Mega Man Zero Collection (@DS)

Δεν μπορώ να πω πως είχα ποτέ σε ιδιαίτερη υπόληψη τα Mega Man Zero, την τετραμελή spin-off σειρά του διάσημου ήρωα της Capcom που είχε κυκλοφορήσει πριν μερικά χρόνια αποκλειστικά για το GBA. Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, το σνομπάρισμά μου προερχόταν κυρίως από νοσταλγολαγνικά κίνητρα, αφού τα θεωρούσα ως ένα ανούσιο μπαστάρδεμα της κλασικής σειράς ώστε να φανεί πιο προσιτό στους gamers μιας νεότερης γενιάς. Κάτι σαν τις Ultimate σειρές των ηρώων της Marvel, δηλαδή…
Παρόλα αυτά, θα ήμουν άδικος αν δεν παραδεχόμουν ότι αν τα δει κάποιος μεμονωμένα αποτελούν μια σειρά από άκρως ενδιαφέροντα δισδιάστατα action/platform. Αφού λοιπόν η Capcom κατάλαβε ότι το παρελθόν του Mega Man είναι πιο ελκυστικό από το μέλλον και μας έδωσε τα Mega Man 9-10, είπε να μας θυμίσει και το αρκετά πιο πρόσφατο παρελθόν, στην φορητή του τουλάχιστον μορφή. Θα μου πείτε, υπάρχουν και τα Mega Man X ή ακόμα και τα Mega Man Star Force, αλλά εκεί πάει εντελώς αλλού το παραμύθι…
Μετά τον Τυφώνα "Κατρίνα", έχουμε και τον Τυφώνα... "Κατίνα"!Για όσους δεν έτυχε να δοκιμάσουν τη σειρά όταν πρωτοβγήκε, οφείλω να καταδείξω κάποιες βασικές ομοιότητες και διαφορές που είχε σε σχέση με τα πρωτότυπα ΜΜ. Καταρχάς, διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη βάση του gameplay της σειράς, αφού πρόκειται, όπως είπα, για ένα 2D run & gun platform, ενώ και εδώ υπάρχουν τα διάφορα επίπεδα με τα ισάριθμα boss fights, με καθένα από αυτά να σας κληροδοτεί το όπλο του. Από εκεί και πέρα, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι μηχανισμοί του ίσως να διαθέτουν λίγο μεγαλύτερο βάθος, αφού μπορείτε να αναβαθμίσετε τα όπλα σας, καθώς και να έχετε διάφορες επιπλέον ειδικές ικανότητες και «βοηθούς», τα αμφιλεγόμενα «Cyber Elves». Βλέπετε, άλλοι τα θεώρησαν ως μια ευπρόσδεκτη προσθήκη που δίνει μια νέα διάσταση στο gameplay, αλλά οι πιο σκληροπυρηνικοί πως απομακρύνουν τη σειρά από τις «καθαρές» ρίζες της και περισσότερο αποσπούν την προσοχή από το κεντρικό παιχνίδι.
Όσο για το τι διαφορές διαθέτει η μεταφορά των παιχνιδιών στο DS; Πρώτα από όλα, το σενάριο της σειράς συνδέεται με τέτοιο τρόπο που καθιστά χρήσιμο το γεγονός ότι μπορείτε να παίξετε και τα τέσσερα μέρη συνεχόμενα στο Easy Scenario. Άλλωστε μεταξύ μας, ίσως και γιατί δεν απέχουν αρκετά χρονικά οι κυκλοφορίες τους (2002, 2003, 2004, 2005), στα παιχνίδια δεν παρατηρούνται ουσιαστικές διαφορές στον τεχνικό τομέα, οπότε για κάποιον που δεν έχει προηγούμενη επαφή με τη σειρά, θα μπορέσουν να αποτελέσουν κάλλιστα ένα μεγάλο ενιαίο παιχνίδι. Μάλιστα μειώνεται και το επίπεδο δυσκολίας, αφού σας δίνει εξαρχής τα Cyber Elves, αλλά και κάποια από τα upgrades των όπλων. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι κάτι αντίστοιχο με το Easy Mode του Mega Man 10, αλλά σίγουρα όχι ακριβώς το ίδιο. Βλέπετε εδώ δεν απευθύνεται σε εντελώς ανίκανους, αλλά απλώς μετριάζει κάπως το απάνθρωπα δύσκολο επίπεδο των αυθεντικών εκδόσεων και εστιάζει στο αγνό action/platform gameplay.
Κάτι αυτή η ξανθιά κοτσίδα που φτάνει μέχρι τα πόδια του, κάτι το ότι φοβάται τις... κατσαριδούλες όπως αυτή, ε, δεν θέλει και πολύ για να αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι το όνομα "Ζero" αναφέρεται στο ποσοστό βαρβατίλας που διαθέτει...Μπορείτε τέλος να ρυθμίσετε εσείς το configuration των πλήκτρων όπως σας βολεύει, ενώ υπάρχουν και διάφορα μάλλον ασήμαντα extras, όπως μια συλλογή με εικόνες από τα παιχνίδια.
Μην περιμένετε φυσικά να έχει αλλάξει κάτι στον τεχνικό τομέα των παιχνιδιών. Ακόμα και η ανάλυση έχει μείνει η ίδια, με αποτέλεσμα να μην καλύπτει ολόκληρη την οθόνη του DS! Τουλάχιστον τόσο τα γραφικά όσο και η μουσική επένδυση ήταν από τα καλύτερα που είχαμε δει στο GBA, οπότε δεν φαίνεται τόσο άσχημο ότι βρίσκονται μια γενιά πίσω.