Ratchet & Clank: All 4 One

Τι ζήλευαν οι PC gamers στο PS2; Τα JRPG και τα Ratchet and Clank (ναι, και τα Jak). Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες ολόκληρες για τα αριστουργήματα της Insomniac (και τα συγγενή αραβουργήματα της Naughty Dog, που ούτως ή άλλως συνδέονταν σε παραπάνω από ένα σημεία, κρυφά ή φανερά) αλλά θα μείνουμε σε δύο σημεία. Πρωτίστως στο ότι -όπως συνέβη και με το Jak- το gaming κοινό έμεινε με το στόμα ανοιχτό όταν ήρθε αντιμέτωπο με το παιχνίδι της αμερικανικής εταιρείας, αδυνατώντας να συλλάβει ότι αυτό το αποτέλεσμα έβγαινε από μία (έστω και Hi tech για την εποχή της) κονσόλα, και κατά δεύτερο στο ότι δέκα ολόκληρα χρόνια μετά, μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού τα αντίστοιχα παιχνίδια που έχουν τόση αμεσότητα και απόκριση στο χειρισμό όπως το πρώτο Ratchet.
Σε αυτό το είδος των Action-Platformers, είδος που η αλήθεια είναι ότι φυλλοβόλησε με το πέρασμα του καιρού και την επικράτηση των shooters, το Ratchet & Clank έθεσε τον πήχη, και τον έθεσε πολύ ψηλά. Τόσο ψηλά που ακόμα και η Insomniac κάθε φορά κοπιάζει για να τον φθάσει και να τον ξεπεράσει. Και υπάρχουν βεβαίως περιπτώσεις που πέρασε και πολύ από κάτω, μην αγγίζοντάς τον κάν -όπως στην περίπτωση του Gladiator (για Secret Agent Clank και Size Matters που στο κάτω κάτω δεν έχει και ανάμιξη ούτε λόγος)- και πολύ δυστυχώς, στην περίπτωση του All 4 One.
Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε τι σκοπό εξυπηρετεί αυτό το παιχνίδι πέρα από το να προσεγγίσει ένα μικρότερο σε ηλικία κοινό. Όχι ότι τα «κανονικά» Ratchet & Clank παιχνίδια είναι δυσπρόσιτα από αυτή την ηλικιακή ομάδα, αλλά όπως και να το κάνουμε, από ένα σημείο και μετά, προκειμένου να εξερευνηθούν εις βάθος, απαιτούν πιο ενήλικη προσέγγιση. Ίσως λοιπόν οι ιθύνοντες της Sony θεώρησαν ότι οι μικρότερης ηλικίας παίκτες, θέλουν κάτι ακόμα πιο βασικό και απλοποιημένο, που εκτός των άλλων θα μπορεί να ενσωματώσει επιτυχημένα στοιχεία, που στα υπόλοιπα παιχνίδια της σειράς λόγω δομής και σχεδιασμού δεν είναι δυνατό να υπάρξουν.