Τετάρτη, 9 Ιουλίου 2010, ώρα 6:45 πμ ή αν προτιμάτε, Τρίτη 8 Ιουλίου και 11:45 μμ ώρα Βοστόνης: Παραδόξως, τα μάτια μου δεν έχουν βαρύνει και μπορώ να απολαύσω την απέλπιδα προσπάθεια των Boston Celtics να ανατρέψουν τη μεγάλη διαφορά που είχαν πάρει οι Los Angeles Lakers μέσα στο ίδιο τους το σπίτι (ευτυχώς βρήκα ξένο streaming, γιατί το woop.gr μας έστησε). Η -αναπόφευκτη- σύγκριση με την εγχώρια κατάσταση μόνο να μας θλίψει μπορεί. Όχι τόσο από άποψη ποιότητας, όπως π.χ. στο ποδόσφαιρο. Μόνο και μόνο επειδή εκεί είναι δεδομένο πως το παιχνίδι θα τελειώσει στο γήπεδο, πως στις εξέδρες θα υπάρχουν φίλαθλοι, πως ο μόνος κίνδυνος να πάθεις κάτι είναι να σου κάτσει στο λαιμό το χοτ-ντογκ ή να πέσει επάνω σου κανένας Shaq για να σώσει κάποια χαμένη μπαλιά.
Άλλωστε για εμάς που έχουμε γαλουχηθεί με το ΝΒΑ των ‘80s και των ‘90s, τα σημερινά… τσουτσέκια φαντάζουν πολύ λίγα μπροστά στους αστέρες εκείνης της εποχής. Και μη μου πείτε πως υπάρχουν σήμερα Jordan, Barkley, Olajuwon, Stockton, Malone, Pippen, Robinson, ο χοντρο-Shaq στα νιάτα του κ.λπ. Όπως έχω ξαναπεί, ακόμα και άτομα που σήμερα έχουν ξεχάσει με πόσα άτομα παίζεται το μπάσκετ, τότε ήξεραν μέχρι και τι νούμερο παπούτσι φορά ο τελευταίος παγκίτης των Los Angeles Clippers! Τυχαία νομίζετε μπήκε η 2Κ Sports στον κόπο να υπογράψει τον Jordan για το εξώφυλλο του ΝΒΑ 2Κ11; Μιλάμε για έναν παίκτη που έχει αποσυρθεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία (για μένα αυτός ο τύπος που έπαιξε μετά στους Wizards ήταν ο… χαμένος δίδυμος μπάρμπας του MJ!).
Ακόμα και η διασημότερη κόντρα στον κόσμο του ΝΒΑ, δείχνει να έχει ξεφτίσει, τουλάχιστον στα μάτια όσων έχουμε ζήσει τη μητέρα των μαχών στην πραγματική της διάσταση. Από τη μια είχαμε Magic Johnson, Kareem Abdul-Jabbar και James Worthy και τώρα έχουμε Kobe Bryant, Pau Gasol και... Ron Artest. Μιλάμε για έναν παίκτη που σκεφτόταν το περασμένο καλοκαίρι ως ευκαιρία της ζωής του το να έρθει στον Ολυμπιακό και κάποτε καθόταν και γύριζε χιπ-χοπ βίντεο-κλιπ στο… Πέραμα! Και όσο σεβασμό και αν έχω στον Kevin Garnett, τον Paul Pierce, τον Ray Allen, τον Rajon Rondo και την παρέα τους, δεν ξέρω κατά πόσο εύκολο είναι να αγγίξουν το μύθο του Larry Bird. Και για να σας το θέσω και αλλιώς: Θα υπήρχε περίπτωση σήμερα να φτιαχτεί παιχνίδι με τον τίτλο Lakers vs. Celtics όπως τότε και να έχει την ίδια επιτυχία; Πώς; Ναι, ε; Χμμ, μήπως για να δει προκοπή η EA Sports έπρεπε να γυρίσει στις ρίζες της αντί να το παίξει… Elite-ίστρια;
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου