Watch Dogs 2 Review

Το καλοκαίρι του 2012 μείναμε όλοι άφωνοι με την παρουσίαση του Watch Dogs στην Ε3. Τα γραφικά και το gameplay έδειχναν εκπληκτικά, ενώ βιώναμε για πρώτη φορά την ενσωμάτωση stealth και hacking σε τίτλο τύπου GTA. Όταν όμως το παιχνίδι κυκλοφόρησε το 2014, αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών σχεδόν σε κάθε τομέα. Η Ubisoft άκουσε τα παράπονα των παικτών και βελτίωσε κατά ένα μεγάλο ποσοστό τη συνταγή, προσφέροντάς μας ένα προσεγμένο sequel.

Η εισαγωγή στον κόσμο του Watch Dogs 2 γίνεται με έναν ιδιαίτερο τρόπο: μια ρετρό οθόνη... σφάλματος, που δίνει την ψευδαίσθηση ότι έχουν χακάρει το σύστημά σας ή σας κάνει να αναρωτιέστε αν κάτι πάει στραβά με τα γραφικά. Η ιστορία ξεκινάει με τον νεαρό αφροαμερικανό χάκερ Marcus Holloway, γνωστό στον κύκλο του ως Retr0, να προσπαθεί να σβήσει τα προσωπικά του στοιχεία από το ctOS 2.0. Το λειτουργικό σύστημα αυτό, που πρωτοέκανε την εμφάνισή του στο Watch Dogs 1, λειτουργεί σαν ένας άλλος Μεγάλος Αδελφός, που ελέγχει σχεδόν τα πάντα στην πόλη του San Francisco, από πληροφορίες που αφορούν τον κάθε κάτοικο της πόλης, μέχρι το σήμα κάθε κινητού. Με τη βοήθεια της Dedsec, μιας επαναστατικής ομάδας χάκερ που δυναμώνει όσο αυξάνονται οι followers της, ο Marcus αποφασίζει να καταστρέψει το ctOS.

Χωρίς καμία αμφιβολία, ο Marcus είναι πιο προσεγμένος χαρακτήρας σε σχέση με τον Aiden Pearce του πρώτου Watch Dogs. Διαθέτει προσωπικότητα με πλήρες σετ χαρακτηριστικών, είναι ήρεμος, λογικός, με αίσθηση του χιούμορ και ευρεία γνώση γύρω από το hacking, όμως όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με το ότι μπορεί να μετατραπεί, ανά πάσα στιγμή, σε ταλαντούχο σκοπευτή και στυγνό δολοφόνο. Είναι ένας hipster hacker (όσο κι αν ο ίδιος το αρνείται αρκετά νωρίς) με άριστες δεξιότητες οδήγησης και χρήσης όπλων, που χειρίζεται εξίσου καλά μια μηχανή ή ένα stun gun, όσο ένα λεωφορείο κι ένα rocket launcher. Όσο για τη Deadsec, αυτή αποτελείται από ευχάριστους χαρακτήρες, που όμως δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα στερεότυπα του geek και του χάκερ ώστε να είναι αξιομνημόνευτοι. Μπορεί να μην δεθείτε με κάποιον από αυτούς, αλλά είναι όλοι τους αποδεκτοί. Το γεγονός ότι οι χαρακτήρες, και κυρίως ο Marcus, δεν είναι ιδιαίτερα πειστικοί, οδηγεί αρκετά νωρίς στο συμπέρασμα ότι μάλλον δεν πρέπει να πάρετε την ιστορία στα σοβαρά, με αποτέλεσμα να χάνετε σύντομα το ενδιαφέρον σας για την εξέλιξή της. Με άλλα λόγια, το Watch Dogs 2 αποβάλλει τον ίσως υπερβολικά σοβαρό τόνο του προκατόχου του κι έρχεται πιο κοντά στο Saints Row από πλευράς χιούμορ και τρέλας.

Ο χειρισμός είναι ο κλασικός χειρισμός ενός open-world action adventure, με ανάμειξη πυροβολισμών και οδήγησης, που όμως ξεχωρίζει με την προσθήκη στοιχείων hacking και stealth. Το σημείο που κάνει το Watch Dogs 2 να ξεχωρίζει από άλλους τίτλους τύπου GTA είναι το ότι μπορείτε να προσεγγίζετε σχεδόν κάθε αποστολή είτε με άμεσα, με ένα αυτόματο στο χέρι δηλαδή, είτε έμμεσα, μέσω προσεκτικών κινήσεων. Θεωρητικά. Διότι, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζετε καμία συνέπεια όταν αρχίζετε να σκοτώνετε αβέρτα όποιον βλέπετε μπροστά σας (δεν υπάρχει δείκτης ηθικής), αλλά το να εξολοθρεύετε φύλακες και εχθρούς κάνει τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη.

Τέλεια σύλληψη.

Εκτός από τα όπλα των εχθρών, μπορείτε να φτιάχνετε δικά σας στον 3D εκτυπωτή της βάσης σας, όπως πιστόλια, αυτόματα, grenade launchers και άλλα, εφόσον πληρώσετε μία φορά για τα σχέδιά του. Δεν χρειάζεται να είστε άσσοι στα headshots, αφού οι περισσότεροι εχθροί σκοτώνονται με λίγες σφαίρες, ενώ οι θωρακισμένοι, που εμφανίζονται αρκετά αργότερα στην ιστορία, βγαίνουν εκτός μάχης με ένα απλό takedown. Μπορεί να έχετε στη διάθεσή σας εναέρια και επίγεια drones, μπορεί να υπάρχουν αρκετές θέσεις για κάλυψη και μπορεί κάμερες, πόρτες και ρομπότ να χακάρονται με το πάτημα ενός κουμπιού, όμως όταν σας εντοπίζει κάποιος φρουρός τότε χτυπάει ο συναγερμός και όλοι οι φρουροί του επιπέδου αρχίζουν να σας ψάχνουν. Ακόμη και αν μπορείτε να βγάλετε αθόρυβα κάποιον νοκάουτ από κοντά ή να τον κοιμίσετε με μία από τις άπειρες σφαίρες του stun gun, δεν μπορείτε να τον σύρετε σε διπλανό δωμάτιο ή να τον κρύψετε κάπου κι έτσι ρισκάρετε να γίνετε τσακωτοί αν αυτός εντοπιστεί από τους συναδέλφους του. Από τη στιγμή που μπορείτε απλά να “μοιράζετε” σφαίρες με τη βοήθεια του ενσωματωμένου auto-aim, μειώνοντας τραγικά τον χρόνο ολοκλήρωσης της κάθε αποστολής, τότε η επιλογή του stealth δεν φαντάζει τόσο ελκυστική. Ουσιαστικά, η νοημοσύνη είναι πολύ πιο ευαίσθητη και σε εγρήγορση κατά τη stealth προσέγγιση, παρά όταν επιτίθεστε στα ανοιχτά, αποτρέποντάς σας από το να διασκεδάζετε κατά τη διάρκεια του stealth. Πράγμα παράξενο, αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για τίτλο περισσότερο σχετιζόμενο με το hacking παρά το shooting.

Οι κεντρικές αποστολές διαθέτουν ικανοποιητικό βαθμό ποικιλίας ως προς το περιεχόμενό τους, όπως να ψαχουλέψετε τα γραφεία της φανταστικής Nudle (βλέπε Google), να χακάρετε το στέρεο κάποιου αντιπαθητικού τύπου, να βρείτε μυστικά σε φρουρούμενες επαύλεις ή να κλέψετε ένα βαν. Οι δευτερεύουσες αποστολές διαθέτουν εξίσου μεγάλη ποικιλία και αποτελούνται από αγώνες καρτ και μοτοσυκλέτας, selfie σε διάφορες τοποθεσίες του San Francisco για την απόκτηση περισσότερων followers, την ενασχόληση ως οδηγός Uber για χρήματα και άλλα. Παρόλα αυτά, μετά το πρώτο μισό του παιχνιδιού οι περισσότερες αποστολές μοιάζουν περισσότερο με “δουλειά” που πρέπει να γίνει, καθώς γνωρίζετε τί πρέπει να κάνετε και με ποια μέθοδο θα φέρετε εις πέρας την αποστολή, απλά ίσως χρειαστεί να δοκιμάσετε μερικές φορές μέχρι να τα καταφέρετε. Το σχέδιο δράσης σπάνια αλλάζει: πειράξτε το ρεύμα, ανοίξτε τις κλειδωμένες πόρτες, βγάλτε τους φρουρούς από τη μέση, γυρίστε τον διακόπτη για να χακάρετε τον server και τελικά ξεφύγετε από τους διώκτες σας τρέχοντας ή οδηγώντας έξω από την ακτίνα της αποστολής. Επαναλάβετε τη διαδικασία.

Ας βάλουμε λίγη μουσικούλα...

Το ορμητήριό σας και το μέρος όπου ξεκινούν πολλές από τις αποστολές, είναι το κλασικό υπόγειο ενός geek κάτω από ένα fantasy shop. Αν και αρχικά σάς δίνεται η εντύπωση ότι μπορείτε να μιλήσετε με οποιονδήποτε στο San Francisco, καθώς έχετε αυτή τη δυνατότητα μέσα στο ίδιο το fantasy shop, ωστόσο αυτό δεν επεκτείνεται σε ολόκληρη την πόλη και η διαδραστικότητα εκτός μαγαζιών και αποστολών είναι περιορισμένη. Όσους περισσότερους followers αποκτάτε ολοκληρώνοντας αποστολές και βρίσκοντας bonus σημεία στον χάρτη, τόσα περισσότερα research skills ξεκλειδώνετε για τον Marcus. Με τον καιρό, ξεκλειδώνετε skills όπως το να μετακινείτε αυτοκίνητα από απόσταση τρομάζοντας τους οδηγούς τους, να μεγαλώνετε τη διάρκεια ζωής του Botnet ή να αλλάζετε γεμιστήρες πολύ πιο γρήγορα. Όσο για τα bonus σημεία καθεαυτά, αφορούν κατά κύριο λόγο paint jobs αυτοκινήτων, research points και είδη ρουχισμού.

Η μπαταρία που υπήρχε στο Watch Dogs, απαραίτητη για την εφαρμογή κάθε τύπου hacking, επιστρέφει στο Watch Dogs 2 ως Botnet, όμως κάτι που έχει προστεθεί εδώ είναι η διαδικασία παράκαμψης δικτύου (network bypass). Πρόκειται για έναν γρίφο λογικής, όπου καλείστε να ευθυγραμμίζετε σωλήνες έτσι ώστε να επιτρέπουν τη ροή δεδομένων (data flow) κυριολεκτικά διαμέσου τους. Από τη μία πλευρά, το network bypass είναι ένα “ευχάριστο διάλειμμα” κατά τη διάρκεια της αποστολής, αλλά από την άλλη δεν παύει να είναι ένας γρίφος που απλά επαναλαμβάνεται κάθε τόσο, πότε με περισσότερους σωλήνες προς ευθυγράμμιση και πότε με περιορισμένο χρόνο πριν την επαναφορά των σωλήνων στην αρχική τους θέση.

Σχετικά με την οδήγηση, οι εκρήξεις που πυροδοτούσατε στην πόλη κατά τις καταδιώξεις στο πρώτο Watch Dogs, όπως και η διαφυγή σας από την αστυνομία, πλέον, γίνονται με πολύ πιο απλό και εύκολο τρόπο. Ίσως το να κρύβεσετε από το ελικόπτερο της αστυνομίας να είναι ζόρικη δουλειά, όμως έυκολα κοροϊδεύετε τα περιπολικά, τα οποία δεν βγαίνουν ποτέ εκτός δρόμου για να σας φτάσουν. Τα περισσότερα αυτοκίνητα φτάνουν αρκετά (αν όχι υπερφυσικά και σε βαθμό Wipeout) υψηλές ταχύτητες, φέρνοντάς σας σε όποιο σημείο του χάρτη θέλετε χωρίς ταλαιπωρία, ενώ φρενάρουν εξίσου (υπερφυσικά) γρήγορα κι όταν είστε ο πεζός που πετάγεται μπροστά τους, δίχως να σας σκοτώνουν ακαριαία. Η κάθε κατηγορία οχήματος έχει το δικό της στιλ οδήγησης, με την μοτοσυκλέτα που μόλις κλέψατε να μεταμορφώνεται στο τέλειο όχημα που σας φέρνει στην κορυφή του λόφου στη στιγμή, ή το αγωνιστικό αυτοκίνητο που μόλις αγοράσατε από την αντιπροσωπεία να μην ανταποκρίνεται στις κλειστές στροφές τόσο καλά όσο αναμένατε. Όσο για τους πεζούς, σε μεγάλο βαθμό φροντίζουν να σας αποφεύγουν όταν το σανιδώνετε, όμως δεν λείπουν κι αυτοί που αντί να φύγουν μακριά, τρέχουν καταπάνω σας.