Tournament of Legends...

Μόλις χθες ήταν που έγραφα για το Rage of the Gladiator και λίγες ώρες αργότερα έπαιζα ένα άλλο παιχνίδι με παρόμοιο θέμα και αρκετές ομοιότητες αλλά και διαφορές, το Tournament of Legends της High Voltage. Αν δεν σας λέει κάτι το όνομα, είναι πιθανότατα γιατί μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν γνωστό ως Gladiator A.D., αλλά για κάποιον λόγο στην πορεία της ανάπτυξής του, άλλαξε λιγάκι τόσο το στυλ όσο και το όνομα.
Πολλές από τις ομοιότητες με το RotG έχουν να κάνουν με το setting και την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, αφού και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα «1-on-1» fighting game, το οποίο παρουσιάζει ένα συνονθύλευμα από πλάσματα εμπνευσμένα από διάφορες αρχαίες μυθολογίες και τους ρίχνει σε αρένες για να μονομαχήσουν. Βέβαια, το ασύνδετο και ασυγχρόνιστο speech θυμίζει εποχές 90s (θα ορκιζόμουν πως το έκαναν επίτηδες για να σατιρίσουν τα παιχνίδια της εποχής), ενώ τα comic strips που χρησιμοποιούνται για να διηγηθούν τις ιστορίες των 10 μαχητών (8 + 2 κρυφοί) είναι χειρότερα και από αντίστοιχες προσπάθειες του Χαρηκλάδη…
Από την άλλη, αρκετές είναι και οι διαφορές σε σχέση με το RotG, άλλες προς το καλύτερο και άλλες προς το χειρότερο. Η πιο εμφανής, είναι δίχως άλλο η οπτική, η οποία δεν είναι πρώτου προσώπου, αλλά τρίτου. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο όμως, οι δημιουργοί του ToL επέλεξαν μια κάπως αλλοπρόσαλλη γωνία λήψης, η οποία δεν είναι ούτε η παραδοσιακή πλάγια κάμερα των fighting, αλλά ούτε και κάποια over-the-shoulder, ώστε να έχει τη δικαιολογία πως διευκολύνει τον παίκτη στον χειρισμό. Αντίθετα, είναι τοποθετημένη σε μια περίεργη διαγώνια κατεύθυνση και δεν είναι λίγες οι φορές που θα σας δυσκολέψει στην κίνηση του χαρακτήρα.
Χμ, ίσως τελικά η οπτική γωνία να μην ήταν και τόσο κακή τώρα που το ξανασκέφτομαι...Μια που αναφέρθηκα στον χειρισμό, να συμπληρώσω πως υπάρχουν δυο διαφορετικές επιλογές, ο συνήθης συνδυασμός Nunchuk συν Wiimote και το Classic Controller. Με την πρώτη μέθοδο, τα χτυπήματα γίνονται με αντίστοιχα τινάγματα του Wiimote προς τέσσερις κατευθύνσεις, ενώ τινάζοντας το Nunchuk χρησιμοποιείτε το δευτερεύον όπλο, αν διαθέτει ο χαρακτήρας σας. Παράλληλα, μπορείτε κρατώντας πατημένο το B να προβείτε στα λεγόμενα «Power Attacks», τα οποία είναι ισχυρότερα, αλλά καθυστερούν και σας αφήνουν εκτεθειμένο, ενώ με το Α μπορείτε να εκτελέσετε τις «Special Attacks», οι οποίες έχουν να κάνουν είτε με τον χαρακτήρα σας είτε με το όπλο σας και αφαιρούν ενέργεια από το σχετικό μετρητή. Μάλιστα, οι χαρακτήρες χωρίζονται σε τρεις «κατηγορίες βάρους», οπότε αν θέλετε, έχετε τη δυνατότητα να ξεκλειδώσετε τα όπλα των υπόλοιπων μονομάχων της ίδιας κατηγορίας. Τέλος, υπάρχουν και τα «Enchantments», τα οποία μπορείτε να ενεργοποιήσετε μόλις γεμίσει ο δικός τους μετρητής και διαρκούν για λίγα δευτερόλεπτα, δίνοντάς σας κάποιο προσωρινό bonus (π.χ. τα χτυπήματά σας είναι ισχυρότερα, ο εχθρός κινείται ή/και χτυπά πιο αργά, του κλέβετε ενέργεια κ.λπ.). Σε ό,τι έχει να κάνει με αυτά, κάθε χαρακτήρα μπορεί να επιλέξει οποιοδήποτε Enchantment άλλου χαρακτήρα έχει νικήσει.
Να σημειώσω εδώ πως καθεμιά από τις 8 αρένες φιλοξενεί το δικό της μυθολογικό πλάσμα (δράκοι, Kraken(!), γίγαντες, κένταυροι, τεράστια καβούρια κ.λπ.) το οποίο ανά τακτά χρονικά διαστήματα μπορεί να επιτεθεί στους μονομάχους και για να το αποφύγουν θα χρειαστεί να ολοκληρώσουν ένα QTE. Παράλληλα, ανάμεσα σε κάθε Act (τα Acts χωρίζονται με βάση τον χρόνο, όχι απαραίτητα όταν χάσει κάποιος ένα γύρο) υπάρχουν σύντομα mini-games τα οποία σας επιτρέπουν να ανακτήσετε ένα τμήμα της υγείας σας ή της πανοπλίας που φοράτε (χωρίζεται σε τέσσερα κομμάτια και -προφανώς- μειώνει τη ζημιά που σας κάνουν τα χτυπήματα του αντιπάλου).