Heroes of Ruin γιατί έχει δράση...

Έναν περίπου μήνα μετά την κυκλοφορία του Diablo ΙΙΙ, η Square Enix φέρνει στο 3DS το Heroes of Ruin, ένα action-RPG, που όπως τα περισσότερα 2D dungeon crawlers, ακολουθεί ευλαβικά τις πατέντες που καθιέρωσε η σειρά της Blizzard. Το εν λόγω είδος έχει κάνει ένα μικρό comeback τα τελευταία χρόνια, με παιχνίδια όπως το εξαιρετικό Torchlight, ενώ αναρίθμητα “Diablo clones” έχουν εμφανιστεί στα smartphones και τις πλατφόρμες ψηφιακής διάθεσης. Αναμφίβολα, το Heroes of Ruin, θέλει να εκμεταλλευτεί το νέο κύμα Diablo-μανίας, ελπίζοντας να προσελκύσει όσους θέλουν να παίρνουν “τη δόση loot” στο 3DS τους.
Με τα παραπάνω κατά νού και βλέποντας ότι η ανάπτυξη του Heroes of Ruin έχει γίνει από την n-Space -που έφτιαχνε ports του Call of Duty στο DS- προσεγγίσαμε το παιχνίδι προκατειλημμένοι αρνητικά. Μετά όμως από πολλές ώρες ενασχόλησης μαζί του, διαπιστώσαμε πως το Heroes of Ruin πρόκειται για μία αξιόλογη δημιουργία, από την οποία δεν λείπει η φιλοδοξία, αλλά δυστυχώς ούτε και τα προβλήματα.
Welcome to the Nexus
Λίγο πριν ο κόσμος του Veil καταστραφεί ολοσχερώς από τον πόλεμο, πανίσχυρα πλάσματα γνωστά ως Ruinlords, εμφανίστηκαν από το πουθενά, επιβάλλοντας με τις δυνάμεις τους την τάξη ανάμεσα στους κατοίκους του. Πολλά χρόνια μετά, ο Ataraxis, ένας εκ των Ruinlords και σοφός ιδρυτής της πόλης Nexus (καμία σχέση με Demon's Souls), κείτεται άρρωστος από μία ανεξήγητη κατάρα. Με την κλονισμένη υγεία του Ataraxis να απειλεί την ειρήνη στο Veil, o βασιλιάς Marcus προσκαλεί επίδοξους ήρωες-μισθοφόρους στο Nexus, για να τον βοηθήσουν.
Η “τυπική” υπόθεση του Heroes of Ruin απλά αποτελεί τη δικαιολογία για να προχωρήσουμε από το ένα dungeon στο άλλο και δεν κουράζει με την αφήγηση, η οποία βασίζεται σε λιγοστά cut-scenes και σύντομους διάλογους με τους χαρακτήρες που συναντάμε.


Έτσι λοιπόν, ξεκινάμε με τον ήρωα μας για το Nexus κι από κει στις άλλες περιοχές του Veil, που περιλαμβάνουν σκοτεινά δάση, χιονισμένες βουνοκορφές, σπηλιές κ.α. Στον τομέα των γραφικών το Heroes of Ruin μάς άφησε με ανάμεικτες εντυπώσεις, καθώς κάποιες περιοχές είναι καλύτερα σχεδιασμένες, με περισσότερη λεπτομέρεια, ενώ σε άλλες τα χαμηλής ανάλυσης textures βγάζουν μάτι. Γενικά, το παιχνίδι θυμίζει πιο πολύ κάτι που θα βλέπαμε στο PSP ή σε κινητό, παρά τίτλο του 3DS. Το δε frame rate δυσκολεύεται να διατηρηθεί σταθερό όταν η οθόνη γεμίζει από εχθρούς και ξόρκια, και φυσικά όταν παίζουμε με άλλους παίκτες.
Από την άλλη όμως, το βάθος του 3D εφέ ταιριάζει γάντι με την top down κάμερα του παιχνιδιού, τα εφέ των spells είναι εντυπωσιακά, ενώ το -εμφανώς επηρρεασμένο από το Warcraft- art direction σώζει κάπως την κατάσταση.
Το Heroes of Ruin προσφέρει τέσσερις classes/ήρωες για να διαλέξουμε, καθένας με τα δικό του ξεχωριστό στυλ μάχης/skillset κι όλα εξίσου διασκεδαστικά. Ο “λιονταράνθρωπος” Vindicator είναι το “tank-paladin” του παιχνιδιού, έχει τη μεγαλύτερη αντοχή στα χτυπήματα, χρησιμοποιεί ένα μεγάλο σπαθί κι έχει αρκετές ειδικές επιθέσεις και buffs στη διάθεσή του. Ο Savage -άγριος όνομα και πράγμα- είναι ο “warrior” της παρέας και οι melee επιθέσεις του κάνουν πολύ damage. O Gunslinger (ο αγαπημένος του γράφοντος) εξοντώνει τους εχθρούς από απόσταση με τα δύο πιστόλια που κραδαίνει ή από κοντά μετατρέποντάς τα σε μαχαίρια, κι έχει ικανότητες που παγιδεύουν τους εχθρούς.