Tom Clancy's Ghost Recon: Future Soldier

Τα Ghost Recon της Ubisoft ανήκουν σε μια κατηγορία παιχνιδιών (και την καθορίζουν εξ ολοκλήρου), που κινούνται λίγο ως πολύ αυτόνομα στο χώρο των Tactical Shooters, και έχουν αφήσει με τους πολλαπλούς τίτλους τους μία πλούσια παρακαταθήκη, που αποτελείται από περίπλοκο αλλά -παραδόξως- προσιτό gameplay, ποικίλους μηχανισμούς που δίνουν παραπάνω ουσία στο παιχνίδι και πολλές διαφορετικές επιλογές σχετικά με το πώς ο παίκτης αντιμετωπίζει κάθε φορά τις καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος.
Η επιλογή των σχεδιαστών να κατασταλάξουν αποκλειστικά στην οπτική τρίτου προσώπου με τα δύο καταπληκτικά Advanced Warfighter, σήμαινε ταυτόχρονα δύο πράγματα. Πρώτον, ότι σε επίπεδο σχεδιασμού επικέντρωσαν ακόμα περισσότερο στην τακτική, καθώς η οπτική του πεδίου μάχης είναι πολύ καλύτερη σε τρίτο πρόσωπο.
Δεύτερον, ότι θέλοντας και μη, εντάχτηκαν γενικά στην κατηγορία των third person shooters, που αυτόματα οδήγησε στο να είναι ανταγωνιστές (στα μάτια της αγοράς, άσχετα αν στην ουσία δεν είναι) με όλα τα υπόλοιπα arcade third person shooters. Η επίτευξη της τέλειας ισορροπίας στο να μπορεί το παιχνίδι να σταθεί καλά στην σύγχρονη ανταγωνιστική αγορά (θυμίζουμε ότι τα δύστροπα και δύσκολα Advanced Warfighter, είχαν εξαιρετικές επιδόσεις σε πωλήσεις ιδίως στο Xbox 360), χωρίς παράλληλα να απεμπολήσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, ήταν και είναι το ζητούμενο με το Future Soldier. Και λίγο έως πολύ, η Ubisoft το πετυχαίνει.
Τακτική ή stealth;
Δύο είναι τα κομβικά ερείσματα επάνω στα οποία στηρίζεται η ισορροπία αυτή. Το πρώτο έχει να κάνει με τη δράση και την ταχύτητα του παιχνιδιού, η οποία έχει σαφώς αυξηθεί σε σχέση με τους προκατόχους του. Το Future Soldier έχει πολλά τμήματα και κεφάλαια, αφιερωμένα στην ακατάπαυστη δράση, όπου ο εχθρός έχει εντοπίσει την ομάδα και κινείται κατά κύματα για να επανακαταλάβει μία θέση, ή η ομάδα κινείται μέσα από εχθρούς προς το σημείο διαφυγής.
Δε λείπουν δε, και κάποια όμορφα σκηνοθετημένα on-rails σημεία, που παρά την κινηματογραφική τους αίσθηση και τη ζωντάνια τους, βρίσκονται εκεί αποκλειστικά και μόνο χάριν εντυπωσιασμού δίχως να προσφέρουν κάτι ουσιώδες. Από την άλλη, το δεύτερο έρεισμα έχει να κάνει με την τακτική και τη στρατηγική σκέψη και τη χρήση της μέσα στο παιχνίδι. Το Future Soldier μπορεί να μοιάζει, αλλά δεν είναι καθαρός action τίτλος. Η αντίπαλη τεχνητή νοημοσύνη δε συγχωρεί και ενώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις ο χαρακτήρας απαιτεί μία γεμιστήρα για να βγεί νοκ άουτ, στο παρόν παιχνίδι δύο ή τρεις σφαίρες είναι αρκετές, προκειμένου ο παίκτης να δει την οθόνη «Reload Last Checkpoint».