Pharaonic Review γιατί αξίζει..

Η Αρχαία Αίγυπτος έχει την τιμητική της φέτος με το πολυαναμενόμενο Assassin's Creed Origins. Το Pharaonic, της Milkstone Studios (που μας έδωσε το εκπληκτικό Ziggurat), έχει παρόμοια θεματολογία, αλλά προσπαθεί να προσφέρει μια διαφορετική, μεστή και διασκεδαστική action RPG εμπειρία. Πάμε να δούμε αν τα καταφέρνει. Στο Pharaonic αναλαμβάνετε το ρόλο ενός σκλάβου στον οποίο χαρίζεται η ελευθερία από μια μυστηριώδη γυναίκα, με μοναδικό σκοπό να σώσει τον κόσμο από τη σκληρή ηγεμονία του Red Pharaoh που λυμαίνεται τον τόπο. Αφού δημιουργήσετε τον χαρακτήρα σας (όλως περιέργως όλοι οι χαρακτήρες έχουν αφύσικα μεγάλα χέρια) από το μηδέν, ξεκινάτε την περιπέτεια σας από τα μπουντρούμια με μοναδικό σας εφόδιο ένα πυρσό. Ο ήρωας διαθέτει μπάρα υγείας για τον προφανή λόγο και μπάρα αντοχής που αδειάζει κάθε φορά ανάλογα με τη συχνότητα που επιτίθεστε. Μπορείτε να αναπληρώνετε την χαμένη υγεία σας χρησιμοποιώντας τα chugs of estus που έχετε από την αρχή του παιχνιδιού, με την δυνατότητα να τα ξαναγεμίζετε σε συγκεκριμένα σημεία της πίστας. 
Το παιχνίδι είναι side-scroller με την ψευδαίσθηση του 3D και κατά κύριο λόγο έχει προκαθορισμένο γραμμικό μονοπάτι, με δυνατότητα να παρεκκλίνετε σε κάποια σταυροδρόμια που οδηγούν συνήθως σε νέο εξοπλισμό και όπλα. Η αίσθηση της περιπλάνησης βέβαια πολλές φορές σας αποπροσανατολίζει, καθώς τα περιβάλλοντα, κάθε φορά που αλλάζετε οθόνη, μοιάζουν υπερβολικά μεταξύ τους. Μπορείτε να προμηθευτείτε χάρτη της περιοχής, αλλά τα πράγματα δεν βελτιώνονται αισθητά σε πρακτικό επίπεδο. Στην αρχή ξεκινάτε γυμνός την περιπέτειά σας αλλά όσο προχωράτε εξοπλίζεστε (όπως σε κάθε action RPG που σέβεται τον εαυτό του) με πληθώρα από πράγματα όπως οπλισμό, πανοπλίες, δακτυλίδια κλπ. Είτε τα βρίσκετε στον δρόμο σας, είτε τα αγοράζετε από χαρακτήρες και σας δίνουν την ώθηση που χρειάζεστε στην δύσκολη αποστολή που έχετε μπροστά σας. Ανεβαίνοντας level ανεβάζετε ταυτόχρονα health, stamina και magic (με αυτόματο όμως τρόπο χωρίς δυνατότητα χειροκίνητης παρέμβασης στα στατιστικά σας) και ξεκλειδώνετε ειδικά skills που μπορείτε να χρησιμοποιείτε. Τα skills όμως είναι απλοϊκά και χωρίς φαντασία καθώς, είναι ελάχιστα και περιορίζονται στη χρήση ελαφρύ ή βαρύ οπλισμού και πανοπλίας. Βέβαια, πρέπει να βρείτε ειδικούς trainers χαρακτήρες για να σας “διδάξουν” αυτές τις ειδικές τεχνικές, με το αζημίωτο, καθώς χρειάζεστε gems που βρίσκετε με την ολοκλήρωση side-quests. Και πιστέψτε με, επιβάλλεται να αναβαθμίσετε με τον καλύτερο τρόπο τον ήρωα γιατί ο δρόμος μπροστά σας είναι στρωμένος με πολλά αγκάθια. Πάμε στο σύστημα μάχης που αποτελεί και το μελανό σημείο του παιχνιδιού. Το Pharaonic πασάρεται σαν ένας άξιος μικρός κλώνος του Dark Souls, αλλά η αλήθεια δεν είναι ακριβώς έτσι. Ναι, υπάρχουν ομοιότητες όσον αφορά τους βωμούς που βρίσκετε στην πορεία και λειτουργούν σαν save points στο παιχνίδι, το experience που πρέπει να ανακτήσετε όταν πεθάνετε από το ίδιο σημείο και ο αυξημένος βαθμός δυσκολίας. 
Σε αυτό που διαφέρει όμως είναι το περιορισμένο πεδίο που έχετε να ελιχθείτε και να αποφύγετε τα χτυπήματα λόγω της δισδιάστατης φύσης του παιχνιδιού και εδώ κρύβεται η μεγάλη αδυναμία του, στην περιορισμένη ελευθερία κινήσεων. Οι εχθροί δεν αστειεύονται, μπορούν να σας ξεκάνουν με ένα δύο χτυπήματα και έρχονται πολλές φορές κατά ομάδες και σε κύματα καταπάνω σας. Εσείς μπορείτε να αντεπιτεθείτε με ελαφριά ή βαριά επίθεση (με τον ανάλογο αντίκτυπο στην αντοχή σας), να μπλοκάρετε ή να αποφύγετε με dodge τον αντίπαλο. Πολλές φορές βρίσκεστε στριμωγμένοι, καθώς η κάμερα έχει κλειδώσει στην γωνία και χρειάζεστε απεγνωσμένα λίγο χώρο ώστε να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τους εχθρούς. Οι δύσκολες μάχες, σε συνδυασμό με τα εκνευριστικά πισωγυρίσματα (κάθε φορά που χάνετε ξεκινάτε από τον τελευταίο βωμό όπου προσευχηθήκατε) στα οποία πρέπει να αντιμετωπίζετε ξανά και ξανά τα ίδια κύματα εχθρών, όσο και να αποτελούν πρόκληση, είναι αναπόφευκτο ότι κουράζουν με τα ίδια και τα ίδια μοτίβα επίθεσης και αποφυγής επιθέσεων.