Οι προσδοκίες που συνόδευαν το Bloodborne, από την ανακοίνωση μέχρι και την κυκλοφορία του, ήταν αναμφίβολα μεγάλες. Το παιχνίδι έπρεπε να πετύχει δύο σημαντικά πράγματα. Από την μία, ως ο πνευματικός διάδοχος των Demon's Souls και Dark Souls όφειλε να κρατήσει το πολύ υψηλό επίπεδο των προηγούμενων τίτλων για να ικανοποιήσει τους φανατικούς οπαδούς του είδους, και από την άλλη έπρεπε να αποτελέσει μια μεγάλη επιτυχία του PS4, καθώς οι κορυφαίες αποκλειστικότητες της κονσόλας είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Η From Software για άλλη μία φορά τα καταφέρνει, παραδίδοντας μία εκπληκτική εμπειρία, που αν και στέκεται ένα σκαλάκι κάτω από τα Souls, προσφέρει ένα ακόμη υπέροχο ταξίδι επιβίωσης.
Όπως στα Souls, έτσι και στο Bloodborne η ιστορία αποτελεί απλά ένα πρωτογενές υλικό για να βυθιστείτε στον κόσμο του παιχνιδιού και να ανακαλύψετε μόνοι σας τα μυστικά του, μέσα από συζητήσεις με άλλους χαρακτήρες, μέσα από στοιχεία που βρίσκετε σε βιβλιοθήκες και άλλες περιοχές ή μέσα από αντικείμενα. Το παιχνίδι σας μεταφέρει στην πόλη φάντασμα ονόματι Yharnam, που υπήρξε τόπος πειραμάτων και πλέον έχει μετατραπεί σε μία ερειπωμένη κόλαση, με μολυσμένα τέρατα να βρίσκονται διάσπαρτα σε ολόκληρη την πόλη και τους κατοίκους είτε να είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, είτε να έχουν χάσει το μυαλό τους. Εσείς είστε ένας κυνηγός που με στόχο να εξολοθρεύσετε τα τέρατα και να βρείτε μία θεραπεία για να σταματήσει αυτός ο εφιάλτης. Σε πρώτο επίπεδο η ιστορία δεν ξετρελαίνει με την πρωτοτυπία της, αλλά εξερευνώντας το Yharnam ανακαλύπτετε στοιχεία που σας κρατάνε το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Σε αυτό συμβάλλουν οι περισσότερο κατανοητές ατάκες των χαρακτήρων που συναντάνε, αλλά και οι περισσότερες cutscenes, σε σχέση με ότι συνέβαινε στα Souls.
Πρωτού ξεκινήσει η ανάλυση του Bloodborne θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να σταθώ στο ίδιο το Yharnam που αποτελεί έναν από τους πιο νοσηρούς, τρομακτικούς και μελαγχολικούς κόσμους που έχετε συναντήσει ποτέ σε παιχνίδι. Η αρχιτεκτονική των κτιρίων που θυμίζει έντονα βικτωριανή εποχή, τα νοτισμένα σοκάκια, οι αμέτρητες λεπτομέρειες μέσα στην πόλη, οι εστίες φωτιάς όπου οι κάτοικοι καίνε τα τέρατα και μαζεύονται γύρω από αυτές και το μόνιμο μισοσκόταδο, σας ταξιδεύουν σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί το παράλογο. Αυτή η αλλαγή του σκηνικού σε σχέση με τα “μεσαιωνικά” Souls έχει αντίκτυπο και στον σχεδιασμό των εχθρών, οι οποίοι είναι πιο αποκρουστικοί από ποτέ και προκαλούν ανατριχίλα. Η δουλειά που έχει γίνει στο σχεδιασμό αυτής της πόλης-φάντασμα είναι εκπληκτική.
Βάλε φωτιά σε ότι σε καίει, σε ότι σου τρώει την ψυχή.
Στο παιχνίδι ξεκινάτε με την δημιουργία του χαρακτήρα σας και εδώ βρίσκετε γνώριμες επιλογές που υπάρχουν και στα Souls, όπως πρόσωπο, φύλο κτλ. Στο Bloodborne δεν υπάρχουν classes, αλλά επιλέγετε με βάση την πρώτερη εμπειρία που είχε ο κυνηγός σας. Έτσι για παράδειγμα ο Lone Survivor έχει αρχικά αυξημένα στατιστικά όσον αφορά την μπάρα υγείας, ενώ o Military Veteran έχει αυξημένα τα στατιστικά που αφορούν την δύναμη των χτυπημάτων κτλ. Η επιλογή που κάνετε στην αρχή του παιχνιδιού δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχεια, καθώς αναπτύσσετε τον χαρακτήρα σας όπως εσείς θέλετε.
Η δομή πάνω στο οποίο έχει κτιστεί το Bloodborne θυμίζει κυρίως Demon's Souls, καθώς υπάρχει ένας απομονωμένος ονειρικός κόσμος ονόματι Hunter’s Dream που λειτουργεί σαν hub. Μέσα στο Hunter’s Dream υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές πλάκες στις οποίες έχετε πρόσβαση σταδιακά και σας οδηγούν στον κύριο κόσμο του παιχνιδιού στην περιοχή του Yharnam, αλλά και σε άλλες περιοχές πέρα από κάθε φαντασία που ανακαλύπτετε στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού. Μέσα από το Hunter’s Dream κάνετε τις απαραίτητες κινήσεις για να εξασφαλίσετε την επιβίωσή σας, όπως να κάνετε level up και να αυξάνετε τα στατιστικά σας, εξαργυρώνοντας blood echoes που συλλέγετε από τα τέρατα που σκοτώνετε. Επίσης σταδιακά έχετε πρόσβαση στο ειδικό εργαστήριο που σας επιτρέπει να επισκευάζετε και να αναβαθμίζετε τα όπλα σας, να αναβαθμίζετε τον χαρακτήρα σας τοποθετώντας ρούνους και να αγοράζετε ή να πουλάτε αντικείμενα. Σε αντίθεση με τα Dark Souls, στο Bloodborne ότι χρειάζεστε για την αναβάθμιση του χαρακτήρα σας βρίσκεται σε ένα σημείο κάνοντας το παιχνίδι αρκετά πιο βατό για όσους δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με το είδος.
Από την πρώτη ματιά του χαρακτήρα σας, καθώς περπατάει αργά και βαριά, μέχρι τα σκηνικά και τις οθόνες των στατιστικών, όλα απορρέουν έναν αέρα Souls. Το παιχνίδι ακολουθεί ακριβώς τον ίδιο μηχανισμό τιμωρίας σε περίπτωση θανάτου, με διαφορετικές ορολογίες, καθώς οι ψυχές που υπήρχαν στα Souls, εδώ έχουν μετατραπεί σε αίμα. Έτσι σε περίπτωση που σας σκοτώσει κάποιο τέρας, πρέπει να βρείτε το σημείο που χάσατε τη ζωή σας και να μαζέψετε το αίμα, για να μπορείτε να αποκτήσετε πάλι στην κατοχή σας τα blood echoes που είχατε μαζέψει μέχρι τότε. Αν σκοτωθείτε πριν μαζέψετε το αίμα σας, τότε τα blood echoes χάνονται για πάντα. Μία αλλαγή στον μηχανισμό παρατηρείται όταν πολλές φορές το αίμα σας το μεταφέρει ο εχθρός που σας σκότωσε προηγουμένως, οπότε σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να τον σκοτώσετε για να πάρετε πίσω τα blood echoes, θυμίζοντας λίγο... ZombiU. Ίδιοι μηχανισμοί χρησιμοποιούνται και για την αποθήκευση της προόδου σας μέσω των lanterns που αντικαθιστούν τα bonfires που υπήρχαν στα Souls, αλλά στην ουσία έχουν την ίδια λειτουργία. Μέσα από τα lanterns μπορείτε να επισκέπτεστε το Hunter’s Dream, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε fast travel σε κάποιο άλλο lantern που βρίσκεται μέσα στην πόλη.
Η καλύτερη άμυνα είναι η επιθεση.
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία των Souls είναι ο πολυεπίπεδος και ευφυέστατος σχεδιασμός των περιοχών και ο αριστουργηματικός τρόπος με τον οποίο ενώνονται αυτές. Το Bloodborne όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους πνευματικούς προγόνους του όσον αφορά το level design, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις τoυς ξεπερνάει, καθώς είναι αμέτρητες φορές που ανακαλύπτετε ευρηματικά shortcuts τα οποία ενώνουν μέχρι τότε φαινομενικά ασύνδετες περιοχές και σας κάνουν να εκπαλείτε. Μάλιστα τα λιγοστά lanterns έρχονται να ενισχύσουν την αναγκαιότητα των shortcuts, καθώς είναι απαραίτητο να κόβετε δρόμο πριν αναμετρηθείτε με κάποιο αφεντικό για να έχετε πλήρη υγεία και να μην σπαταλήσετε χρήσιμα αντικείμενα.
Πέρα όμως από τις ομοιότητες με τα Souls, το Bloodborne έχει και διαφορές που απορρέουν από την ξεκάθαρη απόφαση της From Software να επενδύσει περίσσοτερο σε στοιχεία δράσης και λιγότερα σε πιο απαιτητικά στοιχεία RPG. Η διαφορετική αυτή προσέγγιση σε πολλά σημεία ωφελεί το παιχνίδι, ενώ σε άλλα σημεία το κάνει να μοιάζει λίγο πιο φτωχό, χωρίς βέβαια να κάνει ιδιαίτερη ζημιά στην όλη εμπειρία. Ξεκινώντας από τους μηχανισμούς μάχης, διαπιστώνετε τρομακτικές διαφορές που εκτοξεύουν το gameplay του παιχνιδιού, προσφέροντας μία απρόσμενη φρεσκάδα και ζωντάνια που σας εθίζει... επικίνδυνα. Οι μάχες στο Bloodborne στηρίζονται στην επιθετικότητα του κυνηγού σας, καθώς δεν υπάρχουν ασπίδες (πέρα από μία που κρίνεται άκρως αναποτελεσματική) και δεν μπορείτε να προστατευτείτε από τα χτυπήματα των εχθρών σας. Αυτό σας ωθεί να σκέφτεστε συνεχώς την επόμενη κίνησή σας, κάνοντας συνεχώς ελιγμούς και αυτοσχεδιάζοντας την τελευταία στιγμή σε μάχες που θυμίζουν καλοστημένες χορογραφίες. Ένα ακόμη στοιχείο που σας προκαλεί να παίξετε επιθετικά είναι η ευκαιρία που έχετε να πάρετε πίσω τη χαμένη σας ενέργεια, κάνοντας αντεπιθέσεις στον εχθρό που σας προκάλεσε. Το στοιχείο αυτό δίνει απίστευτη ζωντάνια στις μάχες, καθώς το ρίσκο της αντεπίθεσης αξίζει τον κόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου