαγκιστρωθεί από τη γενικότερη φιλοσοφία των βιαστικών δημιουργιών, και παρά το γεγονός πως έχει ορισμένα πολύ δυνατά στοιχεία, είναι εμφανές πως με την τρέχουσα μορφή του, δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στα ράφια των καταστημάτων.
Αυτό που ενοχλεί περισσότερο είναι ότι ο τίτλος αποτυγχάνει να παρουσιάσει ένα ενιαίο σύνολο με αρχή μέση και τέλος. Αντί αυτού προσφέρει ορισμένες αποκομμένες ενότητες, όπου ορισμένες από αυτές εξελίσσονται στο έδαφος και οι υπόλοιπες στον αέρα.