Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

Rage 2 Review

Αρκετά χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου Rage, ενός απολαυστικού μετα-αποκαλυπτικού FPS που έλαβε μάλλον θετική ανταπόκριση, η Bethesda ενώνει τις δυνάμεις των Avalanche (Mad Max, Just Cause) και id Software (Doom, Rage) για το sequel. Με βασικές αλλαγές στη νοοτροπία αλλά και εμφανείς επιρροές από άλλους τίτλους, το Rage 2 ξεπερνάει τα όρια του προκατόχου του, γίνεται open-world και σας προσκαλεί να πάτε παντού, να πυροβολάτε ό,τι κινείται και να τα κάνετε όλα χίλια κομμάτια. Όπως είναι αναμενόμενο σε παιχνίδι του είδους, το σενάριο ούτε διεκδικεί υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά ούτε και αξίζει... Χρυσό Βατόμουρο. Κάπου στο μακρινό μέλλον, τρεις δεκαετίες μετά τα γεγονότα του πρώτου Rage, όπου ένας αστεροειδής (βασισμένος στον πραγματικό αστεροειδή 99942 Άποφις, που πρόκειται να περάσει κοντά από την Γη το 2029) συγκρούστηκε με τη Γη, αλλάζοντας τη ζωή στον πλανήτη. Με λίγους ανθρώπους να έχουν μείνει στη Γη, φατρίες μεταλλαγμένων και άλλων ειδών μάχονται μέχρι θανάτου για τους εναπομείναντες πόρους. Εσείς είστε ο/η Walker (επιλέγετε εσείς το φύλο του πρωταγωνιστή), ο τελευταίος της φατρίας των Rangers, χωρίς μικρό όνομα.
 Γεννηθήκατε στη Wasteland και σκοπός σας είναι να εξολοθρεύσετε τη φατρία Authority, τους “κακούς” μεταλλαγμένους που πρωτοεμφανίστηκαν στο αρχικό παιχνίδι, καθώς δικός τους σκοπός είναι να εξολοθρεύσουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Εκτός από τους εχθρικούς γείτονες, υπάρχουν τρεις φιλικές φατρίες για τις οποίες φέρνετε εις πέρας αποστολές με αντάλλαγμα ποικιλία ανταμοιβών. Στη Wasteland συναντάτε μια σειρά από χαρακτήρες, κάποιους πρωτοεμφανιζόμενους και κάποιους που επιστρέφουν από το πρώτο παιχνίδι, κυρίως σε κατοικημένες περιοχές του χάρτη. Κουβεντιάζετε μαζί τους, πολλές φορές κάνετε μακροσκελείς συζητήσεις και ενίοτε ζείτε αστείες στιγμές, γεγονότα που στοχεύουν στο να “ζωντανεύει” ο κόσμος γύρω σας. Ωστόσο, δεν επιλέγετε τα λόγια του χαρακτήρα σας, ούτε χρειάζεται ποτέ να πάρετε κάποια απόφαση που να επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την ιστορία. Απλά παρακολουθείτε παθητικά την εξέλιξη των συζητήσεων. Αν και οι διάλογοι αποτελούν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις καταστροφές και το εκρηκτικό πιστολίδι, η διάρκεια και η συχνότητά τους, ιδίως όσον αφορά την κεντρική ιστορία, κόβουν την ταχύτητα της δράσης. Εκτός αυτού, πέρα από το χιούμορ, οι διάλογοι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ούτε προσφέρουν σπουδαίες συγκινήσεις ή αξιομνημόνευτες ατάκες. Απλά υπάρχουν ως αποτέλεσμα του ανοιχτού κόσμου. Από την άλλη, στιγμές όπου φτάνετε σε κάποια εγκαταλελειμμένη πόλη αντικρίζοντας ολιγομελείς ομάδες εχθρών να μάχονται μεταξύ τους ή δέχεστε ξαφνική επίθεση από ένα όχημα που τυχαίνει να περνάει από δίπλα σας, όντως δημιουργούν την αίσθηση ενός “τρελού” και “ζωντανού” κόσμου, όμως δεν πείθουν αρκετά. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο δίνουν την εντύπωση πως είναι σχεδιασμένα και μηχανικά, αντί να “δένουν” ομαλά με το περιβάλλον και την ιστορία. Γυαλιά καρφιά. Γυαλιά καρφιά. Περνώντας στο gameplay, το χρησιμότατο tutorial είναι ενσωματωμένο στην ιστορία, μαθαίνοντάς σας σταδιακά ό,τι καινούριο εμφανίζεται στον δρόμο σας. Ξεκινώντας από το πώς να σημαδεύετε έως το πώς να κάνετε το απαραίτητο dash στο πλάι για να αποφεύγετε ρουκέτες, σας εγκλιματίζει γρήγορα και με τον σωστό τρόπο. Το μοναδικό μειονέκτημα του tutorial είναι ότι... βρίσκεται παντού. 
Ειδοποιήσεις που σας ενημερώνουν για το πώς γίνεται το κάθε τί εμφανίζονται κάθε φορά που ανακαλύπτετε κάτι καινούριο. Βρήκατε ένα bandit camp; Το παιχνίδι κάνει παύση για να σας εξηγήσει τί περιέχει ένα bandit camp. Βρήκατε νέο είδος loot; Τότε πρέπει να ξέρετε τη χρησιμότητά του, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να βγείτε εντελώς εκτός κλίματος για να διαβάσετε τις αντίστοιχες πληροφορίες. Κάτι που επίσης ρίχνει την αδρεναλίνη είναι ότι πρέπει να πατάτε κουμπί για να μαζεύετε τα πυρομαχικά που βρίσκονται μπροστά σας, αντί να τα παίρνετε αυτόματα όταν τα πλησιάζετε, με εξαίρεση τους πολύτιμους κρυστάλλους Feltrite, που γεμίζουν την μπάρα ζωής, επισκευάζουν την πανοπλία σας και χρησιμοποιούνται για την απόκτηση ικανοτήτων. Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι εφαρμόζει το gameplay του... “λίγο απ όλα”. Τόσο ο μετα-αποκαλυπτικός και διαλυμένος κόσμος, όσο και τα open-world στοιχεία, θυμίζουν Mad Max. Λεπτομέρειες, όπως οι συνομιλίες με άλλους χαρακτήρες και η χρήση του ασύρματου φέρνουν σε κάτι από Fallout, ενώ το χιούμορ δεν διαφέρει πολύ από της σειράς Borderlands. Βέβαια, το παιχνίδι στο οποίο μοιάζει περισσότερο είναι και αυτό στο οποίο καλώς κάνει και μοιάζει: το Doom. Δεν είναι μόνο οι μεταλλαγμένοι εχθροί που μοιάζουν με τους δαίμονες (πχ συγκρίνετε Possessed Security με Authority Shield Guard), αλλά και το ίδιο το shooting, το οποίο είναι εξίσου διασκεδαστικό. Οι ομοιότητες καθαυτές δεν απογοητεύουν, όμως δεν αποτελούν κάτι το μοναδικό. Ο λόγος που αξίζει το Rage 2 είναι το καθαρά FPS μέρος του. Ο τρόπος που σημαδεύετε, τα αποτελεσματικά headshots και η διάλυση της πανοπλίας των goons προτού τους δώσετε το τελειωτικό χτύπημα είναι μόνο μερικά παραδείγματα, ειδικά αν τα συνδυάσετε όλα αυτά με καταιγιστικές εκρήξεις σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Μπορεί οι εχθροί να είναι πιο δύσκολοι μόνο στην αρχή, καθώς αρκεί να βρείτε το αδύνατο σημείο τους και να καλύπτεστε όταν πρέπει για να φτάσετε ανώδυνα στο τέλος του campaign, όμως κάθε φορά που “καθαρίζετε” ένα bandit camp ή ένα mutant nest νιώθετε ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Ο βασικός εξοπλισμός σας αποτελείται από τα συνήθη όπλα (πιστόλι, καραμπίνα, assault rifle), τα οποία ομολογουμένως είναι λίγα για παιχνίδι του είδους, με πολλά από αυτά να διαθέτουν εναλλακτικά πυρά. Κουβαλάτε όσα όπλα θέλετε, χωρίς να περιορίζεστε από βάρος και τα αλλάζετε με το πάτημα ενός κουμπιού. Ευτυχώς, η απουσία ποικιλίας όπλων καλύπτεται από ένα σωρό gadgets και υπερφυσικές ικανότητες. Το overdrive δίνει ένα γερό boost σε health και armor, με το slam ποδοπατάτε τους εχθρούς από μεγάλο ύψος, ενώ με το vortex τούς πετάτε στον αέρα. Οι ικανότητες αυτές κάνουν το παιχνίδι πιο διασκεδαστικό, δίνοντάς σας μια έξτρα δυνατότητα να εξουδετερώσετε τους πάντες. 
Όσο για τα gadgets, αυτά περιλαμβάνουν τόσο “παραδοσιακές” επιλογές, όπως είναι οι χειροβομβίδες, όσο και πρωτότυπες, όπως το wingstick, κάτι σαν μπούμερανγκ που παίρνει κεφάλια από μακριά. Συνεχίζοντας, έχουμε τα ark chests, κάποιου είδους loot που σας ανταμείβει με οτιδήποτε από αναβαθμίσεις οχημάτων μέχρι βελτίωση των ικανοτήτων σας. Τα σεντούκια αυτά δεν εντοπίζονται σε μια πίστα πάντα με την πρώτη ματιά, αλλά πολλές φορές χρειάζεται να ψάξετε αρκετά μια περιοχή που έχετε “καθαρίσει” για να τα βρείτε. Επίσης, η αναβάθμιση των όπλων και ο εξοπλισμός τους με mods γίνεται πολύ εύκολα μέσω του κεντρικού μενού, με υλικά που βρίσκετε στη Wasteland. Φυσικά, όσο υψηλότερο το επίπεδο του όπλου τόσα περισσότερα υλικά χρειάζεστε για την αναβάθμισή του, όμως πάντα αξίζει τον κόπο και την υπομονή.

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου