Η ιστορία του Assassin’s Creed Revelations

Ο θυμόσοφος λαός θεωρεί ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος, σκληρός και άδικος. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο χρόνος δεν μπορεί να νικηθεί, εξαιτίας της μετρονομικής και αέναης υπόστασής του. Στέκεται εκεί, αγέρωχος και ατέρμονος, κρίνοντας και παρακολουθώντας τις ζωές και τις τύχες των ανθρώπων. Αντίθετα, αυτά που ξεχωρίζουν στον χρόνο είναι οι πράξεις, τα πάθη και τα έργα που αφήνουν πίσω τους οι σπουδαίοι άνθρωποι. Η κληρονομιά των προγόνων μας, είναι μια γιγάντια συμπαντική αλυσίδα, που κρατά ενωμένα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, χαράζοντας ανεξίτηλα τον αντίκτυπό τους στο χθες, το σήμερα και το αύριο.
 Το Assassin’s Creed Revelations είναι ακριβώς αυτό: ένας διαχρονικός φόρος τιμής σε δύο ανθρώπους που γεννήθηκαν, έζησαν και πέθαναν, θυσιάζοντας τα πάντα για τα ιδανικά, τα ιδεώδη και τις αξίες μιας αδελφότητας ανθρώπων. Δρώντας στις σκιές και υπηρετώντας το φώς, καθόρισαν την μοίρα και το πεπρωμένο τους, μεταβιβάζοντας τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους στις μετέπειτα γενιές, στο διάβα των αιώνων. Αυτή ήταν η ζωή τους. Ένα χρόνο μετά την έλευση του Assassin’s Creed Brotherhood, η Ubisoft Montreal, το 2011 συγκεκριμένα, κυκλοφόρησε το Assassin’s Creed Revelations, την τρίτη και τελευταία περιπέτεια του Ιταλού Assassin Ezio Auditore, με φόντο την ειδυλλιακή Κωνσταντινούπολη του 16ου αιώνα. Ταυτόχρονα, η Ubisoft έπρεπε να διαχειριστεί τις απώλειες της Jade Raymond και του Patrice Desilets, των δύο αδιαμφισβήτητων δημιουργών της, γεγονός που εκ των πραγμάτων έκανε αβέβαιη και ανώμαλη την μετάβαση από το πρώτο AC στο Revelations. Τo ρόλο του creative director και παραγωγού αντιστοίχως ανέλαβαν οι Alex Amancio (AC Unity) και Martin Schelling. Στη γραφή του σεναρίου ήταν ακόμα ο εξαιρετικός Corey May και προστέθηκε δίπλα του ο Darby McDevitt (Black Flag). Ευτυχώς, το μαεστρικό soundtrack της σειράς εξακολουθούσε να ντύνεται και να κοσμείται από τον πολύ Jesper Kyd. Μετά την απρόσμενη κατάληξη του ΑCB, δηλαδή τον θάνατο της Lucy Stillman από τον Desmond ελέω Juno, ο Desmond Miles πέφτει σε κώμα. Ο William Miles, πατέρας του Desmond, με τη βοήθεια των Rebecca Crane, Shaun Hastings και του Harlan Cunningham (νέου μέλους της αδελφότητας των Assassins), τοποθετούν και συνδέουν άμεσα το σώμα του Desmond στο animus 2.0. Μολονότι οι ζωτικές ενδείξεις του Desmond υπολειτουργούν, το υποσυνείδητό του “ξυπνά” στο black room ή αλλιώς στο νησί του animus (animus island), ένα πειραματικό πρόγραμμα προσομοίωσης του animus που σχεδιαστικά παραπέμπει σε ένα τρισδιάστατο τροπικό νησί στολισμένο από pixels, στο οποίο σχεδιάζονται και εφαρμόζονται κώδικες και physics καιρικών φαινομένων. 
Εκεί ο Desmond έρχεται σε επαφή με το ολόγραμμα του Clay Kaczmarek, του περιβόητου Subject 16, του οποίου ο Desmond εντοπίζει τα κρυφά μηνύματα αίματος μέσω του eagle vision, στο τέλος του πρώτου AC. Η ΑΙ του Clay έχει “απορροφηθεί” από το animus μετά τον θάνατό του, καθιστώντας την πλέον κώδικα του συστήματος. Ο Clay εξηγεί στον Desmond ότι η συνείδησή του είναι παγιδευμένη στο animus και για να μπορέσει να επαναφέρει τις αισθήσεις στο “κοιμώμενο” σώμα του, πρέπει να θέσει σε λειτουργία την ακολουθία ενός synch nexus, δηλαδή του συνόλου των αναμνήσεων των προγόνων του, περνώντας μέσα από την πύλη του νησιού, μέχρι να έρθει σε πλήρη και ακριβή συγχρονισμό μαζί τους. Ο Desmond, μην έχοντας άλλη λύση, αναγκάζεται για πολλοστή φορά να αναβιώσει τις γενετικές αναμνήσεις του Ezio Auditore. Το ACR χρονικά τοποθετείται στις αρχές του 16ο αιώνα, με τον Ezio Auditore, αδιαφιλονίκητο grand master της ιταλικής αδελφότητας, να έχει καταφέρει να δώσει ένα τέλος στην ηγεμονική κυριαρχία των Borgias στην Αναγεννησιακή Ιταλία. Ο Ezio πλέον είναι ένας ώριμος και σοφός ηγέτης για την αδελφότητα και δεν έχει ουδεμία σχέση με τον παρορμητικό νεαρό του AC2. Ανάμεσα στις τάξεις της αδελφότητας, φέρει τους τίτλους “il mentore” (μέντορας) και “il profeta” (προφήτης) επειδή καταφέρνει μετά τον Altair, να χαλιναγωγήσει την απόκρυφη ισχύ του apple of eden και συγχρόνως κατορθώνει να έρθει σε επαφή με τους those who came before (Minerva, Junο), τις μυστηριώδεις οντότητες της capitoline triad, ξετυλίγοντας σταδιακά το υπαρξιακό κουβάρι του First Civilization. Ο Ezio όμως είναι γεμάτος ανησυχίες και ερωτήματα για τα οποία πασχίζει να βρει απαντήσεις. Γι αυτό τον λόγο, αποφασίζει να ξεκινήσει ένα οδοιπορικό προς το κάστρο Masyaf στη Συρία, το άλλοτε επιβλητικό λημέρι των Λεβαντίνων Assassins και ορμητήριο του μεγάλου Altaïr Ibn-La'Ahad. Ο Ezio γνωρίζει για τις μελέτες του Altair γύρω από το apple και θεωρεί ότι αυτά τα χειρόγραφα που κοσμούν τη βιβλιοθήκη του κάστρου Masyaf θα τον οδηγήσουν πιο κοντά στην αλήθεια. Το 1510 ο Ezio σαλπάρει με το καράβι Anaan από το λιμάνι του Bari με ενδιάμεσους σταθμούς τις Κέρκυρα, Αθήνα, Χίο, Κρήτη, Κύπρο μέχρι που τελικώς αποβιβάζεται στην Άκρα. Εκεί μαθαίνει ότι η διαδρομή για το κάστρο Masyaf είναι εξαιρετικά επικίνδυνη εξαιτίας της ύπαρξης ληστών και μισθοφόρων στα γειτονικά εδάφη. Αφού αποστέλλει ένα γράμμα στην αδελφή του Claudia, ενημερώνοντας την για την πορεία του ταξιδιού του, της ζητά να μην αναζητήσει εκδίκηση σε περίπτωση που ο ίδιος πεθάνει. Ο Ezio καταφθάνει στo Masyaf τον Μάρτιο του 1511 και λίγο πριν εισέλθει στο κάστρο, αντικρίζει κάποια ανεξήγητα οράματα του Altair τα οποία του αποσπούν την προσοχή του με αποτέλεσμα να πέσει στην ενέδρα του Βυζαντινού και Templar διοικητή της περιοχής Λέανδρο. Οι Templars οδηγούν τον Εzio στο παρατηρητήριο του κάστρου και τον τοποθετούν πάνω σε μια σανίδα που κρέμεται στο κενό. Ακολούθως, ο Λέανδρος περνά μια θηλιά στο λαιμό του Ezio με σκοπό να τον κρεμάσει. Τότε ο Ιταλός, γυρίζει το κεφάλι του προς τα δεξιά και βλέπει πάνω στην διπλανή σανίδα μια νέα οπτασία του Altair να πραγματοποιεί leap of faith. Άμεσα αντιλαμβάνεται ότι από κάτω υπάρχει πρόσφορο έδαφος διαφυγής. Αστραπιαία χτυπά με τον αγκώνα του τον Λέανδρο, τυλίγει γρήγορα το σχοινί στον λαιμό του σαστισμένου Βυζαντινού ως αντίβαρο, πηδάει στο κενό και προσγειώνεται στο από κάτω μπαλκόνι και ξεφεύγει.