Το Destruction Derby της σύγχρονης εποχής

Τελικά είναι δύσκολο να μπει κανείς στο μυαλό της Codemasters. Ενώ το DiRT 3 έδειχνε να κατασταλάζει προς ένα συγκεκριμένο είδος αγώνων, το Showdown δείχνει να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό σοβαρό ατόπημα της παρούσας δημιουργίας. Πολλά χαρακτηριστικά θα πρέπει να θεωρούνται σαν δεδομένα για το νέο πόνημα της εταιρείας, με ένα από αυτά να είναι η υψηλή ποιότητα, αλλά αυτό που ανυπομονούν να μάθουν οι περισσότεροι αφορά στη φύση των αγώνων. Kαι κοιτάζοντας το ιστορικό της σειράς, η νέα πρόταση είναι διαφορετική, προσεγμένη μεν, αλλά όχι και τόσο ενδιαφέρουσα ή απαιτητική.
Καλώς ή κακώς, η Codemasters έχει θέσει από μόνη της τον πήχη ψηλά και έτσι οι φανατικοί οπαδοί της έχουν, αναμενόμενα, συγκεκριμένες απαιτήσεις. Το αξιοθαύμαστο της όλης υπόθεσης, είναι πως το κοινό έχει εκφράσει ανοιχτά τις επιθυμίες του για το τι περιμένει, αλλά για την ώρα ανταπόκριση μάλλον δεν βρίσκει. Οπότε, εύλογα γεννάται το ερώτημα για την κατεύθυνση προς την οποία κινείται το νέο αυτό racer και η απάντηση είναι απλή:
Όσα βήματα έκανε το DiRT 3 προς το στοιχείο του Rally, άλλα τόσα –και ακόμα περισσότερα- κάνει το Showdown προς την αντίθετη, δυστυχώς, κατεύθυνση. Το DiRT Showdown είναι ουσιαστικά ένα σύγχρονο Destruction Derby, με πολλές επιλογές αγώνα, εύκολο και άμεσο μοντέλο χειρισμού, ενώ κάτω από το καπό του κρύβει την ισχυρότατη EGO engine. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η προηγούμενη πρόταση παρουσιάζει πλήρως το νέο τίτλο της Codemasters, αλλά το πλούσιο περιεχόμενο απαιτεί μια περαιτέρω ανάλυση.
Μια ματιά στο World Tour
Όπως συνηθίζεται σε όλους τους τίτλους της σειράς DiRT, ο κύριος κορμός του Showdown έχει χτιστεί επάνω στο World Tour. Ο παίκτης καλείται να λάβει μέρος σε διαδοχικές δοκιμασίες, ενώ ανάλογα με τη θέση την οποία καταλαμβάνει, θα αποκτά πρόσβαση σε ακόμα περισσότερες, ενώ θα μπορεί να αποκτά ολοένα και περισσότερα οχήματα.
Από τον πρώτο κιόλας αγώνα γίνονται ορατές οι αλλαγές στον κυρίως πυρήνα και έτσι, πέρα από τα οχήματα που πλέον είναι στην πλειοψηφία τους buggies, φορτηγάκια ή ακόμα και τροποποιημένα…σαραβαλάκια, εντύπωση προκαλεί το μοντέλο χειρισμού. Πλέον, η οδήγηση έχει γίνει μια ιδιαιτέρως εύκολη διαδικασία, δίχως ίχνος πρόκλησης, που όμως δείχνει να ταιριάζει γάντι στο ύφος των αγώνων. Οι πλαγιολισθήσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, το πλήκτρο turbo boost είναι πλέον μια πραγματικότητα, ενώ τα "χαλαρότερα" physics –πάντα σε σχέση με το παρελθόν- συνθέτουν ένα σύνολο που ανήκει 100% στην κατηγορία των arcade racers.
Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνονται και οι επιλογές των αγώνων, αν και η λέξη "αγώνας" μάλλον δεν αρμόζει σε αυτές τις δοκιμασίες. Στο μεγαλύτερο μέρος του, το DiRT Showdown επικεντρώνει την προσοχή του στις μάχες μέσα σε αρένες, όπου συνολικά οκτώ οχήματα μάχονται μέχρι τελικής πτώσης. Αρχικά αυτές οι αρένες δεν θα παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά αργότερα θα αποτελούνται από επιφάνειες διαφόρων επιπέδων, ενώ θα κάνουν την εμφάνισή τους και κάποια όρια, από τα οποία δεν πρέπει κανένας να βρεθεί εκτός.