Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016
Γίνετε αυτοκράτορας με τη συλλεκτική έκδοση του Civilization 6
Τρίτη 30 Αυγούστου 2016
Παίζοντας στον ανοιχτό κόσμο του Watch Dogs 2
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016
Ξεκινώντας το Batman: The Telltale Series
Πριν ξεκινήσω να γράφω για το Batman: The Telltale Series, ας τονίσω μερικά πράγματα, για να μην φανώ τελείως υποκριτής στις επόμενες παραγράφους. Είμα φαν του Batman και φαν της Telltale, όποτε αυτή δεν είναι και η πιο αντικειμενική άποψη. Αλλά φυσικά είμαι κακεντρεχής και χαιρέκακος, κάτι το όποιο ευτυχώς ίσως ισορροπήσει την κλίμακα λίγο. Επίσης, το κείμενο αφορά το πρώτο επεισόδιο του παιχνιδιού και το κανονικό review με βαθμολογία κτλ θα γίνει όταν βγουν όλα τα επεισόδια.
Η ιστορία του Batman: The Telltale Series, και καθώς μιλάμε για τίτλο της Telltale αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο του, διαδραματίζεται στην αρχή της καριέρας του Σκοτεινού Ιππότη, χωρίς να έχει σχέση με τα κόμικ ή τις ταινίες. Αν και, ο συγκεκριμένος χαρακτήρας του Batman θυμίζει τον τελευταίο κινηματογραφικό Σκοτεινό Ιππότη στην ταινία Batman v Superman. Φυσικά, μετά από τόσες εκδοχές σε κόμικ και ταινίες, είναι δύσκολο να υπάρξουν εκπλήξεις με κάτι καινούριο χωρίς να “λυγίσει” η κοινώς αποδεκτή ιδέα που έχουμε για τον Batman. Η Telltale καταφέρνει να το κάνει αυτό με το να ανατρέπει τις προσδοκίες που έχουμε για την κατεύθυνση που πηγαίνει η ιστορία, δίνοντας λανθασμένα δολώματα σε όποιον έχει ασχοληθεί με τον Batman. Παίζοντας το Batman: The Telltale Series, κάποιος μπορεί να περιμένει πως ίσως η ιστορία αφορά το Long Halloween ή την αρχή του Joker, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μέχρι και το τέλος του επεισοδίου δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τί πρόκειται να συμβεί στα επόμενα. Σίγουρα μας περιμένει μία καλογραμμένη ιστορία την οποία δεν θα μπορούμε, με πλήρη ακρίβεια, να προβλέψουμε. Ίσως το μόνο αρνητικό της πλοκής είναι ότι επικεντρώνεται περισσότερο στον Bruce Wayne αντί για τον Batman.
Ο καλύτερος ντετέκτιβ του κόσμου, επί το έργον.
Και η πλοκή είναι το πιo θετικό στοιχείο του πρώτου επεισοδίου, όποτε, γρήγορα-γρήγορα ας πετάξουμε μερικά αρνητικά με χολή. Τα γραφικά έχουν το άμεσα αναγνωρίσημο στιλ για το όποιο η Telltale είναι γνωστή και ως συνήθως είναι πολύ όμορφα, αλλά όχι ότι καλύτερο έχουμε δει. Στο συγκεκριμένο σημείο πρέπει να τονίσω ότι έχω την έκδοση του PS4 και το επόμενο σημείο της κριτικής μου ίσως να μην ανταποκρίνεται στις άλλες εκδόσεις. Το παιχνίδι έχει το κακό συνήθειο να αλλάζει frame rate πιο γρήγορα και από τη στάση της κυβέρνησης απένταντι στο μνημόνιο. Όταν τα πλάνα είναι κοντινά πάνω σε έναν χαρακτήρα και δεν γίνονται render πολλά πράγματα ταυτόχρονα στην οθόνη, τα γραφικά είναι ρευστά και το frame rate παραμένει σταθερό. Αλλά όταν τα πλάνα ανοίγουν ή όταν υπάρχουν πολλαπλοί χαρακτήρες στην οθόνη ταυτόχρονα, τότε το frame rate πέφτει ραγδαία, κάτι που δημιουργεί προβλήματα στο gameplay, πέρα από το ότι φαίνεται άσχημο, και προσωπικά μου προκαλεί ναυτία.
Ως προς το gameplay, υπάρχει λόγος που αναφέρθηκα στα γραφικά πρώτα. Καθώς το παιχνίδι είναι της Telltale, φυσικά το gameplay περιορίζεται σε δύο διαφορετικούς μηχανισμούς: quick time events και point-and-click όπως τα περισσότερα adventure. Και εδώ είναι που δημιουργείται το θέμα με το frame rate του παιχνιδιού, καθώς αρκετές φορές όταν πέφτει, πρέπει να κάνετε γρήγορες επιλογές ή να εκτελέσετε κάποιο quick time event. Αρκετές φορές έχασα κάποιο QTE επειδή το παιχνίδι αποφάσισε να το γυρίσει σε frame rate προτζέκτορα. Κατά την διάρκεια των point-and-click σημείων, ο Batman αξιοποιεί την ιδιότητά του ως ο καλύτερος ντετέκτιβ του κόσμου, με τη βοήθεια σας φυσικά, για να μαζεύει στοιχεία και να τα συνδυάζει με άλλα, ώστε να αναδημιουργεί σκηνές εγκλήματος και να λύνει αστυνομικά μυστήρια. Ίσως με τον καλύτερο τρόπο απο όλους όσους έχουμε δει σε προηγούμενα παιχνίδια Batman. Το ένα στοιχείο οδηγεί στο άλλο, με τον Σκοτεινό Ιππότη να σκέφτεται τα στοιχεία μαζί σας, χωρίς απαραίτητα να σας δίνει τη λύση. Το μόνο παράπονο που έχω εδώ, είναι ότι, δυστυχώς, ο συγκεκριμένος μηχανισμός εμφανίζεται μόνο δύο φορές σε όλη την διάρκεια του πρώτου επεισοδίου, ενώ υπάρχουν πολλά σημεία στα οποία η πλοκή και οι συνομιλίες μεταξύ των χαρακτήρων καταδυναστεύουν τον χρόνο του παιχνιδιού.
Στο πρώτο επεισόδιο παίζετε περισσότερο ως Bruce Wayne παρά ως Batman.
Το voice acting και η μουσική είναι, ακριβώς μετά την πλοκή, το δεύτερο καλύτερο στοιχείο του παιχνιδιού. Oι ερμηνείες είναι επιπέδου ταινίας για όλους τους χαρακτήρες, μέχρι και τους κομπάρσους/εγκληματίες που προλαβαίνουν να πουν μόνο μία ατάκα πριν ο Batman τους σπάσει το σαγόνι. Η μουσική θυμίζει κάποια από τα παλαιότερα θεματικά κομμάτια που έχουν συνοδεύσει τον Batman είτε σε ταινίες είτε σε παιχνίδια, αν και δεν είναι τόσο αξιομνημόνευτη. Πάντως τη δουλειά της την κάνει και ταιριάζει με το παιχνίδι.
Κυριακή 28 Αυγούστου 2016
Shadow of the Beast Review
Το Shadow of the Beast πρωτοβγήκε στην Amiga και έχει διανθίσει την παιδική ηλικία πολλών gamers. Πολλά χρόνια μετά, το παιχνίδι επιστρέφει, αυτή τη φορά στο PS4. Πάντα αισθάνομαι άβολα όταν πρέπει να μιλήσω για ένα παιχνίδι το όποιο έχει μεγάλη βαρύτητα για ένα συγκεκριμένο κοινό, αλλά μηδενική για εμένα, πέρα από οποιαδήποτε θα καταφέρει να μου δημιουργήσει. Για την ακρίβεια, ο δικός μας Marioland μου πρότεινε να μου δανείσει το αρχικό Shadow of the Beast για να μπω στο κλίμα. Κάτι που αρνήθηκα. Για ποιον λόγο τα αναφέρω όλα αυτά, είναι η ερώτηση. Η απάντηση είναι, επειδή πιστεύω οτί η σωστή κριτική γίνεται μόνο όταν είσαι αποδεσμευμένος συναισθηματικά από το αντικείμενό σου. Μπορώ να πω, λοιπόν, ότι το Shadow of the Beast είναι ένα πολύ καλό παιχνίδι (πρώτη φορά που το γράφω αυτό σε review τόσο νωρίς), αν και με κάποια σημαντικά ελλατώματα (τσάμπα η χαρά).
Η ιστορία του Shadow of the Beast είναι το πρώτο σημείο στο οποίο καταλαβαίνεις ότι προσπαθεί να μείνει πιστό στο original, χωρίς να θυσιάζει την τεχνολογική ανωτερότητα της σημερινής εποχής. Το παιχνίδι δείχνει την υπόθεση, δεν τη λέει μέσα από μακροσκελή βίντεο. Μέσα από τις εκφράσεις του πρωταγωνιστή, ενός τέρατος που λέγεται Aarbron, και των γεγονότων που διαδραματίζονται, ξεδιπλώνεται όλη η υπόθεση. Ο χαρακτήρας ποτέ δεν μιλάει, αλλά οι πράξεις του προδίδουν τη θέλησή του, τα συναισθήματά του και την βιαιότητά του. Επειδή είναι βίαιος. Και πολύ καλά κάνει. Επιτέλους μία επιστροφή στην εποχή που τα παιχνίδια ήταν παιχνίδια και η φαντασία κάλυπτε τα κενά, χωρίς να χρειάζεται να ανατρέξουμε σε wikia για να καταλάβουμε τί ακριβώς κάνουν τα nanomachines. Να πάρει Hideo Kojima!
Υποτίθεται πως ο Aarbron, ήταν ένα μικρό παιδί μέχρι την στιγμή που τον απήγαγαν και τον μετέτρεψαν σε ένα αιμοβόρο κτήνος. Τώρα, ο αφέντης του τον χρησιμοποιεί για να απαγάγει νέα παιδιά, και κατά τη διάρκεια μίας τέτοιας απαγωγής, ο Aarbron θυμάται το παρελθόν του και αποφασίζει να σταματήσει τον αφέντη του και να επιστρέψει το κλεμμένο παιδί. Ήρθε η ώρα το κτήνος να πάρει την εκδίκηση του. Όλα αυτά, τα βλέπετε μέσα από cutscenes που κρατάνε λίγο και σε αυτές συνήθως κανένας δεν μιλάει. Τις ελάχιστες φορές που κάποιος μιλάει, είναι σε μία ξένη γλώσσα την οποία δεν μπορείτε να καταλάβετε, τουλάχιστον μέχρι να ξεκλειδώσετε τους υπότιτλους. Αν θέλετε, στο μενού του χάρτη μπορείτε να βρείτε cutscenes με voice over που εξηγούν ακόμα καλύτερα την υπόθεση, αλλά αυτό βρίσκεται στην κρίση και την επιθυμία σας, όπως και πρέπει. Παρόλο που το βασικό κίνητρό σας είναι να επιστρέψετε το κλεμμένο παιδί στους γονείς του, περίπου τρεις πίστες μετά την εισαγωγή εξαφανίζεται και δεν το βλέπει ή αναφέρει κανένας ποτέ. Καλό είναι η πλοκή να είναι απλή για χάρη του gameplay, αλλά όχι και τόσο αμελητέα που να την ξεχνάνε και οι ίδιοι οι developers.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μάχης.
Το πρώτο πράγμα που θυμίζει το gameplay είναι το Abe's Oddysee, ο τρόπος που ελέγχετε τον Aarbron και η βαρύτητα του χαρακτήρα θυμίζει τα παλιά platformer, όπου χοροπηδάτε, σκαρφαλώνετε και τρέχετε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα. Αλλά το “ζουμί” του gameplay είναι οι μάχες, οι οποίες είναι ένα μίγμα ανάμεσα σε ρύθμικο παιχνίδι και παραδοσιακό 2D brawler. Οι μάχες με τα αφεντικά θυμίζουν God of War, μάλλον για την ακρίβεια θα ήταν καλύτερα να πω ότι έγδαραν το God of War και φόρεσαν το άσπρο σπαρτιάτικο τομάρι του. Αν και, πρέπει να ομολογήσω ότι ταιριάζουν στο ύφος του παιχνιδιού, καθώς τα αφεντικά είναι τεράστια εξωγήινα πλάσματα βγαλμένα από την φαντασία κάποιου. Αυτός δεν είναι ο λόγος που παίζουμε παιχνίδια εξαρχής; Για να απολαύσουμε την φαντασία των δημιουργών, να βυθιστούμε σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν ξέρουμε τίποτα. Ίσως αυτή να είναι η προσωπική μου άποψη, πάντως απόλαυσα αυτή την retro προσέγγιση.
Κάτι που δεν απόλαυσα και αμφιβάλλω πώς θα απολαύσει ο οποιοσδήποτε, είναι οι γρίφοι. Ενίοτε, η δράση σταματάει σε τρία-τέσσερα σημεία του παιχνιδιού, για να παρουσιαστεί ένας απερίγραπτα βαρετός γρίφος που συνήθως έχει σχέση με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεστε. Οι γρίφοι αυτοί δεν απαιτούν νοημοσύνη, παρατηρητικότητα ή γνώση του παιχνιδιού. Απαιτούν απλά και μόνο, χρόνο. Είτε πρέπει να ευθυγραμμίσετε σκιές, κάτι που μόνο ένας επαγγελματίας του photoshop θα απολαύσει, είτε κάποιου είδους platformer puzzle στο οποίο πρέπει να κινηθείτε από πλατφόρμα σε πλατφόρμα μέσα σε χρονικά περιθώρια ή με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι συγκεκριμένοι γρίφοι είναι σαν κάποιος να σε κατεβάζει από το τρένο σου προς τον προορισμό σου, μόνο και μόνο για να σε βάλει να λύσεις ένα sudoku πριν ξαναεπιβιβαστείς. Όλη η δράση σταματάει και περίπου ένα τέταρτο του χρόνου χάνεται πάνω σε πράγματα που θα ταίριαζαν στο Abe's Oddysee αλλά σίγουρα όχι εδώ.
Ένα πράγμα που κάνει εντύπωση είναι η δυνατότητα, τουλάχιστον στις χαμηλότερες δυσκολίες, να διαλέγετε πόσο θέλετε να εμπλακείτε με το σύστημα μάχης. Κυριολεκτικά, μπορείτε να ολοκληρώσετε το παιχνίδι χρησιμοποιώντας μονάχα τη βασική επίθεση και τίποτα άλλο. Τίποτα άλλο ίσως πέρα από την επίθεση η οποία επαναφέρει στον Aarbron λίγη από την χαμένη του ζωτικότητα. Οπότε, γιατί να προσπαθήσετε; Καλή ερώτηση, θα την απαντήσω αμέσως. Το παιχνίδι βαθμολογεί τον τρόπο που παίζετε, τα combo, το πόσες φορές οι εχθροί καταφέρνουν να σας χτυπήσουν, τον χρόνο που πέρνει η κάθε μάχη, τα πάντα. Οι πόντοι που μαζεύετε από τις μάχες χρησιμοποιούνται για να ξεκλειδώνετε ικανότητες, σε στιλ talent tree, αν και οι διαφορές είναι αμελητέες. Τα πραγματικά ενδιαφέροντα unlockables είναι concept art από το παλιά Shadow of the Beast, διαφορετικά soundtrack, μέχρι και το ίδιο το παιχνίδι της Amiga, κάτι αρκετά ενδιαφέρον και τολμηρό μπορώ να πω, καθώς το δοκίμασα και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τί του είχαν βρει τότε. Υπάρχει επίσης leaderboard και διάφορα collectibles για οποιονδήποτε δεν έχει σταθερή δουλειά, επειδή ο χρόνος που χρειάζεται για να τα μαζέψετε όλα είναι λιγότερος από όσο θα χρειαζόταν για να ολοκληρώσετε ένα pokedex. Χρειάζεται backtracking, τέλεια άλματα, ψάξιμο παντού.
Τεράστιο και γεμάτο αιχμηρές άκρες. Αυτό θα πει boss.
Όσο για τα γραφικά του Shadow of the Beast, αυτά είναι εξαιρετικά. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι ότι υπάρχει ένα παιχνίδι που πραγματικά χρειάζεται την τεχνολογία των τωρινών συστημάτων για να επιδείξει την ομορφιά του κόσμου του. Οι σκιές είναι καταπληκτικές, η ατμόσφαιρα δένει φανταστικά, τα πλάσματα φαίνονται πεντανόστιμα τρομακτικά, με όλες τους τις φλέβες πάνω στους τεντωμένους τους μύες και το αίμα να είναι ρεαλιστικά όμορφο. Τα γραφικά δεν αφήνουν περιθώρια για κανένα παράπονο. Παρομοίως, η μουσική ακούγεται εξωπραγματική και ταιριάζει με την αισθητική του παιχνιδιού, λίγο περισσότερο κλασική από ότι θα προτιμούσα ίσως, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη. Τα ηχητικά εφέ ξέρεις ότι κάνουν καλά την δουλειά τους όταν δεν τους δίνεις ιδιαίτερη σημασία, όταν δένουν με την μουσική και το παιχνίδι. Αυτό συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Το Shadow of the Beast είναι μικρό αν θέλετε απλά να το παίξετε και να το ολοκληρώσετε, αλλά έχει τόσα κρυφά πράγματα για να βρείτε και φυσικά ρεκόρ για να σπάσετε, πράγματα να ξεκλειδώσετε και γενικώς έχει αρκετά μεγάλο replayability. Το συνιστώ αν θέλετε ένα παλιομοδήτικο action platformer με απλό σύστημα μάχης και ατμοσφαιρικό ύφος. Κοίτα να δείς που βρήκα κάτι που δεν μπορώ να θάψω.
Σάββατο 27 Αυγούστου 2016
Battlefield 4: Πιο άμεσος πόλεμος με νέο interface
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016
Battlefield 1: Περισσότερος Ά Παγκόσμιος με DLC
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016
Nier Automata: Δυστοπική περιπέτεια από την Platinum
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016
Οι παιδικοί εφιάλτες ζωντανεύουν στο Little Nightmares
Τρίτη 23 Αυγούστου 2016
Ακόμα περισσότερα φθηνά παιχνίδια Wii U
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016
EA: Οι παίκτες θέλουν remasters
Κυριακή 21 Αυγούστου 2016
Οδηγώντας στην Αυστραλία στο εκθαμβωτικό Forza Horizon 3
Σάββατο 20 Αυγούστου 2016
Δοκιμάστε το multiplayer του Titanfall 2
Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016
Αστυνομικοί εναντίον street racers στο The Crew: Calling All Units
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016
Resident Evil 7: Εφιάλτης πρώτου προσώπου
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016
Μεγάλη επιτυχία No Mans Sky
Τρίτη 16 Αυγούστου 2016
Ζήστε την περιπέτεια της ζωής σας με Destiny: The Collection
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016
H Microsoft εξαγόρασε το game streaming site Beam
Το Beam έχει το δικό του software development kit το οποίο είναι διαθέσιμο για τους developers που θέλουν να ενσωματώσουν τις υπηρεσίες του Beam στα sites τους, ή στα προγράμματα που αναπτύσσουν. Σύμφωνα με το Ars Tecnica, η Microsoft, μετά από την εξαγορά αυτή φιλοδοξεί να εντάξει στοιχεία του Beam σε μελλοντικές υπηρεσίες και προγράμματά της. Η ενσωμάτωση στοιχείων του Beam σε παιχνίδια όπως το Minecraft θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αφού η Microsoft έδειξε ένα σχετικό δείγμα γραφής. Η μηχανή της Beam βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στο HTML5, ενώ διαφημίζει τη λειτουργικότητά του αυτή για όλους τους developers.
Κυριακή 14 Αυγούστου 2016
Νέοι ήρωες στο Dota 2
Σάββατο 13 Αυγούστου 2016
Killing Floor 2: Το μακελειό αρχίζει τον Νοέμβριο
Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016
Γνωρίστε το single-player του Titanfall 2
Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016
Kirby: Planet Robobot Review
Η σειρά Kirby έχει ένα μεγάλο θετικό: διατηρείται σε καλό επίπεδο, που σημαίνει ότι στα περισσότερα παιχνίδια Kirby και ειδικά σε αυτά των Wii, Wii U και 3DS, μπορούμε να βρούμε μερικά σχετικά εύκολα αλλά απολαυστικά platformers.
Κάτι τέτοιο ισχύει και με το Kirby: Planet Robobot για το 3DS. Ξεκινώντας απο την ιστορία που είναι όσο πιο απλή γίνεται, ο Kirby πρέπει να αντιμετωπίσει ένα γιγάντιο μηχανικό κατασκεύασμα που έχει μετατρέψει τον κόσμο του Popstar σε μηχανική κόλαση (και έχει δώσει αμάξια στα waddle dee).
Αυτή τη φορά το gameplay έχει έναν νέο μηχανισμό και αυτό είναι η χρήση των μηχανικών στολών που εμφανίζονται διάσπαρτες στις πίστες. Αυτά τα mecha suits όχι μόνο βοηθάνε τον Kirby να πλακώνει στο ξύλο τους εχθρούς και να σακατεύει βαριά κομμάτια του σκηνικού, αλλά έχουν και τη δικιά τους copy-pasta ability και αλλάζουν μορφή σκανάροντας τους ανάλογους εχθρούς. Βέβαια αυτό είναι μόνο ένα απο τα καινούρια στοιχεία του Planet Robobot. Ο Kirby έχει νέες ικανότητες όπως αυτή του γιατρού, που μπορεί να πετάει χάπια και όξινα φίλτρα στους εχθρούς και το ESP που δημιουργεί ψυχοκινητικές μπάλες ενέργειας και επιτρέπει στον Kirby να εξαφανίζεται για λίγο. Υπάρχουν πολλά νέα πράγματα που κρατάνε το παιχνίδι φρέσκο. Οι νέες ικανότητες φέρνουν νέα combo, η χρήση του ρομπότ ανοίγει νέες πιθανότητες για γρίφους και platforming τις οποίες οι δημιουργοί φρόντισαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Βιομηχανοποιημένη χαζοχαρουμενιά.
Για να σας δώσω να καταλάβετε πώς λύνετε τους γρίφους, πρέπει να μιλήσω λίγο για το level design, το οποίο είναι απο τα καλύτερα σημεία του παιχνιδιού. Πρώτα απ’ όλα, επιστρέφει το platforming σε προσκήνιο και παρασκήνιο, όπως στο προηγούμενο Kirby του 3DS. Είναι σαν να υπάρχουν δύο παράλληλες πίστες και εσείς καλείστε να αλλάζετε μέσω αστεριών που σας μεταφέρουν μπρος και πίσω, ενώ σωλήνες και διάφορα άλλα κατασκευάσματα μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά. Πολλοί απο τους γρίφους έχουν να κάνουν με την αλληλεπίδραση των δύο πλάνων δράσης. Μπορείτε να γκρεμίσετε με το ρομπότ σας έναν πύργο στο παρασκήνιο και αυτός να παρασύρει ένα άλλο κτίριο στο προσκήνιο. Ή να χειρίζεστε (κουβαλώντας ένα τηλεκοντρόλ που θυμίζει ύποπτα κλασικό Game Boy) ένα ρομποτάκι και στην ουσία να κάνετε platforming ταυτόχρονα στα δύο πλάνα, ανοίγοντας πόρτες και πατώντας διακόπτες για να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον. Οι εχθροί δεν μένουν άπραγοι καθώς αλλάζετε πλάνα δράσης. Ειδικά όσοι έχουν δυνατότητα να σας προκαλούν φθορά απο μακριά, προσπαθούν να σας πετύχουν από ασφαλή πλέον θέση στο παρασκήνιο/προσκήνιο με φτηνές βολές.
Όπως είναι φυσικό, ένα τέτοιο παιχνίδι βρίθει απο μυστικά και πράγματα για να μαζέψετε. Τα πρώτα και κυριότερα είναι τα code cubes τα οποία είναι απαραίτητα για την πρόοδό σας, αφού για να ξεκλειδώσετε την είσοδο προς το αφεντικό του κάθε κόσμου, χρειάζεστε έναν συγκεκριμένο αριθμό απο αυτά. Μετά είναι διάφορα άλλα, όπως τα αυτοκόλλητα που σας επιτρέπουν να διακοσμείτε την ρομποτική στολή σας και τα διάφορα power-ups και αντικείμενα υγείας (δηλαδή φαγητά) όπως τα ξέρουμε από την αρχή της σειράς. Τα bonus chances εμφανίζονται όπως πάντα στο τέλος κάθε πίστας και βασίζονται στον καλό συγχρονισμό ματιού και χεριού ώστε να πετάξετε τον Kirby όσο πιο μακριά γίνεται για να πάρετε περισσότερα καλούδια.
Πέρα από το story mode, το παιχνίδι διαθέτει επιπλέον modes που κρατούν το ενδιαφέρον, ακόμα και αν μερικές από αυτές τις έχουμε ξαναδεί σε άλλα Kirby και με άλλους χαρακτήρες της σειράς. Το team kirby clash είναι multiplayer RPG για έως τέσσερις παίκτες τοπικά και μάλιστα δεν χρειάζεται να έχουν όλοι το παιχνίδι. Ο κάθε παίκτης αναλαμβάνει έναν ρόλο (mage, healer, heavy hitter, fighter) και πρέπει να συνεργαστείτε για να νικήσετε τα έξι αφενικτά στις σχετικές αρένες. Όσο πολεμάτε τα αφεντικά, τόσο ανεβαίνουν level τα Kirby αναβαθμίζοντας την δύναμή τους και την ενέργειά τους. Το kirby 3D rumble είναι ένα χαριτωμένο και απλό puzzle game στο οποίο ο Kirby κινείται στις τρεις διαστάσεις και πρέπει να βρίσκετε τρόπους να ξεφορτωθείτε εχθρούς όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται, κάνονας διάφορα combo και χωρίς να χρησιμοποιήσετε κάποιο copy ability. Έχουμε και το meta kinghtmare returns, συνέχεια του meta knightmare ultra. Το συγκεκριμένο mode είναι στην ουσία ένα time attack του story mode, έχοντας ως χαρακτήρα τον Meta Knight. Ο ίδιος δεν έχει copy abilities αλλά μπορεί να πετάει και να χρησιμοποιεί το σπαθί του. Ως χαρακτήρας είναι και πολύ πιο δυνατός, με αποτέλεσμα τα αφεντικά σε αυτό το mode να είναι λιγότερα, αλλά επίσης πιο δυνατά. Τέλος, τα arena και true arena είναι boss runs με τον Kirby να πρέπει να νικήσει απανωτά τα αφεντικά του παιχνιδιού χωρίς δεύτερη ζωή ή copy abilities και στο true arena έχοντας συγκεκριμένο αριθμό από αντικείμενα που αναπληρώνουν ζωή.
Μην τρέχεις μηχανικό δεντράκι, έλα στον Doctor Kirby να σε κάνει καλά.
Κλείνουμε τα του gameplay με τα amiibo που υποστηρίζονται πλήρως. Η βασική λειτουργία των amiibo είναι να σας δίνουν ικανότητες. Υπάρχει περιορισμός για το πότε χρησιμοποιείτε τα copy abilities αφού δεν γίνεται να χρησιμοποιείτε τα ίδια amiibo συνέχεια και πρέπει να περιμένετε λίγο για να τα ξαναχρησιμοποιήσετε. Τα amiibo της σειράς Kirby σας δίνουν μερικές αποκλειστικές ικανίοτητες, σα να λέμε DLC σε υλική μορφή. Απλά τα αγαλματάκια είναι way too cute.
Το κυρίοτερο θέμα του Kirby: Planet Robobot είναι η δυσκολία ή μάλλον ή έλλειψη αυτής. Σε γενικές γραμμές, πέρα απο μερικούς περιβαλλοντικούς γρίφους που δίνουν code cubes, δεν συναντάτε μεγάλη δυσκολία στο story mode. Βασικά, και τα άλλα modes δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα, αν και το meta knightmare και το true arena θα σας ταλαιπωρήσουν λίγο παραπάνω. Τίποτα όμως που θα σας προβληματίσει ιδιαίτερα. Το δεύτερο θέμα είναι ότι μερικά πράγματα... μπορούσαν να είναι καλύτερα. Τα αυτοκόλλητα που μαζεύετε μπαίνουν σε συγκεκριμένα κομμάτια της ρομποτικής στολής του Kirby. Η ίδια η στολή είναι αρκετά περιορισμένη ως προς το ποιες ικανότητες μπορεί να αντιγράφει, ενώ η χρήση τους μέσα στις πίστες είναι επίσης πολύ περιορισμένη, που σημαίνει ότι το παιχνίδι σας κάνει ξεκάθαρο το πού μπορείτε να πάτε και τί μπορείτε να κάνετε σε σημείο που μπορεί να χαρακτηριστεί babysitting.
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016
Η ανανεωμένη Rapture του BioShock: The Collection
Τρίτη 9 Αυγούστου 2016
Οι καρτομαχίες αρχίζουν στο The Elder Scrolls: Legends
Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016
7 Days to Die Review
Μερικές φορές, είναι καλύτερο να επικεντρωνόμαστε σε ότι ξέρουμε καλά. Αυτά τα πράγματα που έχουμε κάνει τόσες φορές και για τα όποια έχουμε γίνει γνωστοί. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν ξεκίνησα το 7 Days to Die και είδα οτί η Telltale Games εκδίδει το παιχνίδι. H Telltale; Η εταιρεία που είναι γνωστή για παιχνίδια όπως τα The Walking Dead, The Wolf Among Us κτλ; Ναι, αυτή, αν και δημιουργός του 7 Days to Die είναι η The Fun Pimps. Άλλα όπως και να έχει, Telltale! Σίγουρα η ιστορία είναι το βασικό στοιχείο αυτού του παιχνιδιού, σκέφτηκα. Πέντε λεπτά αργότερα βρέθηκα να χτυπάω δέντρα με τις γροθιές μου, με το τεράστιο ερώτημα “γιατί”, κάτι που σκέφτομαι καθημερινά, συνήθως παρέα με ένα ποτήρι πέρδικα.
Η “ιστορία”, σε εισαγωγικά μεγέθους Κρεμαστών Κήπων Βαβυλώνας, δεν εξηγείται πουθενά στο παιχνίδι. Υποτίθεται πως βρίσκεστε σε μία φανταστική πολιτεία στην Αμερική, με τα πάντα να έχουν καταστραφεί από έναν πυρηνικό πόλεμο και τους ανθρώπους να έχουν μετατραπεί σε ζόμπι, με συλλογική συνείδηση. Προσοχή παιδιά, μία-μία οι πρωτοποριακές ιδέες, μην πάθουμε τίποτα.
Ας μιλήσουμε για το gameplay, καθώς δεν υπάρχουν και πολλά άλλα για τα όποια μπορούμε να μιλήσουμε, ειλικρινά. Το 7 Days to Die είναι “survival horde crafting” και θυμίζει Minecraft (υπόψιν, αυτό είναι σημαντικό). Βρίσκεστε σε έναν procedurally generated κόσμο, γεμάτο με φυσικούς πόρους που πρέπει να μαζεύετε χτυπώντας δέντρα με τις γροθιές σας (επειδή πάντα χτυπάς δέντρα με τις γροθιές σου) όπως και στο Minecraft. Πρέπει να χτυπάτε χόρτα για να τα μαζεύετε, μετά δέντρα για ξύλα, μετά χτυπάτε πέτρες και μετά αμάξια. Η ερώτηση είναι, γιατί μέσα σε αυτή την λίστα δεν υπάρχουν ζόμπι; Έπειδή περνάει αρκετή ώρα μέχρι να δείτε κάποιο και δεν είναι καν τόσο επικίνδυνα.
Είναι πολύ πιο δύσκολο να χτυπήσεις τα σωστά πράγματα από ότι φαίνεται.
Η πραγματική απειλή στο παιχνίδι είναι οι... αρκούδες. Δεν δίνουν σημασία σε τίποτα. Για την ακρίβεια, όταν είχα μόλις καταστρέψει ολοσχερώς το τριγύρω περιβάλλον, αποφάσισα να περιπλάνηθω για να βρώ κάποιο ζόμπι, σε αυτό το παιχνίδι επιβίωσης με ζόμπι. Η πρώτη φορά που αντίκρισα κάποιο, την στιγμή που ετοιμαζόμουν να αποδείξω την αξία μου, μία αρκούδα πετάχτηκε, λίγο πριν το πλησιάσω και απλά το διέλυσε με τα δόντια της. Δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι ποιος είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής εδώ, μου φαίνεται πώς ο Μπαλού επιβιώνει πολύ καλύτερα από εμένα. Επίσης είναι πολύ πιο ανθεκτικός, γιατί δοκιμάζοντας να του επιτεθώ για να εξασφαλίσω το δικαίωμα μου στην επιβίωση, του έριξα πέντε σφαίρες και παρόλα αυτά, είχα την ίδια τύχη με το ζόμπι και κατέληξα ragdoll στα λιβάδια. Και αυτό είναι το πρόβλημα με το να μην υπάρχει ιστορία, αναγκάζεσαι να δημιουργήσεις την δικιά σου. Σοβαρά 7 Days to Die; Εμένα θα εμπιστεύτουμε για να περάσουμε καλά;
Μία ενδιαφέρουσα πτυχή του παιχνιδιού, είναι η ικανότητα να δημιουργείτε παγίδες και μπλόκα με την πανίδα που έχετε περάσει μισή ώρα να σκοτώνετε. Τα ζόμπι τις νύχτες γίνονται ιδιαίτερα επιθετικά και πέφτει σε εσάς η ευθύνη να φτιάξετε το τέλειο καταφύγιο, όπως και στο Minecraft. Ή σε έναν βαθμό, όπως και στο DayZ. Οι μηχανισμοί θυμίζουν το DayZ, το οποίο αν και δεν επιτρέπει να επηρεάζετε τον χάρτη σε τέτοιο βαθμό, είναι ανώτερο από το 7 Days to Die σε όλους τους άλλους τομείς. Το hit detection είναι τόσο περίεργο, που τις περισσότερες φορές οι παγίδες είναι πιο φονικές πρoς εσάς παρά τα ζόμπι. Αρκετές φορές πέφτετε πάνω στα καρφιά που φτιάξατε και πρέπει να ψάχνετε για επιδέσμους, σε ένα μενού το oποίο είναι δύσχρηστο, ευτυχώς όχι τόσο όσο του Minecraft.
Συνήθως μου αρέσει να προσπαθώ να βρίσκω τα bugs ενός παιχνιδιού, κάτι που το προτείνω και σε άλλους, επειδή είναι διασκεδαστικό. Στο 7 Days to Die δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω και πολύ. Το παιχνίδι δίνει την επιλογή να σκάβετε στο έδαφος, ώστε να δημιουργείτε αμυντικά καταφύγια, ενώ και τα ζόμπι μπορούν να σκάβουν για να σας ακολουθήσουν, κάτι που μου έκανε εντύπωση. Υποθέτω ότι μπορούμε να πούμε μπράβο στους δημιουργούς γι αυτό το στοιχείο. Παρόλα αυτά, ίσως θα έπρεπε να το είχαν δοκιμάσει καλύτερα πρώτα, επειδή δεν χρειάζεται πολλή ώρα μέχρι να φτιάξετε 50 φτυάρια και να αρχίσετε να σκάβετε τυχαία προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Μάλιστα αν σκάψετε κάτω από μια μολυνσμένη περιοχή το παιχνίδι φρικάρει, άσχημα. Για την ακρίβεια, με τηλεμετέφερε κάπου, ίσως στην Κίνα, επειδή τα γραφικά δεν είχαν φορτώσει καν και παρέμειναν έτσι για περίπου δύο λεπτά και μου έδωσε ένα achievement επίσης. Τέλος, επειδή η μιζέρια χρειάζεται παρέα, το παιχνίδι παίζεται και διπλό split-screen. Αρχικά όμως δεν φαίνεται και πρέπει να το ενεργοποιήσετε μέσω δεύτερου χειριστηρίου, λες και είμαστε στην εποχή των arcade beat'em up. Ευτυχώς που δεν ζητάει να ρίξετε και κέρματα στη θύρα USB.
Επιτέλους βρέθηκε κάτι μπροστά μου που δεν είναι προστατευόμενο είδος.
Κάθε τρία λεπτά το παιχνίδι “κολλάει” προσπαθώντας να φορτώσει τον κόσμο τριγύρω του, κάτι που θα είχε κάποιου είδους δικαιολογία αν τα γραφικά δεν ήταν επιπέδου προηγούμενης γενιάς. Οι υφές του χαρακτήρα φαίνονται αρκετά καλές, όπως επίσης τα σπίτια και τα δέντρα από μακριά. Από κοντά όμως διαπιστώνετε ότι τα δέντρα είναι κυριολεκτικά εικόνες png που γυρνάνε στην κατεύθυνσή σας κάθε φορά, θυμίζοντας άλλες εποχές. Γενικώς, όταν τα γραφικά “καλύπτονται” από κάτι, είτε αυτό είναι το σκοτάδι της νύχτας, είτε ομίχλη ή αρκούδες που σας αποσπάνε την προσοχή, είναι αξιοπρεπή, αλλά μόλις πλησιάζετε το οτιδήποτε παρατηρείτε ψεγάδια. Συν, όπως προανέφερα, το hit detection δεν αναλογεί στο μέγεθος των μοντέλων, κάτι που σε συνδυασμό με την κάμερα πρώτου προσώπου δημιουργεί προβλήματα όταν πολεμάτε αρκούδες... συγνώμη, εννοώ ζόμπι. Ο ηχητικός τομέας τα πάει πολύ καλύτερα, με τα ζόμπι να ακούγονται ρεαλιστικά και όντως τρομακτικά. Το παιχνίδι καταφέρνει να περάσει την αίσθηση της αγωνίας μέσα από τους ήχους του περιβάλλοντος.
Το 7 Days to Die θα μπορούσε να σας αρέσει, αν πχ θέλετε ένα πιο “ενήλικο” Minecraft με ζόμπι. Αλλά και πάλι, καλύτερα να προτιμήσετε το DayZ.
Κυριακή 7 Αυγούστου 2016
Ποια είναι τα καλύτερα παιχνίδια του 2016... μέχρι τώρα;
Σάββατο 6 Αυγούστου 2016
Νέα έκδοση StarCraft;
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016
Πρώτη ματιά στο εφιαλτικό Prey
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016
Γνωρίστε τους χακεράδες του Watch Dogs 2
Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016
Η βασιλική περιπέτεια του Little King's Story στο PC
Τρίτη 2 Αυγούστου 2016
H MSI διαθέτει τις Radeon RX 480 GAMING X 8G και 4G
Δύο νέες κάρτες γραφικών με τηνκορυφαία GPU της AMD πρόκειται σύντομα να διαθέσει η MSI, θέλοντας να προσφέρει στους ενθουσιώδεις gamers μια ξεχωριστή εμπειρία VR, αλλά και αυξημένες δυνατότητες υπερχρονισμού.
Αμφότερες οι Radeon™ RX 480 GAMING X 8G και Radeon™ RX 480GAMING X 4G αξιοποιούν το αποδοτικότατο σύστημα ψύξης TWIN FROZR VI της MSI, που διαθέτει δύο ανεμιστήρες τεχνολογίας TORX. Οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες όχι μόνο ψύχουν αποτελεσματικά την GPU και τα υπόλοιπα υποσυστήματα της κάρτας, αλλά παράγουν και περιορισμένο θόρυβο, για να μην ενοχλείστε καθώς παίζετε τα αγαπημένα σας παιχνίδια. Φυσικά, αυτοί υποστηρίζονται από μια μεγάλου μεγέθους ψύκτρα, που ενσωματώνει χάλκινα heatpipes πάχους 8mm, για να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή απαγωγή θερμότητας.
Η σχεδίαση TWIN FROZR VI επιτρέπει βέβαια την αύξηση των χρονισμών της GPU και της μνήμης, προκειμένου να επιτευχθούν ακόμα μεγαλύτερα framerates σε απαιτητικές εφαρμογές, όπως είναι το gaming σε υψηλές αναλύσεις, ή σε Virtual Reality.
Το σύστημα ψύξης όμως, όσο καλό και να είναι, δεν αρκεί για να επιτρέψει το απροβλημάτιστο overclocking. Έτσι, η MSI εξόπλισε τις νέες Radeon™ RX 480 GAMING X 8G και Radeon™ RX 480 GAMING X 4G με εξαρτήματα υψηλής ποιότητας, που φέρουν πιστοποίησηMilitary Class 4. Επιπλέον, οι εν λόγω κάρτες γραφικών διαθέτουν 8-pin connector τροφοδοσίας, ώστε να μην... στερέψουν ποτέ από ενέργεια, όσο ψηλά κι αν ανεβάσετε τα ρολόγια.
Οι νέες κορυφαίες υλοποιήσεις της MSI θα κυκλοφορήσουν επίσημαμέσα στον Αύγουστο.
Το άρθρο περιέχει πληροφορίες από δελτίο τύπου της MSI.Δύο νέες κάρτες γραφικών με τηνκορυφαία GPU της AMD πρόκειται σύντομα να διαθέσει η MSI, θέλοντας να προσφέρει στους ενθουσιώδεις gamers μια ξεχωριστή εμπειρία VR, αλλά και αυξημένες δυνατότητες υπερχρονισμού.
Αμφότερες οι Radeon™ RX 480 GAMING X 8G και Radeon™ RX 480GAMING X 4G αξιοποιούν το αποδοτικότατο σύστημα ψύξης TWIN FROZR VI της MSI, που διαθέτει δύο ανεμιστήρες τεχνολογίας TORX. Οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες όχι μόνο ψύχουν αποτελεσματικά την GPU και τα υπόλοιπα υποσυστήματα της κάρτας, αλλά παράγουν και περιορισμένο θόρυβο, για να μην ενοχλείστε καθώς παίζετε τα αγαπημένα σας παιχνίδια. Φυσικά, αυτοί υποστηρίζονται από μια μεγάλου μεγέθους ψύκτρα, που ενσωματώνει χάλκινα heatpipes πάχους 8mm, για να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή απαγωγή θερμότητας.
Η σχεδίαση TWIN FROZR VI επιτρέπει βέβαια την αύξηση των χρονισμών της GPU και της μνήμης, προκειμένου να επιτευχθούν ακόμα μεγαλύτερα framerates σε απαιτητικές εφαρμογές, όπως είναι το gaming σε υψηλές αναλύσεις, ή σε Virtual Reality.
Το σύστημα ψύξης όμως, όσο καλό και να είναι, δεν αρκεί για να επιτρέψει το απροβλημάτιστο overclocking. Έτσι, η MSI εξόπλισε τις νέες Radeon™ RX 480 GAMING X 8G και Radeon™ RX 480 GAMING X 4G με εξαρτήματα υψηλής ποιότητας, που φέρουν πιστοποίησηMilitary Class 4. Επιπλέον, οι εν λόγω κάρτες γραφικών διαθέτουν 8-pin connector τροφοδοσίας, ώστε να μην... στερέψουν ποτέ από ενέργεια, όσο ψηλά κι αν ανεβάσετε τα ρολόγια.
Οι νέες κορυφαίες υλοποιήσεις της MSI θα κυκλοφορήσουν επίσημαμέσα στον Αύγουστο.
Το άρθρο περιέχει πληροφορίες από δελτίο τύπου της MSI.
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016
Διαθέσιμη η καλοκαιρινή αναβάθμιση για το Xbox One με Cortana
Μάλιστα η χρήση της δεν προϋποθέτει την παρουσία του περιφερειακού Kinnect αφού ο χρήστης μπορεί να εκφωνεί τις εντολές και στα ακουστικά τα οποία έρχονται με κάθε κονσόλα. Αρχικά η λειτουργία είναι διαθέσιμη μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, υποστηρίζοντας εντολές που κάνουν πιο εύκολη την εύρεση νέων παιχνιδιών, το να δείτε τι παιχνίδια παίζουν οι φίλοι σας, την εκκίνηση ενός νέου party, αλλά και την ενεργοποίηση/απενεργοποίηση της κονσόλας. Μία άλλη σημαντική λειτουργία είναι η υποστήριξη αναπαραγωγής μουσικής της επιλογής σας στο παρασκήνιο καθώς ασχολείστε είτε με κάποιο παιχνίδι είτε με κάποια εφαρμογή, ένα από τα χαρακτηριστικά που ζητούσαν εντόνως οι χρήστες. Σε άλλα χαρακτηριστικά ξεχωρίζει η μερική ενοποίηση του Windows Store με το Xbox Store, κάτι που σημαίνει ότι πλέον οι χρήστες του Xbox One μπορούν να κατεβάσουν Universal εφαρμογές και παιχνίδια στην κονσόλα τους.
