Dragon Ball Z Kakarot review

Μετά τo εξαιρετικό Dragon Ball FighterZ, το νέο παιχνίδι Dragon Ball είναι αρκετά διαφορετικό. Το Dragon Ball Z: Kakarot είναι μια... σχεδόν RPG περιπέτεια που αφηγείται τις θρυλικές περιπέτειες του Goku, με την υπογραφή της έμπειρης CyberConnect2 (Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm).

Το παιχνίδι ξεκινάει από το πρώτο επεισόδιο της σειράς Dragon Ball Z, χρόνια μετά το τέλος της αρχικής σειράς Dragon Ball. Ο Goku μαζί με τον τριών ετών γιο του, Gohan, προετοιμάζονται να πάνε να δουν τους φίλους του Goku. Μια απειλή όμως έρχεται ως ο άγνωστος έως τότε αδερφός του Goku, Raditz, ο οποίος αποκαλύπτει πως ο πρωταγωνιστής όχι μόνο δεν είναι άνθρωπος, αλλά και πως το πραγματικό του όνομα είναι Kakarot. Νομίζω δεν χρειάζεται να συνεχίσω άλλο την περιγραφή της ιστορίας, καθώς είναι αυτή που βλέπουμε και παίζουμε εδώ και σχεδόν 30 χρόνια: Saiyan saga, Namek saga, Androids saga και Buu saga, δηλαδή από το πρώτο έως και το τελευταίο επεισόδιο τoυ anime. Το παιχνίδι όχι μόνο είναι 100% πιστό στο anime και με την καλύτερη αφήγηση στην ιστορία των DB games, αλλά περιλαμβάνει και αρκετά sidequests με ήρωες από την αρχική σειρά και δίνει τις δικές του απαντήσεις -εκτός αν θεωρηθούν canon- σε ερωτήματα σχετικά με τη σειρά Z. Είναι ένα πραγματικό love letter προς τη σειρά, από δημιουργούς που φαίνεται να την γνωρίζουν και να τη σέβονται όσο καμία άλλη ομάδα ανάπτυξης μέχρι σήμερα.

Αυτό που ξεχωρίζει το Dragon Ball Z: Kakarot από τα άλλα παιχνίδια DB games, είναι η υπόσχεση του ανοιχτού κόσμου με στοιχεία RPG. “Υπόσχεση”, γιατί ναι μεν υπάρχουν πολλές περιοχές προς εξερεύνηση, με ακόμα περισσότερες να ξεκλειδώνονται στη συνέχεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ανοιχτό κόσμο. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό ή τουλάχιστον δεν είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς κάθε περιοχή είναι αρκετά μεγάλη. Όλες οι περιοχές περιλαμβάνουν sidequests, training sessions, collectables και εχθρούς, χωρίς όμως ιδιαίτερη ποικιλία. Ο κόσμος είναι προς εξερεύνηση μεταξύ των αποστολών της κύριας ιστορίας, με συγκεκριμένες αποστολές να διατίθενται μόνο σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία, οι οποίες προσθέτουν πληροφορίες που δεν υπήρχαν στο manga και backstory σε ήρωες της σειράς. Πέραν αυτών όμως, μπορείτε ελεύθερα να εξερευνήσετε τον κόσμο, να κυνηγήσετε άγρια ζώα και να ψαρέψετε για να μαζέψετε υλικά για να μαγειρέψετε φαγητό ή να δώσετε τα υλικά στην Chichi για να σας ετοιμάσει ολόκληρο γεύμα. Αυτά τα φαγητά ή τα γεύματα σας δίνουν κάποιο boost στις ικανότητές σας, ανάλογα με το γεύμα, με χρονικό όριο. Αξίζει να σημειωθεί πως η ιστορία δεν εξελίσσεται μόνο από την οπτική του Goku, αλλά κατά την διάρκειά της παίρνετε στον έλεγχό σας και άλλους ήρωες της σειράς, όπως οι Piccolo, Gohan και Vegeta.

Ο κόσμος δεν είναι ενιαίος, αλλά χωρίζεται σε μεγάλες περιοχές, οι οποίες ξεκλειδώνονται κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.

Ο κόσμος λοιπόν είναι “γεμάτος”, όχι όμως με μεγάλη ποικιλία. Σε όλα τα μέρη υπάρχουν διάσπαρτα z-orbs και time orbs, με τα πρώτα να είναι διαθέσιμα σε ποικιλία ενώ τα δεύτερα να εμφανίζονται μόνο για λίγα δευτερόλεπτα. Τα οrbs είναι απαραίτητα για να ξεκλειδώσετε καινούριες κινήσεις, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση. Επίσης, διάφοροι εχθροί βρίσκονται σε κάθε γωνία του χάρτη, αν και η ποικιλία τους περιορίζεται σε... τρία είδη: Saibamen, Frieza Army Soldiers και Red Ribbon Army Robots, όλοι σε κανονική και σε βίαιη έκδοση (εχθροί με κόκκινη αύρα και αυξημένα level). Σε κάθε περιοχή υπάρχουν κάστρα του Red Ribbon Army και διαστημόπλοια του στρατού του Frieza, τα οποία πρέπει να καταστρέψετε. Τέλος, υπάρχουν διάφορα sidequests, τα οποία όμως μετά από λίγες ώρες γίνονται εξαιρετικά βαρετά, καθώς αποτελούνται από μάχες με τους παραπάνω εχθρούς ή την αναζήτηση συγκεκριμένων αντικειμένων. Στα ίδια επίπεδα κυμαίνεται η ενασχόληση με τα διάφορα minigames, όπως ψάρεμα, baseball και οδήγηση, τα οποία αν και φαίνονται διασκεδαστικά στην αρχή, δεν σας κρατάνε για πάνω από δύο με τρεις φορές. Η ποικιλία του κόσμου δυστυχώς δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως ικανοποιητική, ίσα-ίσα που φαίνεται πως όλα τα παραπάνω επιπρόσθετα απλά υπάρχουν ώστε να δικαιολογήσουν την ύπαρξη αυτού του κόσμου.

Μία ακόμα υπόσχεση του Dragon Ball Z: Kakarot είναι η εμπειρία RPG, κάτι που μετά τα Xenoverse δεν ήταν και δύσκολο να φανταστούμε, όμως με εντελώς διαφορετική υλοποίηση. Καθώς μιλάμε για παιχνίδι μίας σειράς που μας έχει συνηθίσει κατά κύριο λόγο σε fighting games, φαίνεται πως η CyberConnect2 δεν ήθελε να ρισκάρει εντελώς, οπότε έχουμε μία περίπτωση “ναι μεν, αλλά”. Τα RPG στοιχεία περιορίζονται σε powerups μέσω των μαχών στον κόσμο και μέσω δύο συστημάτων, των soul emblems και skill tree. Τα soul emblems είναι στην κυριολεξία εμβλήματα χαρακτήρων του Dragon Ball Z, τα οποία με τη σειρά τους τοποθετούνται σε μία από επτά κατηγορίες (Z Warrior, Cooking, Training, Development, Gods, Adult και Adventure), με κάθε χαρακτήρα να ταιριάζει περισσότερο σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, δίνοντας bonus πόντους (πχ παραπάνω XP, παραπάνω υγεία, πιο γρήγορο γέμισμα Ki και άλλα) στους χαρακτήρες κάθε κατηγορίας. Επιπλέον, αν τοποθετήσετε με τη σωστή σειρά τα εμβλήματα, δηλαδή αν οι χαρακτήρες που ενώνονται ταιριάζουν μεταξύ τους, παίρνετε επιπλέον πόντους. Το skill tree είναι ένα σύστημα εξέλιξης των super moves και των supporting skills του κάθε χαρακτήρα και απαιτεί δύο πράγματα: z-orbs και mental simulation training. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι όλες διαθέσιμες από την αρχή, αλλά ξεκλειδώνονται στην διάρκεια του παιχνιδιού.

Περνώντας στο σύστημα μάχης, το Dragon Ball Z: Kakarot “λάμπει” σε αυτόν τον τομέα, κυρίως μέσω της απλότητας του. Όλες οι κινήσεις έχουν ένα και μόνο κουμπί, με τα L1/LB να ανοίγουν το μενού για την επιλογή μίας εκ των τεσσάρων special moves που μπορεί να έχει ο κάθε χαρακτήρας. Το σωστό timing είναι το κλειδί για το πια γραμμή ακολουθείτε, είτε αμυντική είτε επιθετική, καθώς πρέπει πρώτα να αναλύσετε τους αντιπάλους και τις δικές τους κινήσεις πριν κάνετε οποιαδήποτε κίνηση. Επίσης, αν αμυνθείτε τη σωστή στιγμή μπορείτε να βρεθείτε πίσω από τον αντίπαλο σας και να σταματήσετε την επίθεσή του. Οι χαρακτήρες μπορούν επίσης να μεταμορφωθούν εντός των μαχών, όπως επίσης και να έχουν ένα παροδικό boost τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά, μέσω του αντίστοιχου meter. Πρέπει επίσης να ελέγχετε συνέχεια το Ki σας, καθώς είναι απαραίτητο για οποιαδήποτε κίνηση, από απλό dash μέχρι blasts. Υπάρχουν επίσης και support characters με τις δικές τους επιθέσεις (δύο διαθέσιμες σε κάθε μάχη ανά support), οι οποίοι εκτός από τις επιθέσεις μπορούν να σας βοηθήσουν σε combo, να σας προστατέψουν από επιθέσεις ή, αν τους χρησιμοποιήσετε αρκετά στην μάχη και γεμίσετε τη σχετική μπάρα, να κάνουν ένα combo μαζί σας, το οποίο ολοκληρώνεται με super moves όλων των χαρακτήρων.

Εκτός του χαρακτήρα σας, μπορείτε να έχετε έως και δύο support characters, με την διαθεσιμότητά τους να εξαρτάται από την ιστορία.

Αν όμως ένα πράγμα ξεχωρίζει, αυτό είναι τα boss fights, με το παιχνίδι να προσφέρει μία μοναδική εμπειρία στις περισσότερες μάχες της ιστορίας, με ξεχωριστές επιθέσεις που δε θα μπορούσαν να υπάρχουν αν υπήρχε PvP mode. Ειδικά οι τελικές μάχες σε κάθε κεφάλαιο, πέραν του βαθμού δυσκολίας τους, σας καλούν να αντιμετωπίσετε επικές επιθέσεις χαρακτήρων, με τον βαθμό δυσκολίας να είναι ιδανικός. Ένα μόνο μικρό θέμα είναι πως δεν πολεμάτε επί εδάφους για κάποιον λόγο, παρά μόνο όταν πετάτε, κάτι που προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω από τη στιγμή που ήδη υπάρχει το animation του περπατήματος και του τρέξιμου (για την εξερεύνηση).

Μετά απ' όλα τα παραπάνω, ίσως φαίνεται πως μιλάμε για το καλύτερο Dragon Ball game μέχρι τώρα, αλλά η αλήθεια δεν είναι τόσο απλή. Η ιστορία και όχι οι μάχες είναι η κινητήρια δύναμη του παιχνιδιού, κάτι που ναι μεν δεν είναι κακό, αλλά φαίνεται να αφήνει τα υπόλοιπα λίγο πίσω. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι η RPG φύση του παιχνιδιού, η οποία ναι μεν υπάρχει, αλλά αν θέλετε μπορείτε να μην κάνετε απολύτως καμία δευτερεύουσα αποστολή και να το ολοκληρώσετε μόνο με τα powerups που δίνουν οι μάχες της κύριας ιστορίας. Ακόμα χειρότερα, τα XP που παίρνετε από τις δευτερεύουσες μάχες είναι πραγματικά ελάχιστα σε σχέση με τα XP στην διάρκεια της ιστορίας, κάτι που δείχνει πως ούτε το ίδιο το παιχνίδι δεν περιμένει ότι θα ασχοληθούν πολλοί με τον ανοιχτό κόσμο. Εδώ πάμε στο δεύτερο πρόβλημα, το πόσο ίδια είναι τα sidequests. Ναι μεν κάποια προσφέρουν ενδιαφέρουσες ιστορίες και προσθέτουν στοιχεία στο lore του Dragon Ball, αλλά πέραν αυτών είναι οι ίδιες και οι ίδιες αποστολές, κάτι που καταλαβαίνετε πριν καν φτάσετε στην μέση του παιχνιδιού. Σε αυτό βέβαια δε βοηθάνε και τα αρκετά χρονοβόρα loading, ειδικά στις εναλλαγές μεταξύ των περιοχών. Τέλος, λόγω της έμφασης στην ιστορία, υπάρχουν μεγάλα cutscenes και διαλόγοι - τα cutscenes μπορείτε να τα προσπεράσετε εντελώς, ενώ τους διαλόγους μπορείτε να τους κάνετε fast forward. Οπότε ναι, σίγουρα είναι η καλύτερη απόδοση της ιστορίας του Dragon Ball σε παιχνίδι, αλλά το gameplay έχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης.

Στα των γραφικών, κάθε πόλη, κάθε χαρακτήρας, κάθε κίνηση, σχεδόν όλα φαντάζουν πιστή αναπαράσταση του anime, με εξαιρετική παλέτα χρωμάτων, τρομερές εναλλαγές της κάμερας στην μάχη αλλά και στις σκηνές, με λεπτομέρεια σχεδόν σε κάθε γωνία του παιχνιδιού. Τα super moves των χαρακτήρων είναι οπτικά άριστα, όπως επίσης και τα combo. Μία εντυπωσιακή λεπτομέρεια είναι πως αν ο χαρακτήρας σας είναι Super Saiyan και μπείτε σε rage mode (το παροδικό boost που αναφέρω πιο πάνω), τότε η ταχύτητα των κινήσεών σας δημιουργεί ένα after image - μία τόσο μικρή λεπτομέρεια που δίνει όμως τόσο πιστά την αίσθηση της ταχύτητας των χαρακτήρων. Μερικά animations θα ήθελαν περισσότερη δουλειά, όπως επίσης και μερικά cutscenes που φαίνονται πολύ πρόχειρα σε σχέση με το υπόλοιπο σύνολο (και κάποια δεν είναι καν ολοκληρωμένα, καθώς παίζουν χωρίς ηχητικά εφέ). Επίσης, για ακόμα μία φορά οι καταστροφές στα περιβάλλοντα δεν είναι ρεαλιστικές, με χειρότερο παράδειγμα τα χιονισμένα βουνά, όπου αν πετάξετε κάποιον αντίπαλο σε βράχο, αντί να καταστραφεί βλέπετε απλά ξεθωριασμένα χρώματα, λες και δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός της εν λόγω τοποθεσίας. Ένα ακόμα θέμα είναι το μενού, που ενώ φαίνεται απλό, οι επιλογές κρύβονται σε υπομενού (πχ για να κάνεις save πρέπει να μπεις στην ενότητα system, κάτι που δεν είναι και τόσο προφανές).

Τα minigames περιλαμβάνουν από ψάρεμα μέχρι... οδήγηση!

Στον ηχητικό τομέα, τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Με το original soundtrack να έχει εμπλουτιστεί με ελάχιστα αλλά ουσιαστικά κομμάτια, η επιτυχία ήταν σίγουρη από την αρχή. Και μόνο η χρήση του “Cha-La Head-Cha-La” στην αναπαράσταση της εισαγωγής μπορεί να φέρει δάκρυα χαράς στους φανατικούς. Το voice acting έχει ανέβει επίπεδο σε σχέση με το Xenoverse 2, αν και το lipsync στις αγγλικές φωνές για ακόμα μία φορά είναι ανύπαρκτο. Στα αρνητικά, οι συνεχείς εκφράσεις των χαρακτήρων στον κόσμο, με την επανάληψη των ίδιων και των ίδιων φράσεων να καταντάει κουραστική. Επίσης, πολλές φράσεις από το Dragon Ball που έχουν μείνει ανεξίτηλες στο μυαλό μας έχουν αλλαχθεί ή απουσιάζουν παντελώς, κάτι που είναι μάλλον απαράδεκτο εφόσον το παιχνίδι βασίζεται τόσο πολύ στην αυθεντική αναπαράσταση των γεγονότων του anime.