Deadlight με πολύ μυστήριο...

Μπορεί η καλοκαιρινή περίοδος που διανύουμε να είναι ιδιαίτερα "ξερή" από κυκλοφορίες βιντεοπαιχνιδιών στα ράφια των καταστημάτων, όπως συνηθίζεται, από την άλλη μεριά όμως οι προτάσεις στα ψηφιακά καταστήματα έρχονται να συμπληρώσουν αυτό το κενό με ορισμένους αξιολογότατους τίτλους. Αυτή τη φορά το λόγο έχει η ισπανική Tequila Works, μπαίνοντας με το δεξί στην υπηρεσία του Xbox Live Arcade με τον πρώτο της τίτλο, ονόματι "Deadlight". Αν και ο εν λόγω τίτλος δε μπορεί να φτάσει τα "μεγαλεία" των Outland, Limbo κ.λπ. που έχει φιλοξενήσει το σύστημα της Microsoft, δεν παύει να είναι μία πάρα πολύ καλή επιλογή -αν και λίγο ακριβή για αυτά που προσφέρει- για τις καλοκαιρινές βραδιές που διανύουμε.
Παρά το γεγονός ότι το θέμα των ζόμπι είναι χιλιοειπωμένο από τα διάφορα μέσα ψυχαγωγίας, δε γίνεται να παραβλέψουμε την άνθηση που έχει λάβει τα τελευταία χρόνια. Αν και θα έλεγε κανείς ότι αυτό το υπο-είδος παιχνιδιών θα μπορούσε να φτάσει στα επίπεδα κορεσμού που έφτασε πριν μερικά χρόνια η διαρκής επίσκεψή μας στα διάφορα πεδία μάχης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, τελικά βλέπουμε ότι κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος. Τα Dead Island, Left 4 Dead, Dead Rising και το εξαιρετικά επιτυχημένο DayZ αποτελούν μερικά παραδείγματα τίτλων που χρησιμοποίησαν με διαφορετικό ύφος και τρόπο το θέμα των ζόμπι καταφέρνοντας να κερδίσουν το ενδιαφέρον του κόσμου, ακόμα και όταν παρουσίαζαν σχεδιαστικά και τεχνικά προβλήματα.
Πού είσαι Kirkman…
Το Deadlight μας μεταφέρει στο Seattle του 1986 όπου η Γη για αδιευκρίνιστους λόγους, έχει καταληφθεί από νεκροζώντανους ή Shadows όπως προτιμά να τους ονομάζει ο τίτλος, χωρίς να αναφέρεται πουθενά ο όρος ζόμπι αν και δεν χωράει αμφιβολία ότι δεν είναι τίποτε άλλο από μία διαφορετική ονομασία. Το γενικότερο εικαστικό ύφος του τίτλου είναι αναμφίβολα επηρεασμένο από το εξαιρετικό κόμικ Walking Dead, κάτι που φαίνεται σε μεγάλο βαθμό από τα σκίτσα όμοιας τεχνοτροπίας που συνοδεύουν τα περισσότερα cutscenes.

Δυστυχώς, παρά την έμπνευση των δημιουργών από το μοναδικά καλογραμμένο κόμικ, το σενάριο του Deadlight είναι αισθητά κοινότυπο. Το σεναριακό υπόβαθρο που θέλει τον πρωταγωνιστή Randall Wayne να εντοπίσει τη γυναίκα και την κόρη του είναι αδιάφορα αποδομένο, αποτυγχάνοντας τελικά να μας περάσει οποιοδήποτε αίσθημα αγωνίας.
Οι διάφοροι χαρακτήρες έρχονται και φεύγουν με γρήγορους ρυθμούς, χωρίς να προλάβουν να προσφέρουν τίποτε περισσότερο από κλισέ προσωπικότητες με την απελπιστικά ερασιτεχνική δουλειά των ηθοποιών που δανείζουν τις φωνές τους να μη βοηθάει στη συνολική εικόνα. Βέβαια η τροπή που παίρνει η ιστορία στο τέλος του τίτλου παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο που θα μπορούσε να είχε εάν δινόταν περισσότερο βάθος στους χαρακτήρες