Η υπόθεση ξεκινάει με αρκετό ενδιαφέρον και τις πρώτες ώρες εξελίσσεται ομαλά. Στην πορεία συναντάτε ενδιαφέροντα και ψυχαγωγικά άτομα, όπως την εκκεντρική Gretchen, μια παλαιοανθρωπολόγο με ενδιαφέρον για τα μυστικά του χωριού, και τον ηλικιωμένο Klaus, που αρνείται να σας βοηθήσει αν δεν του φέρετε πίσω τη χαμένη του γάτα που ψάχνει απεγνωσμένα. Ωστόσο, μετά από λίγες ώρες ο ρυθμός εξέλιξης της ιστορίας παρουσιάζει ασταθείς διακυμάνσεις, πότε καθυστερώντας αρκετά λεπτά σε διαλόγους με τους ίδιους χαρακτήρες και πότε κάνοντας πολλά βήματα μπροστά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, η ευρεία θεματολογία του, παρότι ενδιαφέρουσα, δεν διαθέτει το απαραίτητο βάθος που χρειάζεται για να εξεταστούν όλα τα ζητήματα διεξοδικά. Έτσι, αρκετές φορές μαθαίνετε πράγματα για χαρακτήρες που δεν παίζουν σημαντικό ρόλο, περνάτε χρόνο σε περιοχές που δεν “δένουν” με την ιστορία, και στο τέλος μένετε με απορίες που αφορούν ακόμα και τον ίδιο τον πρωταγωνιστή.
Τα ψυχολογικά τεστ λένε πολλά.
Όλες οι βασικές ενέργειες γίνονται με το αριστερό κουμπί του ποντικιού. Κάνοντας κλικ σε ένα hotspot, εμφανίζονται οι κλασικές επιλογές look at, talk to, use και combine. Πατώντας δύο φορές το αριστερό κουμπί στο σημείο που θέλετε να φτάσετε, ενεργοποιείτε το γρήγορο βάδισμα, όμως δεν μπορείτε να μεταφερθείτε αυτόματα στην επόμενη σκηνή, γεγονός που μερικές φορές οδηγεί σε αρκετά πέρα-δώθε. Κρατώντας πατημένο το spacebar, ενεργοποιείτε τα διακριτικά hotspots με όλα τα διαθέσιμα αντικείμενα και εξόδους στην οθόνη. Ο έλεγχος για τυχόν hotspots που σας ξέφυγαν είναι χρήσιμος, αφού δεν είναι πάντα ευδιάκριτα.
Μία από τις αδυναμίες του παιχνιδιού βρίσκεται στη λειτουργία του inventory, το οποίο εμφανίζεται με το πάτημα του πλήκτρου I. Μπορείτε να δείτε την εικόνα του αντικειμένου που κουβαλάτε στο επάνω μέρος της οθόνης, όμως δεν μπορείτε να δείτε κάποια περιγραφή του ή το όνομά του. Απλά κουβαλάτε διάφορα πράγματα, με το ίδιο το παιχνίδι να αποφασίζει αν μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε στην πορεία ή όχι. Με αυτόν τον τρόπο, οι περισσότεροι γρίφοι λύνονται αυτόματα, χωρίς εσείς να χρειαστεί να σκεφτείτε αν έχετε μαζί σας τα αντικείμενα που χρειάζεστε ή να αντιληφθείτε καν ότι υπάρχει γρίφος. Για παράδειγμα, αν δεν κάνετε “look at” ένα αντικείμενο πριν το μαζέψετε, τότε ίσως να μην ξέρετε τί είναι και να το κουβαλάτε μέχρι να φτάσετε στον αντίστοιχο γρίφο, που λύνετε κάνοντας απλά ένα κλικ χωρίς να σκεφτείτε τίποτα. Επίσης, ο περιορισμένος αριθμός αντικειμένων και hotspots προς εξερεύνηση ξεκαθαρίζει πολύ γρήγορα το τί είναι απαραίτητο και τί όχι, με λίγα hotspot να μην αφορούν την εξέλιξη της υπόθεσης.
Η ιστορία εξελίσσεται μέσα από διαλόγους και μέσω μια θεωρητικής λίστας “to do”, που δεν καταγράφεται κάπου. Συνήθως πρέπει να βρείτε συγκεκριμένα αντικείμενα ή να ολοκληρώσετε συγκεκριμένες δραστηριότητες (πχ να φτιάξετε μια χαλασμένη μηχανή ή να βρείτε τη γάτα που αναφέραμε παραπάνω) προτού προχωρήσετε. Οι δραστηριότητες αυτές δεν σχετίζονται πάντα με την κεντρική ιστορία, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Επίσης πέρα από τους γρίφους με συνδυασμούς αντικειμένων υπάρχουν και γρίφοι ανταλλαγής αντικειμένων με άλλους χαρακτήρες και επιλογή συμβόλων με τη σωστή σειρά. Ένα σημείο, όπου πρέπει να δώσετε τις σωστές απαντήσεις, διαφορετικά μεταφέρεστε πίσω στο ίδιο μέρος, μοιάζει περισσότερο με τεχνική για να κάνει το παιχνίδι να διαρκέσει περισσότερο παρά με ουσιαστικό γρίφο. Σε γενικές γραμμές, οι γρίφοι είναι αρκετά εύκολοι και απλοί, ιδιαίτερα για έμπειρους παίκτες. Η ιστορία διαρκεί περίπου έξι με οκτώ ώρες, λιγότερες για τους πιο έμπειρους. Υπάρχει ένα και μοναδικό save για κάθε playthrough, κάτι που σας εμποδίζει από το να ξαναπαίξετε μια συγκεκριμένη σκηνή. Αντί για manual save, το παιχνίδι σώζει αυτόματα κάθε φορά που μεταφέρεστε σε νέα οθόνη, αν και δεν εμφανίζεται καμία ένδειξη autosave.
Ένα ήσυχο μοτέλ για μοναχικούς.
Από τα θετικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού είναι το χιούμορ. Ο Hans περιγράφει σχεδόν τα πάντα γύρω του σε ένα μαγνητόφωνο, κάνοντας συχνά αστεία σχόλια και ασυνήθιστες περιγραφές που δεν ανταποκρίνονται πάντα στην πραγματικότητα. Άλλα αστεία γεγονότα και ιδιοσυγκρασίες δημιουργούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, όπως για παράδειγμα το να πείτε ότι είστε από την εφορία για να σας ανοίξουν, η συζήτηση με την κοπέλα που σιχαίνεται τον ζεστό καφέ και την κερασόπιτα ή διάφορα λογοπαίγνια με το όνομα Tannhauser. Η λειτουργία kids mode λογοκρίνει κάποια αστεία “για ενήλικες”, αν και το παιχνίδι είναι προσβάσιμο στους νεαρούς εφήβους χωρίς να περιέχει υπερβολές. Λίγα παιχνίδια του είδους κεντρίζουν το ενδιαφέρον από την πρώτη σκηνή με τον τρόπο που το καταφέρνει το Truberbrook, κυρίως λόγω των εκπληκτικών γραφικών της συγκεκριμένης σκηνής. Αν και, για κάποιο λόγο, η ατμόσφαιρα της πρώτης σκηνής δεν επαναλαμβάνεται στη συνέχεια στον ίδιο βαθμό, η σκηνή αυτή αρκεί για να σας πείσει να ασχοληθείτε με το παιχνίδι μέχρι το τέλος.
Τα γραφικά, αποτέλεσμα χρήσης 3D σκάνερ και φωτογραμμετρίας, είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Συγκεκριμένα, ο φωτισμός είναι τόσο ρεαλιστικός που σας κάνει να αναρωτιέστε αν αυτό που κοιτάτε είναι όντως παιχνίδι. Οι σκιές “ζωντανεύουν” το περιβάλλον, δίνοντας ένα μοναδικό βάθος που δεν έχουμε ξαναδεί σε παιχνίδι του είδους. Το φως του φεγγαριού που μπαίνει από το παράθυρο, οι μύγες που γυρίζουν γύρω από μια λάμπα μέσα στη νύχτα και η ομαλή κίνηση του animation των χαρακτήρων είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Από την άλλη, τα γραφικά που σχετίζονται με το inventory απογοητεύουν. Κάθε φορά που μαζεύετε ένα αντικείμενο, αυτό εμφανίζεται για λίγο στην οθόνη με υπερβολικά απλό και καρτουνίστικο σχεδιασμό σε σχέση με τα υπόλοιπα γραφικά, χωρίς να ταιριάζει καθόλου με το περιβάλλον, χαλώντας την κατά τα άλλα υπέροχη ατμόσφαιρα. Άλλα τεχνικά θέματα μικρότερης σημασίας είναι το ότι δεν μπορείτε να προσπεράσετε τους υπότιτλους, που συχνά διαβάζετε πιο γρήγορα από την ταχύτητα με την οποία μιλούν οι χαρακτήρες. Όσον αφορά τα bugs, συνάντησα μόνο δύο, μικρής σημασίας. Στο πρώτο, ο πρωταγωνιστής “κόλλησε” και περπατούσε προς τον τοίχο (σταμάτησε να περπατάει μόνο μετά από κλικ σε άλλο σημείο της οθόνης), ενώ στο δεύτερο, ένα αντικείμενο που βρισκόταν μέσα σε κτίριο ήταν εμφανές και έξω από αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου