Ένα χρόνο μετά λοιπόν, κυκλοφόρησε το Stalker: Clear Sky, το prequel του Shadow of Chernobyl, το οποίο προσέφερε αρκετές βελτιώσεις, οι κυριότερες από αυτές στον τομέα των γραφικών, της A.I. καθώς και του gameplay. Φέτος κυκλοφόρησε αισίως και το sequel, το Call of Pripyat, το οποίο και πραγματεύεται τα όσα συνέβησαν μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού. Με επιπλέον βελτιώσεις, κυρίως στο gameplay, ήρθε η ώρα να δούμε αν το τρίτο (ουσιαστικά) μέρος της σειράς Stalker βαδίζει στα χνάρια των προηγούμενων τίτλων.
Σενάριο
Η σειρά Stalker λαμβάνει χώρα σε μια τοποθεσία μεγέθους περίπου 30 τετραγωνικών χιλιομέτρων με το όνομα Zone. Πρόκειται για την περιοχή γύρω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Chernobyl, η οποία κρίθηκε εχθρική προς κάθε μορφή ζωής μετά το γνωστό ατύχημα. Και πως να μην είναι άλλωστε, αφού πηγές ραδιενέργειας γνωστές και ως «ανωμαλίες», ορδές μεταλλαγμένων τεράτων αλλά και συχνές ηλεκτρομαγνητικές εκρήξεις-εκκενώσεις απειλούν όποιον εισέλθει σε αυτήν.
Αρκετοί άνθρωποι έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να εισέρχονται στο Zone, δημιουργώντας μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες, ακόμα και ολόκληρες φατριές. Το όνομα αυτών: Stalkers, όνομα δηλαδή που απαρτίζεται από τα αρχικά των λέξεων «Scavenger, Trespasser, Adventurer, Loner, Killer, Explorer και Robber». Ο σκοπός τους μπορεί να διαφέρει. Άλλοι θέλουν να προφυλάξουν το Zone, άλλοι να το καταστρέψουν. Αρκετοί εισήλθαν απλά και μόνο προς αναζήτηση των artifacts. Τα artifacts είναι ραδιενεργά πετρώματα που δίνουν στους κατόχους τους υπερβολικές, έως και υπερφυσικές δυνάμεις. Από την λίστα δεν θα μπορούσαν βέβαια να λείπουν τόσο οι τυχοδιώκτες όσο και οι κοινοί ληστές.
Εσείς αναλαμβάνετε τον ρόλο του στρατιώτη Alex Degtyarev, αποστολή του οποίου είναι να διεισδύσει μέσα στο Zone προκειμένου να ανακαλύψει την τύχη των ελικοπτέρων που στάλθηκαν εκεί μετά το φινάλε του πρώτου παιχνιδιού και (περιέργως!) δεν επέστρεψαν ποτέ.
Gameplay
Όπως και στο πρώτο Stalker, το Call of Pripyat περιέχει αρκετά στοιχεία που συνήθως συναντάμε σε Role-Playing Games. Η πρόοδός σας εξαρτάται κυρίως από τις βασικές αποστολές που παρέχονται από τον στρατό, από δευτερεύουσες αποστολές που σας δίνουν κάποιοι χαρακτήρες στο Zone, αλλά και από ένα σύστημα trading μέσω του οποίου μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε όπλα, πυρομαχικά και λοιπά εφόδια.
Pages - Menu
▼
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Τον Σεπτέμβριο το Test Drive Unlimited 2
Ευχάριστα είναι τα νέα για τους φίλους της σειράς Test Drive μιας και πλέον ανακοινώθηκε η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του Unlimited 2. Η νέα πρόταση των Eden studios θα είναι στη διάθεση του κοινού στις 21 Σεπτεμβρίου, ταυτόχρονα για τα Xbox 360, PlayStation 3 και PC. Η ομάδα ανάπτυξης υπόσχεται πολλές βελτιώσεις, ενώ, όπως και στο πρώτο μέρος, οι παίκτες θα ασχοληθούν και με το χαρακτήρα τον οποίο θα ελέγχουν και θα μπορούν να δημιουργήσουν τον αντίστοιχο της αρεσκείας τους.
Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά η έναρξη μιας beta, αν και ακόμα παραμένει άγνωστο το πότε θα εκκινήσει και αν θα μπορέσουν να λάβουν μέρος όλοι οι χρήστες που θα δηλώσουν συμμετοχή. Όσοι επιθυμουν να λάβουν μέρος, δεν έχουν παρά να πατήσουν εδώ http://www.testdriveunlimited2.com/beta
Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά η έναρξη μιας beta, αν και ακόμα παραμένει άγνωστο το πότε θα εκκινήσει και αν θα μπορέσουν να λάβουν μέρος όλοι οι χρήστες που θα δηλώσουν συμμετοχή. Όσοι επιθυμουν να λάβουν μέρος, δεν έχουν παρά να πατήσουν εδώ http://www.testdriveunlimited2.com/beta
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Game Review: God of War III
Η περιπέτεια του Kratos ξεκινάει µε ένταση, αφού στην πρώτη µισή ώρα παιχνιδιού. Εκεί σκοτώνουµε τον πρώτο µας θεό του Ολύµπου µετά από µία άκρως εντυπωσιακή µάχη που ολοκληρώνεται µε αιµατηρό τρόπο, ενώ το στόµα µας έχει µείνει ανοιχτό και τα µάτια γουρλωµένα µε αυτά που βλέπουµε στην οθόνη µας. Η epic metal µουσική, που παίζει συνεχώς στο background, βοηθάει ώστε να νιώθουµε µια συνεχόµενη ανατριχίλα στο σώµα µας.
Η περιπέτεια συνεχίζεται, µε τη δράση να διακόπτεται µόνο για να λύσουµε κάποιους εύκολους γρίφους, αµέσως µετά τη λύση των οποίων εµφανίζονται νέοι εχθροί, τους οποίους ο Kratos αντιµετωπίζει και στο τέλος µπορεί να εξολοθρεύσει µε εντυπωσιακά τελειωτικά χτυπήµατα, που γεµίζουν την οθόνη και τον ίδιο τον Σπαρτιάτη ήρωα µε αίµα!
Ο χειρισµός του God of War 3 είναι πανεύκολος, µε τον ένα µοχλό να χρησιµοποιείται για τη µετακίνηση του πρωταγωνιστή και τον άλλο για γρήγορα άλµατα προς την εκάστοτε διεύθυνση. Έλεγχος της κάµερας δεν υπάρχει, καθώς αυτή είναι προρυθµισµένη και ακολουθεί τον Kratos, δεν παρατηρήσαµε, ωστόσο, κάποια προβληµατική τοποθέτησή της.
Στη µεγαλύτερη διάρκεια του τίτλου, για να αντιµετωπίζει τους εχθρούς, ο Kratos χρησιµοποιεί τα Blades of Athena, τα σπαθιά που είναι δεµένα στα χέρια του µε αλυσίδες, έχοντας στη διάθεσή του δύο ειδών χτυπήµατα: ένα γρήγορο και ένα δυνατό. Στην πορεία, όµως, αποκτά και νέα όπλα, όπως το Bow of Apollo, το Blade of Olympus και πολλά άλλα, τα οποία µπορεί να χρησιµοποιεί ανάλογα µε την περίσταση και τους εχθρούς και τα οποία µπορούν να αναβαθµιστούν ώστε να γίνουν ισχυρότερα.
Επίσης, ο Kratos έχει και µαγικές δυνάµεις, τις οποίες µπορεί να χρησιµοποιεί µέχρι να εξαντληθεί το mana του. Στην πορεία µέχρι την τελική µάχη απέναντι στον Δία, ο Kratos θα συναντήσει αρκετούς -σύµφωνα µε το παιχνίδι- Ολύµπιους θεούς, όπως η Αθηνά (την οποία, βέβαια, έχει ήδη σκοτώσει σε προηγούµενο παιχνίδι της σειράς), ο Ήφαιστος και ο Ήλιος, το τέλος του οποίου είναι µοναδικό σε εκτέλεση.
Ταυτόχρονα, στο δρόµο του θα βρει πάνω από 50 διαφορετικούς εχθρούς, από απλούς στρατιώτες και σκελετούς µέχρι Μέδουσες που µπορούν να τον πετρώσουν, Μινώταυρους, Κέρβερους (ξέρετε, τα σκυλιά µε τα τρία κεφάλια), Κύκλωπες και άλλα τέρατα από την ελληνική µυθολογία. Καθένας από τους µεγαλύτερους από αυτούς τους εχθρούς µπορεί να εξοντωθεί µε το δικό του µοναδικό τρόπο, ο οποίος πάντα ενεργοποιείται πατώντας στο σωστό χρόνο τα πλήκτρα που εµφανίζονται στην οθόνη.
Η περιπέτεια συνεχίζεται, µε τη δράση να διακόπτεται µόνο για να λύσουµε κάποιους εύκολους γρίφους, αµέσως µετά τη λύση των οποίων εµφανίζονται νέοι εχθροί, τους οποίους ο Kratos αντιµετωπίζει και στο τέλος µπορεί να εξολοθρεύσει µε εντυπωσιακά τελειωτικά χτυπήµατα, που γεµίζουν την οθόνη και τον ίδιο τον Σπαρτιάτη ήρωα µε αίµα!
Ο χειρισµός του God of War 3 είναι πανεύκολος, µε τον ένα µοχλό να χρησιµοποιείται για τη µετακίνηση του πρωταγωνιστή και τον άλλο για γρήγορα άλµατα προς την εκάστοτε διεύθυνση. Έλεγχος της κάµερας δεν υπάρχει, καθώς αυτή είναι προρυθµισµένη και ακολουθεί τον Kratos, δεν παρατηρήσαµε, ωστόσο, κάποια προβληµατική τοποθέτησή της.
Στη µεγαλύτερη διάρκεια του τίτλου, για να αντιµετωπίζει τους εχθρούς, ο Kratos χρησιµοποιεί τα Blades of Athena, τα σπαθιά που είναι δεµένα στα χέρια του µε αλυσίδες, έχοντας στη διάθεσή του δύο ειδών χτυπήµατα: ένα γρήγορο και ένα δυνατό. Στην πορεία, όµως, αποκτά και νέα όπλα, όπως το Bow of Apollo, το Blade of Olympus και πολλά άλλα, τα οποία µπορεί να χρησιµοποιεί ανάλογα µε την περίσταση και τους εχθρούς και τα οποία µπορούν να αναβαθµιστούν ώστε να γίνουν ισχυρότερα.
Επίσης, ο Kratos έχει και µαγικές δυνάµεις, τις οποίες µπορεί να χρησιµοποιεί µέχρι να εξαντληθεί το mana του. Στην πορεία µέχρι την τελική µάχη απέναντι στον Δία, ο Kratos θα συναντήσει αρκετούς -σύµφωνα µε το παιχνίδι- Ολύµπιους θεούς, όπως η Αθηνά (την οποία, βέβαια, έχει ήδη σκοτώσει σε προηγούµενο παιχνίδι της σειράς), ο Ήφαιστος και ο Ήλιος, το τέλος του οποίου είναι µοναδικό σε εκτέλεση.
Ταυτόχρονα, στο δρόµο του θα βρει πάνω από 50 διαφορετικούς εχθρούς, από απλούς στρατιώτες και σκελετούς µέχρι Μέδουσες που µπορούν να τον πετρώσουν, Μινώταυρους, Κέρβερους (ξέρετε, τα σκυλιά µε τα τρία κεφάλια), Κύκλωπες και άλλα τέρατα από την ελληνική µυθολογία. Καθένας από τους µεγαλύτερους από αυτούς τους εχθρούς µπορεί να εξοντωθεί µε το δικό του µοναδικό τρόπο, ο οποίος πάντα ενεργοποιείται πατώντας στο σωστό χρόνο τα πλήκτρα που εµφανίζονται στην οθόνη.
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Mafia 2: νέο trailer επιδεικνύει τα PhysX εφέ
Οι προγραμματιστές της Hause 2K Games παρουσίασαν ένα νέο trailer από το επερχόμενο παιχνίδι Action "Mafia 2". Σε αυτό γίνεται μια επίδειξη των πλεονεκτημάτων της έκδοσης για PC ή για να είμαστε πιο ακριβείς σε συστήματα που μπορούν να απεικονίσουν τα PhysX εφέ.
Στο βίντεο γίνεται σαφές ότι χάρη στο PhysX προκαλείται μεγαλύτερο νταβαντούρι, όταν, για παράδειγμα, πυροβολεί κανείς στα παράθυρα. Αλλά και οι εκρήξεις είναι σαφώς πιο εντυπωσιακές.
Σύμφωνα με τα τωρινά πλάνα της εταιρείας που το αναπτύσσει, το Mafia 2 θα είναι διαθέσιμο από τις 27 Αυγούστου 2010, σε εκδόσεις για τα PC, Xbox 360 και Playstation 3.
Στο βίντεο γίνεται σαφές ότι χάρη στο PhysX προκαλείται μεγαλύτερο νταβαντούρι, όταν, για παράδειγμα, πυροβολεί κανείς στα παράθυρα. Αλλά και οι εκρήξεις είναι σαφώς πιο εντυπωσιακές.
Σύμφωνα με τα τωρινά πλάνα της εταιρείας που το αναπτύσσει, το Mafia 2 θα είναι διαθέσιμο από τις 27 Αυγούστου 2010, σε εκδόσεις για τα PC, Xbox 360 και Playstation 3.
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Project Natal: Πιθανή κυκλοφορία στις 26/10
Στις 26 Οκτωβρίου το πιθανότερο σενάριο κυκλοφορίας του. Μπορεί η Microsoft να μην κάνει ακόμα δηλώσεις μέχρι την 13η Ιουνίου (όταν και θα παρουσιάσει το Project Natal στην έκθεση E3) αλλά οι πρώτες πληροφορίες δεν άργησαν να διαρρεύσουν. Σύμφωνα με το Βρετανικό περιοδικό Edge, το Project Natal αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο με πιθανότερη ημερομηνία αυτή της 26ης Οκτωβρίου. Η τιμή της συσκευής ανίχνευσης κινήσεων του Xbox 360, φημολογείται ότι θα είναι 150 δολάρια. Όλα αυτά βέβαια ενώ μέχρι τώρα φημολογούνταν ότι θα κυμαίνεται στις 50 λίρες (72 δολάρια).
Η Microsoft σχεδιάζει να πουλήσει την κονσόλα Xbox 360 μαζί με το Project Natal, σε νέα ειδικά πακέτα προσφορών. Η φθηνότερη έκδοση θα είναι αυτή του Xbox Live Arcade, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μαζί με το Project Natal στα 299 δολάρια. Αυτό που ακόμη δεν γνωρίζουμε είναι το αν θα κυκλοφορήσει και μία slim έκδοση του Xbox 360, ώστε η Microsoft να μπορέσει να δικαιολογήσει τις παραπάνω τιμές. Για όλα αυτά, η Αμερικανική εταιρεία χρωστάει πολλές απαντήσεις στην φετινή έκθεση E3, από την οποία μας χωρίζουν μόλις δύο εβδομάδες.
Η Microsoft σχεδιάζει να πουλήσει την κονσόλα Xbox 360 μαζί με το Project Natal, σε νέα ειδικά πακέτα προσφορών. Η φθηνότερη έκδοση θα είναι αυτή του Xbox Live Arcade, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μαζί με το Project Natal στα 299 δολάρια. Αυτό που ακόμη δεν γνωρίζουμε είναι το αν θα κυκλοφορήσει και μία slim έκδοση του Xbox 360, ώστε η Microsoft να μπορέσει να δικαιολογήσει τις παραπάνω τιμές. Για όλα αυτά, η Αμερικανική εταιρεία χρωστάει πολλές απαντήσεις στην φετινή έκθεση E3, από την οποία μας χωρίζουν μόλις δύο εβδομάδες.
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
UFC Undisputed 2010 για X360, PS3
Δεν θέλω να το κρύψω και να το παίξω ειδικός ενώ δεν είμαι. Δεν ξέρω την τύφλα μου γύρω από το σύμπαν του UFC και δεν έχω ακουστά ούτε έναν από τους –υποθέτω διάσημους, κατά τ’άλλα- αθλητές του. Ή για να είμαι πιο ακριβής, ξέρω όσα γνωρίζει και ένας μέσος… Καμερουνέζος σχετικά με το χόκεϊ επί πάγου. Εντούτοις, επηρεασμένος από τα καλά λόγια που είχαν ακουστεί γύρω από το UFC 2009: Undisputed, του έριξα μια ματιά και οφείλω να παραδεχτώ πως παρόλο που δεν θα με κάνει να δω το άθλημα(;) με άλλο μάτι, με έπεισε πως η Yuke’s κατόρθωσε να πετύχει μια από τις αληθοφανέστερες μεταφορές αθλημάτων ή/και πολεμικών τεχνών.
Από τη στιγμή λοιπόν που η σειρά έπαιρνε το δρόμο των ετήσιων αναβαθμίσεων, ήταν αναμενόμενο να πέσει στη γνωστή παγίδα: Κάθε νέα ετήσια έκδοση θα είναι μεν βελτιωμένη σε σχέση με την περσινή, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό που να δικαιολογεί την αγορά της αν κάποιος δεν είναι μεγάλος φίλος του αθλήματος. Λίγο-πολύ δηλαδή, ό,τι ισχύει για τα FIFA, PES, NBA 2K κ.λπ. αυτού του κόσμου…
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το UFC Undisputed 2010 δεν είναι ένας εξαιρετικός εξομοιωτής αυτού του αμερικανόφερτου συνονθυλεύματος πολεμικών τεχνών που έχει τις ρίζες του στο δικό μας παγκράτιο. Για την ακρίβεια, είναι πολύ πιο ρεαλιστικό από ό,τι θα περιμένατε από ένα παιχνίδι του είδους, ειδικά για ένα άθλημα που δεν είναι και από τα πιο εύκολα να αναπαρασταθούν.
Η φράση "μπλέξαμε τα μπούτια μας", μόλις απέκτησε νέο νόημα...Όπως σας τα είπε και ο Κηπουρόπετρος στο hands-on που είχε κάνει πριν από λίγο καιρό, το παιχνίδι έχει πολύ, μα πάρα πολύ ξύλο. Βλέπετε εδώ δεν υπάρχουν πυγμαχικά γάντια, προστατευτικά κεφαλής και λοιπές φλωριές. Εδώ το καναβάτσο βάφεται με κόκκινα πουά από το αίμα των αθλητών και οι απαγορεύσεις είναι ελάχιστες.
Αν πάντως δεν είστε γνώστης ούτε της σειράς, αλλά ούτε και του αθλήματος, θα χρειαστεί να ξοδέψετε αρκετή ώρα στο tutorial, για να μάθετε έστω και τα βασικά. Ο αριθμός των διαθέσιμων κινήσεων και λαβών είναι στην κυριολεξία άπειρος και έχει να κάνει με την εκάστοτε κατάσταση: Άλλα χτυπήματα και λαβές εκτελεί κάθε πλήκτρο όταν είστε όρθιοι, αλλά όταν είστε πιασμένοι σε κάποια λαβή, αλλά όταν έχετε βάλει τον αντίπαλό σας κάτω κ.λπ. Ειλικρινά, αν δεν παίξετε πρώτα κάποιους αγώνες, δεν θα μάθετε να χρησιμοποιείτε ούτε τις μισές από τις κινήσεις του UFC. Και πιστέψτε με, οι περισσότερες από αυτές θα σας φανούν χρήσιμες, αφού ακόμα και το να κερδίσετε έναν αγώνα, μπορεί να γίνει με 1315 τρόπους, ανάλογα με τη στρατηγική που θα ακολουθήσετε: Μπορεί να τον εξαντλήσετε ώστε τα πράγματα να είναι πιο εύκολα για εσάς, να του ρίξετε ένα δυνατό χτύπημα και να τον βγάλετε νοκ-άουτ, να τον ξαπλώσετε κάτω και να τον «υποτάξετε» με «submission» κ.λπ.
Από τη στιγμή λοιπόν που η σειρά έπαιρνε το δρόμο των ετήσιων αναβαθμίσεων, ήταν αναμενόμενο να πέσει στη γνωστή παγίδα: Κάθε νέα ετήσια έκδοση θα είναι μεν βελτιωμένη σε σχέση με την περσινή, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό που να δικαιολογεί την αγορά της αν κάποιος δεν είναι μεγάλος φίλος του αθλήματος. Λίγο-πολύ δηλαδή, ό,τι ισχύει για τα FIFA, PES, NBA 2K κ.λπ. αυτού του κόσμου…
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το UFC Undisputed 2010 δεν είναι ένας εξαιρετικός εξομοιωτής αυτού του αμερικανόφερτου συνονθυλεύματος πολεμικών τεχνών που έχει τις ρίζες του στο δικό μας παγκράτιο. Για την ακρίβεια, είναι πολύ πιο ρεαλιστικό από ό,τι θα περιμένατε από ένα παιχνίδι του είδους, ειδικά για ένα άθλημα που δεν είναι και από τα πιο εύκολα να αναπαρασταθούν.
Η φράση "μπλέξαμε τα μπούτια μας", μόλις απέκτησε νέο νόημα...Όπως σας τα είπε και ο Κηπουρόπετρος στο hands-on που είχε κάνει πριν από λίγο καιρό, το παιχνίδι έχει πολύ, μα πάρα πολύ ξύλο. Βλέπετε εδώ δεν υπάρχουν πυγμαχικά γάντια, προστατευτικά κεφαλής και λοιπές φλωριές. Εδώ το καναβάτσο βάφεται με κόκκινα πουά από το αίμα των αθλητών και οι απαγορεύσεις είναι ελάχιστες.
Αν πάντως δεν είστε γνώστης ούτε της σειράς, αλλά ούτε και του αθλήματος, θα χρειαστεί να ξοδέψετε αρκετή ώρα στο tutorial, για να μάθετε έστω και τα βασικά. Ο αριθμός των διαθέσιμων κινήσεων και λαβών είναι στην κυριολεξία άπειρος και έχει να κάνει με την εκάστοτε κατάσταση: Άλλα χτυπήματα και λαβές εκτελεί κάθε πλήκτρο όταν είστε όρθιοι, αλλά όταν είστε πιασμένοι σε κάποια λαβή, αλλά όταν έχετε βάλει τον αντίπαλό σας κάτω κ.λπ. Ειλικρινά, αν δεν παίξετε πρώτα κάποιους αγώνες, δεν θα μάθετε να χρησιμοποιείτε ούτε τις μισές από τις κινήσεις του UFC. Και πιστέψτε με, οι περισσότερες από αυτές θα σας φανούν χρήσιμες, αφού ακόμα και το να κερδίσετε έναν αγώνα, μπορεί να γίνει με 1315 τρόπους, ανάλογα με τη στρατηγική που θα ακολουθήσετε: Μπορεί να τον εξαντλήσετε ώστε τα πράγματα να είναι πιο εύκολα για εσάς, να του ρίξετε ένα δυνατό χτύπημα και να τον βγάλετε νοκ-άουτ, να τον ξαπλώσετε κάτω και να τον «υποτάξετε» με «submission» κ.λπ.
Τρίτη 25 Μαΐου 2010
Killzone 3 και επίσημα
Το video game Killzone 3 αρχίζει εκεί που τελειώνει το 2, με τον Visari νεκρό και τους Sev και Rico να πρέπει να αντιμετωπίσουν τον τεράστιο στρατό των Helghast ολομόναχοι, την στιγμή που η πρωτεύουσα των Helghast έχει ισοπεδωθεί από πυρηνική βόμβα. Η Sony υπόσχεται μεταξύ άλλων επίπεδα 10 φορές μεγαλύτερα από του Killzone 2, τρελά όπλα, μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων, περισσότερα οχήματα και ιδιαίτερα βίαιο σύστημα μάχης σώμα-με-σώμα.
Επίσης αναμένουμε εχθρούς πιο επικίνδυνους από ποτέ και με πιο πλούσιο εξοπλισμό όπως jetpacks και φορητά όπλα μαζικής καταστροφής (!), και φυσικά υποστήριξη στερεοσκοπικού 3D, το οποίο σας βάζει στην καρδιά της δράσης και σας απορροφάει ακόμα περισσότερο στον κόσμο του παιχνιδιού. To Killzone 3 λογικά θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
Επίσης αναμένουμε εχθρούς πιο επικίνδυνους από ποτέ και με πιο πλούσιο εξοπλισμό όπως jetpacks και φορητά όπλα μαζικής καταστροφής (!), και φυσικά υποστήριξη στερεοσκοπικού 3D, το οποίο σας βάζει στην καρδιά της δράσης και σας απορροφάει ακόμα περισσότερο στον κόσμο του παιχνιδιού. To Killzone 3 λογικά θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Prince of Persia: The Forgotten Sands
Το σενάριο του παιχνιδιού μας γυρνά πίσω στην επιτυχημένη τριλογία και, πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα στα δύο πρώτα επεισόδια της σειράς. Ο πρίγκηπας, μετά από τα γεγονότα του Sands of Time, αποφασίζει να επισκεφθεί το βασίλειο του αδελφού του, Malik, με σκοπό να μάθει και να διδαχθεί δίπλα του.
Όταν καταφθάνει, αντικρίζει το παλάτι να βρίσκεται υπό πολιορκία από επίδοξους κατακτητές. Ο Malik, μην μπορώντας να αμυνθεί, αποφάσισε να εξαπολύσει τον στρατό του Σολομώντα σε μία κίνηση απελπισίας. Τα πράγματα όμως δεν εξελλίσονται όπως τα σχεδίαζε, με αποτέλεσμα το παλάτι να κατακλιστεί με τέρατα της άμμου, σπέρνοντας τον τρόμο και τον πανικό. Τα δύο αδέλφια θα πρέπει να πολεμήσουν ορδές τεράτων, μέχρι να καταφέρουν να λύσουν τα μάγια και να επιστρέψουν τις ισορροπίες στο βασίλειο. Η ιστορία δεν προσφέρεται για δραματικές εξελίξεις και συγκινήσεις, καθώς η εξέλιξή της είναι αργή και προβλέψιμη, αλλά παραμένει «αρκετή», παρέχοντάς μας τα απαραίτητα κίνητρα να συνεχίσουμε μέχρι τέλους.
Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι το σενάριο είναι αυτοτελές και δεν έχει ουδεμία σχέση με τα δύο αρχικά επεισόδια της σειράς, καθώς δε βλέπουμε καμία εξέλιξη στην ιστορία και το χαρακτήρα του πρίγκηπα. Αν η εταιρία δεν ανέφερε ότι τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στο Sands of Time και το Warrior Within, έχουμε την εντύπωση ότι κανείς δε θα το καταλάβαινε από μόνος του.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ενασχόλησης με τον τίτλο, είναι προφανείς οι επιρροές του TFS από την επιτυχημένη τριλογία και όχι από το Prince of Persia που κυκλοφόρησε προ διετίας. Τα μέρη που θα επισκεφθούμε είναι πανέμορφα σχεδιασμένα, «γεμίζοντάς» μας με ευχάριστες αναμνήσεις. Θα ταξιδέψουμε σε παλάτια, κήπους, μεγάλα δωμάτια, ερείπια, πύργους και πολλά άλλα μέρη, που δένουν άριστα μεταξύ τους, προσφέροντας μια όμορφη «ανατολίτικη» εμπειρία.
Ποιός Ezio και ποιά Lara Croft;
Η σειρά Prince Of Persia χαρακτηρίζεται από την platforming εμπειρία που προσφέρει στους παίκτες. Το νέο μέλος της σειράς όχι απλώς μένει πιστό στην παράδοση, αλλά είναι ένας από τους καλύτερους platform τίτλους που έχουμε ασχοληθεί. Οι τοποθεσίες στις οποίες πρέπει να φτάσουμε προκαλούν τις δυνατότητές μας, και δημιουργούν ένα τεράστιο αίσθημα ευφορίας και ευχαρίστησης όταν τα καταφέρνουμε. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν στέκονται εμπόδιο στο δρόμο μας πολλές θανάσιμες παγίδες, οι οποίες θα κάνουν το κουμπί με το οποίο γυρνάμε πίσω το χρόνο τον καλύτερό μας φίλο. Το μοναδικό ελλάτωμα που παρατηρήσαμε έχει να κάνει με το ότι ακολουθείται -και εδώ- η τάση που θέλει τα σύγχρονα παιχνίδια να είναι πιο εύκολα (π.χ. δεν μπορούμε να χάσουμε την ισορροπία μας κατά το πέρασμά μας από μία δοκό ).
Η νέα επαναστατική λειτουργία που ενσωμάτωσε η Ubisoft στον τίτλο της, και καθιστά άκρως ενδιαφέρον το platforming στοιχείο -και όχι μόνο-, είναι οι νέες δυνάμεις που αποκτούμε κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Καθώς ο πρίγκηπας γεύεται νερό από την πηγή (γνώριμη σκηνή), εμφανίζεται ένας μυστηριώδης θηλυκός χαρακτήρας, ο οποίος θα μας προσφέρει νέες δυνατότητες που θα μας βοηθήσουν στο έργο μας.
Όταν καταφθάνει, αντικρίζει το παλάτι να βρίσκεται υπό πολιορκία από επίδοξους κατακτητές. Ο Malik, μην μπορώντας να αμυνθεί, αποφάσισε να εξαπολύσει τον στρατό του Σολομώντα σε μία κίνηση απελπισίας. Τα πράγματα όμως δεν εξελλίσονται όπως τα σχεδίαζε, με αποτέλεσμα το παλάτι να κατακλιστεί με τέρατα της άμμου, σπέρνοντας τον τρόμο και τον πανικό. Τα δύο αδέλφια θα πρέπει να πολεμήσουν ορδές τεράτων, μέχρι να καταφέρουν να λύσουν τα μάγια και να επιστρέψουν τις ισορροπίες στο βασίλειο. Η ιστορία δεν προσφέρεται για δραματικές εξελίξεις και συγκινήσεις, καθώς η εξέλιξή της είναι αργή και προβλέψιμη, αλλά παραμένει «αρκετή», παρέχοντάς μας τα απαραίτητα κίνητρα να συνεχίσουμε μέχρι τέλους.
Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι το σενάριο είναι αυτοτελές και δεν έχει ουδεμία σχέση με τα δύο αρχικά επεισόδια της σειράς, καθώς δε βλέπουμε καμία εξέλιξη στην ιστορία και το χαρακτήρα του πρίγκηπα. Αν η εταιρία δεν ανέφερε ότι τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα ανάμεσα στο Sands of Time και το Warrior Within, έχουμε την εντύπωση ότι κανείς δε θα το καταλάβαινε από μόνος του.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ενασχόλησης με τον τίτλο, είναι προφανείς οι επιρροές του TFS από την επιτυχημένη τριλογία και όχι από το Prince of Persia που κυκλοφόρησε προ διετίας. Τα μέρη που θα επισκεφθούμε είναι πανέμορφα σχεδιασμένα, «γεμίζοντάς» μας με ευχάριστες αναμνήσεις. Θα ταξιδέψουμε σε παλάτια, κήπους, μεγάλα δωμάτια, ερείπια, πύργους και πολλά άλλα μέρη, που δένουν άριστα μεταξύ τους, προσφέροντας μια όμορφη «ανατολίτικη» εμπειρία.
Ποιός Ezio και ποιά Lara Croft;
Η σειρά Prince Of Persia χαρακτηρίζεται από την platforming εμπειρία που προσφέρει στους παίκτες. Το νέο μέλος της σειράς όχι απλώς μένει πιστό στην παράδοση, αλλά είναι ένας από τους καλύτερους platform τίτλους που έχουμε ασχοληθεί. Οι τοποθεσίες στις οποίες πρέπει να φτάσουμε προκαλούν τις δυνατότητές μας, και δημιουργούν ένα τεράστιο αίσθημα ευφορίας και ευχαρίστησης όταν τα καταφέρνουμε. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν στέκονται εμπόδιο στο δρόμο μας πολλές θανάσιμες παγίδες, οι οποίες θα κάνουν το κουμπί με το οποίο γυρνάμε πίσω το χρόνο τον καλύτερό μας φίλο. Το μοναδικό ελλάτωμα που παρατηρήσαμε έχει να κάνει με το ότι ακολουθείται -και εδώ- η τάση που θέλει τα σύγχρονα παιχνίδια να είναι πιο εύκολα (π.χ. δεν μπορούμε να χάσουμε την ισορροπία μας κατά το πέρασμά μας από μία δοκό ).
Η νέα επαναστατική λειτουργία που ενσωμάτωσε η Ubisoft στον τίτλο της, και καθιστά άκρως ενδιαφέρον το platforming στοιχείο -και όχι μόνο-, είναι οι νέες δυνάμεις που αποκτούμε κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Καθώς ο πρίγκηπας γεύεται νερό από την πηγή (γνώριμη σκηνή), εμφανίζεται ένας μυστηριώδης θηλυκός χαρακτήρας, ο οποίος θα μας προσφέρει νέες δυνατότητες που θα μας βοηθήσουν στο έργο μας.
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
The Witcher 2: Assassins of Kings
Στο πρώτο παιχνίδι, ο κυνικός Geralt, είναι ένας κυνηγός τεράτων (Witcher) ο οποίος προσπαθεί να ανακτήσει την μνήμη του για να κατανοήσει τα συμβάντα που έλαβαν μέρος πέντε χρόνια αφού θεράπευσε την κόρη του βασιλιά από μια μαγική ασθένεια. Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς ξεκινά αμέσως μετά το τέλος του πρώτου. Αυτή την φορά ο Geralt , μαζί με τους συντρόφους του Triss και Vernon, ξεκινάνε ένα ταξίδι, αναζητώντας τους δολοφόνους των βασιλέων και τη σχέση τους με τους witchers. Στην περιπέτειά τους αυτή, οδηγούνται σε παλιούς φίλους και εχθρούς που θα τους φέρουν αντιμέτωπους με τις πιο ισχυρές δυνάμεις του κόσμου.
Gameplay και γραφικά
Ο “Dark Fantasy”, όπως έχει χαρακτηριστεί ο κόσμος του “The Witcher”, θα είναι πλέον ‘δυναμικός’ επιτρέποντας σας να αλληλεπιδράτε στο περιβάλλον ελεύθερα αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες των πράξεων σας. Ο χαρακτήρας που θα χειρίζεστε θα είναι ο Geralt ενώ η υπόλοιπη ομάδα θα ελέγχεται αποκλειστικά από τον υπολογιστή και ανάλογα με τις σχέσεις μεταξύ των μελών θα αλλάζει και το σενάριο. Οι μάχες έχουν διατηρήσει τον πυρήνα τους κρατώντας τα battle stances (fast, Heavy και group attacks), αλλά έχουν γίνει πιο ελεύθερες όσον αφορά τις κινήσεις επίθεσης και αποφυγής δίνοντας σας τη δυνατότητα ακόμη πιο εντυπωσιακών combo.
Το παιχνίδι θα χρησιμοποιεί μια καινούργιας τεχνολογίας μηχανή γραφικών που ανέπτυξε η εταιρία για χρήση της σε μη γραμμικά παιχνίδια ρόλων και όχι την Aurora Engine της Bioware, ενώ για τα Physics θα χρησιμοποιηθεί η μηχανή Havoc που έχουμε ήδη δει στα Uncharted 2 και Half life 2.
Το “The Witcher” είναι βασισμένο στην σειρά βιβλίων του Πολωνού συγγραφέα Andrzej Sapkowski κι ήρθε αρχικά στις οθόνες των υπολογιστών μας από την εταιρεία CD Projekt Red σε συνεργασία με την Atari, τον Οκτώβριο του 2007. Υπολογίζεται ότι το παιχνίδι πούλησε περισσότερα από 1.300.000 αντίτυπα σε παγκόσμια κλίμακα, συνυπολογίζοντας τις πωλήσεις της Enhanced έκδοσης του παιχνιδιού, που κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά.
Gameplay και γραφικά
Ο “Dark Fantasy”, όπως έχει χαρακτηριστεί ο κόσμος του “The Witcher”, θα είναι πλέον ‘δυναμικός’ επιτρέποντας σας να αλληλεπιδράτε στο περιβάλλον ελεύθερα αντιμετωπίζοντας τις συνέπειες των πράξεων σας. Ο χαρακτήρας που θα χειρίζεστε θα είναι ο Geralt ενώ η υπόλοιπη ομάδα θα ελέγχεται αποκλειστικά από τον υπολογιστή και ανάλογα με τις σχέσεις μεταξύ των μελών θα αλλάζει και το σενάριο. Οι μάχες έχουν διατηρήσει τον πυρήνα τους κρατώντας τα battle stances (fast, Heavy και group attacks), αλλά έχουν γίνει πιο ελεύθερες όσον αφορά τις κινήσεις επίθεσης και αποφυγής δίνοντας σας τη δυνατότητα ακόμη πιο εντυπωσιακών combo.
Το παιχνίδι θα χρησιμοποιεί μια καινούργιας τεχνολογίας μηχανή γραφικών που ανέπτυξε η εταιρία για χρήση της σε μη γραμμικά παιχνίδια ρόλων και όχι την Aurora Engine της Bioware, ενώ για τα Physics θα χρησιμοποιηθεί η μηχανή Havoc που έχουμε ήδη δει στα Uncharted 2 και Half life 2.
Το “The Witcher” είναι βασισμένο στην σειρά βιβλίων του Πολωνού συγγραφέα Andrzej Sapkowski κι ήρθε αρχικά στις οθόνες των υπολογιστών μας από την εταιρεία CD Projekt Red σε συνεργασία με την Atari, τον Οκτώβριο του 2007. Υπολογίζεται ότι το παιχνίδι πούλησε περισσότερα από 1.300.000 αντίτυπα σε παγκόσμια κλίμακα, συνυπολογίζοντας τις πωλήσεις της Enhanced έκδοσης του παιχνιδιού, που κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά.
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Το απίστευτο LittleBigPlanet 2
Η επιστροφή του Sackoy είναι και επίσημα γεγονός, καθώς η Sony ανακοίνωσε το LittleBigPlanet 2, το οποίο αναμένεται φέτος για το PS3. Σύμφωνα με τη Sony, το LittleBigPlanet 2 θα φέρει την επανάσταση στη βιομηχανία, καθώς θα αφαιρέσει την διαχωριστική γραμμή μεταξύ των gamers και των δημιουργών games. Το παιχνίδι διαθέτει νέα ιστορία, ανανεωμένη μηχανή γραφικών, πιο πλούσιο εξοπλισμό για το SackBoy (όπως ο γάντζος) και μηχανισμούς που δίνουν τον απόλυτο έλεγχο στους παίκτες.
Αυτή τη φορά μπορείτε να δημιουργήσετε ολόκληρα παιχνίδια, όπως racers, shooters, platformers, ακόμα και εξομειωτές μαγειρικής. Όλα αυτά γίνονται πραγματικότητα με τα εργαλεία που σας προσφέρει το LittleBigPlanet 2, καθώς πλέον μπορείτε να φτιάξετε συσκευές με ελεγχόμενη συμπεριφορά, να τοποθετήσετε Sackbots στα επίπεδα, να δημιουργήσετε έξυπνες μηχανές, παζλ, οχήματα, ακόμα και cutscenes, να ρυμίσετε τον χειρισμό των κατασκευών σας κλπ. Φυσικά, μπορείτε να μοιραστείτε τα πονήματά σας με την κοινότητα του παιχνιδιού, ενώ υπάρχει και συμβατότητα με το user DLC του πρώτου.
Αυτή τη φορά μπορείτε να δημιουργήσετε ολόκληρα παιχνίδια, όπως racers, shooters, platformers, ακόμα και εξομειωτές μαγειρικής. Όλα αυτά γίνονται πραγματικότητα με τα εργαλεία που σας προσφέρει το LittleBigPlanet 2, καθώς πλέον μπορείτε να φτιάξετε συσκευές με ελεγχόμενη συμπεριφορά, να τοποθετήσετε Sackbots στα επίπεδα, να δημιουργήσετε έξυπνες μηχανές, παζλ, οχήματα, ακόμα και cutscenes, να ρυμίσετε τον χειρισμό των κατασκευών σας κλπ. Φυσικά, μπορείτε να μοιραστείτε τα πονήματά σας με την κοινότητα του παιχνιδιού, ενώ υπάρχει και συμβατότητα με το user DLC του πρώτου.
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Sin and Punishment: Successor of the Skies
Σε μία παράδοξη ένδειξη αγάπης προς το hardcore κοινό αλλά και προς το παιχνίδι το ίδιο, η Nintendo έπραξε το αδιανόητο. Πήρε ένα παιχνίδι που είχε κερδίσει δικαιωματικά το τίτλο του “cult” και του “niche”, όντας γνωστό μονάχα ανάμεσα σε αυτούς που παρακολουθούσαν την Ιαπωνική αγορά από τη δεκαετία του '90, επένδυσε πάνω του χρήματα μεταφράζοντάς το, και διαθέτοντας το στη Virtual Console του Wii. Ακόμα κι αυτοί που κρυφά μέσα τους ήλπιζαν ότι κάπου, κάποτε θα έβλεπαν την αναγέννηση ενός από τους πιο ιδιαίτερους – και ποιοτικούς – τίτλους του θρυλικού Nintendo 64, δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Κι από εκεί και πέρα, γράφτηκε ιστορία. Το παιχνίδι δεν άργησε να αγγίξει τη πρώτη θέση σε downloads ανάμεσα στη βιβλιοθήκη της Virtual Console, ειδικά στη Βόρεια Αμερική. Γιατί όμως η Nintendo να πράξει κάτι τόσο παράτολμο, επενδύοντας χρήματα σε ένα παιχνίδι που ήταν γνωστό μονάχα στους κύκλους των cult gamers; Η απάντηση δεν άργησε να έρθει, με τις φήμες για ένα καθώς πρέπει sequel του Sin & Punishment να κάνουν την εμφάνιση τους λίγο καιρό αργότερα. Εδώ είμαστε λοιπόν, σχεδόν 10 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του αρχικού στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, παίζοντας το sequel που ποτέ δεν θα τολμούσαμε να ευχηθούμε την ύπαρξη του.
"Isa; Kachi; Χρόνια και Ζαμάνια!" - Σενάριο
Το σενάριο του Successor of the Skies βγάζει όσο νόημα έβγαζε και το Chikyū no Keishōsha, κοινώς το πρώτο S&P, πίσω στο 2000. Πραγματικός φόρος τιμής στη παράδοση που δημιούργησαν τα ακαταλαβίστικα ιαπωνικά διαμάντια που πολλοί από εμάς αγαπήσαμε, η Treasure για ακόμα μία φορά μας βομβαρδίζει με μία σειρά καταιγιστικών ρυθμών γεγονότων, που για τους μη μυημένους, μόνο διαφωτιστικά δεν είναι. Προσοχή. Με τη χρήση της λέξης “μυημένους”, δεν εννοούμε αυτούς που έτυχε να παίξουν το πρώτο Sin & Punishment, αλλά αυτούς που είναι εξοικειωμένοι με την ιαπωνική σεναριακή τρέλα που συχνά υπερχειλίζει σε τίτλους προερχόμενους από τας ανατολάς. Διαγαλαξιακές φυλετικές αντιπαλότητες, δύο περισσότερο σημαντικοί από όσο γνωρίζουν έφηβοι, ένας συνεχής άθλος επιβίωσης και μία ιστορία αγάπης, στην αγνή όμως εκδοχή της, κι όχι στη γεμάτη cliche χιλιοειπωμένη, που τα JRPGs μας έχουν συνηθίσει.
Ο Isa (απόγονος των Saki και Airan, ηρώων του πρώτου S&P) και η Kachi λοιπόν, δύο ιδιαίτερα όντα, που στα χαρτιά δεν είναι άνθρωποι υπό τη παραδοσιακή έννοια, προσπαθούν να βάλουν ένα τέλος στην ανελέητη και δίχως τέλος διαμάχη μεταξύ των δύο στρατοπέδων, του Inner και Outer διαστήματος. Στο Inner η φιλοπόλεμη ανθρωπότητα, που στη προσπάθεια της να αντισταθεί στους εχθρούς, κατασκεύασε μία σειρά πλανητών με πρότυπο τη Γη, στους οποίους η ανθρωπότητα θα μπορούσε να ανθίσει, και να χρησιμεύσει ως πρώτη γραμμή άμυνας. Μέσα στο χαμό της διαμάχης, δύο από τα ισχυρότερα όπλα των δύο παρατάξεων, ο Isa και η Kachi, ανέπτυξαν συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, και έκτοτε μάχονται για τη ζωή τους προστατεύοντας ο ένας τον άλλον, διωκόμενοι από τους Nebulox και λίγο-πολύ κάθε στρατιωτική διμοιρία. Σας μπερδέψαμε αρκετά; Ωραία. Ας περάσουμε τώρα στα του gameplayόλοι οι όροι » Gameplay Με τον όρο gameplay αναφερόμαστε στη συνολική εμπειρία που εισπράττει ο παίκτης, κατά την αλληλεπίδραση του με ένα βιντεοπαιχνίδι. Με πολύ απλά λόγ... περισσότερα » .
Ο θυσαυρός της Treasure - GameplayΩς γνωστόν, η Treasure δεν είναι καμία τυχαία ομάδα ανάπτυξης, τουλάχιστον για τους οπαδούς του hardcore gaming. Gunstar Heroes, Ikaruga, Gradius V, Wario World, Sin & Punishment, είναι μονάχα μερικοί από τους τίτλους της ομάδας από το Τόκιο. Διαβάζοντας κάποιος τις λέξεις Ikaruga και Gradius, ίσως αποθαρρυνθεί, μιας και τα απαιτητικά side scrolling shooters, δεν είναι το φόρτε των περισσότερων παικτών. Κανένας λόγος για ανησυχία όμως.
Το Sin & Punishment: Successor of the Skies ελάχιστα κοινά έχει με το διάσημο για τη δυσκολία του Ikaruga. Δεν υπονοούμε ότι ο νέος τίτλος της Treasure δεν είναι απαιτητικός ή και ακόμα κι ερωτεύσιμα δύσκολος, ούτε ότι δεν παρουσιάζει scrolling στοιχεία. Αυτό όμως που διαφοροποιεί το Successor of the Skies, είναι η ανομοιότητα του με οτιδήποτε άλλο υπάρχει εκεί έξω.
Κι από εκεί και πέρα, γράφτηκε ιστορία. Το παιχνίδι δεν άργησε να αγγίξει τη πρώτη θέση σε downloads ανάμεσα στη βιβλιοθήκη της Virtual Console, ειδικά στη Βόρεια Αμερική. Γιατί όμως η Nintendo να πράξει κάτι τόσο παράτολμο, επενδύοντας χρήματα σε ένα παιχνίδι που ήταν γνωστό μονάχα στους κύκλους των cult gamers; Η απάντηση δεν άργησε να έρθει, με τις φήμες για ένα καθώς πρέπει sequel του Sin & Punishment να κάνουν την εμφάνιση τους λίγο καιρό αργότερα. Εδώ είμαστε λοιπόν, σχεδόν 10 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του αρχικού στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, παίζοντας το sequel που ποτέ δεν θα τολμούσαμε να ευχηθούμε την ύπαρξη του.
"Isa; Kachi; Χρόνια και Ζαμάνια!" - Σενάριο
Το σενάριο του Successor of the Skies βγάζει όσο νόημα έβγαζε και το Chikyū no Keishōsha, κοινώς το πρώτο S&P, πίσω στο 2000. Πραγματικός φόρος τιμής στη παράδοση που δημιούργησαν τα ακαταλαβίστικα ιαπωνικά διαμάντια που πολλοί από εμάς αγαπήσαμε, η Treasure για ακόμα μία φορά μας βομβαρδίζει με μία σειρά καταιγιστικών ρυθμών γεγονότων, που για τους μη μυημένους, μόνο διαφωτιστικά δεν είναι. Προσοχή. Με τη χρήση της λέξης “μυημένους”, δεν εννοούμε αυτούς που έτυχε να παίξουν το πρώτο Sin & Punishment, αλλά αυτούς που είναι εξοικειωμένοι με την ιαπωνική σεναριακή τρέλα που συχνά υπερχειλίζει σε τίτλους προερχόμενους από τας ανατολάς. Διαγαλαξιακές φυλετικές αντιπαλότητες, δύο περισσότερο σημαντικοί από όσο γνωρίζουν έφηβοι, ένας συνεχής άθλος επιβίωσης και μία ιστορία αγάπης, στην αγνή όμως εκδοχή της, κι όχι στη γεμάτη cliche χιλιοειπωμένη, που τα JRPGs μας έχουν συνηθίσει.
Ο Isa (απόγονος των Saki και Airan, ηρώων του πρώτου S&P) και η Kachi λοιπόν, δύο ιδιαίτερα όντα, που στα χαρτιά δεν είναι άνθρωποι υπό τη παραδοσιακή έννοια, προσπαθούν να βάλουν ένα τέλος στην ανελέητη και δίχως τέλος διαμάχη μεταξύ των δύο στρατοπέδων, του Inner και Outer διαστήματος. Στο Inner η φιλοπόλεμη ανθρωπότητα, που στη προσπάθεια της να αντισταθεί στους εχθρούς, κατασκεύασε μία σειρά πλανητών με πρότυπο τη Γη, στους οποίους η ανθρωπότητα θα μπορούσε να ανθίσει, και να χρησιμεύσει ως πρώτη γραμμή άμυνας. Μέσα στο χαμό της διαμάχης, δύο από τα ισχυρότερα όπλα των δύο παρατάξεων, ο Isa και η Kachi, ανέπτυξαν συναισθήματα ο ένας για τον άλλον, και έκτοτε μάχονται για τη ζωή τους προστατεύοντας ο ένας τον άλλον, διωκόμενοι από τους Nebulox και λίγο-πολύ κάθε στρατιωτική διμοιρία. Σας μπερδέψαμε αρκετά; Ωραία. Ας περάσουμε τώρα στα του gameplayόλοι οι όροι » Gameplay Με τον όρο gameplay αναφερόμαστε στη συνολική εμπειρία που εισπράττει ο παίκτης, κατά την αλληλεπίδραση του με ένα βιντεοπαιχνίδι. Με πολύ απλά λόγ... περισσότερα » .
Ο θυσαυρός της Treasure - GameplayΩς γνωστόν, η Treasure δεν είναι καμία τυχαία ομάδα ανάπτυξης, τουλάχιστον για τους οπαδούς του hardcore gaming. Gunstar Heroes, Ikaruga, Gradius V, Wario World, Sin & Punishment, είναι μονάχα μερικοί από τους τίτλους της ομάδας από το Τόκιο. Διαβάζοντας κάποιος τις λέξεις Ikaruga και Gradius, ίσως αποθαρρυνθεί, μιας και τα απαιτητικά side scrolling shooters, δεν είναι το φόρτε των περισσότερων παικτών. Κανένας λόγος για ανησυχία όμως.
Το Sin & Punishment: Successor of the Skies ελάχιστα κοινά έχει με το διάσημο για τη δυσκολία του Ikaruga. Δεν υπονοούμε ότι ο νέος τίτλος της Treasure δεν είναι απαιτητικός ή και ακόμα κι ερωτεύσιμα δύσκολος, ούτε ότι δεν παρουσιάζει scrolling στοιχεία. Αυτό όμως που διαφοροποιεί το Successor of the Skies, είναι η ανομοιότητα του με οτιδήποτε άλλο υπάρχει εκεί έξω.
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Pro Evolution Soccer 2011
Το νέο PES θα έχει φέτος ακόμη πιο δύσκολο έργο, με την Konami να ανακοινώνει την λίστα των νέων χαρακτηριστικών, που θα δελεάσουν τους οπαδούς των εξομοιωτών ποδοσφαίρου. Οι περισσότερες από τις αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν με τον χειρισμό, το gameplay γενικότερα, αλλά και τον ρεαλισμό, δηλαδή τομείς στους οποίους όλοι γνωρίζουμε ότι το παιχνίδι χρειάζεται βελτίωση. Η σημαντικότερη προσθήκη θα είναι αυτή της μπάρας δύναμης, στην οποία θα βλέπετε για κάθε παίκτη την δύναμη του σουτ ή της πάσας. Κι αυτό διότι από φέτος η δύναμη κάθε πάσας θα είναι ελεγχόμενη. Θα υπάρχουν επίσης μακρινές μπαλιές σε κενό χώρο, καθώς και ένα-δύο μεταξύ παικτών.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του Pro Evolution Soccer 2011 θα είναι τα εξής:
- Απόλυτος έλεγχος: Ο έλεγχος 360 μοιρών για τους παίκτες έχει διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Τώρα θα έχετε πλήρη έλεγχο σε πάσες, σουτ, κεφαλιές, πλάγια και προωθημένες μπαλιές. Θα μπορείτε να πασάρετε στον κενό χώρο με μεγαλύτερη ελευθερία. Θα πρέπει όμως να ζυγίζετε καλύτερα τις πάσες σας σε συγχρονισμό με τις κούρσες στον κενό χώρο από τους συμπαίκτες σας (για να εκμεταλλευτείτε την κίνησή τους).
- Αντοχή στο σουτ: Η μπάρα ένδειξης αντοχής στο σουτ (Shot Stamina) θα καθορίζει βάση του επιπέδου φυσικής κατάστασης, πόσο δυνατά θα μπορεί να σουτάρει ένας παίκτης. Αν για παράδειγμα προηγουμένως έχετε τρέξει αρκετά χιλιόμετρα, τότε αυτό θα επηρεάσει τις πάσες, τα σουτ και την ταχύτητά σας.
Νέα τεχνητή νοημοσύνη αμυντικών: Οι αμυντικοί πλέον θα κρατουν τις θέσεις τους καλύτερα και θα πηγαίνουν καθυστερημένοι στην μπάλα, όταν αυτή μπαίνει στην περιοχή τους. Θα κλείνουν από μόνοι τους τους αντίπαλους επιθετικούς, πιέζοντάς τους διαρκώς.
- Animations και Physics: Τα animations των παικτών έχουν δουλευτεί από την αρχή, κάτι που άλλωστε είναι εδώ και χρόνια απαίτηση όλων των οπαδών της σειράς. Ακόμα και σε φάση ακινησίας, οι ποδοσφαιριστές θα συμπεριφέρονται πολύ πιο φυσικά από ποτέ. Στα physics των κινήσεών τους και ιδιαίτερα στις συγκρούσεις και στο μπλοκάρισμα μπάλας απ' τους τερματοφύλακες, υπάρχουν σαφείς βελτιώσεις, ενώ θα υπάρχει και μια μεγάλη ποικιλία από εναλλακτικά τάκλιν.
- Ταχύτητα παιχνιδιού: Το νέο στυλ χειρισμού θα αυξήσει τον ρυθμό του παιχνιδιού, καθώς με τις προωθημένες πάσες και τα ένα-δύο θα βγαίνουν περισσότερες αντεπιθέσεις, άρα θα βοηθιέται το γρήγορο ποδόσφαιρο. Θα μπορείτε όμως ασφαλώς να "παγώσετε" το παιχνίδι, χρησιμοποιώντας αργές πάσες. Τα πάντα λοιπόν θα εξαρτώνται από εσάς.
- Έλεγχος στους τερματοφύλακες: Στα πλαίσια της απόλυτης ελευθερίας κινήσεων, αυτή τη φορά θα έχετε μεγαλυτερο έλεγχο του τερματοφύλακά σας. Θα μπορείτε να ελέγχετε καλύτερα τις εξόδους, τις αποκρούσεις, το ελεύθερο και το βολέ προς συγκεκριμένους παίκτες, κι έτσι να επιταχύνετε ή να επιβραδύνετε αντίστοιχα τον ρυθμό του παιχνιδιού.
- Σχεδιασμός προσώπων: Στο PES 2011 η Konami υπόσχεται ότι θα κάνει άλλο ένα βήμα παραπάνω στα γραφικά. Τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών έχουν δουλευτεί ακόμη περισσότερο, ενώ θα υπάρχουν 1000 νέα animations τα οποία τραβήχτηκαν σε πάνω από 100 ώρες motion-capturing. Οι κούρσες, οι στροφές, τα τάκλιν, η αλληλεπίδραση μεταξύ παικτών και γενικά οποιαδήποτε κίνηση στον αγωνιστικό χώρο, αναμένεται να παρουσιαστούν καλύτερα. Έχει δουλευτεί ακόμα και ο τρόπος που οι παίκτες επιταχύνουν ή επιβραδύνουν.
- Τακτικές και Στρατηγική: Με το νέο σύστημα drag & drop, θα μπορείτε να πραγματοποιήσετε τις αλλαγές σας πολύ πιο γρήγορα, τόσο στα βασικά μενού τακτικών, όσο και στις αλλαγές σας την ώρα του παιχνιδιού.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του Pro Evolution Soccer 2011 θα είναι τα εξής:
- Απόλυτος έλεγχος: Ο έλεγχος 360 μοιρών για τους παίκτες έχει διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Τώρα θα έχετε πλήρη έλεγχο σε πάσες, σουτ, κεφαλιές, πλάγια και προωθημένες μπαλιές. Θα μπορείτε να πασάρετε στον κενό χώρο με μεγαλύτερη ελευθερία. Θα πρέπει όμως να ζυγίζετε καλύτερα τις πάσες σας σε συγχρονισμό με τις κούρσες στον κενό χώρο από τους συμπαίκτες σας (για να εκμεταλλευτείτε την κίνησή τους).
- Αντοχή στο σουτ: Η μπάρα ένδειξης αντοχής στο σουτ (Shot Stamina) θα καθορίζει βάση του επιπέδου φυσικής κατάστασης, πόσο δυνατά θα μπορεί να σουτάρει ένας παίκτης. Αν για παράδειγμα προηγουμένως έχετε τρέξει αρκετά χιλιόμετρα, τότε αυτό θα επηρεάσει τις πάσες, τα σουτ και την ταχύτητά σας.
Νέα τεχνητή νοημοσύνη αμυντικών: Οι αμυντικοί πλέον θα κρατουν τις θέσεις τους καλύτερα και θα πηγαίνουν καθυστερημένοι στην μπάλα, όταν αυτή μπαίνει στην περιοχή τους. Θα κλείνουν από μόνοι τους τους αντίπαλους επιθετικούς, πιέζοντάς τους διαρκώς.
- Animations και Physics: Τα animations των παικτών έχουν δουλευτεί από την αρχή, κάτι που άλλωστε είναι εδώ και χρόνια απαίτηση όλων των οπαδών της σειράς. Ακόμα και σε φάση ακινησίας, οι ποδοσφαιριστές θα συμπεριφέρονται πολύ πιο φυσικά από ποτέ. Στα physics των κινήσεών τους και ιδιαίτερα στις συγκρούσεις και στο μπλοκάρισμα μπάλας απ' τους τερματοφύλακες, υπάρχουν σαφείς βελτιώσεις, ενώ θα υπάρχει και μια μεγάλη ποικιλία από εναλλακτικά τάκλιν.
- Ταχύτητα παιχνιδιού: Το νέο στυλ χειρισμού θα αυξήσει τον ρυθμό του παιχνιδιού, καθώς με τις προωθημένες πάσες και τα ένα-δύο θα βγαίνουν περισσότερες αντεπιθέσεις, άρα θα βοηθιέται το γρήγορο ποδόσφαιρο. Θα μπορείτε όμως ασφαλώς να "παγώσετε" το παιχνίδι, χρησιμοποιώντας αργές πάσες. Τα πάντα λοιπόν θα εξαρτώνται από εσάς.
- Έλεγχος στους τερματοφύλακες: Στα πλαίσια της απόλυτης ελευθερίας κινήσεων, αυτή τη φορά θα έχετε μεγαλυτερο έλεγχο του τερματοφύλακά σας. Θα μπορείτε να ελέγχετε καλύτερα τις εξόδους, τις αποκρούσεις, το ελεύθερο και το βολέ προς συγκεκριμένους παίκτες, κι έτσι να επιταχύνετε ή να επιβραδύνετε αντίστοιχα τον ρυθμό του παιχνιδιού.
- Σχεδιασμός προσώπων: Στο PES 2011 η Konami υπόσχεται ότι θα κάνει άλλο ένα βήμα παραπάνω στα γραφικά. Τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών έχουν δουλευτεί ακόμη περισσότερο, ενώ θα υπάρχουν 1000 νέα animations τα οποία τραβήχτηκαν σε πάνω από 100 ώρες motion-capturing. Οι κούρσες, οι στροφές, τα τάκλιν, η αλληλεπίδραση μεταξύ παικτών και γενικά οποιαδήποτε κίνηση στον αγωνιστικό χώρο, αναμένεται να παρουσιαστούν καλύτερα. Έχει δουλευτεί ακόμα και ο τρόπος που οι παίκτες επιταχύνουν ή επιβραδύνουν.
- Τακτικές και Στρατηγική: Με το νέο σύστημα drag & drop, θα μπορείτε να πραγματοποιήσετε τις αλλαγές σας πολύ πιο γρήγορα, τόσο στα βασικά μενού τακτικών, όσο και στις αλλαγές σας την ώρα του παιχνιδιού.
Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
SBK X Superbike World Championship
Με το MotoGP 09/10 να έχει κυκλοφορήσει πριν από περίπου δύο μήνες προσφέροντας μία πιο χαλαρή racing εμπειρία, το μεγάλο ζητούμενο για τις Milestone και Black Bean Games ήταν το simulation κομμάτι, όπως άλλωστε συνέβαινε και στο περσινό SBK 09.
Η εξομοίωση κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο με το δικό της ανεξάρτητο mode που το παιχνίδι σε καλεί να επιλέξεις αν αισθάνεσαι ότι έχεις τα κότσια. Επιλέγοντας «full simulation» (το δυσκολότερο από τα τρία επίπεδα σε αυτό το mode) θα διαβάσετε ότι το συγκεκριμένο απευθύνεται «…σε όσους λατρεύουν το ρεαλισμό και θέλουν να νιώσουν ότι οδηγούν αληθινή μοτοσικλέτα, χωρίς βοήθειες, ενώ τα λάθη δεν επιτρέπονται…». Και ναι, όντως, το παιχνίδι ανταποκρίνεται στην έννοια της «δυσκολίας»: ο χειρισμός με το γκάζι και το φρένο πρέπει να είναι ακριβής, οι αλλαγές ταχυτήτων πρέπει να είναι υπολογισμένες, η ταχύτητα στις στροφές πρέπει να είναι ιδανική. Αλλιώς τα λάστιχα φθείρονται (αφήνοντας γόμα στην άσφαλτο με όσες συνέπειες έχει αυτό), η μοτοσικλέτα δεν αποδίδει ή, ακόμη χειρότερα, φεύγει απ’ τον δρόμο, καταστρέφεται, ο οδηγός τραυματίζεται – γενικώς υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να μην τερματίσεις στον αγώνα.
Στις ελεύθερες κούρσες μπορείτε να επιλέγετε την θέση εκκίνησής σας (ναι, ακόμη και πρώτη). Αλλά όμως, όσο προκλητικό ή συναρπαστικό και να ακούγεται, θα είναι playable σε βαθμό ώστε να μην γίνεται εκνευριστικό; Ευτυχώς το simulation mode, εκτός από τα τρία επίπεδα δυσκολίας δίνει την δυνατότητα να ρυθμίσουμε αρκετές παραμέτρους. Αυτόματες ταχύτητες; Τσεκ. Να μην παίζει ρόλο το βάρος του αναβάτη στην απόδοση; Υπάρχει. Να μην φθείρονται τα ελαστικά, η μοτοσικλέτα και ο αναβάτης. Ναι, όλα αυτά γίνονται. Έτσι το simulation κομμάτι του SBK X μπορεί να διαβαθμιστεί από εκνευριστικά απαιτητικό έως και «arcade με ολίγον από εξομοίωση». Αναλόγως, λοιπόν, της εξοικείωσής που έχετε με τέτοιου είδους παιχνίδια – και ειδικά αν έχετε γράψει χιλιόμετρα στο SBK 09 – θα βρείτε το simulation αρκετά ενδιαφέρον και προσιτό. Το ζήτημα, βέβαια, με τις απαιτήσεις της εξομοίωσης οδήγησης μοτοσικλέτας εντοπίζεται στον χειρισμό. Όσο ο ρεαλισμός ανεβαίνει, οι αναλογικοί μοχλοί και τα πλήκτρα ενός gamepad αποδεικνύονται «λίγα». Ο χειρισμός γενικά δεν είναι κακός. Αλλά εφόσον εδώ έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις όπου σε μία μοναδική στιγμή η πίεση στο μοχλό σε συνδυασμό με την απέριττη αυξομείωση ταχύτητας και φρένων (για κάθε τροχό ξεχωριστά, βεβαίως) πρέπει να είναι συγκεκριμένη, αλλιώς θα οδηγήσει σε αστάθεια της μοτοσικλέτας, γίνεται σαφές ότι το gamepad απλώς δεν αρκεί. Για τον λόγο αυτό υποπτεύομαι ότι δεν θα ασχοληθούν πολλοί με τα πιο hardcore settings του simulation – ειλικρινά δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποιος θα το έκανε.
Παρότι γενικώς ακολουθούν τις βασικές γραμμές, οι ΑΙ αναβάτες είναι αρκετά αξιόμαχοι και στο simulation θα χρειαστεί να κάνετε το κάτι παραπάνω για να προσπεράσετε.It’s my bike!
Πάντως από την στιγμή που θα «ψηθείτε» (έστω και αν είναι με το πιο εύκολο επίπεδο), δεν θα αργήσετε να ξεκινήσετε και τα πειράματα με το στήσιμο της μοτοσικλέτας, αφού οι επιλογές είναι αρκετές και μάλιστα κάνουν την διαφορά. Αναρτήσεις, τιμόνι, ταχύτητες, αλυσίδα, φρένα και λάστιχα, μπορείτε να τα ρυθμίσετε αναλόγως του πώς σας βολεύει να οδηγείτε αλλά και αναλόγως των απαιτήσεων της πίστας. Το κομμάτι αυτό είναι αρκετά «δυνατό» και ενδεχομένως να περνάτε περισσότερη ώρα στο γκαράζ μιλώντας με τους μηχανικούς και στην πίστα κάνοντας δοκιμές και συλλέγοντας δεδομένα, παρά στον ίδιο τον αγώνα. Αν κάπου μέσα σας κρύβεται το «μικρόβιο του μηχανικού» θα το ευχαριστηθείτε, αφού το παιχνίδι σας δίνει διάφορες συμβουλές για τα εξαρτήματα της μοτοσικλέτας ώστε να μπείτε στο νόημα ακόμη και αν είστε εντελώς αρχάριοι. Το κομμάτι του simulation περιλαμβάνει τα πιο «επαγγελματικά» modes, όπως είναι το career και το championship, ενώ για προπόνηση θα μπορείτε να τρέξετε σε quick race ή να πάρετε μέρος σε race weekends (που είναι μεν ελεύθερα, αλλά περιλαμβάνουν όλες τις δραστηριότητες του αγωνιστικού τριημέρου: ελεύθερα δοκιμαστικά, κατατακτήρια και αγώνα).
Η εξομοίωση κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο με το δικό της ανεξάρτητο mode που το παιχνίδι σε καλεί να επιλέξεις αν αισθάνεσαι ότι έχεις τα κότσια. Επιλέγοντας «full simulation» (το δυσκολότερο από τα τρία επίπεδα σε αυτό το mode) θα διαβάσετε ότι το συγκεκριμένο απευθύνεται «…σε όσους λατρεύουν το ρεαλισμό και θέλουν να νιώσουν ότι οδηγούν αληθινή μοτοσικλέτα, χωρίς βοήθειες, ενώ τα λάθη δεν επιτρέπονται…». Και ναι, όντως, το παιχνίδι ανταποκρίνεται στην έννοια της «δυσκολίας»: ο χειρισμός με το γκάζι και το φρένο πρέπει να είναι ακριβής, οι αλλαγές ταχυτήτων πρέπει να είναι υπολογισμένες, η ταχύτητα στις στροφές πρέπει να είναι ιδανική. Αλλιώς τα λάστιχα φθείρονται (αφήνοντας γόμα στην άσφαλτο με όσες συνέπειες έχει αυτό), η μοτοσικλέτα δεν αποδίδει ή, ακόμη χειρότερα, φεύγει απ’ τον δρόμο, καταστρέφεται, ο οδηγός τραυματίζεται – γενικώς υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να μην τερματίσεις στον αγώνα.
Στις ελεύθερες κούρσες μπορείτε να επιλέγετε την θέση εκκίνησής σας (ναι, ακόμη και πρώτη). Αλλά όμως, όσο προκλητικό ή συναρπαστικό και να ακούγεται, θα είναι playable σε βαθμό ώστε να μην γίνεται εκνευριστικό; Ευτυχώς το simulation mode, εκτός από τα τρία επίπεδα δυσκολίας δίνει την δυνατότητα να ρυθμίσουμε αρκετές παραμέτρους. Αυτόματες ταχύτητες; Τσεκ. Να μην παίζει ρόλο το βάρος του αναβάτη στην απόδοση; Υπάρχει. Να μην φθείρονται τα ελαστικά, η μοτοσικλέτα και ο αναβάτης. Ναι, όλα αυτά γίνονται. Έτσι το simulation κομμάτι του SBK X μπορεί να διαβαθμιστεί από εκνευριστικά απαιτητικό έως και «arcade με ολίγον από εξομοίωση». Αναλόγως, λοιπόν, της εξοικείωσής που έχετε με τέτοιου είδους παιχνίδια – και ειδικά αν έχετε γράψει χιλιόμετρα στο SBK 09 – θα βρείτε το simulation αρκετά ενδιαφέρον και προσιτό. Το ζήτημα, βέβαια, με τις απαιτήσεις της εξομοίωσης οδήγησης μοτοσικλέτας εντοπίζεται στον χειρισμό. Όσο ο ρεαλισμός ανεβαίνει, οι αναλογικοί μοχλοί και τα πλήκτρα ενός gamepad αποδεικνύονται «λίγα». Ο χειρισμός γενικά δεν είναι κακός. Αλλά εφόσον εδώ έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις όπου σε μία μοναδική στιγμή η πίεση στο μοχλό σε συνδυασμό με την απέριττη αυξομείωση ταχύτητας και φρένων (για κάθε τροχό ξεχωριστά, βεβαίως) πρέπει να είναι συγκεκριμένη, αλλιώς θα οδηγήσει σε αστάθεια της μοτοσικλέτας, γίνεται σαφές ότι το gamepad απλώς δεν αρκεί. Για τον λόγο αυτό υποπτεύομαι ότι δεν θα ασχοληθούν πολλοί με τα πιο hardcore settings του simulation – ειλικρινά δεν θα μπορούσα να φανταστώ ποιος θα το έκανε.
Παρότι γενικώς ακολουθούν τις βασικές γραμμές, οι ΑΙ αναβάτες είναι αρκετά αξιόμαχοι και στο simulation θα χρειαστεί να κάνετε το κάτι παραπάνω για να προσπεράσετε.It’s my bike!
Πάντως από την στιγμή που θα «ψηθείτε» (έστω και αν είναι με το πιο εύκολο επίπεδο), δεν θα αργήσετε να ξεκινήσετε και τα πειράματα με το στήσιμο της μοτοσικλέτας, αφού οι επιλογές είναι αρκετές και μάλιστα κάνουν την διαφορά. Αναρτήσεις, τιμόνι, ταχύτητες, αλυσίδα, φρένα και λάστιχα, μπορείτε να τα ρυθμίσετε αναλόγως του πώς σας βολεύει να οδηγείτε αλλά και αναλόγως των απαιτήσεων της πίστας. Το κομμάτι αυτό είναι αρκετά «δυνατό» και ενδεχομένως να περνάτε περισσότερη ώρα στο γκαράζ μιλώντας με τους μηχανικούς και στην πίστα κάνοντας δοκιμές και συλλέγοντας δεδομένα, παρά στον ίδιο τον αγώνα. Αν κάπου μέσα σας κρύβεται το «μικρόβιο του μηχανικού» θα το ευχαριστηθείτε, αφού το παιχνίδι σας δίνει διάφορες συμβουλές για τα εξαρτήματα της μοτοσικλέτας ώστε να μπείτε στο νόημα ακόμη και αν είστε εντελώς αρχάριοι. Το κομμάτι του simulation περιλαμβάνει τα πιο «επαγγελματικά» modes, όπως είναι το career και το championship, ενώ για προπόνηση θα μπορείτε να τρέξετε σε quick race ή να πάρετε μέρος σε race weekends (που είναι μεν ελεύθερα, αλλά περιλαμβάνουν όλες τις δραστηριότητες του αγωνιστικού τριημέρου: ελεύθερα δοκιμαστικά, κατατακτήρια και αγώνα).
Τρίτη 18 Μαΐου 2010
Alpha Protocol για τους εξυπνους..
Το Alpha Protocol είναι ένα "Action/ espionage/ RPG" παιχνίδι, που αναπτύσσεται εδώ και τέσσερα χρόνια και λαμβάνει χώρα στη σύγχρονη εποχή. Παίρνουμε το ρόλο του κατάσκοπου Michael Thorton, ο οποίος είναι μέλος της οργάνωσης Alpha Protocol. Δεν υπάρχει κάποιος ενιαίος κόσμος στο παιχνίδι και ανάλογα με την αποστολή που θα επιλέξουμε, μεταφερόμαστε στην αρχή του επιπέδου. Δεν υπάρχουν πόλεις, αλλά σε κάθε περιχοή μεταβαίνουμε στο "σπίτι" που μας διαθέτει η υπηρεσία από όπου μπορούμε να αγοράσουμε όπλα και εξαρτήματα για να βελτιώσουμε αυτά που ήδη έχουμε.
Αν σε κάποιους το τρίπτυχο shooter/stealth/RPG τους φέρνει στο μυαλό το Deux Ex, θα λέγαμε ότι το Alpha Protocol δεν έχει τόσο σχέση με το παιχνίδι αυτό, όσο με τα δημιουργήματα της Bioware. Από τον πρώιμο κώδικα που έχουμε στα χέρια μας, δε μπορούμε να μιλήσουμε για σημαντικά πράγματα, όπως για την υπόθεση και τους χαρακτήρες, αλλά θα σας μεταφέρουμε τις πρώτες εντυπώσεις μας από διάφορα άλλα χαρακτηριστικά του τίτλου.
Διάλογοι και επιλογές
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο του παιχνιδιού είναι οι διάλογοι του, αφού έχουμε περιορισμένο χρόνο για να επιλέξουμε την απάντησή μας και δεν μπορούμε να επαναλάβουμε τους διαλόγους, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Δεν διαλέγουμε ακριβώς τι θα πει ο ήρωας μας, αλλά επιλέγουμε το αν θα είναι επιθετικός, φιλικός, αν θα προσπαθήσει να πείσει τον συνομιλητή του, αν φερθεί επαγγελματικά και άλλα. Οι επιλογές αλλάζουν ανά περίπτωση και επηρεάζουν τη συμπάθεια των NPCs προς το πρόσωπό μας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι είχαμε τις ευκαιρία να σκοτώσουμε κάποιους εχθρικούς NPCs, κάτι που επηρεάζει την υπόθεση και τις αποστολές που θα παίξουμε.
Το σύστημα αυτό το βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον και από την αρχή γίνεται προφανές ότι το Alpha Protocol είναι φτιαγμένο για πολλά playthroughs και δεν μπορεί κάποιος με την πρώτη φορά που θα το ολοκληρώσει να δει όλα όσα έχει να του προσφέρει.
Αποστολές και gameplay
Αν σε κάποιους το τρίπτυχο shooter/stealth/RPG τους φέρνει στο μυαλό το Deux Ex, θα λέγαμε ότι το Alpha Protocol δεν έχει τόσο σχέση με το παιχνίδι αυτό, όσο με τα δημιουργήματα της Bioware. Από τον πρώιμο κώδικα που έχουμε στα χέρια μας, δε μπορούμε να μιλήσουμε για σημαντικά πράγματα, όπως για την υπόθεση και τους χαρακτήρες, αλλά θα σας μεταφέρουμε τις πρώτες εντυπώσεις μας από διάφορα άλλα χαρακτηριστικά του τίτλου.
Διάλογοι και επιλογές
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο του παιχνιδιού είναι οι διάλογοι του, αφού έχουμε περιορισμένο χρόνο για να επιλέξουμε την απάντησή μας και δεν μπορούμε να επαναλάβουμε τους διαλόγους, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Δεν διαλέγουμε ακριβώς τι θα πει ο ήρωας μας, αλλά επιλέγουμε το αν θα είναι επιθετικός, φιλικός, αν θα προσπαθήσει να πείσει τον συνομιλητή του, αν φερθεί επαγγελματικά και άλλα. Οι επιλογές αλλάζουν ανά περίπτωση και επηρεάζουν τη συμπάθεια των NPCs προς το πρόσωπό μας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι είχαμε τις ευκαιρία να σκοτώσουμε κάποιους εχθρικούς NPCs, κάτι που επηρεάζει την υπόθεση και τις αποστολές που θα παίξουμε.
Το σύστημα αυτό το βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον και από την αρχή γίνεται προφανές ότι το Alpha Protocol είναι φτιαγμένο για πολλά playthroughs και δεν μπορεί κάποιος με την πρώτη φορά που θα το ολοκληρώσει να δει όλα όσα έχει να του προσφέρει.
Αποστολές και gameplay
Στο gameplay, από την άλλη πλευρά, θα θέλαμε να δούμε μερικά πράγματα να βελτιώνονται μέχρι την κυκλοφορία του παιχνιδιού. Στα επίπεδα όπου υπάρχει αρκετή ελευθερία επιλογών και σε γενικές γραμμές μπορούμε να παίξουμε είτε με stealth είτε σαν... "Rambo". Ωστόσο, σε κάποιες περιοχές ευνοείται η πρώτη προσέγγιση και σε άλλες, ειδικά στα bosses, η δεύτερη. Το παιχνίδι δεν είναι καθαρόαιμο shooter και σε κάθε περίπτωση είναι άδικο να συγκριθεί -για παράδειγμα- με το Gears of War, αλλά πρέπει να αναφέρουμε ότι η αίσθηση των όπλων δεν μας ικανοποίησε ιδιαίτερα και το σημαντικότερο, η ισορροπία τους στην παρούσα φάση δεν είναι η αναμενόμενη.
Κρατώντας πατημένο το κουμπί της στόχευσης, μεγαλώνει η ακρίβεια μας σημαντικά, κάτι που θα θέλαμε να ρυθμιστεί κάπως καλύτερα στην τελική έκδοση γιατί στην παρούσα φάση η διαφορά είναι τόσο μεγάλη που υποσκελίζει την ανάγκη αναβάθμισης του χαρακτήρα μας και του όπλου μας στον αντίστοιχο τομέα, ενώ κάνει και τις διαφορές ανάμεσα στα όπλα μικρότερες -σε συνδυασμό και με την μεγάλη εμβέλεια που τα περισσότερα από αυτά έχουν.
Κρατώντας πατημένο το κουμπί της στόχευσης, μεγαλώνει η ακρίβεια μας σημαντικά, κάτι που θα θέλαμε να ρυθμιστεί κάπως καλύτερα στην τελική έκδοση γιατί στην παρούσα φάση η διαφορά είναι τόσο μεγάλη που υποσκελίζει την ανάγκη αναβάθμισης του χαρακτήρα μας και του όπλου μας στον αντίστοιχο τομέα, ενώ κάνει και τις διαφορές ανάμεσα στα όπλα μικρότερες -σε συνδυασμό και με την μεγάλη εμβέλεια που τα περισσότερα από αυτά έχουν.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
EA European Showcase 2010
Τρίτη πρωί και ο υποφαινόμενος βρίσκεται για πολλοστή φορά καθ’ οδόν για το Λονδίνο, αυτή τη φορά καλεσμένος της EA για το ευρωπαϊκό της showcase, λίγες μόλις εβδομάδες πριν το μεγάλο event –και αυτής- της χρονιάς, την E3. Κακά τα ψέματα, τα παιχνίδια που έχει στα σκαριά ο κολοσσός της βιομηχανίας του gaming δεν είναι ούτε λίγα, ούτε ασήμαντα, οπότε για να μη μας έρθουν όλα… απότομα στο Λος Άντζελες, μια πρώτη ματιά δεν ήταν καθόλου κακή ιδέα.
Στο Shepherd’s Bush του δυτικού Λονδίνου λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μυρωδιά από αρκετούς εκ των ΑΑΑ τίτλων που ετοιμάζεται να ρίξει στην αγορά τους επόμενους μήνες η EA, μεταξύ αυτών τα Crysis 2, Star Wars: The Old Republic, Bulletstorm και APB. Για κάποια παρακολουθήσαμε απλώς ένα demo, ορισμένα άλλα είχαμε την ευκαιρία να τα δοκιμάσουμε οι ίδιοι σε ειδικά hands-on sessions: για τα μεν πρώτα που είναι και τα περισσότερα θα διαβάσετε εδώ, για τα δε δεύτερα θα πρέπει να περιμένετε τα σχετικά θεματάκια.
Σημείωση: τα σχετικά με το Medal of Honor θα δημοσιευτούν αύριο στις 16:00 καθώς υπάρχει σχετικό embargo.
Crysis 2
Η ατραξιόν του showcase της EA ήταν αδιαμφισβήτητα ο τίτλος της Crytek τον οποίο μπορεί να μην είχαμε τη δυνατότητα να παίξουμε οι ίδιοι, ωστόσο ο Nathan Camarillo (το byteme εξασφάλισε και συνέντευξή του την οποία θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε εν καιρώ) φρόντισε να μας δώσει μια γερή δόση από δαύτον. Παρά το ότι το παιχνίδι έτρεξε σε pre alpha έκδοση και μάλιστα στο Xbox 360, τα γραφικά ήταν απίστευτα. Κατά τη διάρκεια του demo, αρκετές φορές έμεινα να χαζεύω με ανοιχτό το στόμα και ειδικά τη στιγμή που ο Nomad αγνάντευε την κατεστραμμένη Νέα Υόρκη από την κορυφή ενός κτηρίου πριν βουτήξει στο κενό. Σε κάποια φάση τα… χρειάστηκα μάλιστα όταν σε ένα cut scene το ελικόπτερο στο οποίο επιβαίνει ο Nomad καταρρίπτεται από aliens: η σκηνή ήταν τόσο πειστική που νόμιζα ότι έπεφτα ο ίδιος –μπορεί να έφταιγαν και τα 5.1 ακουστικά! Πραγματικά απίστευτα γραφικά και ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τι θα πρέπει να περιμένει κανείς από την τελική έκδοση του παιχνιδιού σε high-end PC…
Αναζητείται φέρελπις νέος για να παίξει το Crysis 2 (όταν αυτό κυκλοφορήσει) για λογαριασμό μου -εγώ θα αράζω και θα το απολαμβάνω με μια piña colada ανά χείρας!Στο Crysis 2 όπως και στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, οι διάφορες δυνάμεις της Nanosuit σας δίνουν τη δυνατότητα να φέρετε το gameplay στα μέτρα σας. Μπορείτε να το παίξετε sniper «καθαρίζοντας» εκ του ασφαλούς τους αντιπάλους σας, μπορείτε να τη δείτε Predator πλησιάζοντας αθόρυβα τους εχθρούς και δολοφονώντας τους πισώπλατα (σε κάποια στιγμή στο demo, ο Nomad όντας αόρατος άρπαξε έναν στρατιώτη από τον λαιμό και τον εκσφενδόνισε μέσω μιας τζαμαρίας στο κενό σε μια αρκετά εντυπωσιακή σκηνή) ενώ πάντα υπάρχει και η καλή, δοκιμασμένη λύση του «ντου και ξύλο». Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα πάντως από την Α.Ι. που μου φάνηκε κάπως… generic αν και όσον αφορά τα aliens, παρά το παρουσιαστικό τους είναι αρκετά ευκίνητα και χρησιμοποιούν αποτελεσματικά το περιβάλλον για κάλυψη και πρόκληση ζημιών. Κατά τα άλλα κρατάω τον απίστευτα ρεαλιστικό τρόπο με τον οποίο καταστρέφεται το περιβάλλον (μιλάμε φεύγουν τούβλα!) αλλά και τα διάφορα εφέ στο background, οπτικά και ηχητικά, που δίνουν –αρκετά πειστικά- την αίσθηση μιας γενικευμένης κατάστασης.
Το ενδιαφέρον στο Dead Space 2 δεν ήταν άλλο από το άνθρωπο που μας μίλησε γι’ αυτό, τον παραγωγό του, Steve Papoutsis –μην φανταστείτε, δεν είχε δα και… τρία χέρια ο άνθρωπος αλλά όσο να ‘ναι όταν η παρουσίαση έχει χρώμα ελληνικό, δεν μπορεί να μην σε πιάσει το πατριωτικό σου! Το σενάριο του παιχνιδιού λοιπόν θα εκτυλίσσεται τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου τίτλου, στην πόλη Sprawl του Τιτάνα, του δορυφόρου του πλανήτη Κρόνου. Για άλλη μια φορά ο τρόμος και η ένταση έχουν κυρίαρχο ρόλο στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού το οποίο, στο demo που παρακολουθήσαμε, μόνο «run & gun» FPS δεν θύμισε αφού ο παίκτης χρειαζόταν αρκετές φορές να ελέγξει προσεκτικά τον δρόμο μπροστά του –όχι ότι θα λείπουν και οι καταστάσεις ακατάπαυστης δράσης.
Στο Shepherd’s Bush του δυτικού Λονδίνου λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να πάρουμε μυρωδιά από αρκετούς εκ των ΑΑΑ τίτλων που ετοιμάζεται να ρίξει στην αγορά τους επόμενους μήνες η EA, μεταξύ αυτών τα Crysis 2, Star Wars: The Old Republic, Bulletstorm και APB. Για κάποια παρακολουθήσαμε απλώς ένα demo, ορισμένα άλλα είχαμε την ευκαιρία να τα δοκιμάσουμε οι ίδιοι σε ειδικά hands-on sessions: για τα μεν πρώτα που είναι και τα περισσότερα θα διαβάσετε εδώ, για τα δε δεύτερα θα πρέπει να περιμένετε τα σχετικά θεματάκια.
Σημείωση: τα σχετικά με το Medal of Honor θα δημοσιευτούν αύριο στις 16:00 καθώς υπάρχει σχετικό embargo.
Crysis 2
Η ατραξιόν του showcase της EA ήταν αδιαμφισβήτητα ο τίτλος της Crytek τον οποίο μπορεί να μην είχαμε τη δυνατότητα να παίξουμε οι ίδιοι, ωστόσο ο Nathan Camarillo (το byteme εξασφάλισε και συνέντευξή του την οποία θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε εν καιρώ) φρόντισε να μας δώσει μια γερή δόση από δαύτον. Παρά το ότι το παιχνίδι έτρεξε σε pre alpha έκδοση και μάλιστα στο Xbox 360, τα γραφικά ήταν απίστευτα. Κατά τη διάρκεια του demo, αρκετές φορές έμεινα να χαζεύω με ανοιχτό το στόμα και ειδικά τη στιγμή που ο Nomad αγνάντευε την κατεστραμμένη Νέα Υόρκη από την κορυφή ενός κτηρίου πριν βουτήξει στο κενό. Σε κάποια φάση τα… χρειάστηκα μάλιστα όταν σε ένα cut scene το ελικόπτερο στο οποίο επιβαίνει ο Nomad καταρρίπτεται από aliens: η σκηνή ήταν τόσο πειστική που νόμιζα ότι έπεφτα ο ίδιος –μπορεί να έφταιγαν και τα 5.1 ακουστικά! Πραγματικά απίστευτα γραφικά και ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τι θα πρέπει να περιμένει κανείς από την τελική έκδοση του παιχνιδιού σε high-end PC…
Αναζητείται φέρελπις νέος για να παίξει το Crysis 2 (όταν αυτό κυκλοφορήσει) για λογαριασμό μου -εγώ θα αράζω και θα το απολαμβάνω με μια piña colada ανά χείρας!Στο Crysis 2 όπως και στο πρώτο παιχνίδι της σειράς, οι διάφορες δυνάμεις της Nanosuit σας δίνουν τη δυνατότητα να φέρετε το gameplay στα μέτρα σας. Μπορείτε να το παίξετε sniper «καθαρίζοντας» εκ του ασφαλούς τους αντιπάλους σας, μπορείτε να τη δείτε Predator πλησιάζοντας αθόρυβα τους εχθρούς και δολοφονώντας τους πισώπλατα (σε κάποια στιγμή στο demo, ο Nomad όντας αόρατος άρπαξε έναν στρατιώτη από τον λαιμό και τον εκσφενδόνισε μέσω μιας τζαμαρίας στο κενό σε μια αρκετά εντυπωσιακή σκηνή) ενώ πάντα υπάρχει και η καλή, δοκιμασμένη λύση του «ντου και ξύλο». Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα πάντως από την Α.Ι. που μου φάνηκε κάπως… generic αν και όσον αφορά τα aliens, παρά το παρουσιαστικό τους είναι αρκετά ευκίνητα και χρησιμοποιούν αποτελεσματικά το περιβάλλον για κάλυψη και πρόκληση ζημιών. Κατά τα άλλα κρατάω τον απίστευτα ρεαλιστικό τρόπο με τον οποίο καταστρέφεται το περιβάλλον (μιλάμε φεύγουν τούβλα!) αλλά και τα διάφορα εφέ στο background, οπτικά και ηχητικά, που δίνουν –αρκετά πειστικά- την αίσθηση μιας γενικευμένης κατάστασης.
Το ενδιαφέρον στο Dead Space 2 δεν ήταν άλλο από το άνθρωπο που μας μίλησε γι’ αυτό, τον παραγωγό του, Steve Papoutsis –μην φανταστείτε, δεν είχε δα και… τρία χέρια ο άνθρωπος αλλά όσο να ‘ναι όταν η παρουσίαση έχει χρώμα ελληνικό, δεν μπορεί να μην σε πιάσει το πατριωτικό σου! Το σενάριο του παιχνιδιού λοιπόν θα εκτυλίσσεται τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου τίτλου, στην πόλη Sprawl του Τιτάνα, του δορυφόρου του πλανήτη Κρόνου. Για άλλη μια φορά ο τρόμος και η ένταση έχουν κυρίαρχο ρόλο στην ατμόσφαιρα του παιχνιδιού το οποίο, στο demo που παρακολουθήσαμε, μόνο «run & gun» FPS δεν θύμισε αφού ο παίκτης χρειαζόταν αρκετές φορές να ελέγξει προσεκτικά τον δρόμο μπροστά του –όχι ότι θα λείπουν και οι καταστάσεις ακατάπαυστης δράσης.
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Disciples 3: Renaissance
Ο κόσμος της Nevendaar έχει αφεθεί ολοκληρωτικά στη μοίρα του. Η ισορροπία ανάμεσα στον πόλεμο και την ειρήνη κλονίζεται, καθώς ένα ουράνιο σώμα προσκρούει στα σύνορα της Empire. Προφήτες και σοφοί προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο, ενώ ο στρατός σπεύδει να ερευνήσει το θρησκευτικό γι’ αυτούς γεγονός. Οι δαίμονες απ’ την άλλη, θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις του ουράνιου σώματος για να αναστήσουν τον αφέντη τους Bethrezen. Στον αντίποδα, τα Elves επιθυμούν την δύναμη αυτή για να ενισχύσουν την δύναμη της φύσης. Έτσι, μία ιστορία αρχίζει για την πρωταγωνίστρια Inoelle. Ήρθε από τον ουρανό και έγινε σύμβολο ελπίδας για τους κατοίκους της Nevendaar.
Gameplay
Το Disciples 3 θα περιλαμβάνει 19 αποστολές, 6 για κάθε φυλή, με εξαίρεση τα Elves που θα έχουν μια παραπάνω. Ο ήρωας θα μαζεύει εμπειρία καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με την οποία θα μπορεί να αποκτήσει νέες δυνάμεις από το skill board. Αυτή τη φορά, σε κάθε επίπεδο, ο χαρακτήρας σας θα αποκτά δύο νέα skills. Αξιοσημείωτη είναι η προσθήκη νέων δυνάμεων, όπως passive enchantments ή μαγικά που θα μεταμορφώνουν τα δαιμονικά πλάσματα σε καλοκάγαθους χωρικούς! Ο στρατός αποκτά επίσης εμπειρία και αναβαθμίζει την ειδικότητά του από τα κτίρια στην πόλη σας. Όλες οι μονάδες θα χρειάζονται ένα slot στο inventory και θα απαιτούν ένα βαθμό leadership η κάθε μία. Παλιότερα, οι ισχυρές μονάδες χρειαζόντουσαν δύο slots, ενώ τώρα θα κοστίζουν περισσότερο. Ακόμα, θα μπορείτε να μισθώσετε guardians, οι οποίοι θα συλλέγουν και αυτοί στρατό και θα αποκτούν εμπειρία στην πορεία του παιχνιδιού.
Ο τρόπος που συλλέγατε τις πρώτες ύλες και τους πόρους μαγείας στο χάρτη, γινόταν με τη βοήθεια των μονάδων που τοποθετούσαν rods (Rod Bearer). Τώρα, όλοι οι χαρακτήρες έχουν αυτή την ιδιότητα, κάτι που σας γλιτώνει από έξοδα, χρόνο και πονοκεφάλους. Η διαχείριση της μαγείας έχει επίσης αλλάξει. Δεν θα περιμένετε πια να περνάνε οι γύροι για να αντλήσετε την αντίστοιχη ενέργεια και να τη χρησιμοποιήσετε μόνο στο χάρτη. Αντιθέτως, θα έχετε τη δυνατότητα να αποθηκεύετε τα μαγικά σας σε ρούνους, τους οποίους θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε και κατά τη διάρκεια της μάχης, όπως τα potions και τα scrolls.
Γραφικά
Το νέο Disciples, αποχαιρετά κι αυτό με τη σειρά τον 2D κόσμο και μπαίνει δυναμικά στο 3D περιβάλλον. Οι υψηλές αναλύσεις οθόνης, τα εντυπωσιακά 3D πορτραίτα και οι εναλλαγές ημέρας/νύχτας, είναι οι βασικές αλλαγές που θα συναντήσετε. Επίσης, στο inventory (3D κι αυτό) θα μπορείτε να διαμορφώνετε την εμφάνιση του ήρωά σας ανάλογα με τον εξοπλισμό που θα του φοράτε. Διατηρώντας την γοτθική ατμόσφαιρα των προγόνων του και με τη βοήθεια της Virtual dream engine, ο νέος τίτλος ανταγωνίζεται επάξια τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του είδους του
Gameplay
Το Disciples 3 θα περιλαμβάνει 19 αποστολές, 6 για κάθε φυλή, με εξαίρεση τα Elves που θα έχουν μια παραπάνω. Ο ήρωας θα μαζεύει εμπειρία καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με την οποία θα μπορεί να αποκτήσει νέες δυνάμεις από το skill board. Αυτή τη φορά, σε κάθε επίπεδο, ο χαρακτήρας σας θα αποκτά δύο νέα skills. Αξιοσημείωτη είναι η προσθήκη νέων δυνάμεων, όπως passive enchantments ή μαγικά που θα μεταμορφώνουν τα δαιμονικά πλάσματα σε καλοκάγαθους χωρικούς! Ο στρατός αποκτά επίσης εμπειρία και αναβαθμίζει την ειδικότητά του από τα κτίρια στην πόλη σας. Όλες οι μονάδες θα χρειάζονται ένα slot στο inventory και θα απαιτούν ένα βαθμό leadership η κάθε μία. Παλιότερα, οι ισχυρές μονάδες χρειαζόντουσαν δύο slots, ενώ τώρα θα κοστίζουν περισσότερο. Ακόμα, θα μπορείτε να μισθώσετε guardians, οι οποίοι θα συλλέγουν και αυτοί στρατό και θα αποκτούν εμπειρία στην πορεία του παιχνιδιού.
Ο τρόπος που συλλέγατε τις πρώτες ύλες και τους πόρους μαγείας στο χάρτη, γινόταν με τη βοήθεια των μονάδων που τοποθετούσαν rods (Rod Bearer). Τώρα, όλοι οι χαρακτήρες έχουν αυτή την ιδιότητα, κάτι που σας γλιτώνει από έξοδα, χρόνο και πονοκεφάλους. Η διαχείριση της μαγείας έχει επίσης αλλάξει. Δεν θα περιμένετε πια να περνάνε οι γύροι για να αντλήσετε την αντίστοιχη ενέργεια και να τη χρησιμοποιήσετε μόνο στο χάρτη. Αντιθέτως, θα έχετε τη δυνατότητα να αποθηκεύετε τα μαγικά σας σε ρούνους, τους οποίους θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε και κατά τη διάρκεια της μάχης, όπως τα potions και τα scrolls.
Γραφικά
Το νέο Disciples, αποχαιρετά κι αυτό με τη σειρά τον 2D κόσμο και μπαίνει δυναμικά στο 3D περιβάλλον. Οι υψηλές αναλύσεις οθόνης, τα εντυπωσιακά 3D πορτραίτα και οι εναλλαγές ημέρας/νύχτας, είναι οι βασικές αλλαγές που θα συναντήσετε. Επίσης, στο inventory (3D κι αυτό) θα μπορείτε να διαμορφώνετε την εμφάνιση του ήρωά σας ανάλογα με τον εξοπλισμό που θα του φοράτε. Διατηρώντας την γοτθική ατμόσφαιρα των προγόνων του και με τη βοήθεια της Virtual dream engine, ο νέος τίτλος ανταγωνίζεται επάξια τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του είδους του
ModNation Racers για τρελλους αγωνες
Ο οπτικός τομέας είναι ιδιαίτερα προσεγμένος. Δώδεκα οχήματα τρέχουν ταυτόχρονα στην πίστα, χωρίς καμία πτώση του frame rate και μία πληθώρα όμορφων οπτικών εφέ. Από την άλλη πλευρά, ο σχεδιασμός των επιπέδων δεν έχει καλλιτεχνικά την προσωπικότητα που βρίσκουμε σε παρόμοιους τίτλους, ωστόσο παρουσιάσει το δικό του ενδιαφέρον. Το παραδοσιακό μενού επιλογών, αντικαθίσταται από μία μικρή "πόλη" από όπου μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα στους αγώνες, στο εργαστήριό μας, στα καταστήματα, καθώς και να "χαζέψουμε" τα αγάλματα των καλύτερων οδηγών και οχημάτων της κοινότητας του παιχνιδιού.
Δυστυχώς, στο μενού συναντάμε πολλές πτώσεις του frame rate οι οποίες όμως πρακτικά δεν μας ενόχλησαν, καθώς εκεί που έχει βαρύτητα η ανανέωση των καρέ της οθόνης -στους αγώνες δηλαδή- όπως είπαμε τα πράγματα λειτουργούν άψογα. Η γενικότερη παρουσίαση του ModNation Racers κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, κάτι που περιλαμβάνει και τα προσεγμένα τεχνικά, αλλά αδιάφορα από πλευράς περιεχόμενου, μικρά videos που συναντάμε στο career mode. Ο ήχος είναι μάλλον αδιάφορος, ενώ μελανό σημείο του τίτλου είναι τα αρκετά μεγάλης διάρκεια loadings, τα οποία ευτυχώς δεν υπάρχουν όταν επανεκκινούμε κάποιον αγώνα.
Μέσα στην πίστα
Το gameplay του ModNation Racers είναι ομαλό και ικανοποιεί. Οι developers είχαν μερικές καλές ιδέες, αν και από το σύνολο λείπει η προσωπικότητα που θα μπορούσε να το κάνει να ξεχωρίσει. Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι καλός και η οδική συμπεριφορά των οχημάτων δεν προβληματίζει. Δεν μας άρεσε το γεγονός ότι όλα τα αυτοκίνητα έχουν τον ίδιο χειρισμό και παρ’ όλο που υπάρχει η δυνατότητα μέσω δύο slider να επιλέξουμε ανάμεσα στην επιτάχυνση και την τελική ταχύτητα ή στον εύκολο χειρισμό και στο αποτελεσματικότερο drift, οι διαφορές, αν και υπαρκτές, δεν είναι τόσο ουσιαστικές και όσο θα θέλαμε.
Βασικό μας εργαλείο είναι το drifting το οποίο πραγματοποιείται κρατώντας πατημένο το κουμπί "X" του χειριστηρίου και στρίβοντας τον αναλογικό μοχλό προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε. Η διαδικασία αυτή επιτρέπει στο όχημα μας να κινείται ταχύτερα και η σωστή χρήση του, γεμίζει τον ανάλογο μετρητή, δίνοντας μας τη δυνατότητα να κινηθούμε με turbo. Ενεργοποιούμε το turbo κρατώντας πατημένο το πλήκτρο "L1", ενώ η εν λόγω μπάρα χρησιμοποιείται τόσο για την κίνηση που μας επιτρέπει να σπρώξουμε τους δίπλα αντιπάλους, όσο και για την ασπίδα μας. Η τελευταία, μας προστατεύει από τα εχθρικά πυρά, όμως λειτουργεί για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ο συγχρονισμός που απαιτείται για να είναι αποτελεσματική, δύσκολα επιτυγχάνεται.
Το drift δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να γεμίσει η μπάρα ενέργειας μας, αφού η εξολόθρευση των αντιπάλων μας και μερικά pads που βρίσκουμε διασκορπισμένα στις πίστες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Η μπάρα αυτή έχει περιορισμένη χωρητικότητα, κάτι που μας ωθεί στο να χρησιμοποιούμε συχνά το turbo και τις άλλες κινήσεις, για να μη πάει χαμένο το bonus.
Το ModNation Racers είναι από τα racing που το φρένο, ακόμη και αν απουσίαζε εντελώς, κανείς δε θα το πρόσεχε, ενώ φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού αποτελούν τα power-ups. Υπάρχουν τέσσερα είδη power-ups τα οποία ανεβαίνουν επίπεδο όταν είμαστε ήδη εξοπλισμένοι με κάποιο από αυτά και ξαναπαίρνουμε ένα "μπαλονάκι" με ένα επιπλέον power-up. Υπάρχουν τρία επίπεδα για κάθε ένα από αυτά και η αύξηση της δύναμής τους είναι εντυπωσιακή. Επί παραδείγματι, ένα απλό boost ενδέχεται να μετατραπεί σε τηλεμεταφορά, ή ένα ηχητικό κύμα, που αρχικά διώχνει τους αντιπάλους που είναι δίπλα μας, να μετατραπεί σε ένα πολύ πιο δυνατότερο, με πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια, έχοντας ως αποτέλεσμα να πλήξει όλους τους αντιπάλους που θα βρει μπροστά του. Γενικά, μας συμφέρει να περιμένουμε για να χρησιμοποιήσουμε τις δυνατότερες εκδοχές των power-ups, αλλά από την στιγμή που τα χάνουμε όταν μας χτυπήσουν -αν και όχι πάντα- πρέπει να διαμορφώσουμε κατάλληλα τη στρατηγική μας, κάτι στο οποίο παίζει ρόλο και το turbo που μπορούμε να κερδίσουμε από έναν αντίπαλο, χτυπώντας τον.
Δυστυχώς, στο μενού συναντάμε πολλές πτώσεις του frame rate οι οποίες όμως πρακτικά δεν μας ενόχλησαν, καθώς εκεί που έχει βαρύτητα η ανανέωση των καρέ της οθόνης -στους αγώνες δηλαδή- όπως είπαμε τα πράγματα λειτουργούν άψογα. Η γενικότερη παρουσίαση του ModNation Racers κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, κάτι που περιλαμβάνει και τα προσεγμένα τεχνικά, αλλά αδιάφορα από πλευράς περιεχόμενου, μικρά videos που συναντάμε στο career mode. Ο ήχος είναι μάλλον αδιάφορος, ενώ μελανό σημείο του τίτλου είναι τα αρκετά μεγάλης διάρκεια loadings, τα οποία ευτυχώς δεν υπάρχουν όταν επανεκκινούμε κάποιον αγώνα.
Μέσα στην πίστα
Το gameplay του ModNation Racers είναι ομαλό και ικανοποιεί. Οι developers είχαν μερικές καλές ιδέες, αν και από το σύνολο λείπει η προσωπικότητα που θα μπορούσε να το κάνει να ξεχωρίσει. Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι καλός και η οδική συμπεριφορά των οχημάτων δεν προβληματίζει. Δεν μας άρεσε το γεγονός ότι όλα τα αυτοκίνητα έχουν τον ίδιο χειρισμό και παρ’ όλο που υπάρχει η δυνατότητα μέσω δύο slider να επιλέξουμε ανάμεσα στην επιτάχυνση και την τελική ταχύτητα ή στον εύκολο χειρισμό και στο αποτελεσματικότερο drift, οι διαφορές, αν και υπαρκτές, δεν είναι τόσο ουσιαστικές και όσο θα θέλαμε.
Βασικό μας εργαλείο είναι το drifting το οποίο πραγματοποιείται κρατώντας πατημένο το κουμπί "X" του χειριστηρίου και στρίβοντας τον αναλογικό μοχλό προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε. Η διαδικασία αυτή επιτρέπει στο όχημα μας να κινείται ταχύτερα και η σωστή χρήση του, γεμίζει τον ανάλογο μετρητή, δίνοντας μας τη δυνατότητα να κινηθούμε με turbo. Ενεργοποιούμε το turbo κρατώντας πατημένο το πλήκτρο "L1", ενώ η εν λόγω μπάρα χρησιμοποιείται τόσο για την κίνηση που μας επιτρέπει να σπρώξουμε τους δίπλα αντιπάλους, όσο και για την ασπίδα μας. Η τελευταία, μας προστατεύει από τα εχθρικά πυρά, όμως λειτουργεί για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ο συγχρονισμός που απαιτείται για να είναι αποτελεσματική, δύσκολα επιτυγχάνεται.
Το drift δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να γεμίσει η μπάρα ενέργειας μας, αφού η εξολόθρευση των αντιπάλων μας και μερικά pads που βρίσκουμε διασκορπισμένα στις πίστες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Η μπάρα αυτή έχει περιορισμένη χωρητικότητα, κάτι που μας ωθεί στο να χρησιμοποιούμε συχνά το turbo και τις άλλες κινήσεις, για να μη πάει χαμένο το bonus.
Το ModNation Racers είναι από τα racing που το φρένο, ακόμη και αν απουσίαζε εντελώς, κανείς δε θα το πρόσεχε, ενώ φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού αποτελούν τα power-ups. Υπάρχουν τέσσερα είδη power-ups τα οποία ανεβαίνουν επίπεδο όταν είμαστε ήδη εξοπλισμένοι με κάποιο από αυτά και ξαναπαίρνουμε ένα "μπαλονάκι" με ένα επιπλέον power-up. Υπάρχουν τρία επίπεδα για κάθε ένα από αυτά και η αύξηση της δύναμής τους είναι εντυπωσιακή. Επί παραδείγματι, ένα απλό boost ενδέχεται να μετατραπεί σε τηλεμεταφορά, ή ένα ηχητικό κύμα, που αρχικά διώχνει τους αντιπάλους που είναι δίπλα μας, να μετατραπεί σε ένα πολύ πιο δυνατότερο, με πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια, έχοντας ως αποτέλεσμα να πλήξει όλους τους αντιπάλους που θα βρει μπροστά του. Γενικά, μας συμφέρει να περιμένουμε για να χρησιμοποιήσουμε τις δυνατότερες εκδοχές των power-ups, αλλά από την στιγμή που τα χάνουμε όταν μας χτυπήσουν -αν και όχι πάντα- πρέπει να διαμορφώσουμε κατάλληλα τη στρατηγική μας, κάτι στο οποίο παίζει ρόλο και το turbo που μπορούμε να κερδίσουμε από έναν αντίπαλο, χτυπώντας τον.
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Need for Speed World (PC)
Με την EA να έχει στην κατοχή της ένα από τα πλέον γνωστά racing franchises, το Need for Speed, στα πλαίσια του οποίου έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 1315 τίτλοι για κάθε διαθέσιμο format, ήταν θέμα χρόνου το λανσάρισμα και μίας MMO έκδοσης (το Motor City Online δεν πιάνεται) για τους λάτρεις των στησιμάτων και τους συχνούς θαμώνες των Λιμανακίων. Το Need for Speed World λοιπόν αναπτύσσεται από την EA Black Box σε συνεργασία με το στούντιο της εταιρείας στη Σιγκαπούρη και αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του κάπου μέσα στο δεύτερο μισό της χρονιάς. Στο showcase της EA στο Λονδίνο, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε οι ίδιοι το παιχνίδι και φυσικά να βγάλουμε τα πρώτα μας συμπεράσματα.
«Έχει φτιάξει το αμάξι κι όπου να ‘ναι θα πετάξει»*
Το παιχνίδι αποτελεί μια MMO έκδοση κάτι ανάμεσα σε Need for Speed Underground, Most Wanted και Burnout Paradise –τουλάχιστον έτσι φάνηκε στα μάτια μου- μόνο που ο κόσμος του είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Δεν είχα τη δυνατότητα να επιβεβαιώσω αν όντως περιέχει τις δύο πόλεις των Most Wanted και Carbon, όπως ισχυρίζονται οι δημιουργοί του, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι όρεξη να ‘χετε για οδήγηση! Το όλο gameplay είναι καθαρά arcade, με την απόκριση των οχημάτων να μην είναι κακή, ωστόσο κάτι στον χειρισμό δεν μου πήγαινε καλά: σαν να ήταν κομματάκι «κοφτός» και απότομος, σαν να μην έπιανε τα επίπεδα που πιάνουν άλλα arcade racing της εποχής όπως για παράδειγμα το Split/Second: Velocity που κυκλοφορεί οσονούπω και το επερχόμενο Blur. Όχι ότι τον λες και προβληματικό, κάθε άλλο, απλά δεν βρίσκεται στα επίπεδα των δύο προαναφερθέντων τίτλων –που είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το genre επί του παρόντος (το Blur, όταν με το καλό κυκλοφορήσει). Το Need for Speed World θα περιλαμβάνει έναν σκασμό αυτοκίνητα, ωστόσο για τις... γκομενοπαγίδες θα χρειαστεί να ξοδέψετε κάμποσο χρόνο -ή ευρώ, ό,τι σας είναι πιο εύκολο. Τα γραφικά πάντως δεν ήταν καθόλου άσχημα και ο κύκλος ημέρας/νύχτας κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο αληθοφανή. Σύμφωνα με την ΕΑ, για να παίξετε το παιχνίδι θα χρειαστείτε σύστημα με επεξεργαστή στα 2.0 GHz, 2 GB RAM και κάρτα γραφικών 512 MB τουλάχιστον –στα Alienware PC που παίξαμε εμείς πάντως, το παιχνίδι έτρεχε «νεράκι»! Το δε interface είναι αρκετά λειτουργικό κι αυτό γιατί έχετε τη δυνατότητα να μετακινήσετε, να αυξομειώσετε τις διαστάσεις ή ακόμα και να «εξαφανίσετε» όλα τα panels (χάρτης, objectives, log κλπ) που εμφανίζονται στην οθόνη σας, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας –εννοείται πως υποστηρίζεται παράλληλη χρήση πληκτρολογίου και ποντικιού.
Στον κόσμο του Need for Speed World περιπλανιέστε αμέριμνοι στους δρόμους τη στιγμή που τριγύρω σας, το ίδιο κάνουν και οι άλλοι παίκτες που είναι συνδεδεμένοι. Μπορείτε να πλησιάσετε κάποιο άλλο όχημα (σημειωτέον, είναι σε «ghost form», δηλαδή μπορείτε να περάσετε από μέσα του) και είτε να πιάσετε την κουβέντα με τον οδηγό του, είτε με τη βοήθεια και του χάρτη να… «τα στήσετε». Μπορείτε να συμμετάσχετε σε circuits και sprints ενώ την εμφάνισή του κάνει και το Pursuit mode στο οποίο προσπαθείτε να ξεφύγετε από τα… κακά «στρουμφάκια». Οι αγώνες είναι instanced και ανάλογα με τις επιδόσεις σας θα κερδίζετε reputation points και in-game χρήματα τα οποία θα ξοδεύετε για το τουμπάνιασμα του οχήματός σας και την ανανέωση των power-ups σας. Αυτά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο gameplay καθώς η σωστή τους χρήση είναι σε θέση να σας χαρίσει ανέλπιστες νίκες.
«Έχει φτιάξει το αμάξι κι όπου να ‘ναι θα πετάξει»*
Το παιχνίδι αποτελεί μια MMO έκδοση κάτι ανάμεσα σε Need for Speed Underground, Most Wanted και Burnout Paradise –τουλάχιστον έτσι φάνηκε στα μάτια μου- μόνο που ο κόσμος του είναι κατά πολύ μεγαλύτερος. Δεν είχα τη δυνατότητα να επιβεβαιώσω αν όντως περιέχει τις δύο πόλεις των Most Wanted και Carbon, όπως ισχυρίζονται οι δημιουργοί του, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι όρεξη να ‘χετε για οδήγηση! Το όλο gameplay είναι καθαρά arcade, με την απόκριση των οχημάτων να μην είναι κακή, ωστόσο κάτι στον χειρισμό δεν μου πήγαινε καλά: σαν να ήταν κομματάκι «κοφτός» και απότομος, σαν να μην έπιανε τα επίπεδα που πιάνουν άλλα arcade racing της εποχής όπως για παράδειγμα το Split/Second: Velocity που κυκλοφορεί οσονούπω και το επερχόμενο Blur. Όχι ότι τον λες και προβληματικό, κάθε άλλο, απλά δεν βρίσκεται στα επίπεδα των δύο προαναφερθέντων τίτλων –που είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το genre επί του παρόντος (το Blur, όταν με το καλό κυκλοφορήσει). Το Need for Speed World θα περιλαμβάνει έναν σκασμό αυτοκίνητα, ωστόσο για τις... γκομενοπαγίδες θα χρειαστεί να ξοδέψετε κάμποσο χρόνο -ή ευρώ, ό,τι σας είναι πιο εύκολο. Τα γραφικά πάντως δεν ήταν καθόλου άσχημα και ο κύκλος ημέρας/νύχτας κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο αληθοφανή. Σύμφωνα με την ΕΑ, για να παίξετε το παιχνίδι θα χρειαστείτε σύστημα με επεξεργαστή στα 2.0 GHz, 2 GB RAM και κάρτα γραφικών 512 MB τουλάχιστον –στα Alienware PC που παίξαμε εμείς πάντως, το παιχνίδι έτρεχε «νεράκι»! Το δε interface είναι αρκετά λειτουργικό κι αυτό γιατί έχετε τη δυνατότητα να μετακινήσετε, να αυξομειώσετε τις διαστάσεις ή ακόμα και να «εξαφανίσετε» όλα τα panels (χάρτης, objectives, log κλπ) που εμφανίζονται στην οθόνη σας, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας –εννοείται πως υποστηρίζεται παράλληλη χρήση πληκτρολογίου και ποντικιού.
Στον κόσμο του Need for Speed World περιπλανιέστε αμέριμνοι στους δρόμους τη στιγμή που τριγύρω σας, το ίδιο κάνουν και οι άλλοι παίκτες που είναι συνδεδεμένοι. Μπορείτε να πλησιάσετε κάποιο άλλο όχημα (σημειωτέον, είναι σε «ghost form», δηλαδή μπορείτε να περάσετε από μέσα του) και είτε να πιάσετε την κουβέντα με τον οδηγό του, είτε με τη βοήθεια και του χάρτη να… «τα στήσετε». Μπορείτε να συμμετάσχετε σε circuits και sprints ενώ την εμφάνισή του κάνει και το Pursuit mode στο οποίο προσπαθείτε να ξεφύγετε από τα… κακά «στρουμφάκια». Οι αγώνες είναι instanced και ανάλογα με τις επιδόσεις σας θα κερδίζετε reputation points και in-game χρήματα τα οποία θα ξοδεύετε για το τουμπάνιασμα του οχήματός σας και την ανανέωση των power-ups σας. Αυτά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο gameplay καθώς η σωστή τους χρήση είναι σε θέση να σας χαρίσει ανέλπιστες νίκες.
Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
Razer Naga για hot gamers...
Δεν είμαι παίκτης MMORPG παιχνιδιών και, δυστυχώς, γενικότερα η ομάδα του byteme στερείται ενός πραγματικά καμένου MMORPGά – που να ξημεροβραδιάζεται δηλαδή, όχι να μπαίνει να παίξει «όποτε έχει χρόνο». Έτσι λοιπόν χρειάστηκε να τάξω αρκετά σε ένα φίλο ώστε να τον πείσω να… ξανακυλήσει στο βούρκο ενός παιχνιδιού από το οποίο είχε κάνει τα αδύνατα-δυνατά για να γλιτώσει. Και ο λόγος; Να με βοηθήσει με την αξιολόγηση του πιο ασυνήθιστου ποντικιού που κυκλοφορεί στην αγορά, του Naga της Razer!
Sweet 17
Ο λόγος που έψαχνα παίκτη MMORPG, λοιπόν, είναι διότι η ίδια η Razer προωθεί το συγκεκριμένο ποντίκι ως το πλέον ιδανικό για MMO παιχνίδια, ενσωματώνοντας επάνω του… δεκαεπτά πλήκτρα, δώδεκα εκ των οποίων βρίσκονται τοποθετημένα σε διάταξη που θυμίζει αριθμητικό πληκτρολόγιο στο αριστερό πλάγιο της συσκευής. Αυτό σημαίνει πως το Naga είναι σχεδιασμένο αποκλειστικά για χρήση με το δεξί χέρι και απευθύνεται σε gamers με ιδιαίτερα… γυμνασμένους αντίχειρες (έχετε δει την ταχύτητα πληκτρολόγησης που έχουν επιτύχει μερικοί χρησιμοποιώντας το κινητό τους;)
Το μαύρο χρώμα και ο μπλέ φωτισμός δεν λείπουν από το Naga - τι "Razer" θα ήταν χωρίς αυτά;Το Naga έχει λίγο-πολύ σχεδιαστεί στα πρότυπα και τις διαστάσεις του Mamba – ή έστω αν το κοιτάτε από ψηλά - με τα τρία κύρια πλήκτρα (αριστερό και δεξί mouse button και αυτό της ροδέλας η οποία δεν έχει λειτουργία tilt) να συνοδεύονται από δύο πιο μικρά που βρίσκονται τοποθετημένα εμπρός και αριστερά για χρήση με τον δείκτη του χεριού. Από εκεί και πέρα, όμως, το Naga είναι αρκετά πιο παχουλό από το πανάκριβο αδερφάκι του! Το χέρι στην αριστερή του πλευρά απέχει αρκετά από το τραπέζι, αφού χρειάζεται χώρος για τον χειρισμό των δώδεκα αριθμητικών πλήκτρων. Παραδόξως, τόσο η θέση του χεριού όσο και ο σχεδιασμός του ποντικιού κάνουν εύκολη την χρήση αν και γίνεται κατανοητό ότι θα χρειαστεί αρκετή εξάσκηση έως ότου κάποιος να καταφέρει να «παίζει πιάνο» την δωδεκάδα.
Είμαι imba – χαχα!
Ο MMORPGάς που επιστρατεύτηκε για να δοκιμάσει το Naga σε δημοφιλές παιχνίδι του είδους (ποιο; Τι πα’ να πει «ποιο»;) το βρήκε ιδιαίτερα χρήσιμο, έχοντας αναθέσει στα δώδεκα πλήκτρα τις περισσότερες λειτουργίες που υπό κανονικές συνθήκες θα εκτελούσε με το πληκτρολόγιο, χωρίς μάλιστα να δυσκολευτεί ιδιαίτερα με τα αριθμητικά πλήκτρα (αν και σε μία-δύο περιπτώσεις πάτησε λάθος κουμπιά και από τις αντιδράσεις του κατάλαβα για ποιο λόγο χρειάστηκε… ψυχολογική υποστήριξη προκειμένου να ξεφύγει από τέτοια games :Ρ).
Πάντως δεν είναι μόνο οι παίκτες MMORPG που ωφελούνται από την χρήση του Naga έναντι άλλων, ολιγόπληκτρων ποντικιών. Πλέον από την σελίδα της Razer είναι διαθέσιμο το πρόγραμμα για να προγραμματίσετε όλα τα πλήκτρα όπως προτιμάτε εσείς. Όταν είχε κυκλοφορήσει τον περασμένο Νοέμβριο, ήταν προσαρμοσμένο για χρήση μόνο με στάνταρ λειτουργίες που βρίσκονται σε MMO παιχνίδια ενώ για οποιαδήποτε άλλη χρήση, ο gamer θα έπρεπε να καταφύγει σε πατέντες που δεν λειτουργούσαν πάντοτε. Έτσι, μπορεί να το βρουν χρήσιμο και όσοι ασχολούνται με παιχνίδια στρατηγικής (η δημιουργία γκρουπ μονάδων εξυπηρετείται αρκετά), ίσως και οι λάτρεις των FPS.
Στα δεξιά υπάρχει μία βοηθητική προέκταση ώστε το χέρι να στέκεται άνετα, διότι όπως βλέπετε το Naga έχει ιδιαίτερα ψηλή "καμπούρα". Τεχνικά, το Naga είναι πολύ ανεπτυγμένο, φέροντας αισθητήρα 3,5G των 5600dpi, αλλά παρόλα αυτά, όσο χρήσιμο και να το βρείτε λόγω των πολλών του πλήκτρων, εξ αιτίας του σχήματός του δεν θα γίνει ποτέ το βασικό σας ποντίκι, αφού είναι αρκετά πιο δύσκολο να το χρησιμοποιήσετε σε προγράμματα που να χρειάζονται την μέγιστη ακρίβεια (σχεδιαστικά κ.λπ.). Τέλος, τα αριθμητικά πλήκτρα παρότι είναι δεδομένη η χρησιμότητά τους, ενδεχομένως να δυσκολέψουν όσους έχουν μεγαλύτερα χέρια αφού ένας μεγάλος αντίχειρας θα χρειαστεί να κάνει αρκετά μπρος-πίσω, πράγμα αρκετά κουραστικό όπως αποδείχθηκε μετά από πολύωρη χρήση.
Sweet 17
Ο λόγος που έψαχνα παίκτη MMORPG, λοιπόν, είναι διότι η ίδια η Razer προωθεί το συγκεκριμένο ποντίκι ως το πλέον ιδανικό για MMO παιχνίδια, ενσωματώνοντας επάνω του… δεκαεπτά πλήκτρα, δώδεκα εκ των οποίων βρίσκονται τοποθετημένα σε διάταξη που θυμίζει αριθμητικό πληκτρολόγιο στο αριστερό πλάγιο της συσκευής. Αυτό σημαίνει πως το Naga είναι σχεδιασμένο αποκλειστικά για χρήση με το δεξί χέρι και απευθύνεται σε gamers με ιδιαίτερα… γυμνασμένους αντίχειρες (έχετε δει την ταχύτητα πληκτρολόγησης που έχουν επιτύχει μερικοί χρησιμοποιώντας το κινητό τους;)
Το μαύρο χρώμα και ο μπλέ φωτισμός δεν λείπουν από το Naga - τι "Razer" θα ήταν χωρίς αυτά;Το Naga έχει λίγο-πολύ σχεδιαστεί στα πρότυπα και τις διαστάσεις του Mamba – ή έστω αν το κοιτάτε από ψηλά - με τα τρία κύρια πλήκτρα (αριστερό και δεξί mouse button και αυτό της ροδέλας η οποία δεν έχει λειτουργία tilt) να συνοδεύονται από δύο πιο μικρά που βρίσκονται τοποθετημένα εμπρός και αριστερά για χρήση με τον δείκτη του χεριού. Από εκεί και πέρα, όμως, το Naga είναι αρκετά πιο παχουλό από το πανάκριβο αδερφάκι του! Το χέρι στην αριστερή του πλευρά απέχει αρκετά από το τραπέζι, αφού χρειάζεται χώρος για τον χειρισμό των δώδεκα αριθμητικών πλήκτρων. Παραδόξως, τόσο η θέση του χεριού όσο και ο σχεδιασμός του ποντικιού κάνουν εύκολη την χρήση αν και γίνεται κατανοητό ότι θα χρειαστεί αρκετή εξάσκηση έως ότου κάποιος να καταφέρει να «παίζει πιάνο» την δωδεκάδα.
Είμαι imba – χαχα!
Ο MMORPGάς που επιστρατεύτηκε για να δοκιμάσει το Naga σε δημοφιλές παιχνίδι του είδους (ποιο; Τι πα’ να πει «ποιο»;) το βρήκε ιδιαίτερα χρήσιμο, έχοντας αναθέσει στα δώδεκα πλήκτρα τις περισσότερες λειτουργίες που υπό κανονικές συνθήκες θα εκτελούσε με το πληκτρολόγιο, χωρίς μάλιστα να δυσκολευτεί ιδιαίτερα με τα αριθμητικά πλήκτρα (αν και σε μία-δύο περιπτώσεις πάτησε λάθος κουμπιά και από τις αντιδράσεις του κατάλαβα για ποιο λόγο χρειάστηκε… ψυχολογική υποστήριξη προκειμένου να ξεφύγει από τέτοια games :Ρ).
Πάντως δεν είναι μόνο οι παίκτες MMORPG που ωφελούνται από την χρήση του Naga έναντι άλλων, ολιγόπληκτρων ποντικιών. Πλέον από την σελίδα της Razer είναι διαθέσιμο το πρόγραμμα για να προγραμματίσετε όλα τα πλήκτρα όπως προτιμάτε εσείς. Όταν είχε κυκλοφορήσει τον περασμένο Νοέμβριο, ήταν προσαρμοσμένο για χρήση μόνο με στάνταρ λειτουργίες που βρίσκονται σε MMO παιχνίδια ενώ για οποιαδήποτε άλλη χρήση, ο gamer θα έπρεπε να καταφύγει σε πατέντες που δεν λειτουργούσαν πάντοτε. Έτσι, μπορεί να το βρουν χρήσιμο και όσοι ασχολούνται με παιχνίδια στρατηγικής (η δημιουργία γκρουπ μονάδων εξυπηρετείται αρκετά), ίσως και οι λάτρεις των FPS.
Στα δεξιά υπάρχει μία βοηθητική προέκταση ώστε το χέρι να στέκεται άνετα, διότι όπως βλέπετε το Naga έχει ιδιαίτερα ψηλή "καμπούρα". Τεχνικά, το Naga είναι πολύ ανεπτυγμένο, φέροντας αισθητήρα 3,5G των 5600dpi, αλλά παρόλα αυτά, όσο χρήσιμο και να το βρείτε λόγω των πολλών του πλήκτρων, εξ αιτίας του σχήματός του δεν θα γίνει ποτέ το βασικό σας ποντίκι, αφού είναι αρκετά πιο δύσκολο να το χρησιμοποιήσετε σε προγράμματα που να χρειάζονται την μέγιστη ακρίβεια (σχεδιαστικά κ.λπ.). Τέλος, τα αριθμητικά πλήκτρα παρότι είναι δεδομένη η χρησιμότητά τους, ενδεχομένως να δυσκολέψουν όσους έχουν μεγαλύτερα χέρια αφού ένας μεγάλος αντίχειρας θα χρειαστεί να κάνει αρκετά μπρος-πίσω, πράγμα αρκετά κουραστικό όπως αποδείχθηκε μετά από πολύωρη χρήση.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Fifa 11: Φήμες για ελληνικό πρωτάθλημα
Η EA Sports ψάχνει για Έλληνες data editors στο Fifa 11 κι όπως όλα δείχνουν, το ελληνικό πρωτάθλημα ενδέχεται να επανέλθει μετά από οκτώ χρόνια.
Πριν ακόμη υπάρξει κάποια ανακοίνωση για το Fifa 11, μία ανακοίνωση από τα γραφεία της EA Sports στη Γερμανία έρχεται να ταράξει τα νερά. Η Electronic Arts αναζητεί εργαζόμενους, για συγκεκριμένα πρωταθλήματα του Fifa 11, οι οποίοι θα αναλάβουν το scouting των παικτών της χώρας τους. Μία από αυτές τις χώρες είναι κι η Ελλάδα.
Με σύνθημα το “Βοηθήστε μας να δημιουργήσουμε το καλύτερο και πιο αυθεντικό FIFA όλων των εποχών”, αλλά χωρίς να μπει σε περαιτέρω λεπτομέρειες, η EA καλεί τους Έλληνες οπαδούς της να βοηθήσουν στο scouting του παιχνιδιού. Τις αιτήσεις σας μπορείτε να τις στείλετε στο www.eafootballtalentscout.com. Η ΕΑ Sports θα αξιολογήσει όλες τις αιτήσεις και θα επικοινωνήσει με e-mail με όποιους υποψήφιους πιστεύει ότι είναι οι καταλληλότεροι για τις ανάλογες θέσεις. Για να εργαστείτε στην EA, στο “Data Editor” ή “Reference Collector” project, όπως ονομάζεται, θα πρέπει να είστε άνω των 18.
Ελληνικό πρωτάθλημα στο Fifa
Όλο αυτό το story κάτι μας θυμίζει. Για να ζητάει η Electronic Arts Έλληνες σκάουτερ για την database του Fifa, το πιθανότερο είναι το ελληνικό πρωτάθλημα να βρίσκεται στα άμεσα πλάνα της! Άλλωστε, θυμίζουμε ότι παρόμοιες κινήσεις είχαν γίνει στο Fifa Manager ή στο Championship Manager 2 και την αμέσως επόμενη (ή μεθεπόμενη) σεζόν, το ελληνικό πρωτάθλημα έκανε την εμφάνισή του. Κάτι ανάλογο παίζει να συμβεί και φέτος. Άλλωστε, από τα πρωταθλήματα της Ευρώπης, το αμέσως επόμενο που θα άξιζε να προστεθεί είναι αυτό της Ελλάδας.
Πριν ακόμη υπάρξει κάποια ανακοίνωση για το Fifa 11, μία ανακοίνωση από τα γραφεία της EA Sports στη Γερμανία έρχεται να ταράξει τα νερά. Η Electronic Arts αναζητεί εργαζόμενους, για συγκεκριμένα πρωταθλήματα του Fifa 11, οι οποίοι θα αναλάβουν το scouting των παικτών της χώρας τους. Μία από αυτές τις χώρες είναι κι η Ελλάδα.
Με σύνθημα το “Βοηθήστε μας να δημιουργήσουμε το καλύτερο και πιο αυθεντικό FIFA όλων των εποχών”, αλλά χωρίς να μπει σε περαιτέρω λεπτομέρειες, η EA καλεί τους Έλληνες οπαδούς της να βοηθήσουν στο scouting του παιχνιδιού. Τις αιτήσεις σας μπορείτε να τις στείλετε στο www.eafootballtalentscout.com. Η ΕΑ Sports θα αξιολογήσει όλες τις αιτήσεις και θα επικοινωνήσει με e-mail με όποιους υποψήφιους πιστεύει ότι είναι οι καταλληλότεροι για τις ανάλογες θέσεις. Για να εργαστείτε στην EA, στο “Data Editor” ή “Reference Collector” project, όπως ονομάζεται, θα πρέπει να είστε άνω των 18.
Ελληνικό πρωτάθλημα στο Fifa
Όλο αυτό το story κάτι μας θυμίζει. Για να ζητάει η Electronic Arts Έλληνες σκάουτερ για την database του Fifa, το πιθανότερο είναι το ελληνικό πρωτάθλημα να βρίσκεται στα άμεσα πλάνα της! Άλλωστε, θυμίζουμε ότι παρόμοιες κινήσεις είχαν γίνει στο Fifa Manager ή στο Championship Manager 2 και την αμέσως επόμενη (ή μεθεπόμενη) σεζόν, το ελληνικό πρωτάθλημα έκανε την εμφάνισή του. Κάτι ανάλογο παίζει να συμβεί και φέτος. Άλλωστε, από τα πρωταθλήματα της Ευρώπης, το αμέσως επόμενο που θα άξιζε να προστεθεί είναι αυτό της Ελλάδας.
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Farmville και Mafia Wars εκτός Facebook;
Σαφέστατα οι χρήστες του Facebook θα έχουν ακούσει κάτι σχετικά με τα Farmville και Mafia Wars, αν και είναι πιθανό στο μέλλον να επέλθουν σημαντικές αλλαγές. Η Zynga, η εταιρία που είναι υπεύθυνη για τις δύο αυτές δημιουργίες, δηλώνει δυσαρεστημένη από τα άτομα που διαχειρίζονται το Facebook και κατά πάσα πιθανότητα σύντομα θα προβεί σε σημαντικές κινήσεις. Η εταιρία αφήνει να εννοηθεί πως οι δύο αυτοί τίτλοι θα αφαιρεθούν από τη συγκεκριμένη σελίδα, με τη Zynga να σκοπεύει να δημιουργήσει μια νέα online κοινότητα, όπου οι παίκτες θα μπορούν να απολαύσουν τα Farmville και Mafia Wars.
Φυσικά οι λόγοι αυτής της αντιπαράθεσης είναι καθαρά οικονομικοί, με τη Zynga να δηλώνει πως το ποσό που καλείται να καταβάλλει σε μηναία βάση στους διαχειριστές του Facebook για τη φιλοξενία των τίτλων της, είναι υπερβολικά υψηλό.
Φυσικά οι λόγοι αυτής της αντιπαράθεσης είναι καθαρά οικονομικοί, με τη Zynga να δηλώνει πως το ποσό που καλείται να καταβάλλει σε μηναία βάση στους διαχειριστές του Facebook για τη φιλοξενία των τίτλων της, είναι υπερβολικά υψηλό.
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Halo: Reach multplayer beta (X360)
Δεν ξέρω αν αναφέρθηκα παλαιότερα για την άποψή μου σχετικά με το Halo: ODST, αλλά μόνο θετική δεν ήταν. Όταν έμαθα πως η Microsoft αποφάσισε να ζητήσει κανονική τιμή για ένα παιχνίδι το οποίο προοριζόταν ως ένα απλό expansion μπορώ να πω ότι δεν το πήρα και πολύ καλά. Είχα αποφασίσει τότε πως δεν θα άγγιζα το ODST επ' ουδενί λόγο εκτός και αν η τιμή του έπεφτε καμιά σαρανταριά ευρώ (ίσως ούτε και τότε). Όμως η «σατανική» Microsoft είχε ακόμα ένα άσσο στο μανίκι της με τον οποίο θα μπορούσε να πιέσει τους παίκτες να αποκτήσουν το παιχνίδι της. Αυτός δεν ήταν άλλος από την δυνατότητα σε όποιον αγοράσει το ODST να συμμετάσχει στην open beta του Halo: Reach όταν αυτή γινόταν διαθέσιμη. Σίγουρα σε ένα μέσο χρήστη αυτό φαντάζει αστείο. Είναι λόγος η συμμετοχή σε μία beta άλλωστε για να αγοράσεις ένα παιχνίδι σε κανονική τιμή;
Μάλλον όχι, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετή για να σας δώσει εκείνο το ελαφρύ σπρωξιματάκι που σας εμπόδιζε από το να το αγοράσετε, ειδικά αν μιλάμε για έναν αναμενόμενο από πολλούς τίτλο όπως το Reach. Όπως έγινε και στην δική μου περίπτωση. Καλό και άγιο το campaign, ευπρόσδεκτο το multiplayer υλικό που συμπεριλήφθηκε σε δεύτερο δισκάκι, εθιστικό το νέο mode, Firefight όμως για 'μένα δεν άξιζαν 60 ευρώ. Όταν όμως άνοιξε η beta, η περιέργεια μου επικράτησε της λογικής, κι έτσι και εγώ προχώρησα στην αγορά, έστω και μετά από περισσότερο από έξι μήνες (και τριάντα ευρώ φθηνότερα χεχε) του ODST. Ανοίγω λοιπόν το κουτί, παίρνω το «μαγικό χαρτάκι» και... πετάω τα υπόλοιπα στον κάδο των αχρήστων (εντάξει υπερβάλλω). Δυστυχώς όμως για να μπορέσει κάποιος να παίξει την beta θα πρέπει να έχει το δισκάκι μέσα στην κονσόλα (κάτι που το σχετικό φυλλάδιο μέσα στο κουτί, αλλά και το manual απέφυγαν να αναφέρουν), έτσι αναγκαστικά αναγκάστηκα να μολύνω το Xbox 360 μου με το -ουστ απ' εδώ- παιχνίδι της Microsoft.
Ακόμα και στην μορφή της beta το Reach προσφέρει δεκάδες modes στο multiplayerΌπως πιθανόν να γνωρίζετε, η beta αφορά μόνο το multiplayer κομμάτι του Reach. Από το μενού μπορούμε να επιλέξουμε εκτός των συνηθισμένων modes που θα προσφέρει το παιχνίδι και να συμμετάσχουμε στην Arena όπου οι παίκτες θα αποκτούν arena points τα οποία όμως δεν θα επηρεάζονται από την γενική κατάταξη που θα έχει ο καθένας στο παιχνίδι. Μέχρι στιγμής στo Arena είναι διαθέσιμη μόνο η επιλογή για Team Slayer, όπου ομάδες των τεσσάρων αναμετρούνται για το ποια θα κάνει τα περισσότερα frags. Στις υπόλοιπες επιλογές έχουμε το «Free for All», όπου ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του και το Grab Bag στο οποίο ξανά δύο ομάδες των τεσσάρων επιδίδονται στα διάφορα είδη παιχνιδιού που θα προσφέρει το Halo Reach. Μετά το τέλος κάθε αγώνα οι παίκτες καλούνται να ψηφίσουν για το είδος στο οποίο θα μονομαχήσουν στον επόμενο γύρο. Οι επιλογές κυμαίνονται από το πατροπαράδοτο Capture the Flag, μέχρι το Oddball στο οποίο οι παίκτες συμμετέχουν σε μία μορφή rugby όπου νικήτρια ομάδα ανακηρύσσεται όποια κρατήσει για περισσότερο χρονικό διάστημα μία νεκροκεφαλή. Στα πιο πάνω προσθέτονται και διάφορες παραλλαγές του κλασσικού Team Slayer όπου οι ομάδες μπορεί να έχουν στην κατοχή τους μόνο όπλα με διόπτρες, να ελέγχουν Elites αντί Spartans και ούτω καθεξής. Γενικά ακόμα και στην μορφή της beta, υπάρχουν αρκετές επιλογές για να εμποδίσουν το gameplay από το να γίνεται βαρετό.
Μάλλον όχι, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετή για να σας δώσει εκείνο το ελαφρύ σπρωξιματάκι που σας εμπόδιζε από το να το αγοράσετε, ειδικά αν μιλάμε για έναν αναμενόμενο από πολλούς τίτλο όπως το Reach. Όπως έγινε και στην δική μου περίπτωση. Καλό και άγιο το campaign, ευπρόσδεκτο το multiplayer υλικό που συμπεριλήφθηκε σε δεύτερο δισκάκι, εθιστικό το νέο mode, Firefight όμως για 'μένα δεν άξιζαν 60 ευρώ. Όταν όμως άνοιξε η beta, η περιέργεια μου επικράτησε της λογικής, κι έτσι και εγώ προχώρησα στην αγορά, έστω και μετά από περισσότερο από έξι μήνες (και τριάντα ευρώ φθηνότερα χεχε) του ODST. Ανοίγω λοιπόν το κουτί, παίρνω το «μαγικό χαρτάκι» και... πετάω τα υπόλοιπα στον κάδο των αχρήστων (εντάξει υπερβάλλω). Δυστυχώς όμως για να μπορέσει κάποιος να παίξει την beta θα πρέπει να έχει το δισκάκι μέσα στην κονσόλα (κάτι που το σχετικό φυλλάδιο μέσα στο κουτί, αλλά και το manual απέφυγαν να αναφέρουν), έτσι αναγκαστικά αναγκάστηκα να μολύνω το Xbox 360 μου με το -ουστ απ' εδώ- παιχνίδι της Microsoft.
Ακόμα και στην μορφή της beta το Reach προσφέρει δεκάδες modes στο multiplayerΌπως πιθανόν να γνωρίζετε, η beta αφορά μόνο το multiplayer κομμάτι του Reach. Από το μενού μπορούμε να επιλέξουμε εκτός των συνηθισμένων modes που θα προσφέρει το παιχνίδι και να συμμετάσχουμε στην Arena όπου οι παίκτες θα αποκτούν arena points τα οποία όμως δεν θα επηρεάζονται από την γενική κατάταξη που θα έχει ο καθένας στο παιχνίδι. Μέχρι στιγμής στo Arena είναι διαθέσιμη μόνο η επιλογή για Team Slayer, όπου ομάδες των τεσσάρων αναμετρούνται για το ποια θα κάνει τα περισσότερα frags. Στις υπόλοιπες επιλογές έχουμε το «Free for All», όπου ο καθένας κοιτάει μόνο την πάρτη του και το Grab Bag στο οποίο ξανά δύο ομάδες των τεσσάρων επιδίδονται στα διάφορα είδη παιχνιδιού που θα προσφέρει το Halo Reach. Μετά το τέλος κάθε αγώνα οι παίκτες καλούνται να ψηφίσουν για το είδος στο οποίο θα μονομαχήσουν στον επόμενο γύρο. Οι επιλογές κυμαίνονται από το πατροπαράδοτο Capture the Flag, μέχρι το Oddball στο οποίο οι παίκτες συμμετέχουν σε μία μορφή rugby όπου νικήτρια ομάδα ανακηρύσσεται όποια κρατήσει για περισσότερο χρονικό διάστημα μία νεκροκεφαλή. Στα πιο πάνω προσθέτονται και διάφορες παραλλαγές του κλασσικού Team Slayer όπου οι ομάδες μπορεί να έχουν στην κατοχή τους μόνο όπλα με διόπτρες, να ελέγχουν Elites αντί Spartans και ούτω καθεξής. Γενικά ακόμα και στην μορφή της beta, υπάρχουν αρκετές επιλογές για να εμποδίσουν το gameplay από το να γίνεται βαρετό.
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Οι πιο hot gaming cyber bitches
Πολλοί άντρες σίγουρα θα αναρωτιούνται τι ιδέες μπορεί να διακινούνται στους κόλπους μιας γυναικοπαρέας, καθώς αυτές απολαμβάνουν τον Iced-Caramel-Macchiato τους συνοδεία ενός red-velvet-Cupcake. Μη χάνεστε σε ατελείωτους υπολογισμούς του Big-Oh για την πολυπλοκότητα του γυναικείου μυαλού, γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ βρε! Ε, λοιπόν ναι κύριοι, κουτσομπολεύουμε (σώωωωπα! – ΠΚ), και όταν πρόκειται για κουτσομπολιό ιδιαίτερη έμφαση δίνουμε σ’ εκείνες τις ^@!#%$* που μας έφαγαν τους boyfriends, ενώ εμείς κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου και μάλιστα στο διπλανό δωμάτιο. Φυσικά αναφέρομαι στις άψογα σχεδιασμένες cyber bitches στις οποίες εσείς θα δίνατε ασυζητητί κιόλας το πάνω χέρι (ας τολμούσατε να αρνηθείτε αν σας έπαιρνε) και αν εμείς πηγαίναμε να τις ξεμαλλιάσουμε θα καταλήγαμε K.O. από καμία τρελοκοτσιδού που θα μας έβαζε και τις φωνές από πάνω!
Επεισόδιο Πρώτο: The Melahrenes
Ladies εδώ έχουμε μια γυναίκα που ξέρει να φέρεται στους άντρες όπως τους αξίζει. Πάρτε μαθήματα;)Jill Valentine - the girl next door (Resident Evil)
Το μελαχρινάκι αυτό θα ήταν το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που θα σας βοηθούσε να παραβιάσετε την κλειδαριά του σπιτιού σας, αν μένατε στη Raccoon City και τα ντόμπερμαν του γείτονα σας, σας έπαιρναν ξαφνικά στο κατόπι λυσσασμένα. Η Jill σε αντίθεση με το όνομα της, κάθε άλλο παρά «american sweetheart» είναι (έχει ξεπηδήσει από γιαπωνέζικο χέρι άλλωστε). Μέλος της στρατιωτικής ομάδας S.T.A.R.S. έχει ειδικότητα στο να κάνει αιμοδιψή ζόμπι να τρέχουν πανικόβλητα για να ξεφύγουν απ’ το διάβα της, καθώς εκείνη στοχεύει στην καταστροφή της Umbrella. Εκπέμπει μια προσιτή ομορφιά κάτι που ήταν άλλωστε και ο στόχος των δημιουργών του Resident Evil, διαθέτει ένα γυμνασμένο κορμί που της προδίδει τον απαραίτητο δυναμισμό και ένα baby face που απλά δεν μπορείς να αντιπαθήσεις, αποτελώντας την τέλεια ανταγωνίστρια της Λάρας καθώς έχει αυτό που θέλουν οι άντρες και αυτό που θα ήθελαν να έχουν οι γυναίκες. Συνήθως δουλεύει με κάποιο άλλο μέλος της ομάδας της και πλανάται επίσης στον αέρα ένα ερωτικό ειδύλλιο με τον Chris Redfield, παρτενέρ της απ’ τα παλιά. Στον τελευταίο τίτλο της σειράς μας ξαφνιάζει μάλιστα με την εμφάνιση της ως evil-me με λευκό δέρμα και ξανθιά εκδοχή, εμείς όμως πάντα θα τη θυμόμαστε με τη μίνι φούστα και το μπερέ στο καρέ!
Παραλίγο να συμπαθήσουμε την έχω-μπούτια-που-σκοτώνουν, μέχρι που έβαλε τα κλάματα, μάλλον το babygirl χρειάζεται κάποιον να τη φροντίζει.Chun Li - η πρωτοεμφανιζόμενη (Street Fighter)
Το κορίτσι που ξεχειλίζει από την ομορφιά της άνοιξης, κατέχει τα πρωτεία της θηλυκής παρουσίας σε fighting game. Ντυμένη με το παραδοσιακό qipao φόρεμα της και με τα μαλλιά χτενισμένα σαν τράγος, εντυπωσιάζει με τους μυώδεις (κοινώς «τούμπανο») μηρούς της που φέρνουν λίγο σε αυτούς του Σαλπιγγίδη! Η Chun Li εμφανίζεται ως μυστικός πράκτορας της Interpol που θέλει να εκδικηθεί τον εγκληματία Bison για τον θάνατο του πατέρα της. Τα βάζει με άντρες, γυναίκες και τέρατα χρησιμοποιώντας κινήσεις από ασιατικές πολεμικές τέχνες. Είναι διάσημη για τις συστημένες κλωτσιές της και τα ιπτάμενα κόλπα της. Βγάζει τους αντιπάλους της knockout κεραυνοβολώντας τους με τη γνωστή lightning kick ή με τη spinning bird kick. Ξέρει πολύ καλά πώς να σε πατήσει στον σβέρκο ή… εκεί που σε πονάει, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Αν νομίζεις πάντως ότι αν προσπαθήσεις να της εναντιωθείς, θα σε σπάσει στο ξύλο, έχω να δηλώσω πως έχεις ελπίδες. Παρόλη την άγρια εμφάνιση της, κατά βάθος είναι ένα κοριτσάκι με μεγάλα μάτια που θα βάλει τα κλάματα αν χάσει ή θα αρχίσει να χοροπηδά και να χασκογελά σα χαζοχαρούμενο απ’ τον ενθουσιασμό της νίκης…
Βλέποντας αυτήν την boxer μου έρχεται στο μυαλό η εξής απορία: Μα καλά το uppercut πώς το δίνει;;;Tifa Lockhart – η μαμά του λόχου (Final Fantasy)
Η Tifa είναι μια κοπέλα που έχει ζήσει δύσκολα χρόνια, έχοντας χάσει και τους δύο γονείς της σε μικρή ηλικία, γεγονός που συντέλεσε καθοριστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Κάτω απ’ τα πλούσια προσόντα της κρύβει μια μεγάλη καρδιά και είναι πάντα έτοιμη να φροντίσει με μητρική στοργή φίλους και γνωστούς. Είναι ιδιοκτήτρια του 7th Heaven Bar και συχνά υποθάλπει τα μέλη της AVALANCHE στην οποία και ανήκει. Γίνεται «χαλί να την πατήσεις» και αντιμετωπίζει τα πάντα με αισιοδοξία, αλλά στα δικά της θέματα είναι πολύ ντροπαλή και κλειστή, εξ’ ου και ο ανομολόγητος έρωτας της για τον Cloud. Anywayz μη νομίζετε ότι μιλάμε για κανένα κοριτσάκι! Η miss Lockhart είναι γυναίκα με τα όλα της, κάτι που φαίνεται άλλωστε και απ’ το sexy ντύσιμό της που τονίζει όλα τα δυνατά της σημεία - δηλαδή ΟΛΑ. Αν μιλάμε βέβαια για τα δυνατά της σημεία, τότε το υπ’ αριθμόν ένα είναι ο τρόπος που μάχεται, αφού είναι αυτό που λέμε one-man (ή μάλλον woman) army! Είναι πεισματάρα και όταν φτιάχνει τα γάντια της για να παλέψει γίνεται ασταμάτητη και αμείλικτη. Με τις κλωτσιές, τις γροθιές και την αποφασιστικότητα της αναχαιτίζει οτιδήποτε της σταθεί εμπόδιο. Είναι ο τέλειος συνδυασμός σκληράδας και αθωότητας. Σας χαλάει; Μπα ε;
Συγγνώμη Tifa αλλά σε ‘χει νικήσει με διαφορά στήθους. Το φόρεμα είναι καρφωμένο πάνω στο ντεκολτέ;;;Mai Shiranui – το κορίτσι φωτιά (King of Fighters/ Fatal Fury)
Το κορίτσι-ορόσημο μιας ολόκληρης εταιρίας. H Mai δεν είναι τόσο γνωστή για την προσωπικότητα ή την τεχνική της στο ninjutsu (που είναι οικογενειακή υπόθεση) αλλά για το οφθαλμόλουτρο που προσφέρει φορώντας την αποκαλυπτική της στολή με τα ιλιγγιώδη κοψίματα, καθώς συντρίβει όποιον της σταθεί εμπόδιο. Γνωρίζει κυριολεκτικά πώς να ανάβει φωτιές και να τις κουμαντάρει για να αμυνθεί ή να ανάψει τους αντιπάλους της (συγκαταλέγεται στις μαχητικές τις ικανότητες, μην πάει το μυαλό σας αλλού!). Παρά την εμφάνιση και το δυναμικό της στυλ, κατά βάθος περιμένει τον πρίγκιπα καβάλα στο άλογο να την παντρευτεί και είναι κατά φαντασία αρραβωνιασμένη με τον Andy τον οποίο και καταδιώκει – τη Ματίνα Μανταρινάκη τι να την έχει άραγε; Βλέποντας τον λεγάμενο να αρνείται πεισματικά πάντως είναι να αναρωτιέται κανείς αν το κάνει συνειδητά ή αν πρέπει να επισκεφτεί τον οφθαλμίατρο του; Λέτε να ‘ναι λίγο gay;
Επεισόδιο Πρώτο: The Melahrenes
Ladies εδώ έχουμε μια γυναίκα που ξέρει να φέρεται στους άντρες όπως τους αξίζει. Πάρτε μαθήματα;)Jill Valentine - the girl next door (Resident Evil)
Το μελαχρινάκι αυτό θα ήταν το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που θα σας βοηθούσε να παραβιάσετε την κλειδαριά του σπιτιού σας, αν μένατε στη Raccoon City και τα ντόμπερμαν του γείτονα σας, σας έπαιρναν ξαφνικά στο κατόπι λυσσασμένα. Η Jill σε αντίθεση με το όνομα της, κάθε άλλο παρά «american sweetheart» είναι (έχει ξεπηδήσει από γιαπωνέζικο χέρι άλλωστε). Μέλος της στρατιωτικής ομάδας S.T.A.R.S. έχει ειδικότητα στο να κάνει αιμοδιψή ζόμπι να τρέχουν πανικόβλητα για να ξεφύγουν απ’ το διάβα της, καθώς εκείνη στοχεύει στην καταστροφή της Umbrella. Εκπέμπει μια προσιτή ομορφιά κάτι που ήταν άλλωστε και ο στόχος των δημιουργών του Resident Evil, διαθέτει ένα γυμνασμένο κορμί που της προδίδει τον απαραίτητο δυναμισμό και ένα baby face που απλά δεν μπορείς να αντιπαθήσεις, αποτελώντας την τέλεια ανταγωνίστρια της Λάρας καθώς έχει αυτό που θέλουν οι άντρες και αυτό που θα ήθελαν να έχουν οι γυναίκες. Συνήθως δουλεύει με κάποιο άλλο μέλος της ομάδας της και πλανάται επίσης στον αέρα ένα ερωτικό ειδύλλιο με τον Chris Redfield, παρτενέρ της απ’ τα παλιά. Στον τελευταίο τίτλο της σειράς μας ξαφνιάζει μάλιστα με την εμφάνιση της ως evil-me με λευκό δέρμα και ξανθιά εκδοχή, εμείς όμως πάντα θα τη θυμόμαστε με τη μίνι φούστα και το μπερέ στο καρέ!
Παραλίγο να συμπαθήσουμε την έχω-μπούτια-που-σκοτώνουν, μέχρι που έβαλε τα κλάματα, μάλλον το babygirl χρειάζεται κάποιον να τη φροντίζει.Chun Li - η πρωτοεμφανιζόμενη (Street Fighter)
Το κορίτσι που ξεχειλίζει από την ομορφιά της άνοιξης, κατέχει τα πρωτεία της θηλυκής παρουσίας σε fighting game. Ντυμένη με το παραδοσιακό qipao φόρεμα της και με τα μαλλιά χτενισμένα σαν τράγος, εντυπωσιάζει με τους μυώδεις (κοινώς «τούμπανο») μηρούς της που φέρνουν λίγο σε αυτούς του Σαλπιγγίδη! Η Chun Li εμφανίζεται ως μυστικός πράκτορας της Interpol που θέλει να εκδικηθεί τον εγκληματία Bison για τον θάνατο του πατέρα της. Τα βάζει με άντρες, γυναίκες και τέρατα χρησιμοποιώντας κινήσεις από ασιατικές πολεμικές τέχνες. Είναι διάσημη για τις συστημένες κλωτσιές της και τα ιπτάμενα κόλπα της. Βγάζει τους αντιπάλους της knockout κεραυνοβολώντας τους με τη γνωστή lightning kick ή με τη spinning bird kick. Ξέρει πολύ καλά πώς να σε πατήσει στον σβέρκο ή… εκεί που σε πονάει, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Αν νομίζεις πάντως ότι αν προσπαθήσεις να της εναντιωθείς, θα σε σπάσει στο ξύλο, έχω να δηλώσω πως έχεις ελπίδες. Παρόλη την άγρια εμφάνιση της, κατά βάθος είναι ένα κοριτσάκι με μεγάλα μάτια που θα βάλει τα κλάματα αν χάσει ή θα αρχίσει να χοροπηδά και να χασκογελά σα χαζοχαρούμενο απ’ τον ενθουσιασμό της νίκης…
Βλέποντας αυτήν την boxer μου έρχεται στο μυαλό η εξής απορία: Μα καλά το uppercut πώς το δίνει;;;Tifa Lockhart – η μαμά του λόχου (Final Fantasy)
Η Tifa είναι μια κοπέλα που έχει ζήσει δύσκολα χρόνια, έχοντας χάσει και τους δύο γονείς της σε μικρή ηλικία, γεγονός που συντέλεσε καθοριστικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Κάτω απ’ τα πλούσια προσόντα της κρύβει μια μεγάλη καρδιά και είναι πάντα έτοιμη να φροντίσει με μητρική στοργή φίλους και γνωστούς. Είναι ιδιοκτήτρια του 7th Heaven Bar και συχνά υποθάλπει τα μέλη της AVALANCHE στην οποία και ανήκει. Γίνεται «χαλί να την πατήσεις» και αντιμετωπίζει τα πάντα με αισιοδοξία, αλλά στα δικά της θέματα είναι πολύ ντροπαλή και κλειστή, εξ’ ου και ο ανομολόγητος έρωτας της για τον Cloud. Anywayz μη νομίζετε ότι μιλάμε για κανένα κοριτσάκι! Η miss Lockhart είναι γυναίκα με τα όλα της, κάτι που φαίνεται άλλωστε και απ’ το sexy ντύσιμό της που τονίζει όλα τα δυνατά της σημεία - δηλαδή ΟΛΑ. Αν μιλάμε βέβαια για τα δυνατά της σημεία, τότε το υπ’ αριθμόν ένα είναι ο τρόπος που μάχεται, αφού είναι αυτό που λέμε one-man (ή μάλλον woman) army! Είναι πεισματάρα και όταν φτιάχνει τα γάντια της για να παλέψει γίνεται ασταμάτητη και αμείλικτη. Με τις κλωτσιές, τις γροθιές και την αποφασιστικότητα της αναχαιτίζει οτιδήποτε της σταθεί εμπόδιο. Είναι ο τέλειος συνδυασμός σκληράδας και αθωότητας. Σας χαλάει; Μπα ε;
Συγγνώμη Tifa αλλά σε ‘χει νικήσει με διαφορά στήθους. Το φόρεμα είναι καρφωμένο πάνω στο ντεκολτέ;;;Mai Shiranui – το κορίτσι φωτιά (King of Fighters/ Fatal Fury)
Το κορίτσι-ορόσημο μιας ολόκληρης εταιρίας. H Mai δεν είναι τόσο γνωστή για την προσωπικότητα ή την τεχνική της στο ninjutsu (που είναι οικογενειακή υπόθεση) αλλά για το οφθαλμόλουτρο που προσφέρει φορώντας την αποκαλυπτική της στολή με τα ιλιγγιώδη κοψίματα, καθώς συντρίβει όποιον της σταθεί εμπόδιο. Γνωρίζει κυριολεκτικά πώς να ανάβει φωτιές και να τις κουμαντάρει για να αμυνθεί ή να ανάψει τους αντιπάλους της (συγκαταλέγεται στις μαχητικές τις ικανότητες, μην πάει το μυαλό σας αλλού!). Παρά την εμφάνιση και το δυναμικό της στυλ, κατά βάθος περιμένει τον πρίγκιπα καβάλα στο άλογο να την παντρευτεί και είναι κατά φαντασία αρραβωνιασμένη με τον Andy τον οποίο και καταδιώκει – τη Ματίνα Μανταρινάκη τι να την έχει άραγε; Βλέποντας τον λεγάμενο να αρνείται πεισματικά πάντως είναι να αναρωτιέται κανείς αν το κάνει συνειδητά ή αν πρέπει να επισκεφτεί τον οφθαλμίατρο του; Λέτε να ‘ναι λίγο gay;
The Whispered World σαν παραμύθι...
Ο λόγος που ο συγκεκριμένος τίτλος τράβηξε αμέσως τα φώτα της δημοσιότητας, είναι πως αποτελεί το πρώτο πλήρες εμπορικό παιχνίδι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που αποφασίζει να δημιουργήσει τους χαρακτήρες του σε ένα εξ ολοκλήρου δισδιάστατο περιβάλλον.
Ναι, σωστά διαβάσατε, η Daedelic Entertainment πήρε το φοιτητικό δημιούργημα ενός ανθρώπου (Marco Hüllen) και στην προσπάθειά της να δημιουργήσει το απόλυτο παιδικό παραμύθι, αποφάσισε να κάνει αυτό που οι developers είχαν καταλάβει άθελα τους πριν 20 ολόκληρα χρόνια: Ότι όσο όμορφο και να είναι το 3D, για ορισμένες ιστορίες χρειάζεται να επιστρέψεις στην παράδοση για να μπορέσεις να ξεδιπλώσεις τη μαγεία τους.
Και μιλάμε για μια πραγματικά μαγική περιπέτεια στον κόσμο των παιδιών, με ένα δωδεκάχρονο πρωταγωνιστή που θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Οι μεγαλύτεροι παίκτες θα γελάσουν και θα θυμηθούν πόσο "βουνό" φάνταζαν τα απλά προβλήματα εκείνης της ηλικίας αλλά και οι μικρότεροι θα ταυτιστούν απόλυτα με τον μικρό Sadwick, ο οποίος έχει όλα τα χαρακτηριστικά της αρχής της εφηβείας. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, υποθετική απέχθεια για την οικογένειά του, μόνιμο αρνητισμό για τον κόσμο και συνεχή νευράκια για το παραμικρό που του συμβαίνει. Όμως, όπως σε όλα τα παιδιά, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι αληθινά και πηγάζουν από τις φυσιολογικές ανασφάλειες της περιόδου ανακάλυψης του κόσμου.
Έτσι, βρισκόμαστε μάρτυρες του υπέροχου ταξιδιού του Sadwick, της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του και της μοναδικής στιγμής του αυτοπροσδιορισμού του, ένα ταξίδι που δίχως άλλο ζήσαμε όλοι μας και θυμόμαστε με περισσή αγάπη.
I feel the truth – Η ιστορία
Ο Sadwick, λοιπόν, είναι ένας δωδεκάχρονος κλόουν στον μαγικό κόσμο της Silentia και ταξιδεύει τριγύρω με το τσίρκο του παππού του. όπως είναι φυσιολογικό, περνάει τη μέρα του κάνοντας «αγγαρείες», ακούγοντας «βαρετές» ιστορίες και παίζοντας το ρόλο του κλόουν με απόλυτα «τραγικό» τρόπο. Η οικογένειά του δείχνει να τον αντιπαθεί, ο κόσμος να μη γελάει μαζί του, βλέπει άσχημους εφιάλτες και όλα τριγύρω του παίρνουν μια νωχελική διάθεση. Μοναδικός του φίλος και διέξοδο από τη μίζερη διάθεσή του, είναι ο Spot, ένα πράσινο ζελεδομπαλάκι με ικανότητες μεταμόρφωσης, το οποίο προσπαθεί μάταια να του φτιάξει το κέφι. Και πώς να το καταφέρει άλλωστε, όταν ο Sadwick παίρνει ένα χρησμό από μια περιπλανώμενη μάντισσα, που του λέει ότι αυτός θα είναι υπαίτιος για την επικείμενη καταστροφή του κόσμου, επιβεβαιώνοντας έτσι όλες τις αρνητικές σκέψεις που είχε στο μυαλό του;
Εκεί, όμως, που θα περίμενε κανείς το παιδάκι να βουλιάξει στο λάκκο της κατάθλιψης και του εκνευρισμού, ο πρωταγωνιστής μας νιώθει μια παράφορη έλξη προς τον κίνδυνο που τον πλησιάζει. Σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την καθημερινή του ζωή, αποφασίζει να τα αφήσει όλα πίσω του και να κυνηγήσει το πεπρωμένο του, δηλαδή την καταστροφή του κόσμου, και να πολεμήσει ενάντια στη μοίρα, προσπαθώντας από καταστροφέας να γίνει ο σωτήρας της Silentia.
Όλο αυτό το ταξίδι του Sadwick ξεδιπλώνεται με έναν υπέροχο τρόπο που δημιουργεί έντονες συγκινήσεις στον παίκτη και καταφέρνει να τον "τυλίξει" με μια μοναδική ατμόσφαιρα που μόνο τα παιδιά ξέρουν να ζουν. Η ιστορία έχει πολύ όμορφες στιγμές, έξυπνες ανατροπές και αφήνει πολύ γλυκές αναμνήσεις. Το τέλος μας φάνηκε κάπως βεβιασμένο αλλά, ευτυχώς, δεν αμαυρώνει το σύνολο της εμπειρίας. Αυτό που ίσως σας στεναχωρήσει λίγο, είναι η απόδοση της γραφής του τίτλου. Αρχικά πρέπει να σας πούμε πως έχει γίνει πάρα πολύ αξιόλογη δουλεία από τον Steve Ince (γνωστό από την εργασία του στα Broken Sword), ο οποίος κατάφερε να μεταφράσει το παιχνίδι από τα γερμανικά στα αγγλικά με πολύ καλό τρόπο και συγκράτησε αναλλοίωτο το μεγαλύτερο τμήμα του χιούμορ και της ατμόσφαιρας της ιστορίας.
Ναι, σωστά διαβάσατε, η Daedelic Entertainment πήρε το φοιτητικό δημιούργημα ενός ανθρώπου (Marco Hüllen) και στην προσπάθειά της να δημιουργήσει το απόλυτο παιδικό παραμύθι, αποφάσισε να κάνει αυτό που οι developers είχαν καταλάβει άθελα τους πριν 20 ολόκληρα χρόνια: Ότι όσο όμορφο και να είναι το 3D, για ορισμένες ιστορίες χρειάζεται να επιστρέψεις στην παράδοση για να μπορέσεις να ξεδιπλώσεις τη μαγεία τους.
Και μιλάμε για μια πραγματικά μαγική περιπέτεια στον κόσμο των παιδιών, με ένα δωδεκάχρονο πρωταγωνιστή που θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Οι μεγαλύτεροι παίκτες θα γελάσουν και θα θυμηθούν πόσο "βουνό" φάνταζαν τα απλά προβλήματα εκείνης της ηλικίας αλλά και οι μικρότεροι θα ταυτιστούν απόλυτα με τον μικρό Sadwick, ο οποίος έχει όλα τα χαρακτηριστικά της αρχής της εφηβείας. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, υποθετική απέχθεια για την οικογένειά του, μόνιμο αρνητισμό για τον κόσμο και συνεχή νευράκια για το παραμικρό που του συμβαίνει. Όμως, όπως σε όλα τα παιδιά, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι αληθινά και πηγάζουν από τις φυσιολογικές ανασφάλειες της περιόδου ανακάλυψης του κόσμου.
Έτσι, βρισκόμαστε μάρτυρες του υπέροχου ταξιδιού του Sadwick, της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του και της μοναδικής στιγμής του αυτοπροσδιορισμού του, ένα ταξίδι που δίχως άλλο ζήσαμε όλοι μας και θυμόμαστε με περισσή αγάπη.
I feel the truth – Η ιστορία
Ο Sadwick, λοιπόν, είναι ένας δωδεκάχρονος κλόουν στον μαγικό κόσμο της Silentia και ταξιδεύει τριγύρω με το τσίρκο του παππού του. όπως είναι φυσιολογικό, περνάει τη μέρα του κάνοντας «αγγαρείες», ακούγοντας «βαρετές» ιστορίες και παίζοντας το ρόλο του κλόουν με απόλυτα «τραγικό» τρόπο. Η οικογένειά του δείχνει να τον αντιπαθεί, ο κόσμος να μη γελάει μαζί του, βλέπει άσχημους εφιάλτες και όλα τριγύρω του παίρνουν μια νωχελική διάθεση. Μοναδικός του φίλος και διέξοδο από τη μίζερη διάθεσή του, είναι ο Spot, ένα πράσινο ζελεδομπαλάκι με ικανότητες μεταμόρφωσης, το οποίο προσπαθεί μάταια να του φτιάξει το κέφι. Και πώς να το καταφέρει άλλωστε, όταν ο Sadwick παίρνει ένα χρησμό από μια περιπλανώμενη μάντισσα, που του λέει ότι αυτός θα είναι υπαίτιος για την επικείμενη καταστροφή του κόσμου, επιβεβαιώνοντας έτσι όλες τις αρνητικές σκέψεις που είχε στο μυαλό του;
Εκεί, όμως, που θα περίμενε κανείς το παιδάκι να βουλιάξει στο λάκκο της κατάθλιψης και του εκνευρισμού, ο πρωταγωνιστής μας νιώθει μια παράφορη έλξη προς τον κίνδυνο που τον πλησιάζει. Σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την καθημερινή του ζωή, αποφασίζει να τα αφήσει όλα πίσω του και να κυνηγήσει το πεπρωμένο του, δηλαδή την καταστροφή του κόσμου, και να πολεμήσει ενάντια στη μοίρα, προσπαθώντας από καταστροφέας να γίνει ο σωτήρας της Silentia.
Όλο αυτό το ταξίδι του Sadwick ξεδιπλώνεται με έναν υπέροχο τρόπο που δημιουργεί έντονες συγκινήσεις στον παίκτη και καταφέρνει να τον "τυλίξει" με μια μοναδική ατμόσφαιρα που μόνο τα παιδιά ξέρουν να ζουν. Η ιστορία έχει πολύ όμορφες στιγμές, έξυπνες ανατροπές και αφήνει πολύ γλυκές αναμνήσεις. Το τέλος μας φάνηκε κάπως βεβιασμένο αλλά, ευτυχώς, δεν αμαυρώνει το σύνολο της εμπειρίας. Αυτό που ίσως σας στεναχωρήσει λίγο, είναι η απόδοση της γραφής του τίτλου. Αρχικά πρέπει να σας πούμε πως έχει γίνει πάρα πολύ αξιόλογη δουλεία από τον Steve Ince (γνωστό από την εργασία του στα Broken Sword), ο οποίος κατάφερε να μεταφράσει το παιχνίδι από τα γερμανικά στα αγγλικά με πολύ καλό τρόπο και συγκράτησε αναλλοίωτο το μεγαλύτερο τμήμα του χιούμορ και της ατμόσφαιρας της ιστορίας.
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
Ανακοινώθηκε το νέο Assasins Creed
Ίσως τελικά το πρωταπριλιάτικο ανέκδοτο του HarrisDo να μην ήταν τόσο μακριά απο την πραγματικότητα.. Πρόσφατα διέρευσε το boxart του νέου παιχνιδιού, αλλά σήμερα η Ubisoft πήρε επίσημα θέση, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για το νέο μέρος στην σειρά. Και σε αυτό το μέρος παίρνεται τον ρόλο του Ezio, κάτι που δηλώνει ότι δεν πρόκειται πραγματικά για το Assasins Creed 3, αλλά για έναν..
Ίσως τελικά το πρωταπριλιάτικο ανέκδοτο του HarrisDo να μην ήταν τόσο μακριά απο την πραγματικότητα.. Πρόσφατα διέρευσε το boxart του νέου παιχνιδιού, αλλά σήμερα η Ubisoft πήρε επίσημα θέση, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για το νέο μέρος στην σειρά. Και σε αυτό το μέρος παίρνεται τον ρόλο του Ezio, κάτι που δηλώνει ότι δεν πρόκειται πραγματικά για το Assasins Creed 3, αλλά για έναν ενδιάμεσο τίτλο. Too good to be true είναι το γεγονός ότι το παιχνίδι θα υποστιρίζει και Online Multiplayer, το οποίο λέγεται ότι θα φέρει την επανάσταση στο είδος. Το νέο AC, θα φέρει στο όνομα "Brotherhood", ενώ περισσότερες πληροφορίες αναμένεται να γίνουν διαθέσιμες σύντομα. Η ύπαρξή του στην Ε3 τον Ιούνιο πάντως πρέπει να είναι σίγουρη
Ίσως τελικά το πρωταπριλιάτικο ανέκδοτο του HarrisDo να μην ήταν τόσο μακριά απο την πραγματικότητα.. Πρόσφατα διέρευσε το boxart του νέου παιχνιδιού, αλλά σήμερα η Ubisoft πήρε επίσημα θέση, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για το νέο μέρος στην σειρά. Και σε αυτό το μέρος παίρνεται τον ρόλο του Ezio, κάτι που δηλώνει ότι δεν πρόκειται πραγματικά για το Assasins Creed 3, αλλά για έναν ενδιάμεσο τίτλο. Too good to be true είναι το γεγονός ότι το παιχνίδι θα υποστιρίζει και Online Multiplayer, το οποίο λέγεται ότι θα φέρει την επανάσταση στο είδος. Το νέο AC, θα φέρει στο όνομα "Brotherhood", ενώ περισσότερες πληροφορίες αναμένεται να γίνουν διαθέσιμες σύντομα. Η ύπαρξή του στην Ε3 τον Ιούνιο πάντως πρέπει να είναι σίγουρη
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
After Burner Climax με HD δράση
Η SEGA, σε μια εποχή που ξεκίνησε να χτίζει τη λαμπρή της καριέρα στα arcades, παρουσίασε στο κοινό μια δημιουργία επηρεασμένη από την άκρως επιτυχημένη ταινία Top Gun και κατάφερε να ξεσηκώσει το κοινό. Βέβαια, δεν ήταν ο Tom Cruise και η παρέα του που έκαναν τον τίτλο να ξεχωρίσει αλλά οι αστραπιαίοι ρυθμοί του και, φυσικά, η ιδιαίτερη, υδραυλική καμπίνα η οποία το φιλοξενούσε.
Μια ματιά στο παρελθόν
Για τα δεδομένα της εποχής, η εταιρία δεν δίστασε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και να παρουσιάσει ένα κατασκεύασμα όπου, πέρα από το χαρακτηριστικό flight stick, επέτρεπε την κίνηση του ‘’κουβούκλιου’’ στον οριζόντιο και κάθετο άξονα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της πτήσης. Φυσικά, η επιτυχία ήταν κάτι το αναμενόμενο, με το After Burner να κερδίζει θετικές κριτικές τόσο για την εκδοχή του στα arcades, όσο και στις κονσόλες.
Μια συνέχεια έδειχνε να είναι αναμενόμενη και παρόλο που η σειρά έμεινε για αρκετά χρόνια στο περιθώριο, η αλήθεια είναι πως η SEGA ποτέ δεν την ξέχασε. Χαρακτηριστική ήταν η προσπάθειά της να αξιοποιήσει την τεχνολογία του CD, αν και τελικά το τρίτο μέρος που κυκλοφόρησε το 1992 δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Πριν φτάσουμε στο έτος 2006, όπου και το After Burner Climax εμφανίστηκε στα arcades για το Lindbergh hardware, μεσολάβησε και μια άλλη πρόταση, που δυστυχώς δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση.
Το Sky Target δεν απομακρύνθηκε ιδιαίτερα από τη γενικότερη φιλοσοφία της σειράς, αλλά η μεταφορά του στο Dreamcast δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να πλησιάσει την ποιότητα του μεγάλου του αδελφού. Πρόσφατα η σειρά δοκίμασε την τύχη της και στο PlayStation Portable, η οποία δεν θύμιζε σε τίποτα τους προκατόχους της, οπότε και είναι λογικό που πέρασε μάλλον απαρατήρητη.
Επιστροφή στην HD εποχή
Μετά από αυτό το μικρό flashback για σειρά που ο υπογράφων έχει κατατάξει ως μια από τις πλέον αγαπημένες, η αγωνία για το Climax ήταν αρκετά μεγάλη. Όπως θα γνωρίζουν οι περισσότεροι, το πρωτότυπο κυκλοφόρησε σε μια εποχή όπου τα arcades περνούσαν τη δική τους κρίση στη χώρα μας, οπότε η πρώτη επαφή έγινε απευθείας με την πρόταση που διατίθεται αποκλειστικά μέσω των Xbox Live και PlayStation Network και μάλιστα σε άκρως ανταγωνιστική τιμή. Η υπογραφή της AM2, ενός από τα πλέον ιστορικά και παραγωγικά studio της ιαπωνικής εταιρίας, δημιούργησε τις καλύτερες προϋποθέσεις για τη συνέχεια και ευτυχώς ο τίτλος δείχνει ικανός να ξυπνήσει ευχάριστες αναμνήσεις.
Το πλέον ενθαρρυντικό είναι πως ο developer θέλησε να μεταφέρει το gameplayόλοι οι όροι » Gameplay Με τον όρο gameplay αναφερόμαστε στη συνολική εμπειρία που εισπράττει ο παίκτης, κατά την αλληλεπίδραση του με ένα βιντεοπαιχνίδι. Με πολύ απλά λόγ... περισσότερα » των πρωτότυπων στη νέα εποχή και ευτυχώς δεν πειραματίστηκε με νέες φόρμουλες ή συνταγές. Για ακόμα μια φορά ξεχωρίζουν οι αστραπιαίοι ρυθμοί και οι ακατάπαυστοι πυροβολισμοί, με τις ταχύτητες να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα και με την οθόνη να πλημμυρίζεται από τα πολύχρωμα εφέ των εκρήξεων.
Μια ματιά στο παρελθόν
Για τα δεδομένα της εποχής, η εταιρία δεν δίστασε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και να παρουσιάσει ένα κατασκεύασμα όπου, πέρα από το χαρακτηριστικό flight stick, επέτρεπε την κίνηση του ‘’κουβούκλιου’’ στον οριζόντιο και κάθετο άξονα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της πτήσης. Φυσικά, η επιτυχία ήταν κάτι το αναμενόμενο, με το After Burner να κερδίζει θετικές κριτικές τόσο για την εκδοχή του στα arcades, όσο και στις κονσόλες.
Μια συνέχεια έδειχνε να είναι αναμενόμενη και παρόλο που η σειρά έμεινε για αρκετά χρόνια στο περιθώριο, η αλήθεια είναι πως η SEGA ποτέ δεν την ξέχασε. Χαρακτηριστική ήταν η προσπάθειά της να αξιοποιήσει την τεχνολογία του CD, αν και τελικά το τρίτο μέρος που κυκλοφόρησε το 1992 δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Πριν φτάσουμε στο έτος 2006, όπου και το After Burner Climax εμφανίστηκε στα arcades για το Lindbergh hardware, μεσολάβησε και μια άλλη πρόταση, που δυστυχώς δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση.
Το Sky Target δεν απομακρύνθηκε ιδιαίτερα από τη γενικότερη φιλοσοφία της σειράς, αλλά η μεταφορά του στο Dreamcast δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να πλησιάσει την ποιότητα του μεγάλου του αδελφού. Πρόσφατα η σειρά δοκίμασε την τύχη της και στο PlayStation Portable, η οποία δεν θύμιζε σε τίποτα τους προκατόχους της, οπότε και είναι λογικό που πέρασε μάλλον απαρατήρητη.
Επιστροφή στην HD εποχή
Μετά από αυτό το μικρό flashback για σειρά που ο υπογράφων έχει κατατάξει ως μια από τις πλέον αγαπημένες, η αγωνία για το Climax ήταν αρκετά μεγάλη. Όπως θα γνωρίζουν οι περισσότεροι, το πρωτότυπο κυκλοφόρησε σε μια εποχή όπου τα arcades περνούσαν τη δική τους κρίση στη χώρα μας, οπότε η πρώτη επαφή έγινε απευθείας με την πρόταση που διατίθεται αποκλειστικά μέσω των Xbox Live και PlayStation Network και μάλιστα σε άκρως ανταγωνιστική τιμή. Η υπογραφή της AM2, ενός από τα πλέον ιστορικά και παραγωγικά studio της ιαπωνικής εταιρίας, δημιούργησε τις καλύτερες προϋποθέσεις για τη συνέχεια και ευτυχώς ο τίτλος δείχνει ικανός να ξυπνήσει ευχάριστες αναμνήσεις.
Το πλέον ενθαρρυντικό είναι πως ο developer θέλησε να μεταφέρει το gameplayόλοι οι όροι » Gameplay Με τον όρο gameplay αναφερόμαστε στη συνολική εμπειρία που εισπράττει ο παίκτης, κατά την αλληλεπίδραση του με ένα βιντεοπαιχνίδι. Με πολύ απλά λόγ... περισσότερα » των πρωτότυπων στη νέα εποχή και ευτυχώς δεν πειραματίστηκε με νέες φόρμουλες ή συνταγές. Για ακόμα μια φορά ξεχωρίζουν οι αστραπιαίοι ρυθμοί και οι ακατάπαυστοι πυροβολισμοί, με τις ταχύτητες να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα και με την οθόνη να πλημμυρίζεται από τα πολύχρωμα εφέ των εκρήξεων.
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Metal Slug XX (PSP)
Σαν παιδί κι εγώ, ε, να μην έχω φάει ένα «x» ποσό στα μπλιμπλίκια; Εντάξει, δεν έχω τις επιδόσεις των Κλαδοχαλκίδηδων (αυτό έλειπε, αυτοί είναι παππούδες :P) αλλά όσο να ‘ναι τα χαρτζιλίκια μου τα ‘χω φάει κι εγώ τα μεσημέρια μετά το σχολείο στου Αντρέα με τους συμμαθητές (τον Τάκη και τον Μάκη –pun intended). Ένα από τα παιχνίδια που είχα «χρυσώσει» ήταν το Metal Slug –τώρα ποιο απ’ όλα, μην με ρωτήσετε, δεν υπάρχει περίπτωση να θυμάμαι αλλά αμφιβάλλω κι αν ενδιαφέρθηκα να μάθω ποτέ. Όπως και να ‘χει, το Metal Slug έχει τη δικιά του, ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, οπότε λογικό είναι κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου μια υλοποίησή του να ξυπνούν μέσα μου ευχάριστες μνήμες του παρελθόντος. Το τελευταίο Metal Slug που είχα παίξει ήταν το Metal Slug 7 για το DS (στην εισαγωγή του οποίου αναφερόμουν πάλι στα μεσημέρια μου μετά το σχολείο!) το οποίο αν και δεν το έλεγες κακό, εντούτοις θα μπορούσε να ήταν κατά πολύ καλύτερο, αφήνοντάς με έτσι με μια γλυκόπικρη γεύση.
Τώρα, με άπειρα «Continue», το Metal Slug βγαίνει χωρίς να χάσετε το χαρτζιλίκι τριών μηνών :PΞεκινώντας να παίζω το Metal Slug XX, αναρωτιόμουν τι θα μπορούσε να έχει αλλάξει από το Metal Slug 7 αλλά και τα όσα μας είχε συνηθίσει το franchise μέχρι τώρα. Κακά τα ψέματα, η σειρά Metal Slug παραμένει σχεδόν ίδια κι απαράλλαχτη εδώ και κοντά 15 χρόνια! Δεν χρειάστηκαν παρά να περάσουν λίγα μόλις λεπτά για να πάρω, που λέτε, την απάντησή μου: τίποτα! Το Metal Slug XX είναι μια παρά λίγο ακριβής μεταφορά του Metal Slug 7 στην οθόνη του PSP, χωρίς την υποστήριξη της δεύτερης οθόνης του DS (που ούτως ή αλλιώς ήταν άχρηστη) και με λίγο καλύτερο και πιο ζωντανό ήχο –τα γραφικά παραμένουν εξίσου πολύχρωμα. Κατά τα άλλα είναι τάλε κουάλε! Η campaign είναι ολόιδια, χωρίς κάποιο νέο επίπεδο ή έστω νέο όπλο (μπορείτε πάντως να εναλλάσσεστε μεταξύ δύο) και ολοκληρώνεται άμα λάχει ακόμα και σε λιγότερο από μία ώρα (!) –παίζει ρόλο και ο βαθμός δυσκολίας.
Όλα τα λεφτά βεβαίως είναι το co-op multiplayer αφού έχετε τη δυνατότητα να παίξετε την campaign του τίτλου παρέα με έναν φίλο σας, αναβιώνοντας ημέρες μπλιμπλικιών, ωστόσο για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχετε αγοράσει και οι δύο το παιχνίδι. Όπως και να ‘χει έχει ενδιαφέρον και πλάκα και επί της ουσίας πρόκειται για το μοναδικό πρόσθετο πράγμα που έχει να προσφέρει το Metal Slug XX σε σχέση με το Metal Slug 7 –άντε και ο έξτρα χαρακτήρας, η Leona από το King of Fighters. Μία από τα ίδια και για το Combat School το οποίο φέρνει μαζί του μονάχα ένα νέο rank και κάπως έτσι, η «ματιά» στο Metal Slug XX ολοκληρώνεται. Ναι, το ξέρω, ήταν κάπως σύντομη αλλά το παιχνίδι είναι τέτοιο που δεν κρατά το ενδιαφέρον του παίκτη περισσότερο.
Τώρα, με άπειρα «Continue», το Metal Slug βγαίνει χωρίς να χάσετε το χαρτζιλίκι τριών μηνών :PΞεκινώντας να παίζω το Metal Slug XX, αναρωτιόμουν τι θα μπορούσε να έχει αλλάξει από το Metal Slug 7 αλλά και τα όσα μας είχε συνηθίσει το franchise μέχρι τώρα. Κακά τα ψέματα, η σειρά Metal Slug παραμένει σχεδόν ίδια κι απαράλλαχτη εδώ και κοντά 15 χρόνια! Δεν χρειάστηκαν παρά να περάσουν λίγα μόλις λεπτά για να πάρω, που λέτε, την απάντησή μου: τίποτα! Το Metal Slug XX είναι μια παρά λίγο ακριβής μεταφορά του Metal Slug 7 στην οθόνη του PSP, χωρίς την υποστήριξη της δεύτερης οθόνης του DS (που ούτως ή αλλιώς ήταν άχρηστη) και με λίγο καλύτερο και πιο ζωντανό ήχο –τα γραφικά παραμένουν εξίσου πολύχρωμα. Κατά τα άλλα είναι τάλε κουάλε! Η campaign είναι ολόιδια, χωρίς κάποιο νέο επίπεδο ή έστω νέο όπλο (μπορείτε πάντως να εναλλάσσεστε μεταξύ δύο) και ολοκληρώνεται άμα λάχει ακόμα και σε λιγότερο από μία ώρα (!) –παίζει ρόλο και ο βαθμός δυσκολίας.
Όλα τα λεφτά βεβαίως είναι το co-op multiplayer αφού έχετε τη δυνατότητα να παίξετε την campaign του τίτλου παρέα με έναν φίλο σας, αναβιώνοντας ημέρες μπλιμπλικιών, ωστόσο για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχετε αγοράσει και οι δύο το παιχνίδι. Όπως και να ‘χει έχει ενδιαφέρον και πλάκα και επί της ουσίας πρόκειται για το μοναδικό πρόσθετο πράγμα που έχει να προσφέρει το Metal Slug XX σε σχέση με το Metal Slug 7 –άντε και ο έξτρα χαρακτήρας, η Leona από το King of Fighters. Μία από τα ίδια και για το Combat School το οποίο φέρνει μαζί του μονάχα ένα νέο rank και κάπως έτσι, η «ματιά» στο Metal Slug XX ολοκληρώνεται. Ναι, το ξέρω, ήταν κάπως σύντομη αλλά το παιχνίδι είναι τέτοιο που δεν κρατά το ενδιαφέρον του παίκτη περισσότερο.
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Halo: Reach beta
Η προγραμματιστική εταιρεία Bungie μας είχε ειδοποιήσει από πέρυσι, ότι όσοι αγοράσουν το Halo 3: ODST, θα μπορέσουν να παίξουν πρώτοι απ’ όλους την beta έκδοση του Halo: Reach. Αυτή η στιγμή έφτασε λοιπόν, καθώς πλέον μπορείτε να ανοίξετε το Xbox 360 σας και το Halo 3: ODST, να κατεβάσετε το τελευταίο update και από το κεντρικό μενού του Halo 3: ODST να συνδεθείτε στην beta.
Η beta έκδοση του Halo: Reach θα σας επιτρέψει να παίξετε το περιβόητο Team Deathmatch οκτώ παικτών (4vs4), ενώ στις 14 Μαΐου αναμένεται ένα νέο online mode, το Generator Defense, το οποίο θα παίζεται από έξι παίκτες (3vs3).
Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι πέρα από το παιχνίδι Halo 3: ODST, θα πρέπει να έχετε και πρόσβαση στο Xbox Live ως Gold member για να συμμετάσχετε στην beta. Αν δεν είστε συνδρομητής (Silver member) τότε θα μπορέσετε να συνδεθείτε και να παίξετε για μόλις τρία εικοσιτετράωρα. Από τις 14 Μαΐου, ώρα 19:00, μέχρι τις 17 Μαΐου, ώρα 19:00. Κι όποιος πρόλαβε... τον κύριο είδε! Η beta του Halo: Reach θα σταματήσει στις 19 Μαΐου. Μέχρι στιγμής τα συναισθήματα των παικτών είναι ανάμεικτα, καθώς υπάρχουν τεχνικά προβλήματα στους servers, τα οποία σύμφωνα με τους προγραμματιστές της Bunjie αναμένεται σύντομα να αποκατασταθούν
Η beta έκδοση του Halo: Reach θα σας επιτρέψει να παίξετε το περιβόητο Team Deathmatch οκτώ παικτών (4vs4), ενώ στις 14 Μαΐου αναμένεται ένα νέο online mode, το Generator Defense, το οποίο θα παίζεται από έξι παίκτες (3vs3).
Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι πέρα από το παιχνίδι Halo 3: ODST, θα πρέπει να έχετε και πρόσβαση στο Xbox Live ως Gold member για να συμμετάσχετε στην beta. Αν δεν είστε συνδρομητής (Silver member) τότε θα μπορέσετε να συνδεθείτε και να παίξετε για μόλις τρία εικοσιτετράωρα. Από τις 14 Μαΐου, ώρα 19:00, μέχρι τις 17 Μαΐου, ώρα 19:00. Κι όποιος πρόλαβε... τον κύριο είδε! Η beta του Halo: Reach θα σταματήσει στις 19 Μαΐου. Μέχρι στιγμής τα συναισθήματα των παικτών είναι ανάμεικτα, καθώς υπάρχουν τεχνικά προβλήματα στους servers, τα οποία σύμφωνα με τους προγραμματιστές της Bunjie αναμένεται σύντομα να αποκατασταθούν
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Παραμένει ζωντανό το Mortal Kombat 9
Μπορεί τα ίχνη της σειράς Mortal Kombat να αγνοούνται εδώ και χρόνια και οι τελευταίες προτάσεις της να μην γνώρισαν την αναμενόμενη επιτυχία, αλλά όπως όλα δείχνουν ο Ed Boon δεν είναι διατεθειμένος να την εγκαταλείψει. Ο πνευματικός πατέρας της γνωστής σειράς fighting παιχνιδιών αποκάλυψε ότι η ανάπτυξη του νέου αυτού τίτλου συνεχίζεται με κανονικούς –και αργούς θα λέγαμε- ρυθμούς, ενώ τον επόμενο μήνα θα δοθεί στον Τύπο το πρώτο υλικό που θα παρουσιάζει το Mortal Kombat 9 σε πλήρη δράση. Παράλληλα, ο Boon ξεκαθάρισε πως αυτή δεν θα είναι η τελική ονομασία του τίτλου, ενώ την είδηση επιβεβαίωσε και η ηθοποιός Dana Lyn Baron, η οποία και είναι ανάμεσα στα μέλη της ομάδας που καταπιάνονται με το motion capture της νέας αυτής δημιουργίας.
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Φουλ επιθεση η Nintendo
Πέρα απο αυτό, η Nintendo ετοιμάζει και ένα νέο φορητό,το λεγόμενο πλέον 3DS , όπως επίσης και νέους τίτλους για την οικιακή κονσόλα της, αλλά και για την τωρινή φορητή. Βέβαια, το Vitality Sensor αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του, αλλά οι φήμες συνεχίζουν να φουντώνουν . Με το νέο Legend of Zelda να κλέβει την παράσταση.
Πέρα απο αυτό, η Nintendo ετοιμάζει και ένα νέο φορητό, όπως επίσης και νέους τίτλους για την οικιακή κονσόλα της, αλλά και για την τωρινή φορητή. Βέβαια, το Vitality Sensor αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του, αλλά οι φήμες συνεχίζουν να φουντώνουν για -έστω και λεπτομερειες- τη νέα Home Console.
Ενώ ταυτόχρονα ο ανταγωνισμός με τα Move και Natal φουντώνει, δεν θα μας δημιουργήσει και μεγάλη έκπληξη για ακόμη περισσότερες ανακοινώσεις. Πάντως, μόνο που σκέφτομαι το νέο Zelda ζαλίζομαι...
Πέρα απο αυτό, η Nintendo ετοιμάζει και ένα νέο φορητό, όπως επίσης και νέους τίτλους για την οικιακή κονσόλα της, αλλά και για την τωρινή φορητή. Βέβαια, το Vitality Sensor αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του, αλλά οι φήμες συνεχίζουν να φουντώνουν για -έστω και λεπτομερειες- τη νέα Home Console.
Ενώ ταυτόχρονα ο ανταγωνισμός με τα Move και Natal φουντώνει, δεν θα μας δημιουργήσει και μεγάλη έκπληξη για ακόμη περισσότερες ανακοινώσεις. Πάντως, μόνο που σκέφτομαι το νέο Zelda ζαλίζομαι...
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Συμφωνία μεταξύ Bungie και Activision
Έπειτα απο 9 μήνες επικοινωνίας, η Bungie σύναψε συμβόλαιο με την Activision για τα επόμενα 10 χρόνια. Μετά το Halo Reach, η Bungie θα είναι πλέον ανοικτή και προς τα PS3 και Wii, μιας και δεν θα αναπτύζει τίτλους με δικαιώματα μιας First Party εταιρίας.
Και από ότι φαινεται το έγκλημα είναι οργανωμένο. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί όλες αυτές οι απωλήσεις, και η τελικη διάσπαση της Infinity Ward. Η Activision ήξερε πως η συνεργασία με την Bungie θα ήταν ίσως πιο κερδοφόρα για την σειρά CoD. Γιατί όχι να μην δούμε και στο τέλος ένα Call of Duty δια χειρος Bungie? Άρχισαν τα όργανα φίλτατε.. Call of Duty: Modern Space Warfare...
Και από ότι φαινεται το έγκλημα είναι οργανωμένο. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί όλες αυτές οι απωλήσεις, και η τελικη διάσπαση της Infinity Ward. Η Activision ήξερε πως η συνεργασία με την Bungie θα ήταν ίσως πιο κερδοφόρα για την σειρά CoD. Γιατί όχι να μην δούμε και στο τέλος ένα Call of Duty δια χειρος Bungie? Άρχισαν τα όργανα φίλτατε.. Call of Duty: Modern Space Warfare...