Micro Machines World Series Review

Τα Micro Machines (μικρομηχανές) είναι γνωστή σειρά παιχνιδιών της Hasbro. Διαθέτουν μάλιστα και αρκετά μεγάλη ιστορία στο χώρο των videogames, με την υπογραφή ποιότητας της Codemasters, η οποία μας φέρνει το Micro Machines World Series.

Σε παιχνίδι τέτοιου είδους εκ των πραγμάτων δεν περιμένουμε ιδιαίτερη ιστορία. Για την ακρίβεια η single-player εμπειρία λάμπει δια της απουσίας της, καθώς το Micro Machines World Series προσφέρεται κυρίως για online μάχες μεταξύ 12 παικτών (πραγματικών ή ΑΙ). Με λίγα λόγια, επιλέγετε το όχημα της προτίμησης σας, από τα 12 στο σύνολο και ξεχύνεστε για μάχες σε μία από τις 10 συνολικά πίστες του παιχνιδιού. Πριν ξεκινήσετε έναν αγώνα καλείστε να επιλέξετε mode. Υπάρχει το battle όπου παίζετε τα γνωστά capture the flag, bomb delivery και king of the hill, το elimination όπου νικητής είναι αυτός που μένει μόνος και ζωντανός στο τέλος του αγώνα και το race που είναι κυρίως αγώνας ταχύτητας για την πρωτιά.

Κάθε όχημα έχει το δικό του στάνταρ όπλο και άλλα τρία πιο δυνατά των οποίων η χρήση είναι πιο περιορισμένη και πρέπει να περιμένετε ένα μικρό χρονικό διάστημα για να φορτίσουν ή να διαλύετε τους αντιπάλους σας ώστε να τα φορτίζετε. Τα όπλα που χρησιμοποιείτε εξαρτώνται και από το όχημα που επιλέγετε. Για παράδειγμα το περιπολικό χρησιμοποιεί τη στάνταρ καραμπίνα της υπηρεσίας, στοχοποιεί τους αντιπάλους για έξτρα ζημιά, με τη σειρήνα του μειώνει την ζημιά που δέχεται και μπορεί να καλεί ελικόπτερο για ενίσχυση. Μπορείτε να παίζετε και πιο παραδοσιακούς αγώνες ταχύτητας όπου τα οχήματα δεν χρησιμοποιούν τα δικά τους όπλα αλλά αυτά που βρίσκουν στην πίστα και είναι πιστά στα γνωστά όπλα-παιχνίδια nerf. Όσο παίζετε ανεβαίνετε level και κερδίζετε loot boxes που περιέχουν νέα skins για τα οχήματά σας, ατάκες που πετάνε κατά την διάρκεια του αγώνα και εικονίδια που βλέπουν οι αντίπαλοι όταν τους διαλύετε ή αφήνετε στο έδαφος όταν χάνετε. Μόλις φτάσετε στο 10o level μπορείτε να παίζετε και ranked matches όπου τα στατιστικά σας καταγράφονται και κάθε λίγες μέρες υπάρχουν special events στα οποία μπορείτε να συμμετέχετε.

Οι ράμπες δεν θα μπορούσαν να λείπουν από ένα τέτοιο παιχνίδι.

Το gameplay του Micromachines είναι αρκετά απλοϊκό και απέχει πολύ από τους κανόνες της φυσικής. Δεν δοκιμάζει τις ικανότητές σας στην οδήγηση ή τα αντανακλαστικά σας, αλλά στοχεύει να προσφέρει αγνή διασκέδαση. Πράγματι απολαμβάνετε να ρίχνετε τους αντιπάλους σας στο κενό ή να κάνετε ένα τελειωτικό χτύπημα. Οι πίστες είναι όμορφα σχεδιασμένες ώστε να θυμίζουν έναν αυτοσχέδιο χώρο ιδανικό για αγώνες με οχήματα-μινιατούρες πάνω σε τραπέζια μπιλιάρδου, κουζίνες και κήπους. Το όλο “παιδικό” στιλ του παιχνιδιού όμως καταργεί κάθε εμβάθυνση στον κόσμο του και σε συνδυασμό με την απλοϊκή αίσθηση των όπλων που σε καμία περίπτωση δεν σας κάνουν να νιώθετε ότι ρίχνετε με ένα κανόνι ή ότι χειρίζεστε ένα πολεμικό όχημα, σας κάνουν να χάσετε γρήγορα το ενδιαφέρον σας. Το παιχνίδι δεν προσφέρει τον εθισμό του Rocket League και απέχει πολύ από την αίσθηση ανταγωνισμού των online shooters. Είναι πολύ δύσκολο να σας κρατήσει όταν υπάρχουν καλύτερες και φθηνότερες επιλογές που προσφέρουν έστω και ένα “αναιμικό” single-player.

Eπιπλέον, οφείλω να πω ότι δυσκολεύτηκα να βρω άλλους παίκτες και τα περισσότερα ματς ήταν με ΑΙ αντιπάλους ή και άλλον ένα πραγματικό παίκτη, με τον χρόνο αναμονής να είναι τουλάχιστον διπλάσιος από τον μέσο όρο που δίνει το παιχνίδι. Αυτό δεν είναι τόσο ενοχλητικό όσο ο περιορισμός στην επιλογή είδος αγώνα στο battle, καθώς το παιχνίδι σας βρίσκει αυτόματα τί mode θα παίξετε, ενώ δεν μπορείτε ούτε να ετοιμάσετε ένα ματς ως host. Αυτοί οι περιορισμοί είναι αρνητικοί, ειδικά για έναν τίτλο που βασίζεται κυρίως στο online. Από εκεί και πέρα, υπάρχει και το skirmish όπου μπορείτε να παίζετε τοπικά με φίλους ή εναντίον AI αντιπάλων και να διαμορφώνετε τους κανόνες του παιχνιδιού. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο στο skirmish μπορείτε να παίζετε και free for all (όλοι εναντίον όλων), κάτι που δεν μπορείτε να κάνετε στο online. Γενικά το Micro Machines World Series δίνει την αίσθηση ότι είναι περισσότερο ένας έμμεσος τρόπος διαφήμισης των μικρομηχανών της Hasbro παρά ένα παιχνίδι για (έστω και τυπικούς) gamers.

Τα ωραία και λεπτομερή γραφικά κλέβουν την παράσταση.

Τα γραφικά του Micro Machines World Series είναι σίγουρα ο δυνατός του τομέας. Όμορφα και φωτεινά, είναι ευχάριστα στο μάτι και η ποικιλία χρωμάτων στις καλοσχεδιασμένες και γεμάτες λεπτομέρειες πίστες δίνουν ένα άρτιο αποτέλεσμα. Το παιχνίδι μου έτρεχε ομαλά και δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα όσον αφορά την απόδοσή του. Αντίθετα, ο ηχητικός τομέας δεν έχει πολλά να προσφέρει, με την μουσική υπόκρουση να είναι παντελώς αδιάφορη, όπως και οι ήχοι των μηχανών και των όπλων. Ο αστείος σχολιαστής του αγώνα και οι ατάκες των οχημάτων επίσης δεν μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.