Το Get Even είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση και ένα από τα ελάχιστα πλέον παιχνίδια που ανήκουν στην κατηγορία ΑΑ, δηλαδή κάτι ανάμεσα σε ΑΑΑ και indie. Το Get Even είναι ένα “σκεπτόμενο” shooter πρώτου προσώπου με φρέσκες ιδέες, που δυστυχώς προσπαθεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα, με το τελικό αποτέλεσμα να κρίνεται εν τέλει άνισο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της δημιουργού Farm 51. Αλλά ας δούμε τα πράγματα πιο αναλυτικά.
Το σενάριο του Get Even και ιδιαίτερα ο τρόπος που κλιμακώνεται η πλοκή του, είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα δυνατά χαρτιά του παιχνιδιού. Αναλαμβάνετε αρχικά το ρόλο ενός πράκτορα που προσπαθεί να απελευθερώσει ένα κορίτσι όμηρο, αποστολή που καταλήγει σε φιάσκο, καθώς ο εκρηκτικός μηχανισμός που έχει τοποθετηθεί στο σώμα του κοριτσιού εκρήγνυται τη στιγμή που καταφθάνετε στον τόπο της απαγωγής. Στη συνέχεια καταλήγετε σε ένα άσυλο, όντας πειραματόζωο στα χέρια του Red, ο οποίος σας αναγκάζει με την βοήθεια ενός VR συστήματος ονόματι Pandora, να περιπλανηθείτε στις αναμνήσεις πριν από το συμβάν και να αναζητήσετε την αλήθεια και τα γεγονότα που οδήγησαν στο φιάσκο. Μέσα από το gameplay και τις αναμνήσεις που ξετυλίγονται σταδιακά προχωρώντας το παιχνίδι, εξελίσσεται και η πλοκή, με τέτοιο τρόπο ώστε από την μία να απαντώνται κάποια ερωτήματα, αλλά από την άλλη συνεχώς να δημιουργούνται νέα τόσο για το ρόλο σας στην ιστορία, όσο και το ρόλο του Red που σας χειραγωγεί στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Η ατμόσφαιρα του Get Even είναι απολύτως κλειστοφοβική, ενώ και οι σεναριακές ανατροπές δεν λείπουν, αν και δεν αποφεύγονται κάποια κλισέ που συναντάμε κυρίως σε κινηματογραφικές ταινίες.
Το Get Even, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι shooter πρώτου προσώπου, με έντονες όμως επιρροές από παιχνίδια τύπου “walking simulator” στο θέμα της εξερεύνησης του κόσμου. Στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού εξερευνάτε διαδρόμους, μικρά δωμάτια που μοιάζουν μεταξύ τους, ψάχνοντας στοιχεία που μπορείτε να σκανάρετε με το smartphone σας, θυμίζοντας Condemned. Βρίσκοντας συνεχώς στοιχεία, διαβάζοντας σημειώματα και αναβιώνοντας αναμνήσεις από το παρελθόν αρχίζετε να βγάζετε άκρη για το τί συμβαίνει γύρω σας. Πέρα από τον μηχανισμό του σκαναρίσματος, το smartphone σας έχει χάρτη της κάθε περιοχής, ένα μηχανισμό με τον οποίο μπορείτε να εντοπίζετε διαφορές στην θερμοκρασία του περιβάλλοντος, αλλά και ένα μηχανισμό που εκπέμπει υπεριώδη ακτινοβολία.
Οι γρίφοι με τη χρήση του smartphone είναι εφευρευτικότατοι.
Το παιχνίδι εκμεταλλεύεται αριστοτεχνικά τις δυνατότητες αυτές στην επίλυση έξυπνων γρίφων, οι οποίοι δεν μπορούν να λυθούν χωρίς τη σωστή χρήση του smartphone σας. Μάλιστα καταφέρνει να μην έχει επαναλαμβανόμενους γρίφους, φροντίζοντας να προσφέρει νέες συγκινήσεις μέχρι το τέλος, όπου οι γρίφοι γίνονται ελαφρώς πιο απαιτητικοί. Η αργή ροή της εξερεύνησης του κόσμου και των γρίφων ευνοείται από τον walking simulator χαρακτήρα του παιχνιδιού, αλλά δημιουργεί προβλήματα στο κομμάτι της δράσης, όπου αρχίζουν και τα πρώτα σοβαρά προβλήματα.
Τα σημεία δράσης του Get Even είναι απότομα, ξεκομμένα από το κυρίως gameplay και περιορισμένα σε αριθμό. Αναλώνονται σε απλές αρένες γεμάτες εχθρούς, με level design που δεν θα ζήλευαν ούτε τα παιχνίδια της προηγούμενης δεκαετίας, αφού σπάνια βρίσκετε υψώματα ή σημεία κάλυψης ώστε να χρησιμοποιείτε το περιβάλλον προς όφελος σας. Εξίσου απογοητευτικό είναι και το πιστολίδι, αφού όλα τα όπλα συμπεριφέρονται με τον ίδιο αντιρεαλιστικό τρόπο, σε σημείο που νομίζετε ότι πυροβολάτε με αεροβόλο, ακόμη κι αν πυροβολάτε με τουφέκι. Η δυνατότητα να πυροβολάτε πλαγίως μέσω του corner gun είναι ενδιαφέρουσα, όμως δεν βολεύει καθόλου σε ανοιχτές αρένες, οπότε το χρησιμοποιείτε ελάχιστα.
Το παιχνίδι σας προκαλεί να βγάλετε με stealth αυτές τις αρένες δράσης, αφού μάλιστα υπάρχει διαφορετικό τέλος σε περίπτωση που δεν σκοτώσετε τους εχθρούς, αλλά απλά τους αποφύγετε. Οι μηχανισμοί stealth είναι ικανοποιητικοί, όπως ικανοποιητική είναι για τα δεδομένα του τίτλου και η εχθρική νοημοσύνη, αλλά δυστυχώς η stealth εμπειρία αμαυρώνεται από τα συχνά bugs. Συγκεκριμένα, σε διάφορα σημεία της αρένας αν πάτε σκυφτοί μπορεί να σκαλώσει ο χαρακτήρας σας στο περιβάλλον και να μην μπορεί να κινηθεί, οπότε πρέπει να ξεκινήσετε ξανά από το προηγούμενο checkpoint. Αυτό το πρόβλημα το συνάντησα τουλάχιστον 10 φορές στο παιχνίδι και είναι ο κύριος λόγος που από κάποια στιγμή και μετά εγκατέλειψα την προσπάθεια να το βγάλω αποκλειστικά με stealth τακτική.
Η αίσθηση των όπλων απογοητεύει.
Εξίσου προβληματικός είναι και ο οπτικός τομέας, ο οποίος δύσκολα θα ξεχώριζε ακόμη και σε κονσόλες παλιότερης γενιάς. Οι χαρακτήρες είναι κακοσχεδιασμένοι, ενώ και τα περιβάλλοντα στους εξωτερικούς χώρους ασφυκτιούν από τις χαμηλής ανάλυσης υφές. Κάπως καλύτερη είναι η κατάσταση στους εσωτερικούς χώρους, όπου οι ατέλειες κρύβονται από το σκοτάδι και τους όμορφους φωτισμούς. Σε αντίθεση με τα γραφικά, η μουσική υπόκρουση είναι μία ευχάριστη έκπληξη, με φοβερά ατμοσφαιρικά ακούσματα με βιολιά να διανθίζουν την εμπειρία, ενώ σχετικά ικανοποιητικοί κρίνονται τόσο οι ήχοι του περιβάλλοντος, όσο και το voice acting.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου