Xenoblade Chronicles 3D Review

Ομολογώ ότι λίγα παιχνίδια χάρηκα όσο το Xenoblade Chronicles στο Wii. Πρόκειται για έναν πραγματικά τεράστιο τίτλο που φρόντισε να βάλει στη θέση τους πολλά “νέα” RPG της ιαπωνικής σχολής που κυκλοφόρησαν στα δυνατότερα συστήματα της προηγούμενης γενιάς και ακόμα αποτελεί σημείο αναφοράς όταν μιλάμε για JRPG ανοιχτού κόσμου.

Για να θυμηθούμε λίγο τί εστί Xenoblade Chronicles, πρόκειται για την ιστορία του Shulk και της παρέας του, με ένα περίεργο σπαθί ονόματι Monado και τον πόλεμο μεταξύ των όντων που ζούνε πάνω σε δύο πετρωμένους γίγαντες, όταν η αέναη πάλη τους έληξε με ισοπαλία. Ο πόλεμος μεταξύ των βιολογικών κατοίκων του τιτάνα Bionis και των μηχανικών κατοίκων του Mechonis είναι το σκηνικό μιας περιπέτειας 30-40 ωρών στον τεράστιο κόσμο του παιχνιδιού.

Το σύστημα μάχης παραμένει από τα πιο αξιόλογα στο είδος. Πρώτα απ' όλα, δεν υπάρχουν random encounters. Οι εχθροί είναι πάντα εμφανείς και πολλές φορές δεν σας επιτίθενται αν δεν κάνετε εσείς την πρώτη κίνηση. Άλλες φορές, όταν βρίσκετε εχθρούς που σας επιτίθενται, μπορείτε να τους αποφεύγετε ή να βρίσκετε έναν άλλον τρόπο να πάτε εκεί που θέλετε. Κατά τη διάρκεια των μαχών έχετε την ελευθερία να κινείστε στο πεδίο της μάχης, με την βασική επίθεση να γίνεται αυτόματα. Όμως υπάρχουν κάποιες ειδικές δυνατότητες των χαρακτήρων ονόματι arts οι οποίες προσθέτουν έξτρα καλούδια όπως πιο δυνατές επιθέσεις, healing, αλλαγές στα στατιστικά των χαρακτήρων και τον εχθρών ώστε να γυρίσετε υπέρ σας τις πιθανότητες νίκης στην μάχη. Πολλά από τα arts έχουν διαφορετική αποτελεσματικότητα ανάλογα με το πού βρίσκεστε μέσα στο πεδίο της μάχης όταν τα εκτελείτε. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα συγκεκριμένο χτύπημα του Shulk, που αν το κάνετε πίσω από τον εχθρό, τον ρίχνει από τα πόδια του και για λίγο είναι ανοιχτός στις επιθέσεις σας. Ταυτόχρονα μπορείτε να κάνετε ομαδικές επιθέσεις, ενώ με παρόμοιους μηχανισμούς μπορείτε να φέρετε πίσω στην ζωή κάποιο μέλος που έχει φάει υπερβολικό ξύλο. Βέβαια όλα αυτά έρχονται με το κόστος του cooldown οπότε η μικροδιαχείριση του χρόνου που χρειάζεται για να χρησιμοποιείτε τα arts σας, παίζει σημαντικό ρόλο, ειδικά στις πιο δύσκολες μάχες.

Ακόμα και με τις παραχωρήσεις στον οπτικό τομέα, παραμένει πανέμορφο.

Έπειτα έχετε τον εξοπλισμό που δημιουργείτε ή μαζεύετε, τα ether crystals που φτιάχνετε σε ειδικούς φούρνους και έχουν διαφορετικές ιδιότητες, τα μικρά quests δεξιά κι αριστερά που ξεκλειδώνουν μέρη της ιστορίας και παρουσιάζουν τις σχέσεις των χαρακτήρων μεταξύ τους προσφέροντας μια πιο ανθρώπινη υπόσταση στην όλη ιστορία, ενώ υπάρχουν πολλά μικρά και μεγάλα μυστικά κρυμμένα στον τεράστιο κόσμο του παιχνιδιού. Γενικά, το Xenoblade Chronicles είναι γεμάτο με περιεχόμενο και θα σας κρατήσει απασχολημένους για πολύ καιρό.

Τι γίνεται όμως με την μεταφορά του παιχνιδιού στο 3DS, ή για την ακρίβεια, στο New 3DS; Γενικά μπορώ να πω ότι η έκδοση του 3DS είναι κατώτερη από την έκδοση του Wii. Το πρώτο και πιο βασικό που αποτελεί ερώτηση πολλών είναι το πώς ο τίτλος εκμεταλλεύεται τους νέους τρόπους χειρισμού του New 3DS. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι το Classic Controller του Wii, και όχι άδικα. Η διάταξη είναι ακριβώς η ίδια, με το C-stick να αποτελεί τον δεξί αναλογικό που ρυθμίζει την κάμερα και τα κουμπιά ZL και ZR να είναι εύκολα στη χρήση και να κάνουν ότι ακριβώς και τα ZL/ZR στο Classic Controller. Το C-stick στην αρχή είναι λίγο άβολο, αλλά τίποτα που να μην συνηθίζεται μετά από κάποιες ώρες χρήσης. Σίγουρα δεν θα ήταν ότι καλύτερο σε ένα twin-stick shooter, αλλά δεν τα πάει άσχημα ως τρόπος ρύθμισης κάμερας. Το πιο μεγάλο αρνητικό, που έχει να κάνει περισσότερο με έλλειψη παρά με κακή μεταφορά και bugs, είναι ότι η οθόνη αφής δεν χρησιμοποιείται καθόλου, παρά μόνο για στατιστικά έτσι ώστε να μην συνωστίζεται η πάνω οθόνη. Θα μπορούσε να είναι μια καλή ευκαιρία για απλοποίηση των μενού ή την αλλαγή στολών και όπλων σε πραγματικό χρόνο, αλλά τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει και είναι κρίμα.

Επίσης, δεν υπάρχει νέο περιεχόμενο εκτός από το Collection mode. Σε αυτό εξαργυρώνετε tokens που παίρνετε είτε παίζοντας, είτε μέσω StreetPass, είτε με το Shulk amiibo, για να βλέπετε μοντέλα χαρακτήρων ή να ακούτε μουσική από το soundtrack του παιχνιδιού. Σαν επιπρόσθετο bonus, μπορείτε να συνεχίσετε να ακούτε την μουσική στο Collection mode και με κλειστό το New 3DS σας, βάζοντάς το σε sleep mode.

Το παιχνίδι είναι γεμάτο με επικές μάχες.

Εκεί όμως που το Xenoblade Chronicles 3D υποφέρει περισσότερο είναι ο οπτικός τομέας. Παρά την αυξημένη δύναμη του New 3DS, γίνονται κάποιες παραχωρήσεις στα γραφικά για να διατηρείται το frame rate. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές θολές υφές και μερικά μοντέλα που έχουν υποστεί απλούστευση για να μη ζορίζουν το φορητό. Δυστυχώς αυτές οι αλλαγές είναι εμφανείς ακόμα και στην μικρότερη και πιο αραιά σε pixels οθόνη του New 3DS, αφαιρώντας κάτι από το καταπληκτικό στιλ γραφικών του παιχνιδιού. Το 3D επίσης δεν έχει προσεχτεί ιδιαίτερα. Δεν προσθέτει κάτι συγκεκριμένο, πέραν του ότι κάνει τα γραφικά λίγο πιο ευκρινή, αλλά δεν χάνετε και πολλά αν το έχετε κλειστό. Κάτι που είναι κάπως άδικο, αφού ένας τίτλος με τόσο ανοιχτά περιβάλλοντα και τρελό draw distance θα ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία για χορταστικά εφέ 3D. Ο ήχος, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, με ένα από τα καλύτερα soundtrack που έχουμε ακούσει σε JRPG. Αυτό λέει πολλά, αφού το είδος φημίζεται για τις κορυφαίες συνθέσεις. Η δουλειά που έχει γίνει στην μουσική επένδυση είναι πραγματικά απίστευτη. Δεν υπάρχει να μην νιώσετε αυτή την περίεργη χαρά ακούγοντας την μουσική στα Gaur Plains. Οι ιαπωνικές φωνές έχουν φύγει ανεπιστρεπτί και καλώς ή κακώς πρέπει να αρκεστείτε στις αγγλικές φωνές που έχουν και μια έντονη βρετανική χροιά.