Ferrari: The Race Experience

Περιμένοντας να ολοκληρωθεί το downloading του Ferrari The Race Experience, βρεθήκαμε για ακόμα μια φορά στην ευχάριστη θέση της αναμονής για τη δοκιμή ενός racing τίτλου. Πριν ακόμα βρεθούμε στο ψηφιακό cockpit της θηριώδους 599ΧΧ και φορέσουμε τα αγωνιστικά μας γάντια, η φαντασία είχε ήδη αρχίσει να οργιάζει για το τι έπρεπε να περιμένουμε από τη νέα πρόταση της System 3. Εξάλλου, πρόκειται για μια δημιουργία που προσφέρει αποκλειστικά και μόνο οχήματα από το ιστορικό Maranello, οπότε είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος τί μπορεί να πάει στραβά. Και όμως, παρά τις πανέμορφες καμπύλες των κομψών Ιταλίδων και πέρα από τις ασύλληπτες ιπποδυνάμεις, το τελικό πόρισμα δεν είναι θετικό, γιατί κάπου χάθηκε η ουσία.
Το Ferrari The Race Experience αποτελεί ουσιαστικά το διάδοχο του Challenge Trofeo Pirelli, ενός τίτλου που, σε γενικές γραμμές, είχε το ίδιο περιεχόμενο και είχε επίσης διατεθεί μέσω του PlayStation Store. Ο developer διατυμπανίζει συνεχώς πως έχουμε μπροστά μας τον επίσημο εξομοιωτή οδήγησης της Ferrari και αν τελικά η ιταλική εταιρία έβαλε την υπογραφή της, τότε μάλλον φαίνεται πως δεν ήταν ιδιαίτερα προσεκτική.
Ταξίδι στο όνειρο...
Το πρώτο θετικό σημάδι έρχεται από την σχεδόν μεθυστική εισαγωγική σκηνή, όπου ορισμένα ιερά τέρατα του παρελθόντος προσπαθούν να ακολουθήσουν τους σύγχρονους "πυραύλους" της εταιρίας. Φυσικά, στον τίτλο της System 3 προσφέρονται αποκλειστικά και μόνο αυτοκίνητα τα οποία φέρουν επάνω τους το θρυλικό Cavallino, οπότε η αρχή είναι αναμφίβολα εντυπωσιακή. Στη συνέχεια εμφανίζεται το κεντρικό μενού επιλογών, όπου για φέτος η δημιουργός εμφανίζεται ιδιαίτερα απλόχερη. Είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που ένας τίτλος είναι εφοδιασμένος με τόσα πολλά modes, ενώ αν αναλογιστεί κανείς πως η τιμή απόκτησης του είναι ιδιαίτερα χαμηλή, τότε θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα πως η ομάδα ανάπτυξης δεν έκανε τσιγγουνιές.
Το career mode είναι αυτό που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον των περισσοτέρων, αν και η αλήθεια είναι πως, τουλάχιστον στην αρχή, ο χρήστης θα θελήσει να βρεθεί αμέσως σε κάποια διαδρομή και να οδηγήσει την Ferrari των ονείρων του. Kάνοντας φιλότιμες προσπάθειες ώστε να αντισταθούμε και να εξερευνήσουμε περισσότερο το κυρίως μενού, γίνεται αντιληπτό πως παρέχεται κάτι για όλα τα γούστα.
Είτε κάποιος επιθυμεί απλά και μόνο να τρέξει ενάντια στον χρόνο, είτε να δοκιμάσει τις αντοχές του απέναντι σε αντιπάλους που ελέγχει η CPU, η πρόκληση φαίνεται αρχικά –το τονίζουμε- να είναι δεδομένη. Ανάλογα με τη χρονολογία κατασκευής του εκάστοτε οχήματος θα παρέχεται και ένα διαφορετικό τουρνουά, ενώ η επιλογή Challenge Cards θα αποτελέσει ένα ασταμάτητο παιχνίδι εξερεύνησης και συλλογής καρτών. Όσο περισσότερες αποκτήσει ο παίκτης, τόσο περισσότερες πληροφορίες θα μάθει για το ιστορικό της εταιρίας, ενώ θα μπορέσει στη συνέχεια να προβεί και σε ορισμένες, αισθητικές κυρίως, τροποποιήσεις των οχημάτων.
Το Ferrari The Race Experience αποτελεί μία πρώτης τάξεως εικονική εγκυκλοπαίδεια, ένα μεθυστικό οφθαλμόλουτρο για τους φίλους των τεσσάρων τροχών, μιας και ορισμένα τέρατα του παρελθόντος βρίσκονται στη λίστα –όχι όλα από την αρχή- ενώ η εικόνα των 458 Italia, Enzo FXX, California και, φυσικά, της θηριώδους 599XX, θα κάνουν τα...σάλια των περισσοτέρων να τρέξουν.
Ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα
Αλλά αρκετά με τα τυπικά. Το κουμπί της μίζας πατήθηκε με μια εντονότατη αίσθηση ανυπομονησίας και ο δωδεκακύλινδρος κινητήρας ξεκίνησε να γουργουρίζει, καταβροχθίζοντας αχόρταγα το καύσιμο. Οι στροφές άρχισαν να ανεβαίνουν απότομα, τα ελαστικά ούρλιαζαν στην άσφαλτο, ο έλεγχος έδειχνε να είναι εξωπραγματικός και, ευτυχώς, τα διαστημικά φρένα ήταν πάντοτε παρόντα ώστε να μειώσουν αισθητά την ταχύτητα. Όνειρο ή πραγματικότητα; Δύσκολη απάντηση.
Δυστυχώς, τα περισσότερα από όσα μόλις ειπώθηκαν, απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα του Ferrari The Race Experience. Το πρώτο χτύπημα έρχεται από τον τεχνικό τομέα, ο οποίος δείχνει να μην έχει βελτιωθεί καθόλου σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο της εταιρίας. Η μεγαλύτερη απογοήτευση έρχεται από την κάμερα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, από την οποία δείχνει κατά κάποιο τρόπο να απουσιάζει η τρίτη διάσταση.