Pac-Man Championship Edition DX

Πέρα από όλα εκείνα τα στοιχεία που το καθιστούν ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια των τελευταίων ετών -και τα οποία θα δούμε στη συνέχεια- κλείνοντας την κονσόλα, αφού είχαμε καταγράψει αρκετές ώρες παρέα με το Pac-Man Championship Edition DX, μια και μόνο σκέψη ήρθε στο μυαλό: Δεν είναι όλα τα κλασικά παιχνίδια κατάλληλα για μεταφορά στον κόσμο των τριών διαστάσεων. Το είδαμε με τον Sonic, το είδαμε και με τον Pac-Man την εποχή που το PlayStation βρισκόταν στο απόγειό του και η φράση “3D” ήταν το must της εποχής. Έπρεπε να περάσουν δύο γενιές συστημάτων και οι δημιουργοί να αφυπνιστούν από το “τρισδιάστατο λήθαργό” τους, για να γίνει κατανοητό ότι τις σπουδαίες ιδέες δεν τις κακοποιείς ούτως ώστε να τις προσαρμόζεις στο σήμερα.
Το σήμερα είναι αυτό που πρέπει να προσαρμόζεται στις σπουδαίες ιδέες. Και το Pac-Man Championship Edition DX είναι η πεμπτουσία αυτής της λογικής, ένα ξεκάθαρο δείγμα ότι η αρχική ιδέα ήταν ιδιοφυής και δεν χρειαζόταν καμία τρίτη διάσταση για να γίνει αρεστή σε νέο κοινό. Απλά, ένα μικρό “tweak” χρειαζόταν για να φρεσκαριστεί και να επανέλθει καλύτερη από ποτέ. Δεν θέλουμε να γίνουμε υπερβολικοί, αλλά από το Mario 64 και το επιτυχές πέρασμα ενός 2D τίτλου στις τρεις διαστάσεις έχουμε να δούμε τόσο επιτυχημένη αναβίωση videogame franchise.
“Βαρύγδουπες δηλώσεις και διθύραμβοι από την εισαγωγή”, ίσως σκεφτείτε. Ζητούμε συγνώμη αν σας φανήκαμε υπερβολικοί, αλλά ένα τέτοιο αριστούργημα, όπως το νέο Pac-Man, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Δεν βλέπεις συχνά το πρώτο διάσημο -και ίσως πιο άμεσα αναγνωρίσιμο- παιχνίδι στην ιστορία των videogames να γνωρίζει τέτοιες δόξες. Η αρχή είχε γίνει πριν από τρία χρόνια με την έκδοση Championship, αλλά στις 24 Νοεμβρίου του σωτηρίου έτους 2010 η Namco πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό της.
Το Pac-Man Championship Edition DX είναι ένα σύγχρονο αριστούργημα, που παράλληλα λειτουργεί και ως φόρος τιμής στο αρχικό παιχνίδι, ένας τίτλος που κυκλοφόρησε για να γιορταστούν τα 30 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του “Puc-Man” στα arcades της Ιαπωνίας και των Η.Π.Α.

Για όσους δεν είχαν δοκιμάσει την Championship έκδοση, αξίζει να αναφέρουμε ότι με αυτήν η Namco διατήρησε μεν το κλασικό πνεύμα της σειράς, προσθέτοντας όμως στο gameplay διάφορες παραμέτρους που το καθιστούν φρέσκο και σαφώς ανανεωμένο. Η βασική αρχή παραμένει ίδια: Ελέγχουμε τον Pac-Man μέσα σε δισδιάστατα επίπεδα και καλούμαστε να φάμε όλες τις “κουκκίδες” που υπάρχουν στον εκάστοτε λαβύρινθο, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τα φαντάσματα που καραδοκούν. Η μεγάλη αλλαγή στην έκδοση DX εντοπίζεται σε διάφορα επιμέρους σημεία της προαναφερθείσας θεμελιώδους αρχής, σημεία που διατηρούν το πνεύμα αναλλοίωτο, αλλά ταυτόχρονα απογειώνουν την εμπειρία.

Η σημαντικότερη εξ αυτών των αλλαγών εντοπίζεται στο γεγονός πως η απώλεια ζωής στο Pac-Mac CE DX δεν έχει και μεγάλη σημασία. Ναι, ζωές συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά σκοπός μας εδώ δεν είναι να “καθαρίσουμε” τον εκάστοτε λαβύρινθο από τις κουκκίδες, αλλά να σημειώσουμε το υψηλότερο δυνατό σκορ μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό όριο. Και εδώ εντοπίζεται το “colpo grosso” της Namco: Το κυνήγι των βαθμών.