Virtua Fighter 3

Η Sega μπήκε δυνατά στην αγορά των 3D Fighting ως πρωτοπόρος του είδους το 1993 με το Virtua Fighter, δημιουργώντας νέες προοπτικές στο συγκεκριμένο genre. Η διαρκής εξέλιξη των 3D γραφικών έκανε την κυκλοφορία του sequel επιβεβλημένη, με προηγμένο A.I., αλλά χωρίς ωστόσο η Sega να μας εντυπωσιάζει στο θέμα του ρόστερ. Για το Virtua Fighter 3 η ιαπωνική εταιρεία κράτησε το development δύο χρόνια αντί για ένα, με στόχο να προσφέρει ουσιαστικές αλλαγές, τόσο στην Arcade έκδοση, όσο και στην τελευταία της κονσόλα, το Dreamcast, εκεί όπου η σειρά πραγματοποίησε και επίσημα ντεμπούτο. Το τρίτο μέρος της σειράς επανήλθε δριμύτερο και αυτή τη φορά χάρη στο νέο arcade hardware της Sega με την ονομασία Model 3.
Πιάνοντάς το τότε στα χέρια μου αναρωτήθηκα αν άξιζε την αναμονή. Ως fan της σειράς, αξίζει να αναφέρω ότι το VF3 είναι από αυτά τα games που διαθέτουν το λεγόμενο «βάθος». Όσον αφορά στην τεχνική, τα combos και το γενικότερο feeling, ελάχιστα Fighting games αφήνουν τα ίδια συναισθήματα όπως αυτά που παρέχει ο συγκεκριμένος τίτλος. Μπορεί το Virtua Fighter 3 να προοριζόταν αρχικά για το Saturn αλλά το παιχνίδι έφτασε τελικά στα σπίτια των gamers μέσω του Dreamcast με την ονομασία Virtua Fighter 3tb (όπου tb σημαίνει team battle). Ο λόγος ήταν ότι η Sega ήθελε να ρίξει το βάρος των νέων τίτλων στην επόμενή της κονσόλα, ευελπιστώντας να τα πάει κάπως καλύτερα σε πωλήσεις, με την λυπηρή συνέχεια που όλοι γνωρίζουμε. Η έκδοση του Dreamcast είναι ουσιαστικά μία αναβαθμισμένη έκδοση του Virtua Fighter 3.