Pages - Menu

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Jazzpunk Review για κλάματα...

Το Jazzpunk είναι ένα παράξενο παιχνίδι. Καταφέρνει μέσα σε λίγες ώρες να χωρέσει τόσους μηχανισμούς χωρίς ποτέ να καταλήγει σε ένα συγκεκριμένο είδος gameplay. Και όλα αυτά τα κάνει με τεράστιες ποσότητες παλαβού και καλογραμμένου σουρρεαλιστικού χιούμορ που θα έκανε τους Monty Pythons να δακρύσουν από χαρά. Εσείς θα δακρύσετε από τα γέλια πάντως.
Η ιστορία είναι απλή. Νομίζω δηλαδή γιατί δεν είμαι σίγουρος πως υπάρχει κάποιο σενάριο αλλά σίγουρα υπάρχουν χαρακτήρες που σας καθοδηγούν μέσα από τις τέσσερις πέντε μεγάλες πίστες του τίτλου. Είστε ο Polyblank, ένας κατάσκοπος της ψυχροπολεμικής περιόδου και αναλαμβάνετε κάποιες αποστολές που σας αναθέτει ο αρχηγός της υπηρεσίας σας. Αυτή είναι όλη κι όλη η ανάπτυξη χαρακτήρα που έχετε και δεν χρειάζεστε περισσότερη. Οι πρώτες αποστολές σας έχουν αίσιο τέλος ακόμα και αν κατά τη διάρκειά τους κάνετε διάλειμμα για να δείτε ταινία, σκορπίζοντας παντού τα ποπ κορν σας, ακόμα και αν ξεσκεπάσετε την εισβολή των φρικτών μυγανθρώπων στην Γη, ακόμα και αν βοηθήσετε έναν βάτραχο να συνδεθεί στο διαδίκτυο, ακόμα και αν μία ψηφιακή πίτσα σας στείλει στην πιτσοκόλαση όπου τα βάζετε με τα πιτσοζόμπι, ενώ ούτε μία ψηφιακή γαμήλια τούρτα που σας στέλνει σε έναν κλώνο του Quake με ανάλογη θεματολογία δεν μπορεί να σας σταματήσει. Κάποια στιγμή όμως το σχέδιο πάει πολύ στραβά και από εκεί που απολαμβάνετε την άδεια σας, βρίσκεστε κυνηγημένος, με την μοίρα της μυστικής οργάνωσης και τη ζωή του αρχηγού στα χέρια σας. Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά η τρέλα πάει στα βουνά και περνάει πολύ καλά εκεί πάνω.
Το gameplay του Jazzpunk αποτελείται από διάσπαρτα ξεκαρδιστικά και καλοφτιαγμένα mini-games που σπάνια έχουν σχέση με την ιστορία ή έχουν έστω νόημα. Βλέπετε και κάνετε πάρα πολλά πράγματα, μερικά διαρκούν μόλις λίγα δευτερόλεπτα ίσα ίσα για να πουν ένα γρήγορο αστείο. Κάποια mini-games σας δίνουν αντικείμενα για να ολοκληρώσετε κάποια άλλα, ενώ μέσα από το περιορισμένο inventory μπορείτε να δοκιμάσετε ότι κουβαλάτε σε περαστικούς και αντικείμενα με ποικίλα αποτελέσματα. Υπάρχουν και μερικοί γρίφοι που απλά απαιτούν παρατηρητικότητα και εφευρετικότητα αλλά η δυσκολία του τίτλου είναι πολύ χαμηλή συνολικά. Την περισσότερη ώρα τρέχετε γύρω γύρω για να ανακαλύψετε κάθε κρυφή γωνία και αντικείμενο και για να ακούσετε τι έχουν να πουν οι NPCs, κάτι που αξίζει να κάνετε γιατί οι διάλογοι και οι ατάκες είναι τόσο καλογραμμένοι, γεμάτοι μοντέρνα και κλασσικά αστεία, που θα σπαρταράτε από τα γέλια. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλους, καθώς η φαρσοκωμωδία και το μαύρο χιούμορ του παιχνιδιού είναι ιδιαίτερο και αρκετοί ίσως δεν το απολαύσουν.
Η πρώτη πίστα με τουλάχιστον 20 mini-games για να ανακαλύψετε.
Η πρώτη πίστα με τουλάχιστον 20 mini-games για να ανακαλύψετε.
Όπως είναι λογικό, η πολλή πλάκα κουράζει σε κάποια φάση, οπότε αν αποφασίσετε να παίξετε το Jazzpunk με την μία, τα τελευταία επίπεδα μπορεί να μην σας κάνουν εντύπωση. Το αναφέρω αυτό επειδή το παιχνίδι είναι υπερβολικά μικρό. Χρειάστηκα κάτι παραπάνω από δύο ώρες για να το ολοκληρώσω έχοντας βρει και κάνει τα πάντα έκτος από μερικά achievements. Αν ο ρυθμός σας είναι πιο χαλαρός και κυνηγήσετε τα achievements τότε με λίγη δυσκολία ίσως βγάλετε τρεις με τέσσερις ώρες ενασχόλησης. Ακόμα και έτσι όμως η τιμή του είναι αρκετά υψηλή (14 ευρώ στο Steam).
Από αισθητική άποψη, το Jazzpunk είναι κουκλί. Με ελάχιστα πολύγωνα και μία πλούσια παλέτα χρωμάτων δημιουργεί ένα πανέμορφο περιβάλλον. Πάντως μην περιμένετε κάποια έντονη ατμόσφαιρα, αφού τα mini-games και τα αστεία σπάνε συνεχώς τον “τέταρτο τοίχο”. Λειτουργεί χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, είναι πανάλαφρο, ενώ οι λιγοστές ρυθμίσεις μπορούν να το κάνουν να τρέξει ακόμα και στην τοστιέρα σας. Ο ήχος είναι ακόμα καλύτερος, ντυμένος φυσικά με μελωδίες τζαζ, αστεία ηχητικά εφέ πολύ καλής ποιότητας και ξεκαρδιστικά voice overs που κάνουν ακόμα πιο γελοία τα πράγματα.

Το Jazzpunk είναι απόλαυση για τα μάτια, το μυαλό και τα αυτιά. Δεν έχει λάθη, δεν έχει προβλήματα και πετυχαίνει απόλυτα τους στόχους του. Αν σας αρέσει το παλαβό χιούμορ και οι φαρσοκωμωδίες θα το λατρέψετε. Δυστυχώς όμως η διάρκεια του είναι πολύ μικρή, η τιμή του δυσανάλογα υψηλή και δεν προσφέρεται για πολλαπλά παιξίματα αφού ένα καλό αστείο δεν έχει την ίδια γεύση μετά την πρώτη φορά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου