Εθισμός στα Ηλεκτρονικά παιχνίδια;

Τα τελευταία χρόνια, με την εξάπλωση του διαδικτύου και κατ’επέκταση των διαδικτυακών παιχνιδιών, μπήκε στη ζωή μας η συζήτηση για τους «καμένους».
Πολλοί άνθρωποι και ειδικά άτομα ηλικίας 12-20 (+- 3-4 χρόνια) ξοδεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό του ελεύθερου χρόνου τους μπροστά στον υπολογιστή ή της κονσόλα τους, σερφάροντας στο internet ή παίζοντας τον αγαπημένο τους παιχνίδι. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι φετινό, ούτε περσινό και έχει σίγουρα αναλυθεί αρκετά, ίσως παραπάνω από ότι χρειάζεται, με αποτέλεσμα εκτός από πραγματικές έρευνες και χειροπιαστά στοιχεία να έχουμε και καταιγισμό από «απόψεις» σύμφωνα με τις οποίες τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κατατάσσονται δίπλα στα ναρκωτικά.
Σαν μέχρι πρότινος συστηματικός gamer λοιπόν, θα προσπαθήσω να ξεδιπλώσω τη σκέψη μου για να ακούσω και τις δικές σας για το θέμα. Πριν πάμε στο ζουμί, δε μπορώ παρα να παραδεχτώ ότι πράγματι χιλιάδες κόσμος αντιμετωπίζει προβλήματα «εθισμού» με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το internet. To θέμα είναι κατά πόσο αυτό είναι θέμα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, της προσωπικότητας των παθόντων, ή σε τελική ανάλυση, σημάδι της εποχής μας.
Είμαι σίγουρος ότι όσοι διαβάζετε αυτό το αρθρο στο xgamers.gr σημαίνει ότι είστε σε αυτό το site γιατι αγαπάτε τα Videogames. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι μια από τις βασικές μορφές διασκέδασης της εποχής μας για τα παιδιά και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Φυσικά λόγω της μεγάλης αποδοχής τους, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο: Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, προωθούν τη βία, πολλά ηλεκτρονικά παιχνίδια σπρώχνουν τα παιδιά στο σατανισμό και άλλα τέτοια ωραία. Τελευταία μάλιστα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κατηγορήθηκαν και για τζόγο(!!) οδηγώντας στην απαγορεύση των Coin-ups στη χώρα μας(που ευτυχώς άρθηκε). Για τις κατηγορίες αυτές κατά των παιχνιδιών, δε θα ασχοληθώ, αφενώς γιατι θα ξεφεύγαμε από το θέμα και αφετέρου γιατί δεν είναι καν άξια συζήτησης.
Η οικογένεια των Videogames γιγαντώθηκε με την εξάπλωση του internet, και τα Online games μπήκαν στη ζώή μας. Τότε ήταν που άρχισαν και τα σημαντικά προβλήματα.
Δύο πτυχές των Online games είναι αυτές που τα έκανα διάσημα πριν καλά καλά το καταλάβουμε: Η δυνατότητα να τεθούμε αντιμέτωποι ή να παλέψουμε στο πλευρό ανθρώπων από όλο τον κόσμο, όλων των ηλικιών, ανεξαρτήτου πολιτικών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, και φυσικά το ότι στα Online games(και στα videogames γενικότερα)μπορούμε να είμαστε οποιοσδήποτε! Super ήρωας, δολοφόνος, πειρατής, Μάγος, Ιππότης, στρατιώτης, στρατηγός είναι μόλις μερικοι από τους χαρακτήρες που μπορούμε να έχουμε υπο τις οδηγίες μας σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι.
Ας το παραδεχτούμε λοιπόν, η ιδέα να είσαι κάτι από αυτά μπορεί εύκολα να σε τραβήξει αλλα και να σε κρατήσει σε ένα παιχνίδι. Και είναι γεγονός ότι ο ανθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό πλάσμα κάνοντας τα παιχνίδια μια φανταστική εμπειρία διασκέδασης.
Εκτός από κοινωνικός ο ανθρωπος όμως είναι και γεμάτος από ανασφάλειες, έτσι τα παιχνίδια είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρίας για αντικοινωνικά άτομα να αποκοπούν ακόμα περισσότερο από τον υπόλοιπο κόσμο αφού μπορούν να ικανοποιήσουν τις κοινωνικές ανάγκες τους, χωρίς να βγούν από το σπίτι τους, και το σημαντικότερο, χωρις να έρθουν ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με τους υπόλοιπους. Ο εθισμός για αυτά τα άτομα είναι θέμα χρόνου και συχνά δεν έχει επιστροφή. Βεβαια το ζητούμενο είναι αν πρέπει να κατηγορήσουμε τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που προσφέρουν την διέξοδο σε αυτούς τους ανθρώπους ή κάτι άλλο.