
Η ΕΑ κατάφερε να μας απογοητεύσει μέσα από τη χειρότερη gaming εμπειρία που βίωσε ο υπογράφων προσπαθώντας να ολοκληρώσει το παιχνίδι. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Χάρι μαζί με τους φίλους του, τον Ρον και την Ερμιόνη, αρχίζουν ένα ανελέητο κυνηγητό για την εύρεση των Πεμπτουσιωτών που θα καταστρέψουν τον Βόλντεμορντ, ο οποίος έχει βάλει «λυτούς και δεμένους» να εντοπίσουν το αγόρι που επέζησε.
Harry Shooter
Ο τίτλος μας τοποθετεί κατευθείαν στη δράση, έχοντας δημιουργήσει αισθήματα μεγάλης προσμονής από το εισαγωγικό βίντεο. Η επαφή με το gameplay όμως, απογοητεύει οικτρά, ενώ η απουσία μίας ταυτότητας στον τίτλο είναι έντονη. Το Deathly Hallows part 1 διαθέτει στοιχεία shooter με σύστημα cover up, στοιχεία stealth, ενώ υπάρχουν μέχρι και στοιχεία First Person και RPG. Στη μεγαλύτερη διάρκεια της περιπέτειας θα ελέγχουμε τον Χάρι μέσω κάμερας τρίτου προσώπου, χρησιμοποιώντας ξόρκια για την αντιμετώπιση των εχθρών. Κινούμενοι στο χώρο θα αντιμετωπίσουμε εκατοντάδες εχθρούς, οι οποίο κάνουν spawn σε κάθε μας βήμα.
Ο Χάρι έχει στη διάθεσή του μεγάλη γκάμα ξορκιών για να τους αντιμετωπίσει, από τα οποία κλέβουν την παράσταση το “Expulso”, που εξαπολύει ριπές κατά των αντιπάλων, και το “Confundo” κατά το οποίο έχουμε τη δυνατότητα να εξολοθρεύσουμε τους αντιπάλους μας σαν ελεύθεροι σκοπευτές. Το αποκορύφωμα όλων θα έρθει όταν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα εκτελέσουμε το ξόρκι του «Προστάτη», περιμένοντας με προσμονή να ξεπηδήσει από την άκρη του ραβδιού ένα αρσενικό ελάφι. Αντίθετα, το μόνο που αντικρίζουμε είναι μια μεγάλη μπλε σφαίρα. Αναρωτιέστε τι σχέση έχουν τα παραπάνω με τα βιβλία (ή ακόμα και τις ταινίες); Και εμείς έχουμε την ίδια απορία…
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου