Quantum Theory για τους εκλεκτούς...

Ο τίτλος της Tecmo αποτελεί έναν πιστό κλώνο του Gears of War. Δεν πρόκειται για κάποια υπερβολή, ούτε και για εκείνες τις περιπτώσεις που συνήθως λέγεται ότι «το τάδε παιχνίδι χρησιμοποιεί τον τάδε μηχανισμό που είναι σαν του GoW». Όχι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι που χρησιμοποιεί όλα τα στοιχεία του Gears, χωρίς καμία πρωτοτυπία και χωρίς να πλησιάζει ούτε στο ελάχιστο τη δράση του τίτλου της Epic.
«Κάτι μου θυμίζει….»
Μέχρι κάποιο βαθμό είναι λογικό τα λιγότερο καλά παιχνίδια να «εμπνέονται» από τις μεγάλες παραγωγές. Άλλες φορές αυτό γίνεται προκειμένου μικρές ομάδες με περιορισμένα budgets να μπορέσουν να έχουν κάποια ποιότητα στις δημιουργίες τους, χωρίς να πρέπει να σκέφτονται ριζοσπαστικά. Άλλες φορές, απλώς, η αντιγραφή ενός μεγάλου παιχνιδιού είναι η εύκολη λύση αν θέλεις να απευθυνθείς σε ένα κοινό που δεν γνωρίζεις. Δεν ξέρουμε σε ποια από τις παραπάνω περιπτώσεις ανήκει ο τίτλος της Tecmo. Μπορεί και σε όλες από αυτές.

Η ουσία είναι ότι το Quantum Theory μοιάζει υπερβολικά στο Gears of War, κάτι που από μόνο του δεν είναι αρνητικό για μια κριτική, αλλά εξελίσσεται αρνητικά όταν όλα τα στοιχεία που χρησιμοποιεί, είναι κατά πολύ χειρότερα από αυτά του πρωτότυπου, ενώ δεν κάνει και καμία προσπάθεια στο να τα εξελίξει. Πως γίνεται να υπάρξει τόσο μεγάλη αποτυχία στην αντιγραφή; Το πρώτο πράγμα που θα προσέξει κανείς στο Quantum και θα του θυμίσει έντονα το Gears of War (η συγκεκριμένη πρόταση θα αναφερθεί πολλές φορές), είναι ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Syd.
Πρόκειται για άλλη μια υπέρ-φουσκωμένη φιγούρα, με βαριά στολή, χοντρές μπότες και μέγεθος...γορίλα, που θυμίζει τον Marcus Fenix και το στυλ χαρακτήρων που έχει χρησιμοποιηθεί τόσες φορές τα τελευταία χρόνια σε αρκετά παιχνίδια.Ο Syd δεν μοιάζει μόνο εξωτερικά με τους χαρακτήρες της Epic, αλλά και ως προσωπικότητα. Λιγομίλητος και πάντα έτοιμος να σχολιάσει ένα headshot με μια έξυπνη ατάκα είναι, ενώ τρομακτική ήταν και η ομοιότητα στις εκφράσεις των δύο πρωταγωνιστών κάθε φορά που μαζεύουν ένα κουτί με σφαίρες από το πάτωμα (ακόμα και το κουτί ήταν ολόιδιο με αυτά που βρίσκει ο παίκτης στο Gears of War).
«…μα τι μου θυμίζει τι…»

Τι άλλο είναι ίδιο με το Gears of War; Το σύστημα κάλυψης λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, με τη μόνη διαφορά ότι ο παίκτης δεν μπορεί να «αποκολληθεί» με το μοχλό της κίνησης από έναν τοίχο, αλλά πρέπει πάντα να επιλέγει μια κατεύθυνση και να πατάει το «Α». Συνολικά, θα λέγαμε ότι το σύστημα κάλυψης βρίσκεται ένα βήμα πίσω στην απόκριση από αυτό του Gears. Μπορεί να παραμένει αποτελεσματικό, αλλά δεν είναι ευχάριστο στον έλεγχο.
Ίδιος είναι επίσης και ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να «βουτάμε» στις τέσσερις κατευθύνσεις, μια κίνηση που στο Gears of War ενεργοποιείται με το «Α», ενώ στο Quantum Theory έχει τοποθετηθεί στο «Β». Ίδιος είναι επίσης και ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να τρέξουμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Και εδώ η κάμερα (όπως και στο Gears) μεταφέρεται πίσω από τον παίκτη, ενώ, προς μεγάλη μας έκπληξη, παρατηρούμε ότι και το «κούνημα» της κάμερας είναι ίδιο με αυτό του Gears of War.
Ίδια επίσης είναι και τα κουμπιά στο χειριστήριο, με την αριστερή σκανδάλη να χρησιμοποιείται για να στοχεύουμε, τη δεξιά για να πυροβολούμε, το δεξί bumper για να γεμίζουμε, ενώ τα όπλα τα επιλέγουμε με το σταυρό κατέθυνσης, ακριβώς όπως και στο (ναι, το βρήκατε!) Gears! Ένα σύστημα με το οποίο ο παίκτης μπορεί να στρέφει την προσοχή του σε σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν, επίσης χρησιμοποιείται και στο Quantum Theory.
Οι ομοιότητες των δύο παιχνιδιών είναι ακόμη πιο ουσιαστικές, όπως για παράδειγμα στο σχεδιασμό των επιπέδων. Ο παίκτης θα βρίσκεται συνήθως σε μικρούς χώρους του τύπου: «δωμάτια με αρκετά blocks για να μπορεί να τα χρησιμοποιεί με το μηχανισμό κάλυψης». Οι αρχικές πίστες μοιάζουν ακόμα περισσότερο με το Gears κυρίως επειδή θα βρεθούμε στους δρόμους μιας μισο-κατεστραμμένης πόλης, ενώ πάντα η πρόοδος από δωμάτιο σε δωμάτιο γίνεται μόνο όταν ο παίκτης εξοντώνει όλα τα κύματα των εχθρών που εμφανίζονται κάθε φορά.