FIFA 20 review για παιχτούρες

Παρά την τεράστια εμπορική επιτυχία της, η σειρά FIFA δείχνει να είναι στον “αυτόματο πιλότο” τα τελευταία χρόνια, φέρνοντας λίγες αλλαγές που στην πλειονότητά τους όχι μόνο δεν βελτίωσαν σημαντικά το gameplay, αλλά αντίθετα το επηρέασαν αρνητικά, στρέφοντας τον χαρακτήρα του σε πιο arcade μονοπάτια. To FIFA 20 έρχεται με το ολοκαίνουριο Volta mode, που αντικαθιστά το επιτυχημένο The Journey, πολλές υποσχέσεις για ανανεωμένο Career mode, οι οποίες ωστόσο καταλήγουν σε απογοήτευση, αλλά και κάποιες πολύ μικρές αλλαγές στο gameplay που δεν διαφοροποιούν σχεδόν τίποτα σε σχέση με το FIFA 19.

Ξεκινώντας με το gameplay εντός αγωνιστικού χώρου, το FIFA 20 κινείται σε ασφαλή μονοπάτια, καθώς μοιάζει πάρα πολύ με το FIFA 19. Αυτό ίσως να μην ήταν απαραίτητα κακό αν όντως απολαμβάναμε μία κορυφαία εμπειρία ποδοσφαίρου. Δυστυχώς το gameplay, αν και παραμένει διασκεδαστικό, δεν βγάζει σε καμία περίπτωση την αίσθηση του ρεαλιστικού ποδοσφαίρου και η σύγκριση με τον ανταγωνισμό είναι καταδικαστική, τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα. Με την πρώτη ματιά, αυτό που αλλάζει είναι η ταχύτητα του παιχνιδιού, η οποία έχει πέσει ελαφρώς σε σχέση με τα προηγούμενα FIFA και προσωπικά το βρίσκω θετικό ως προς τον ρεαλισμό. Ένα θέμα είναι ότι οι παίκτες με μεγάλη επιτάχυνση κάνουν την διαφορά πιο έντονα από ποτέ, καθώς εκμεταλλεύονται το σχετικά αργό τέμπο του παιχνιδιού, αλλά σε γενικές γραμμές η μειωμένη ταχύτητα βελτιώνει κάπως το “πινγκ-πονγκ” gameplay του FIFA 19. Αντίθετα, στο πινγκ-πονγκ gameplay βοηθάει η μεγαλύτερη ευκολία με την οποία μπορείτε να αλλάξετε πάσες, οπότε βλέπετε πολλές επιθέσεις να ολοκληρώνονται χωρίς να έχει ανακόψει ο αντίπαλος την μπάλα ούτε για μία στιγμή.

Θετική αλλαγή παρατηρείται και στην άμυνα, καθώς η νοημοσύνη των αμυντικών συμπαικτών σας είναι πιο παθητική, οπότε αναγκάζεστε να πάρετε τον έλεγχο των κεντρικών αμυντικών για να κόψετε την μπάλα. Αυτή η αλλαγή εξαλείφει την γνωστή συνήθεια να ελέγχετε μόνο το αμυντικό χαφ όταν ο αντίπαλος μπαίνει προς την μεγάλη περιοχή και να αφήνετε τους κεντρικούς αμυντικούς στον έλεγχο του παιχνιδιού, που ήταν αρκετά αποτελεσματική στα προηγούμενα παιχνίδια. Αυτό η αλήθεια ότι φέρνει περισσότερα γκολ στις online αναμετρήσεις, αλλά είναι πολύ πιο δίκαιο για όλους τους παίκτες. Κάποιες μικρές αλλαγές εντοπίζονται και στα τζαρτζαρίσματα τα οποία είναι μεν ακόμα πιο ρεαλιστικά, αλλά υπάρχουν στιγμές που σε διεκδίκηση της μπάλας μεταξύ δύο παικτών αυτή κάνει τα δικά της κόλπα, αφού πατάτε κι εσείς και ο αντίπαλος το αντίστοιχο κουμπί, αλλά η μπάλα παραμένει στη θέση της χωρίς να την έχει ακουμπήσει κανείς.

To gameplay είναι διασκεδαστικό, αλλά χάνει σε ρεαλισμό.

Σε κάθε FIFA εκφράζω παράπονα για τη φυσική της μπάλας και δυστυχώς αυτό δεν αλλάζει ούτε στο FIFA 20. Τόσο στα σουτ, όσο και στις σέντρες, νιώθετε ότι κλωτσάτε... αερόμπαλα, αφού η μπάλα δεν έχει το παραμικρό βάρος, ενώ ουκ ολίγες φορές παίρνει περίεργες τροχιές μετά από κεφαλιές, αφού για παράδειγμα μία κεφαλιά αμυντικού στην μεγάλη περιοχή μπορεί να φτάσει στην σέντρα(!). Μάλιστα, η δυσκολία να βγάλετε μία σέντρα της προκοπής από το πλάι, σας αναγκάζει να συγκλίνετε προς το κέντρο της μεγάλης περιοχής στην οποία επιτίθεστε ώστε με μία συρτή πάσα να βρείτε τον επιθετικό για την σπρώξει στα δίχτυα, οπότε σε ένα ακόμα FIFA οι επιλογές με τις οποίες επιτίθεστε περιορίζονται σε σημαντικό βαθμό.

Σοβαρά παράπονα υπάρχουν και για τη νοημοσύνη των αντιπάλων σε περίπτωση που θέλετε να παίξετε σε κάποιο single-player mode, αφού ακόμη και στο Legendary επίπεδο δυσκολίας δεν συναντάτε σημαντικές δυσκολίες. Και αυτό γιατί οι αντίπαλοι πολλές φορές αναλώνονται σε ανούσιες σέντρες από το πλάι, οι οποίες εύκολα ανακόπτονται από τους κεντρικούς σας αμυντικούς. Πέρα όμως από τις ανούσιες σέντρες οι αντίπαλοι μοιάζουν πιο παθητικοί από ποτέ, ενώ χάνουν και σημαντικά τετ α τετ στις ελάχιστες περιπτώσεις που σας απειλούν. Αντίθετα η νοημοσύνη των τερματοφυλάκων έχει βελτιωθεί σημαντικά, τόσο στα τετ-α-τετ, όσο και στις εξόδους τους, ενώ αντιδρούν σωστά και στα μακρινά σουτ, τα οποία είναι αρκετά πιο δύσκολα να σκοράρετε σε σχέση με το FIFA 19. Μοναδικό ψεγάδι αποτελεί η αναποτελεσματικότητά τους να μπλοκάρουν την μπάλα σε εξόδους μετά από κόρνερ, ακόμη κι αν είναι ανενόχλητοι, οπότε πολλές φορές δημιουργούνται φάσεις από το πουθενά. Τέλος και η διαιτησία είναι σε αρκετά καλό επίπεδο, αφού δεν σφυρίζονται άκυρα πέναλτι σε απλά τζαρτζαρίσματα και το μόνο που αμαυρώνει λίγο την καλή εικόνα είναι οι συχνές κίτρινες κάρτες σε απλά φάουλ στο κέντρο του γηπέδου.

Η πληθώρα των modes πάντα είναι δυνατό σημείο των FIFA και στο FIFA 20 υπάρχουν αναμενόμενα πολλές επιλογές, είτε παίζετε online, είτε αποκλειστικά single-player. Η ναυαρχίδα των modes παραμένει το Ultimate Team, το οποίο έρχεται με μια σειρά από μικρές βελτιώσεις που κάνουν την ζωή σας πιο εύκολη στην διαχείριση της ομάδας σας. Έτσι, με μεγαλύτερη ευκολία και με το πάτημα ενός κουμπιού μπορείτε να αλλάζετε παίκτες, να βελτιώνετε τη φυσική τους κατάσταση κτλ και να μην χάνεστε στα μενού όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Επιπλέον, έχει αλλάξει και ο τρόπος με τον οποίο σας ανταμείβει το παιχνίδι όσο παίζετε δίνοντάς σας δανεικούς παίκτες, πακέτα παικτών κτλ, αφού προτιμήθηκε ένα πιο δυναμικό σύστημα με πόντους εμπειρίας, ολοκληρώνοντας ημερήσια και season challenges. Στον αντίποδα, η αλλαγή κρύβει παγίδες, αφού τα boost coins με τα οποία παίρνετε περισσότερα coins για κάθε συμμετοχή έχουν μειωθεί επικίνδυνα, οπότε είναι πολύ πιο δύσκολο να αγοράσετε καλούς παίκτες χωρίς να πληρώσετε έξτρα πραγματικά χρήματα. Επιπλέον, δυσεύρετα έχουν γίνει και τα abilities με τα οποία ανεβάζετε κάποια στατιστικά του παίκτη σας. Όλα αυτά συγκλίνουν στο γεγονός ότι πιο έντονα από ποτέ η ΕΑ προσπαθεί να σας βάλει στο λούκι των microtransactions. Πάντως, το Ultimate Team, παρά τον pay-to-win χαρακτήρα του, έχει τόσο πολύ βάθος και παραμένει τόσο εθιστικό, που μάλλον είναι ανώτερο από οποιαδήποτε άλλο mode οποιουδήποτε αθλητικού τίτλου αυτή τη στιγμή.

Λίγες παικτικές αλλαγές σε σχέση με το FIFA 19.

Δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για το Career mode, το οποίο πραγματικά το κατέστρεψαν, προσπαθώντας να του βάλουν στοιχεία Football Manager, αλλά με τόσο μπακαλίστικο και ερασιτεχνικό τρόπο που γυρίζει μπούμερανγκ. Οι αλλαγές στο Career mode έχουν να κάνουν με μικρο-διαχείριση που πρέπει να κάνετε σε παίκτες, ώστε να τους έχετε όλους ευτυχισμένους, οπότε είτε πρέπει να τους κανακεύετε με προσωπικές συζητήσεις, είτε να τους βάζετε να παίζουν, είτε να τους ανανεώνετε έγκαιρα τα συμβόλαιά τους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τίποτα δεν δουλεύει σωστά. Παίκτες με τους οποίους ανανεώσατε, έρχονται την επόμενη μέρα και σας ζητάνε... εκ νέου ανανέωση, ενώ ακόμη και “άγουροι” παίκτες που φυσιολογικά δεν παίζουν συχνά δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε όλη την ομάδα, με αποτέλεσμα να χάσετε την δουλειά σας ακόμη κι αν είστε πρώτος στη βαθμολογία! Είναι σαν να χάσει την δουλειά του ο Γκουαρντιόλα επειδή δεν βάζει συχνά τον Φοντέν! Πέρα από αυτό, παρατηρούνται και αλλοπρόσαλλες συνθέσεις από τις αντίπαλες ομάδες, οπότε βλέπετε κορυφαίες ομάδες να καταλήγουν να παλεύουν για τη σωτηρία τους. Το Career είναι πλήρως απογοητευτικό και πρέπει άμεσα να λυθούν τα σοβαρά προβλήματά του ώστε να μπορούν να παίξουν με αξιοπρέπεια όσοι αρέσκονται αποκλειστικά στα single-player modes.

Το πολυδιαφημισμένο Volta είναι ένα ολοκαίνουριο mode το οποίο αντικαθιστά το The Journey, αναβιώνοντας ταυτόχρονα την εμπειρία των FIFA Street. Αν και σαν ιδέα το Volta mode είναι ελκυστικό, εν τούτοις δεν καταφέρνει να σταθεί στα πόδια του ύστερα από κάποιες ώρες παιχνιδιού, αφού τουλάχιστον στα δικά μου μάτια το gameplay είναι τρομερά επαναλαμβανόμενο. To Volta έχει κανονική ιστορία στα πρότυπα του The Journey, όπου ανήκετε σε μία ομάδα street football με στόχο να πάτε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Από την αρχή υπάρχουν αναποδιές αφού ο ηγέτης της ομάδας τραυματίζεται σοβαρά και τα περισσότερα μέλη της ομάδας απογοητευμένα από την εξέλιξη αυτή την εγκαταλείπουν. Με περίσσεια θέληση δεν το βάζετε κάτω και προσπαθείτε να πετύχετε τους στόχους σας στρατολογώντας διάφορους παίκτες για να βοηθήσουν. Η ιστορία κρατάει περίπου ένα πεντάωρο και θυμίζει έντονα όσα έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια στο The Journey, δίνοντας έμφαση στη φιλία, αλλά και στην σημασία του να μην τα παρατάς στα δύσκολα. Σεναριακά το αποτέλεσμα σίγουρα δεν είναι κακό, αλλά κάπου νιώθετε ότι το έχετε ξαναδεί. Αυτό που δυσαρεστεί στο story είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη, αφού για παράδειγμα αν χάσετε σε κάποιο τουρνουά αναγκαστικά πρέπει να ξαναπαίξετε μέχρι να το κερδίσετε, οπότε ακολουθείτε μία προδιαγεγραμμένη πορεία που δεν αλλάζει καθόλου.

To Volta mode παίζεται λιγότερο ευχάριστα απ' ότι δείχνει.

Ενώ το πρώτο δίωρο ενασχόλησης με το Volta είναι διασκεδαστικό, σύντομα καταλαβαίνετε τί πρέπει να κάνετε και συνειδητοποιείτε ότι οι στρατηγικές σε επίθεση και άμυνα είναι ασφυκτικά περιορισμένες, κάνοντας το παιχνίδι επαναλαμβανόμενο. Ναι μεν τα διάφορα τσαλιμάκια που κάνετε με την μπάλα και οι πάσες στον τοίχο δίνουν μία διαφορετική φρεσκάδα σε σχέση με το gameplay των υπόλοιπων modes, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει η φιλοσοφία του παιχνιδιού. Επιπλέον υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με την νοημοσύνη των συμπαικτών σας, η οποία στην καλύτερη περίπτωση κρίνεται αλλοπρόσαλλη, αφού το παγκότερμα της ομάδας σας πολύ συχνά αφήνει εκτεθειμένο το τέρμα πηγαίνοντας προς την επίθεση, οπότε τρώτε αστεία γκολ για τα οποία δεν ευθύνεστε ο ίδιος. Πέρα από το story, μπορείτε να παίξετε 3v3, 4v4 και 5v5 τόσο online, όσο και single-player, μπορείτε να φτιάξετε την δική σας ομάδα για να παίξετε με άλλους παίκτες, ενώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ποδοσφαιριστές από κανονικές ομάδες. Το περιεχόμενο είναι αρκετό, αλλά ο επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας του Volta μάλλον σας κάνει να βαρεθείτε γρήγορα.

Σε ένα ακόμη FIFA μπορείτε να παίξετε με τον ποδοσφαιριστή σας στα Pro Clubs και να δημιουργήσετε ομάδα με άλλους παίκτες, να δοκιμάσετε την τύχη σας στα Online Divisions όπου πρέπει να ανεβαίνετε κατηγορίες με την ομάδα που επιλέγετε, ενώ επιστρέφει και το διασκεδαστικό Kick-off mode, όπου παίζετε αγώνες με ειδικούς κανόνες, όπως πχ κάθε γκολ έξω από την περιοχή να μετράει για δύο, να μετράνε τα γκολ μόνο από κεφαλιές κτλ. Δυστυχώς ούτε αυτή τη φορά μπορείτε να παίξετε τέτοιου είδους τρελούς αγώνες online, παρά μόνο στην ίδια κονσόλα με κάποιον φίλο. Τέλος, επιστρέφει το Champions League mode όπου παίρνετε την αγαπημένη σας ομάδα και μπορείτε να φτάσετε στην κατάκτηση του τίτλου. Η online εμπειρία του FIFA 20 είναι πραγματικά εξαιρετική, με αστραπιαίο matchmaking και μηδενικό lag, τομείς στους οποίους ο ανταγωνισμός έχει ακόμη πολύ δουλειά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο.

Πέρα από την επίσημη άδεια του Champions League, το FIFA 20 διαθέτει επίσημα όλα τα σημαντικά πρωταθλήματα όπως αγγλικό, ισπανικό και ιταλικό (πέρα από την Γιουβέντους η οποία υπάρχει με ψεύτικο όνομα), ενώ και η παρουσίαση λίγο πριν τη σέντρα είναι πραγματικά τηλεοπτική. Καλοσκηνοθετημένα είναι για ακόμη μία φορά τα ριπλέι, αποδεικνύοντας ότι στο “περιτύλιγμα” η σειρά FIFA εξακολουθεί να θέτει τον πήχη ψηλά.