Goichi Suda, ευρέως γνωστός ως "Suda 51". Κατά πάσα πιθανότητα ο πιο... ανώμαλος -με την κακή έννοια- δημιουργός των τελευταίων χρόνων. Killer 7, No More Heroes, Shadows of the Damned είναι μόνο μερικά από τα δεκάδες projects στα οποία έχει συμμετάσχει. Οι τίτλοι του Suda χαρακτηρίζονται από μία σπάνια ιδιαιτερότητα και από μία πρωτόγνωρη άνεση να πουν και να δείξουν πράγματα που άλλοι δημιουργοί ίσως να άφηναν στα συρτάρια. Παίζοντας με τα παιχνίδια του Ιάπωνα δημιουργού, συνειδητοποιείς το πόσο έντονη είναι θέλησή τους να δείξουν άσχημα, παράξενα και σε περιπτώσεις, κακά.
Ο Suda δε φοβάται να δώσει "b-movie games", ούτε τον απασχολεί το "τι θα πει ο κόσμος". Είναι ένας αξιολάτρευτος μουρλός developer, που έχει ταλέντο στο να ξεχωρίζει και να παραδίδει μοναδικές εμπειρίες. Πλέον, ως επικεφαλής της Grasshopper Manufacture, έχει στο πλευρό του περισσότερους από 140 συνεργάτες, μεταξύ των οποίων και ο Akira Yamaoka.
Αυτή τη φορά ο Suda 51 μάς φέρνει το Lollipop Chainsaw, ένα παιχνίδι κάφρικο σε βαθμό κακουργήματος, που παντρεύει σχεδόν άριστα τη χαριτωμενιά και την αθωότητα, με τη βία και τη σπλατεριά. Πιστεύουμε πως και ο ίδιος, όταν το είδε ολοκληρωμένο, θα γούρλωσε τα μάτια και θα ψιθύρισε στον εαυτό του: "Μήπως το παράκανες βρε μπαγάσα;". Αν περιμένετε να διαβάσετε κριτική για έναν τίτλο που παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά, σταματήστε το διάβασμα τώρα.
Το κορίτσι με τα γλειφιτζούρια
Στο Lollipop Chainsaw παίρνουμε το ρόλο της χαριτωμένης Juliet Starling, μίας νεαρής, καλλίγραμμης cheerleader, που σήμερα -η μέρα που εξελίσσονται τα γεγονότα του τίτλου- κλείνει το 18ο έτος της ηλικίας της. Στον κόσμο που κατοικεί η ξανθομαλλούσα χορεύτρια, τα ζόμπι είναι ένα γεγονός, μία καθημερινή ρουτίνα. Η ίδια, όπως και ολόκληρη η οικογένειά της, είναι εδώ και χρόνια κυνηγός απέθαντων.
Ο καλύτερος φίλος της Juliet και αυτός που δεν αποχωρίζεται ποτέ, είναι το ροζ και γεμάτο καρδούλες αλυσοπρίονό της, που τη βγάζει από πολλές δυσάρεστες καταστάσεις. Σήμερα λοιπόν, μιας και είναι τα γενέθλια της, έχει δώσει ραντεβού με το αγόρι της, Nick, στο προαύλιο του σχολείου του San Romero. Φτάνοντας στις σχολικές εγκαταστάσεις, συνειδητοποιεί πως το San Romero έχει πέσει θύμα των ζόμπι, τα οποία λεηλατούν τα πάντα στο πέρασμά τους. Δυστυχώς δε θα προλάβει και ο Nick θα δαγκωθεί από ένα ζόμπι, κάτι που σημαίνει ότι, εντός ολίγων λεπτών, θα είναι και αυτός ένα από τα θηράματα της Juliet. Η αισιόδοξη κοπελιά όμως δεν το βάζει κάτω.
Χωρίς να το πολυσκεφτεί, κόβει το κεφάλι του Nick και με ένα μαγικό ξόρκι (!) του επιτρέπει να ζει χωρίς το υπόλοιπο σώμα του. Έτσι, στην περιπέτεια που θα ζήσει για να πάρει την εκδίκησή της που το σχολείο της έγινε έρμαιο των απέθαντων πλασμάτων, εκτός από το "γλυκούλι" αλυσοπρίονο, έχει το κεφάλι του Nick να κρέμεται από τους γλουτούς της. Περιττό να πούμε πως αυτό το δίδυμο -παρόμοιό του έχουμε ζήσει και στο Shadows of the Damned- χαρίζει μερικούς πολύ εμπνευσμένους διαλόγους, που βρίθουν από πονηρά υπονοούμενα.
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου