White Knight Chronicles II

Πριν περίπου ένα χρόνο κυκλοφόρησε στην Ευρώπη το White Knight Chronicles, το οποίο -παρά τις περγαμηνές της Level 5- αποδείχθηκε μέτριο. Τώρα, κάνει την εμφάνισή του το δεύτερο μέρος της σειράς. Το μεγαλύτερο όπλο του WKC 2 δεν είναι τόσο οι βελτιώσεις του σε σχέση με το πρώτο μέρος, όσο το ότι περιλαμβάνει ολόκληρο το πρώτο White Knight Chronicles και, έτσι, αποτελεί ένα ενδιαφέρον, "value for money" πακέτο. Όταν ξεκινάμε το παιχνίδι καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα ξεκινήσουμε την ιστορία από την αρχή, δηλαδή από το πρώτο παιχνίδι, ή αν θα ξεκινήσουμε από το sequel και το level 35 του χαρακτήρα μας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οποίος αρχίσει κατευθείαν το WKC2 χωρίς να έχει παίξει το πρώτο παιχνίδι της σειράς, θα χάσει αρκετά πράγματα από την -αδιάφορη κατά τα άλλα- ιστορία. Όμως, ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο δεν προτείνουμε να ξεκινήσετε από το δεύτερο μέρος, είναι γιατί είναι δυσκολότερο και δεν διαθέτει tutorial που να επεξηγεί το κάπως ιδιόμορφο interface του παιχνιδιού. Εναλλακτικά, αν έχουμε save από το πρώτο παιχνίδι, μπορούμε να εισάγουμε τους χαρακτήρες μας.
Τι ακριβώς, όμως, πετυχαίνει το δεύτερο μέρος της σειράς; Βελτιώσεις σαφώς και υπάρχουν, όπως και σημαντικά λάθη που μειώνουν τη συνολική εμπειρία. Ξεκαθαρίζουμε ότι σε όσους δεν άρεσε το πρώτο παιχνίδι, το WKC 2 δεν θα τους αλλάξει τη γνώμη. Και προς όσους δεν έχουν επαφή με το franchise της Level 5, πρέπει να πούμε ότι πρόκειται για JRPGs, που έχουν πολλά στοιχεία από MMO και η έμφαση δίνεται περισσότερο στο dungeon crawling παρά στην ιστορία.
Εντυπωσιακό όχι, αλλά σίγουρα όμορφο: Ο τεχνικός τομέας
Ο τεχνικός τομέας του White Knight Chronicles 2 είναι σαφώς βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, χωρίς όμως να μπορεί να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Αν και τεχνικά το παιχνίδι δεν κλέβει την παράσταση, το art direction είναι για άλλη μία φορά πανέμορφο, παρόλο που δεν ξεφεύγει από όσα θα περιμέναμε από έναν εκπρόσωπο των JRPGs. Η μουσική -που περιλαμβάνει γνωστές εμπορικές, αλλά και νέες συνθέσεις- είναι αρκετά καλή και συνοδεύει άριστα το περιεχόμενο του παιχνιδιού, ενώ οι διάλογοι είναι ουσιαστικά αδιάφοροι.
Η ιστορία: Ανύπαρκτη για ακόμα μία φορά
Το νέο μέλος της σειράς ξεκινάει από το σημείο που τελείωσε το πρώτο παιχνίδι. Για άλλη μία φορά η υπόθεση δεν είναι το δυνατό σημείο του παιχνιδιού κυρίως λόγω της μέτριας έως κακής αφήγησης, που δεν μπορεί να αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον του παίκτη. Τα cut scenes είναι μικρά και αδιάφορα, προδίδοντας πως η Level 5 -που ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν έχει παραδώσει σπουδαία παιχνίδια όπως τα Dark Cloud, Rogue Galaxy και Professοr Layton- δεν ασχολήθηκε παρά ελάχιστα με τον τομέα της υπόθεσης.