Το τέλος της πρώτης σεζόν του Walking Dead συγκίνησε τους παίκτες και τους άφησε να απορούν με αγωνία για το μέλλον της μικρής Clementine. Μετά τα όσα πέρασε μαζί με τον Lee Everett, μια αξέχαστη πατρική φιγούρα που δεν συναντάμε συχνά στα παιχνίδια, η Clem αναγκάζεται να μεγαλώσει απότομα και να διαλέξει μεταξύ όλων όσων της έμαθε ο Lee ή ενός διαφορετικού, πιο σκοτεινού μονοπατιού. Στο Walking Dead Season 2 έρχεται η ώρα να ζήσετε το τέλος του κόσμου από τη σκοπιά ενός παιδιού.
Δεν είναι απαραίτητο να έχετε ολοκληρώσει την πρώτη σεζόν, αλλά αν το έχετε κάνει μπορείτε να φορτώσετε τα saves σας έτσι ώστε να δείτε αρκετές αναφορές σε επιλογές που έχετε κάνει. Αυτό δεν αλλάζει κάτι στην κεντρική ιστορία, αφού όλες οι επιλογές οδηγούν στο ίδιο τελικό σημείο, όμως κάνει πιο ομαλή την μετάβαση από την πρώτη στη δεύτερη σεζόν. Επίσης, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου για το πού ακριβώς έχετε κάνει backup τα saves στον σκληρό δίσκο, αφού αυτά εντοπίζονται αυτόματα στο ξεκίνημα του παιχνιδιού.
Κάτι που βοηθάει αρκετά στην κατανόηση των νέων χαρακτήρων είναι να έχετε παίξει το 400 Days DLC, καθώς επιλογές που έχετε κάνει και χαρακτήρες που έχετε συναντήσει σε αυτό κάνουν την εμφάνισή τους στο Walking Dead Season 2. Το νέο γκρουπ επιζώντων που συναντάει η Clementine δεν έχει τη δυναμική του αρχικού γκρουπ, όμως δεν αργείτε να αποφασίσετε ποια μέλη του εμπιστεύεστε περισσότερο και ποια αντιπαθείτε. Αν και υπάρχει ικανοποιητική ποικιλία προσωπικοτήτων στο γκρουπ, δεν αργείτε να νιώσετε την απουσία και την ωριμότητα του Lee. Σχεδόν κανένας ενήλικας δεν είναι σε θέση να πάρει μια λογική απόφαση έγκαιρα δίχως να θέσει τη ζωή κάποιου άλλου μέλους σε κίνδυνο και δεν είναι λίγες οι φορές που το βάρος της τελικής απόφασης πέφτει στους ώμους της μικρής Clementine. Από εκεί και πέρα, αυτό που ελέγχετε εσείς ως παίκτης είναι το πώς αντιδρά η ίδια η Clem σε όσα συμβαίνουν γύρω της.
Από μικρή στα δύσκολα.
Αρκετοί χαρακτήρες αργούν να εξελιχθούν και να σας κάνουν να νοιαστείτε για αυτούς κι έτσι είναι εύκολο να πάρετε αρκετές αποφάσεις χωρίς να επενδύσετε συναισθηματικά σε αυτές, σε αντίθεση με την πρώτη σεζόν όπου υπήρχε η εντύπωση πως το κάθε τι μετρούσε και μπορούσε να γυρίσει εναντίον σας ανά πάσα στιγμή. Εκτός αυτού, όλοι οι χαρακτήρες σας δίνουν τουλάχιστον ένα λόγο να μην τους εμπιστευτείτε από την πρώτη στιγμή που τους συναντάτε, με αποτέλεσμα η κάθε συναναστροφή να γίνεται περισσότερο μηχανικά παρά να είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Η εξέλιξη της κεντρικής ιστορίας δεν επηρεάζεται από τις επιλογές σας, όσο σημαντικές κι αν αυτές φαίνονται να είναι. Για παράδειγμα, το να ληστέψετε κάποιον ή να τον αφήσετε να φύγει, ή το να κάνετε αμέτρητες προσπάθειες να πετύχετε κάτι μόνο και μόνο για να το δείτε να μην πραγματοποιείται ποτέ. Το Walking Dead Season 2 μοιάζει να έχει πάρει αρκετά στοιχεία από την τηλεοπτική σειρά Walking Dead, όπως την εμφάνιση ενός αρχηγού που έχει δημιουργήσει τη δική του μικρή κοινότητα κάνοντας ό,τι νομίζει ο ίδιος σωστό ή την παρουσία μιας σκληροτράχηλης γυναίκας που έχει αρκετές ομοιότητες με την τηλεοπτική Carol.
Από τα αρνητικά στοιχεία του σεναρίου είναι η συχνή επανάληψη θεμάτων από τους ίδιους χαρακτήρες. Ο ένας δεν σταματάει να δείχνει πόσο συναισθηματικά ασταθής είναι, ενώ η άλλη συζητάει σχεδόν αποκλειστικά για την εγκυμοσύνη της. Ενώ αρχικά αυτά τα θέματα έχουν ενδιαφέρον, στο τρίτο με τέταρτο επεισόδιο σταματούν να κάνουν εντύπωση και γίνονται περισσότερο κουραστικά και επαναλαμβανόμενα παρά οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και με τις ατέλειές του, το Walking Dead Season 2 σας φέρνει αντιμέτωπους με διλήμματα ανεξάρτητα από το πόσο σίγουροι είστε για τις αποφάσεις που πρόκειται να πάρετε. Υπάρχουν φορές που στέκεστε μεταξύ λογικής και συμπάθειας προς κάποιον ήρωα, άλλες φορές επιλέγετε μεταξύ βίας ή λογικής, ενώ το τέλος κρύβει... εκπλήξεις που κάνουν την επερχόμενη τρίτη σεζόν να φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.
Μια λάθος κίνηση αρκεί για να γίνετε δείπνο.
Ο χειρισμός παραμένει ο ίδιος με του Walking Dead Season 1. Επιλέγετε να χειρίζεστε την Clementine είτε με χειριστήριο, είτε με ποντίκι και πληκτρολόγιο. Όταν πλησιάζετε ένα αντικείμενο μπορείτε να το κοιτάξετε ή να το πάρετε και να το βάλετε στο τυπικό inventory που εμφανίζεται στα αριστερά της οθόνης. Κάτι που φαίνεται να είναι μόνιμο φαινόμενο σε αυτά τα interactive comics της Telltale, είναι ότι δεν υπάρχει δυνατότητα προσπέλασης των cutscenes και των διαλόγων, με αποτέλεσμα να αναγκάζεστε να ξαναβλέπετε ολόκληρες σκηνές όταν κλείνετε το παιχνίδι πριν φτάσετε στο checkpoint.
Δεν έχετε τη δυνατότητα να εξερευνήσετε ιδιαίτερα τοποθεσίες όπως στην πρώτη σεζόν, ούτε ζείτε σκηνές όπως εκείνες του φαρμακείου ή της φάρμας, όπου χρειαζόσασταν αντικείμενα ώστε να προχωρήσετε παρακάτω. Αυτή τη φορά όλα γίνονται άμεσα, με το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού να αποτελείται από quick time events (που επαναλαμβάνετε αναγκαστικά όταν κάνετε λάθος) και κλικ σε διαλόγους. Αυτό είναι κάτι που από τη μια πλευρά κάνει τη δράση να εξελίσσεται γρήγορα, αλλά από την άλλη εξανεμίζει την ατμόσφαιρα που μόνο μια εξερεύνηση τουλάχιστον μερικών λεπτών μπορεί να προσφέρει. Ουσιαστικά το παιχνίδι προχωράει αποκλειστικά μέσα από τους διαλόγους της Clementine με τα μέλη του γκρουπ. Η εξερεύνηση, όταν αυτή είναι δυνατή, περιορίζεται σε μερικά βήματα δεξιά-αριστερά της οθόνης, και σύντομων περιγραφών των ελάχιστων αντικειμένων που βρίσκονται κοντά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου