Φαινομενικά από το πουθενά, αλλά έχοντας κάνει εκτενές κλειστό playtest με διάφορους επαγγελματίες παίκτες και streamers, η Respawn, δημιουργός του Titanfall, ταράζει τα νερά στο είδος με το Apex Legends, ένα δωρεάν battle royale shooter το οποίο αποτελεί αρμονική σύνθεση πολλών επιτυχημένων shooters που έχουν κάνει θραύση στο PC. Αναφέρω κυρίως το PC διότι αυτή είναι η κατεξοχήν πλατφόρμα των FPS, σε αυτή παίζονται τα σημαντικά πρωταθλήματα και βάση αυτής γράφω την κριτική μου. Θα ασχοληθώ με την συμπεριφορά του παιχνιδιού, τα χαρακτηριστικά και το gunplay του σε σύγκριση με τα άλλα παιχνίδια του είδους όπως αυτά παίζονται στο PC αποκλειστικά.
Στο Apex Legends, 20 ομάδες των τριών αγωνίζονται να μείνουν ζωντανές στον μοναδικό προς το παρόν χάρτη του παιχνιδιού ονόματι King’s Canyon. O χάρτης αυτός έχει ικανοποιητικό μέγεθος για τον αριθμό των παικτών, ενώ έχει όλα τα είδη εδάφους που μπορεί να περιμένει κανείς, εκτός από χιονισμένες εκτάσεις.Υπάρχει μια αφηρημένη επαφή του παιχνιδιού με τον κόσμο του Titanfall η οποία δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα σε εξωτερικά μέσα, για παράδειγμα σε κόμικ ή web episodes. Αναφέρω αυτές τις εξωτερικές πηγές διότι το παιχνίδι χρησιμοποιήσει και ένα ακόμα χαρακτηριστικό που κάνει τους παίκτες να ζητούν περισσότερο lore: χρησιμοποιεί ήρωες ακριβώς όπως το Overwatch. O χαρακτήρας σας εδώ δεν είναι απρόσωπος και απλώς μια κούκλα που περιμένει να ντυθεί με microtransactions, αλλά ένας μαχητής με διαφορετικές ικανότητες έτοιμος να συμπληρώσει τον ρόλο του στην ομάδα.
Οι ήρωες του παιχνιδιού ονομάζονται legends, έχουν διαφορετικούς voice actors, διαφορετικές ατάκες και ο καθένας δύο ενεργές ικανότητες και μία παθητική. Οι χαρακτήρες κατατάσσονται σε κατηγορίες ανάλογα με το σετ των ικανοτήτων αυτών. Για παράδειγμα, ο Bloodhound είναι ο μόνος ιχνηλάτης του παιχνιδιού. Παθητικά μπορεί να βλέπει χνάρια εχθρών, η βασική ικανότητά του είναι να απελευθερώνει παλμό που του επιτρέπει να εντοπίζει τη θέση αντιπάλων πίσω από κάλυψη και η τελική του ικανότητα του χαρίζει μέγιστη ταχύτητα βηματισμού αυξάνοντας το FOV του και κατά την διάρκειά της βλέπει τους αντιπάλους κόκκινους σε ένα γκρίζο περιβάλλον για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Όλες οι ικανότητες είναι σχεδιασμένες έχοντας στον νου την συνεργασία ομάδας και δεν είναι τόσο δραστικές στην έκβαση της μάχης όσο είναι στο Overwatch. Κατά την γνώμη μου, το Overwatch έπαψε να είναι αρκετά competitive όταν άρχισαν οι μάχες να γίνονται ασπίδες πάνω από ασπίδες πάνω από τον χρόνο αναμονής για να έχουν και οι δύο ομάδες το wombo combo με τις τελικές τους ικανότητες. Στο Apex Legends καθοριστικός παράγοντας έκβασης της μάχης είναι το πιστολίδι και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Άλλοι ρόλοι στο παιχνίδι είναι οι αμυντικοί ήρωες, οι supportive και οι επιθετικοί και ευκίνητοι ήρωες. Δεν είναι κάθε ρόλος απαραίτητος προφανώς, ούτε υπάρχει “αγία τριάδα” ρόλων όπως στα RPG, αλλά αυτός ο διαχωρισμός συμβαίνει καθαρά για να μπορεί να ξεχωρίσει ο νέος παίκτης την εργαλειοθήκη του κάθε ήρωα. Για παράδειγμα, ένας αμυντικός χαρακτήρας είναι ο Caustic, o οποίος θεωρητικά πρέπει να παίζει γύρω από τις παγίδες του που λειτουργούν ως θανατηφόρα ομίχλη για τον αντίπαλο. Σε αντίθεση, η Wraith έχει μικρότερο hitbox, είναι πιο ευκίνητη μέσω των ικανοτήτων της και μια καλή τακτική είναι να κάνει flanks, πιάνοντας τους αντιπάλους στον ύπνο. Θα αναφερθώ στα hitboxes εκτενώς αργότερα.
Ένας ακόμα μηχανισμός που κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει και αντικειμενικά το καθιστά πιο απολαυστικό εδραιώνοντας χώρο για περισσότερα clutch plays, είναι η δυνατότητα να κάνετε τους συμπαίκτες σας respawn! Σπάζοντας τα δεσμά που έχει θέσει το PUBG, εδώ μπορείτε παίρνοντας το banner των νεκρών συμπαικτών σας να τους επαναφέρετε στην μάχη σε συγκεκριμένα σημεία του χάρτη τα οποία μετά καθίστανται μη λειτουργικά. Οι συμπαίκτες σας επιστρέφουν πέφτοντας από εναέριο όχημα ακριβώς όπως στην αρχή της μάχης, δίχως προμήθειες και όπλα. Αυτός ο μηχανισμός ανοίγει την πόρτα για απίστευτα comeback και μπορεί να καταστήσει την κάθε μάχη ξεχωριστή και αξιομνημόνευτη. Συνήθως τα battle royale είναι βαρετά από την μονότονη επανάληψη μέτριων ή άσχημων καταστάσεων, με τον θάνατο των συμπαικτών να αποτελεί λόγο για εσκεμμένη παραίτηση από τον αγώνα. Δεν υπάρχουν παραιτήσεις εδώ και ένας άτυχος θάνατος δεν είναι το τέλος της διασκέδασης.
Προχωρώ στην κίνηση του παιχνιδιού. Εδώ πραγματικά φαίνεται πως η Respawn πήρε συμβουλές από επαγγελματίες. Το παιχνίδι αποτελεί τρανό παράδειγμα σωστής ροής κίνησης και του λεγόμενου momentum. Το Quake αποτέλεσε το κατεξοχήν FPS στο οποίο μετρούσε η κίνηση με ροή για την έκβαση του αποτελέσματος της μάχης και το Apex Legends είναι ένα ακόμα παιχνίδι στο οποίο βλέπουμε παρόμοιο μηχανισμό. Ο καλός παίκτης μπορεί να συντηρήσει το momentum κατά την διάρκεια μιας μάχης, να κάνει slide, πηδήματα, bunny hopping, strafe jumping, ώστε να μην είναι ποτέ εύκολος στόχος. Το sliding απαιτεί ένα ελάχιστο momentum, ενώ κατά τις πτώσεις υπό γωνία επεκτείνεται η διάρκειά του και το momentum που παρέχει. Το παιχνίδι δεν διαθέτει diminishing return στο spam του αριστερά-δεξιά, γεγονός που μπορεί να δυσκολέψει ακόμα και τους πιο δυνατούς σκοπευτές, ειδικά όταν προσπαθούν να κάνουν track ξεκινώντας αντίθετο strafing από τον αντίπαλο. Γι αυτό βλέπετε πολλούς να χρησιμοποιούν κυρίως το σκύψιμο για μέσο αποφυγής πυρών, ενώ χειρίζονται αυτόματο όπλο. Πάντως, το αριστερά-δεξιά εντός και εκτός κάλυψης αποτελεί πολύ σημαντική ικανότητα του παίκτη για τα υπόλοιπα όπλα.
Φυσικά ο τρόπος κίνησης αυτός δεν μπορεί να περιορίζεται από ζημιά πτώσεων. Δεν υπάρχει αλεξίπτωτο εδώ, απλώς προσγειώνεστε με ένα animation που σας κλειδώνει για λίγο στη θέση σας, αλλά σας επιτρέπει να κάνετε υπέροχα plays. Επίσης, δεν υπάρχει ιδιαίτερος περιορισμός στο πού μπορείτε να σκαρφαλώσετε. Κρατώντας πατημένο το κουμπί μπορείτε να ανέβετε σε μεγάλο ύψος και να κρατηθείτε από άκρες κτιρίων, βράχων κτλ. Αν φαίνεται μεγάλο το ύψος, τότε μπορείτε να ανοίγετε πόρτες και να πατάτε πάνω για να φτάνετε ακόμα ψηλότερα. Στο Battlefield 5 ακόμα κολλάει ο χαρακτήρας μου σε 10 πόντους χιόνι και δεν ξέρει πού να κάνει vault over, αλλά εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι εκνευρισμοί.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου