Mafia 3 Review

Το Mafia 3 είναι και το ντεμπούτο της Hangar 13, ενός νέου στούντιο της 2Κ, που καλείται να ανταποκριθεί στην κληρονομιά των προηγούμενων Mafia και... να μας κάνει μια πρόταση που δεν μπορούμε να αρνηθούμε.

Το Mafia 3 διαδραματίζεται στην πόλη New Bordeaux, η οποία είναι εμπνευσμένη από τη Νέα Ορλεάνη, εν έτει 1968. Ο πρωταγωνιστής Lincoln Clay, μόλις έχει γυρίσει από την κόλαση του Βιετνάμ και ετοιμάζεται να συναντήσει την οικογένεια του σκοπεύοντας να ζήσει ήρεμα την υπόλοιπη ζωή του. Σύντομα όμως ανακαλύπτει ότι οι δικοί του έχουν μπλεξίματα με την μαφία και χρωστάνε λεφτά στον Ιταλό αρχινονό της πόλης. Αποφασίζει λοιπόν να τους βοηθήσει και σε συνεργασία με τους Ιταλούς ληστεύει μια τράπεζα έτσι ώστε όχι μόνο να ξεχρεώσουν τους δανειστές, αλλά να βγάλει και ο καθένας ένα σεβαστό ποσό που θα λύσει όλα τους τα οικονομικά προβλήματα στο μέλλον. Η ληστεία πετυχαίνει και όλοι μαζεύονται σε ένα μπαρ ώστε με την συνοδεία ακριβού bourbon να μοιράσουν τα κέρδη. Σε αυτό το σημείο όμως οι Ιταλοί, ως πρωτομάστορες στις μαφιόζικες μεθόδους, αρπάζουν όλα τα λεφτά και επιχειρούν να σκοτώσουν τον Lincoln αφήνοντας τον αιμόφυρτο στο μπαρ στο οποίο βάζουν φωτιά.

Ο Lincoln επιβιώνει, φοράει το... τζάκετ εκστρατείας και ξεκινάει μια αιματηρή ιστορία εκδίκησης, με σκοπό σκοτώσει τον Ιταλό αρχιμαφιόζο, αφού προηγουμένως καταστρέψει όλες του τις επιχειρήσεις και σκοτώσει τους πιστούς του συνεργάτες στην πόλη. Ο πόλεμος ενάντια στην μαφία εκτός από λεφτά απαιτεί και συμμάχους κι έτσι ο Lincoln όχι μόνο κυριεύει αντίπαλες επιχειρήσεις προς όφελος του, αλλά και (μέσω βίας συνήθως) πείθει ανθρώπους-κλειδιά να αλλάξουν αφεντικό και συνάπτει εύθραυστες συμμαχίες με άλλους μαφιόζους που παρά τις διαφορές τους έχουν κοινό εχθρό. Οι χαρακτήρες που συναντάτε είναι αρκετά ενδιαφέροντες, σκληροί, τολμηροί, επικίνδυνοι ή ψυχοπαθείς - όλοι αφήνουν το δικό τους στίγμα και είναι πειστικοί στο ρόλο τους. Με χρήση εικόνων και συνεντεύξεων χαρακτήρων του παιχνιδιού που σχολιάζουν διάφορα γεγονότα, το Mafia 3 δίνει την αίσθηση ότι παρακολουθείτε μια ταινία σχετικά με την ζωή του Lincoln Clay. Η μακάβρια, αιματοβαμμένη ιστορία είναι σίγουρα ένα από τα δυνατά σημεία του τίτλου.

Ποιος είπε ότι η δουλειά στο γραφείο είναι εύκολη;

Η αναπαράσταση της εποχής της δεκαετίας του ’60 είναι πιστή. Εκτός από την αρχιτεκτονική και τα αυτοκίνητα, εντύπωση κάνει και η νοοτροπία που επικρατούσε τότε στον αμερικάνικο νότο. Ο Lincoln ως μαύρος αντιμετωπίζει τον ρατσισμό εναντίον των μαύρων και βλέπει πολίτες να τρέμουν τον κομουνισμό φοβούμενοι μην επικρατήσει στην χώρα τους. Ο παράλογος φανατισμός με τον χριστιανισμό που φτάνει στα όρια της τρέλας είναι επίσης άλλο ένα στοιχείο της εποχής που βλέπουμε στο παιχνίδι. Οι δημιουργοί δεν “μασήσαν” σε αυτό το σημείο και η σκληρή γλώσσα που χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το ρατσιστικό στοιχείο δημιουργούν μια πειστική ατμόσφαιρα. Άξια αναφοράς είναι και τα μουσικά κομμάτια της εποχής. Το Mafia 3 διαθέτει πολύ δυνατό soundtrack που σπάνια συναντάμε σε παιχνίδι και που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι φίλοι του ροκ. Rolling Stones, Jimi Hendrix και Johnny Cash είναι μερικοί μόνο καλλιτέχνες των οποίων την μουσική ακούτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Προσωπικά το βρήκα πολύ ευχάριστο να ακούω το “I fought the law” όταν ξέφευγα από μια αστυνομική καταδίωξη ή το "Βorn to be wild" οδηγώντας σαν τρελός ένα φορτηγό γεμάτο μαριχουάνα.

Η μάχη στο Mafia 3 στηρίζεται σε γνωστούς μηχανισμούς, stealth με εντυπωσιακά takedowns μόλις πλησιάζετε έναν εχθρό, το κλασικό πια σύστημα κάλυψης στο πιστολίδι, ενώ δεν λείπει και η βοηθητική “αίσθηση” που σας επιτρέπει να βλέπετε τους εχθρούς από μακριά και πίσω από τους τοίχους. Το σύστημα μάχης δεν είναι κάτι ρηξικέλευθο, είναι όμως λειτουργικό και ακριβές. Το πρόβλημα παρουσιάζεται στη νοημοσύνη των εχθρών που περισσότερο θυμίζει... 12χρονo gangsta-rapper wannabe παρά σκληροτράχηλους γκάνγκστερ που είναι πάντα έτοιμοι να σας ξεκάνουν. Ακόμα και στο hard, ελάχιστες φορές δυσκολεύτηκα να βγάλω μια μάχη, απλά οι εχθροί σκοτώνουν πιο εύκολα και σκοτώνονται πιο δύσκολα. Σπάνια προσπαθούν να σας ξετρυπώσουν με μια χειροβομβίδα και σπάνια επιχειρούν να σας περικυκλώσουν για να σας βάλουν ανάμεσα σε δύο πυρά. Συχνά υπάρχουν φρουροί που κάθονται αδιάφορα σε ένα σημείο ενώ λίγο πιο μακριά πέφτει πιστολίδι ή φρουροί που ρίχνουν στο σημείο όπου σας είδαν τελευταία φορά την ώρα που βγαίνετε πίσω τους. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα είναι η ύπαρξη ενός φρουρού που σκοπός του είναι να καλέσει ενισχύσεις όταν σας εντοπίζει, όμως το κακό είναι ότι πολλές φορές έχει την βλαβερή συνήθεια να τρέχει και... να κολλάει το κούτελο του πάνω στην κάνη του όπλου σας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που με χρήση stealth και ενός όπλου με σιγαστήρα κατάφερα να ξεκάνω σχεδόν όλους τους μπράβους σε ένα μέρος και να κεράσω μια μολότοφ τους δυο τελευταίους φρουρούς που από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδικασίας συζητούσαν ανέμελα μεταξύ τους. Το ίδιο ισχύει και για την νοημοσύνη των απλών πολιτών και της αστυνομίας, καθώς οι περαστικοί αντιδρούν σχετικά αδιάφορα τη στιγμή που μαχαιρώνετε κάποιον μπροστά τους και οι αστυνομικοί δεν ασχολούνται μαζί σας αν παραβιάζετε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, παρά μόνο αν τους τρακάρετε η αρχίσετε να πυροβολάτε.

Οδηγείτε μερικά πολύ δυνατά "εργαλεία".

Ένα συμπαθές στοιχείο management είναι το γεγονός ότι μπορείτε να διορίσετε υπεύθυνους στις περιοχές και τις επιχειρήσεις που καθαρίζετε, κάποιον από τους αρχηγούς των μαφιόζων με τους οποίους συνεργάζεστε. Ανάλογα με το σε ποιον δίνετε το μέρος που κυριεύσατε, ξεκλειδώνετε και νέα όπλα ή αναβαθμίσεις για τον χαρακτήρα σας. Χρειάζεται προσοχή και σαν τίμιοι μαφιόζοι πρέπει να είστε δίκαιοι στην μοιρασιά, καθώς οι άλλοι στραβώνουν εύκολα σε περίπτωση που νιώσουν ότι τους αδικείτε. Η συνεργασία με τους άλλους μαφιόζους έχει πολλά προτερήματα, μεταξύ των οποίων το να φωνάζετε μπράβους να σας βοηθήσουν σε μια μάχη, να παραγγέλνετε αυτοκίνητο σε περίπτωση που ξεμείνετε και το πιο σημαντικό, να καλείτε ένα βανάκι από το οποίο μπορείτε να αγοράζετε όπλα, πυρομαχικά και αναβαθμίσεις.

Ο χάρτης του New Bordeaux είναι αρκετά μεγάλος, με ποικιλία στα περιβάλλοντα, πόλεις, παραθαλάσσιες περιοχές, βιομηχανικές ζώνες, ποτάμια, γέφυρες, λιμάνια και βουνά. Όλα αυτά συνθέτουν έναν ωραίο αλλά “φτωχό” κόσμο. Δεν μπορείτε να πάτε να τα πιείτε σε ένα μπαρ ή να ξοδέψετε τα λεφτά σας σε κάποιο από τα καμπαρέ που συναντάτε. Fast travel δεν υφίσταται αλλά τουλάχιστον μπορείτε να οδηγείτε κάποιο από τα γρήγορα αυτοκίνητα που ξεκλειδώνετε όσο προχωράτε στο παιχνίδι, χωρίς όμως να υπάρχει περίπτωση να πετύχετε μια τυχαία αποστολή η κάτι που να σας δίνει έναν λόγο να “οργώνετε” πάνω κάτω την πόλη. Πέρα από κάποιες τυχαίες μάχες με μισθοφόρους που σας ψάχνουν και τη συλλογή διαφόρων αντικειμένων όπως άλμπουμ μουσικής και περιοδικών Playboy της εποχής, δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνετε εκτός από τις σεναριακές αποστολές και τις αποστολές που χαριστικά αναλαμβάνετε για τους συμμάχους σας.

Το συντριπτικό ποσοστό των αποστολών έχει να κάνει με το να πάτε κάπου και να τους σκοτώσετε όλους ή να καταστρέψετε/κλέψετε κάτι και να τους σκοτώσετε όλους. Υπάρχει και ένα ενδιαφέρον με θεαματικές εκτελέσεις που γίνονται πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες την επόμενη μέρα, αλλά ενδέχεται να σας κουράσει η συνεχής επανάληψη, εκτός και αν απολαμβάνετε να φυτεύετε σφαίρες σε διάφορα κακοποιά στοιχεία και τους μπράβους τους. Παρόλο που το πιστολίδι είναι καταιγιστικό και αποτελεί τον βασικό πυρήνα του gameplay, εντύπωση κάνει το γεγονός ότι μπορείτε να κουβαλάτε μόνο δύο όπλα. Πέρα από κάποιες περιπτώσεις όπου αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιείτε stealth, δεν μπορείτε να έχετε μαζί σας το μαγικό τετράπτυχο πιστόλι-αυτόματο-καραμπίνα-sniper.