Warhammer 40000: Space Marine

Αν κάποιος θυμόταν τη σειρά Warhammer 40K μέσα από τα υβριδικά RTS-RPG παιχνίδια για τα PC, πλέον θα πρέπει να ξεχάσει οτιδήποτε γνώριζε γι' αυτήν. Το Space Marine πρόκειται για μια «κονσολοποιημένη» έκδοση της σειράς, η οποία έκδοση βασίζεται εξ ολοκλήρου στην υπερβολική δράση, στο «hack 'n' slash» και το «shooting» στοιχείο, πετώντας απ' έξω τα RPG στοιχεία και τους squad μηχανισμούς των περασμένων παιχνιδιών. Το ότι όμως το παιχνίδι περνάει υπό αυτήν την action μορφή στις κονσόλες, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και κακό.
Εκεί που το Space Marine δεν τα καταφέρνει, είναι στο ότι δεν πείθει κανέναν πως αυτή η αλλαγή κατεύθυνσης στο στυλ και στο genre αποτελεί παράλληλα και ένα βήμα εξέλιξης για τη σειρά, ενώ δεν καταφέρνει να προσφέρει και τίποτα επιπλέον στο νέο είδος –της δράσης τρίτου προσώπου- στο οποίο ανήκει. Το πρόβλημα του Space Marine είναι ότι έκανε μια μεγάλη αλλαγή, αλλά δεν ξέρει τον λόγο για τον οποίο την έκανε.
«Space of War»
Το γιατί δεν πείθει η μετατροπή από RTS/ RPG σε action hack 'n' slash/ shooting, ξεκαθαρίζει από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα gameplay: Η απροκάλυπτη χρήση μηχανισμών άλλων –περισσότερο επιτυχημένων- console παιχνιδιών δείχνει ακριβώς ένα παιχνίδι χωρίς ταυτότητα. Ύστερα από το εισαγωγικό video (το οποίο δεν έχει και πολλά να πει στον παίκτη, παρά μόνο ότι έχει τον έλεγχο ενός Ultramarine, ο οποίος καταφθάνει –με αλα MasterChief τρόπο- στον πλανήτη Graia) και μόλις ο παίκτης πάρει το ρόλο του -τεραστίων διαστάσεων αρχηγού της squad- Titus, γνωρίζει ότι έχει να κάνει με ένα παιχνίδι που έχει επηρεαστεί υπερβολικά από το Gears of War.

Αν κάπου διαφέρουν τα δύο παιχνίδια, είναι κυρίως στο σύστημα κάλυψης (το οποίο απουσιάζει από το Space Marine), αλλά και στο γεγονός ότι ο τίτλος της Relic βασίζεται κατά το ήμισυ στο melee σύστημα μάχης. Ειδικά το τελευταίο, μας κάνει πολλές φορές να νομίζουμε ότι παίζουμε ένα καθαρόαιμο hack 'n' slash παιχνίδι, αφού και εδώ ορισμένοι μηχανισμοί, όπως οι απλές combo κινήσεις, οι ορδές των εχθρών (Όρκς) να έρχονται προς το μέρος του παίκτη, αλλά και οι ειδικές κινήσεις (Fury) με τις οποίες θα «καθαρίσει» με ευκολία μεγάλους αριθμούς εχθρών από την οθόνη, τον κάνουν να νομίζει ότι παίζει τη δυτική έκδοση του Dynasty Warriors.

Το -αρκετά ικανοποιητικό στην αίσθηση κάποιες φορές- hack 'n' slash μέρος, είναι τόσο ένα από τα θετικά στοιχεία του Campaign, όσο και από τα αρνητικά. Ο λόγος που ισχύει κάτι τέτοιο, είναι ο άνισος βαθμός δυσκολίας από αναμέτρηση σε αναμέτρηση και κυρίως μετά το πρώτο μισό του παιχνιδιού. Τα combos που εκτελεί ο παίκτης έχουν μεν εντυπωσιακά εφέ και το animation προσδίδει μια «βαριά» αίσθηση στις κινήσεις, όμως αυτά τα combos εγκλωβίζουν συνέχεια τον παίκτη μέσα στις ορδές των Όρκ, αφήνοντάς τον ακάλυπτο τόσο στις κοντινές επιθέσεις, όσο –κυρίως- στις μακρινές.
Σύστημα μάχης: Melee & Ranged
Από ένα σημείο και μετά, κάθε «αρένα» στο campaign mode περιλαμβάνει και πολλούς εχθρούς με βαρύ Ranged οπλισμό, όπως Όρκς που κάθονται σε ψηλά σημεία και φέρουν Rocket Launchers. Πολλές φορές ο παίκτης θα δει την ενέργειά του να πέφτει στο μηδέν όταν δέχεται ταυτόχρονα ρουκέτες από τρείς και τέσσερεις τέτοιους εχθρούς, που δεν πρόλαβε να εξοντώσει όσο ήταν «εγκλωβισμένος» μέσα σε κάποιο melee combo.
Με βάση το παραπάνω θα λέγαμε ότι και το σύστημα αναπλήρωσης της ενέργειας είναι προβληματικό. Το μόνο που κάνει αυτό το σύστημα είναι να εγκλωβίζει τον παίκτη σε ένα ακόμη animation, αφήνοντάς τον ακάλυπτο στη μέση της μάχης, όσο προσπαθεί να ολοκληρώσει την εκτέλεση ενός Ορκ προκειμένου να αναπληρώσει ένα μέρος της ενέργειάς του. Το Space Marine έχει ένα διπλό σύστημα ενέργειας, τόσο με κάποιου είδους energy shield (σαν του Master Chief) η οποία αναπληρώνεται αυτόματα, αλλά και με μπάρα «ζωής», που αναπληρώνεται μόνο μέσα από τα animation εκτέλεσης