Pages - Menu

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018

Marvel’s Spider-Man Review

Όπως καταλαβαίνετε, η Insomniac είχε δύσκολο έργο μπροστά της. Όχι μόνο έπρεπε να σχεδιάσει ένα ποιοτικό παιχνίδι με πρωταγωνιστή τον “αδικημένο” από την βιομηχανία του gaming Spider-Man, αλλά και εξαιτίας της τεράστιας επιτυχίας της σειράς Batman Arkham, οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες πλέον είναι αυξημένες. 
Η ερώτηση είναι μία λοιπόν: τα κατάφερε η Insomniac; Η βασική ιστορία του Marvel’s Spider-Man δεν ξεκινάει όπως τα περισσότερα κόμικ και ταινίες που αφορούν τον Spidey. Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι δεν αφηγείται εκ νέου το γνωστό σε όλους origin story του ήρωα. Μην περιμένετε να δείτε ατυχή πειράματα που έχουν ως αποτέλεσμα μια ραδιενεργό αράχνη να τσιμπάει ένα teenage σπασικλάκι, δίνοντάς του έτσι υπερδυνάμεις. Κούρασε το συγκεκριμένο τροπάριο και το παιχνίδι ορθά αποφεύγει αυτό το χιλιοειπωμένο σεναριακό μοτίβο. Ο Spider-Man έχει πλέον καταστεί κυρίαρχο σύμβολο της Νέας Υόρκης και χαίρει της καθολικής εκτίμησης των απανταχού Νεοϋορκέζων, πέραν του Jonas Jameson φυσικά. Στον αντίποδα, ο Peter Parker, όταν δεν κυνηγά εγκληματίες ως Spider-Man σε συνεργασία με την υπαστυνόμο Yuri Watanabe, εργάζεται σε ένα ιδιωτικό τεχνολογικό εργαστήριο που ειδικεύεται στην προσθετική ρομποτική. 
 Στην ζωή του Peter Parker δεν κυλούν όλα ευχάριστα και ανέμελα, αφού ο χωρισμός του με την Mary Jane Watson αποτελεί ένα μόνιμο αγκάθι στην καρδιά του. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Peter βοηθάει εθελοντικά στο κέντρο άστεγων και άπορων F.E.A.S.T., το οποίο ιδρύουν και οργανώνουν η γλυκύτατη θεία May και ο Martin Li, ένας φιλεύσπλαχνος εκατομμυριούχος ασιατικής καταγωγής. Σχετικά νωρίς στο παιχνίδι όμως, τα πάντα αλλάζουν μετά από μια βομβιστική επίθεση στο δημαρχείο της Νέας Υόρκης από μια τρομοκρατική οργάνωση ονόματι Demons, την οποία καθοδηγεί ο παρανοϊκός Mr. Negative. Επί της οθόνης παρελαύνουν αρκετοί και γνώριμοι (για τους φαν των κόμικ) χαρακτήρες όπως ο CEO της Oscorp, Norman Osborn, αλλά και πολλοί παραδοσιακοί εχθροί από το πρόσφατο παρελθόν του Spider-Man, όπως οι Electro, Rhino, Scorpio, Vulture, Kingpin και άλλοι. Για να γίνω λιγάκι πιο συγκεκριμένος, σε ορισμένα επίπεδα χειρίζεστε τον Peter Parker, την Mary Jane αλλά και έναν ακόμα χαρακτήρα που δεν θα αποκαλύψω. Το μόνο που μπορώ να γράψω είναι ότι οι μυημένοι στον κόσμο του Spider-Man θα αιφνιδιαστείτε με την εισαγωγή του συγκεκριμένου χαρακτήρα στην κεντρική ιστορία, καθώς σηματοδοτείται έτσι μια νέα “εποχή” για τη σειρά σε περίπτωση που υπάρξει sequel. Μεταξύ μας, αν μείνετε συντονισμένοι στους δέκτες σας μετά τους τίτλους τέλους, αυτομάτως θα καταλάβετε ότι το sequel είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο. 
 Συνολικά, η πλοκή του Marvel’s Spider-Man εμφανίζεται καλογραμμένη και παρουσιάζει ενδιαφέρουσες κορυφώσεις και αποκαλύψεις. Σίγουρα κάποια κλισέ δεν αποφεύγονται αλλά σε τελική ανάλυση για superhero game πρόκειται. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν και κάποιες “εκπλήξεις”, σεναριακού αλλά και “παικτικού” ενδιαφέροντας, αλλά θα προτιμήσω να μην μαρτυρήσω τίποτε. Κάνοντας μια σύντομη αποτίμηση πάντως, οι σεναριογράφοι έκαναν αρκετά καλή δουλειά, σεβόμενοι πλήρως το όνομα του Spider-Man και στηρίζοντας ξεκάθαρα τη storytelling εμπειρία που προσφέρουν οι αποκλειστικότητες της Sony. Για αρχή, “παιδική χαρά” σας γίνεται η Νέα Υόρκη. Εκ πρώτης όψεως, ο χάρτης της πόλης δεν φαντάζει χαοτικά μεγάλος, συγκριτικά πάντα με τα τελευταία open-world παιχνίδια της γενιάς. Μην περιμένετε να δείτε ατελείωτες εκτάσεις τύπου Asssassin’s Creed, Witcher, Horizon Zero Dawn κτλ. Εδώ τα πράγματα είναι λιγάκι πιο συμπυκνωμένα, χωρίς βέβαια ο κόσμος να στερείται φαντασίας και εικαστικών λεπτομερειών. Η Νέας Υόρκη απαρτίζεται από εννιά περιοχές (Financial District, Chinatown, Greenwich, Hell’s Kitchen, Midtown, Upper East Side, Upper West Side, Central Park, Harlem), με την κάθε μια να έχει το δικό της στιλ. Κατά την διάρκεια της ελεύθερης κίνησής σας μέσα στην πόλη δεν παρεμβάλλονται οθόνες φόρτωσης, ενώ υπάρχει και σύστημα fast travel. Τα επίπεδα δυσκολίας είναι τα friendly (easy), amazing (normal) και spectacular (hard). Τέλος, το παιχνίδι διαθέτει photo mode αλλά και new game plus. Γενικότερα, η σχεδιαστική αποτύπωση της Νέας Υόρκης είναι εξαιρετική και πειστική. 
Ουρανοξύστες που τρυπάνε τον ουρανό με την θεόρατη κλίμακά τους, εργοτάξια, πελώριοι αυτοκινητόδρομοι, πλήθος οχημάτων και πολιτών που κινούνται απολύτως αρμονικά και κάποια ξακουστά αξιοθέατα (Madison Square Garden, Central Park κτλ) που στολίζουν ταιριαστά το world building του τίτλου. Μοναδικό πταίσμα η απουσία εναλλαγής μέρας και νύχτας σε πραγματικό χρόνο. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, το παιχνίδι εναλλάσσει μέρα και νύχτα ανά αποστολή και όχι σε κανονικό χρόνο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα καιρικά φαινόμενα. Προσωπικά δεν με ενοχλεί, απλά δεν καταλαβαίνω γιατί δουλεύει έτσι, όταν όλα τα σημερινά open-world παιχνίδια δουλεύουν real-time. Στον κόσμο του παιχνιδιού υπάρχουν “ερεθίσματα” ώστε να μείνετε απασχολημένοι για αρκετό χρονικό διάστημα. 
Η κεντρική ιστορία διαρκεί γύρω στις 20 ώρες, ενώ αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε ενδελεχώς με το δευτερεύον περιεχόμενο οι 40 ώρες φαντάζουν σίγουρες. Καθώς πρόκειται για open-world παιχνίδι, δεν λείπει και το “map cleaning”. Κεντρικό σας μέλημα είναι η διαρκής αναβάθμιση του Spider-Man μέσω skills, gadgets, στολών με ξεχωριστές δυνατότητες κτλ και η παραμετροποίηση και το εύρος των ικανοτήτων του ήρωα παρουσιάζει αρκετό βάθος. Μην φανταστείτε κάτι πολύπλοκο ή σύνθετο. Απλά πράγματα. Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, περίμενα κάτι καλύτερο σε επίπεδο δευτερεύοντος περιεχομένου. Λίγη περισσότερη φαντασία και όχι ανακύκλωση ιδεών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου