Metro: Last Light Redux Review

Ως γνωστόν το Metro: Last Light είναι η συνέχεια του εκπληκτικού Metro 2033. Η 4Α Games έμεινε πιστή στην επιτυχημένη συνταγή του πρώτου παιχνιδιού και έκανε ένα απλό ανακάτεμα της τράπουλας, όμως ξέχασε να βάλει μέσα τα καλύτερα χαρτιά της. Το πρώτο φάουλ ήταν ότι ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του Metro: Last Light, δόθηκε προς αγορά μέσω DLC το ranger mode του παιχνιδιού. Ένα mode που προσέφερε μια μοναδική εμπειρία στο Metro 2033, στο Last Light ήταν μόνο επί πληρωμή. Το δεύτερο θέμα ήταν ότι το Last Light ήταν αρκετά πιο εύκολο από τον προκάτοχο του. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μιλάμε για ένα κακό παιχνίδι, καθώς το Last Light ήταν και είναι ένα από τα καλύτερα FPS των τελευταίων ετών. Απλά η σύγκριση με τον προκάτοχο του ήταν αναπόφευκτη και σε αυτή δυστυχώς υστερούσε. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, το Metro: Last Light Redux μεταφέρεται και αυτό στη νέα γενιά σε νέα έκδοση.

Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Metro 2033, o Artyom ως ranger πλέον, εκτός από τα μεταλλαγμένα πλάσματα έχει να αντιμετωπίσει και μια ακόμα μεγαλύτερη απειλή: την απληστία και ακόρεστη όρεξη της ανθρώπινης φυλής για εξουσία. Οι νέες παρατάξεις που εμφανίζονται στο Last Light, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο και από ότι φαίνεται ούτε μια πυρηνική καταστροφή δεν είναι ικανή να ενώσει τους ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες και αντιλήψεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κάνουν την εμφάνιση τους περισσότεροι χαρακτήρες, που όμως βάζουν εσάς σε ρόλο παρατηρητή και όχι πρωταγωνιστή απέναντι τους. Μεγάλο μέρος του παιχνιδιού το βιώνετε άλλοτε σαν θύμα και άλλοτε σαν θύτης σε μια δίνη ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και χιλίων δυο άλλων αφορμών για περισσότερο πιστολίδι και περισσότερη δράση.

Εξερευνώντας την ανατριχιαστικά έρημη επιφάνεια.

Δράση για την οποία το Last Light δικαίως θεωρείται κορυφαίο. Το ας το πούμε πρόβλημα ή παραφωνία εντοπίζεται στο ότι συγχωρεί πολλά λάθη και τα πυρομαχικά και εφόδια βρίσκονται σε αφθονία. Η 4A Games επέλεξε να ακολουθήσει το δρόμο της ασταμάτητης δράσης, αντίθετα με το Metro 2033 του οποίου ο πυρήνας είναι οι μηχανισμοί επιβίωσης. Σε αυτό το σημείο αναλαμβάνει τα ηνία το Last Light Redux, συστήνοντας σας δυο νέα modes: το spartan για όσους θέλουν run and gun καταστάσεις και ξέφρενους ρυθμούς, και το survival, που προσαρμόζει το παιχνίδι στο στιλ του Metro 2033, με λιγότερα διάσπαρτα πυρομαχικά κτλ. Ότι κι αν επιλέξετε, το Last Light Redux προσφέρει μια μοναδική εμπειρία, η οποία όμως πέρα από τα δυο νέα modes, δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από την αρχική έκδοση του παιχνιδιού. Τα δυο νέα modes είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενα. Ειδικά το survival, ισορροπεί αρκετά τους αρχικούς γρήγορους ρυθμούς του παιχνιδιού, ενσωματώνοντας το αγχωτικό gameplay του Metro 2033. Επίσης όλα τα όπλα και προσθήκες από τα DLC προσφέρουν αρκετό “υλικό” για να χαθείτε για ώρες στον κόσμο του.

Δυστυχώς δεν έχει γίνει καμία αναβάθμιση της νοημοσύνης των εχθρών, οι οποίοι παρουσιάζουν την ίδια ανισόρροπη συμπεριφορά. Υπάρχουν στιγμές όπου δεν ξέρετε από που σας έρχονται οι σφαίρες, οι εχθροί σας πλαγιοκοπούν με επιτυχία και βρίσκεστε νεκρός πριν καν προλάβετε να καταλάβετε τί έχει γίνει. Υπάρχουν όμως και στιγμές που περπατάτε πίσω από κάποιον εχθρό χωρίς αυτός να σας αντιλαμβάνεται, βλέπετε τους εχθρούς σε αρκετές περιπτώσεις για ανεξήγητο λόγο να βγαίνουν από το ασφαλές σημείο που βρίσκονται και να κάθονται σε ανοιχτό χώρο δίνοντας την ευκαιρία για εύκολες βολές κτλ.