Οκ, μπορεί στο πρώτο το event να με άφησε παντελώς απογοητευμένο, καθώς δεν συνδυάστηκε με διαγωνισμό οινοποσίας μία επιθυμία που είχα αφήσει την φαντασία μου να μου δημιουργήσει, όμως η παρουσία τίτλων όπως τα
Dead Space 2, Crysis 2, Battlefield: Bad Company 2 - Vietnam, Battlefield: Play4Free και τα δυο νέα multiplayer modes για το Medal of Honor (καθώς και μερικά παιχνίδια ακόμα για τα οποία ωστόσο δεν μπορώ να βγάλω «κιχ» -ακόμα) αντιστάθμισαν για εμένα πλήρως την ύπαρξη των υπόλοιπων μη-shooter παιχνιδιών.
Εντάξει, ίσως να υπερβάλλω τόσο δα, λιγουλάκι, για τη… φαιδρότητα των άλλων τίτλων, όμως όταν μου ξεκινάς κοτζάμ κινηματογραφικό presentation με τον ήχο στο «κόκκινο» προβάλλοντας πρώτο το The Sims: Medieval, κάπου αναρωτιέμαι κι εγώ με τι κριτήρια επιλέγονται οι προτεραιότητες στα παιχνίδια (προφανώς όχι αλφαβητικά πάντως…).
Το καλό ωστόσο ήταν ότι στις 11 το πρωί, μέσα στο απομακρυσμένο Ο2 Arena του Λονδίνου, δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτούμε παράπονα για φασαρία από τους ανύπαρκτους γείτονες κι έτσι η παρουσίαση του line-up των παιχνιδιών συνεχίστηκε απτόητα με το πάτωμα και τους τοίχους να σείονται στην κυριολεξία από τον θόρυβο! Ήταν πραγματικά κρίμα που αργότερα έπρεπε να μεταβούμε σε απλές και ποταπές... 40ρες και 50αρες οθόνες με ακουστικά ή κοινά ηχεία τελευταίας τεχνολογίας. Πφφφ…
Ααααχχχ... Ξέρετε πώς είναι αυτά: στην αρχή κάθεσαι κι ακούς, μέχρι να σου δώσουν το ΟΚ για να αρχίσεις να παίζεις. Σαν τη γυμναστική στο σχολείο ένα πράμα...The Sims Medieval: Αν η γιαγιά μου είχε πατίνια…
…θα ήταν τρόλεϊ. Κάπως έτσι μας πλασάρισαν οι άνθρωποι της EA το concept του The Sims: Medieval, αφού οι developers του παιχνιδιού είπαν ότι η όλη ιδέα βασίστηκε σε ένα «what if» σενάριο βάσει του οποίου μεταφερόμαστε στη μεσαιωνική εποχή έχοντας πλήρη έλεγχο των sims μας (με την ίδια λογική δηλαδή, στο μέλλον μάλλον μπορούμε να περιμένουμε και The Sims: Stone Age ή και The Sims: Back to the Future).
Στην έκδοση που παρουσιάστηκε, φάνηκε ότι σε αντίθεση με τα κλασικά The Sims όπου ο παίκτης καλείται να κουμαντάρει μια οικογένεια, ο σκοπός αυτή τη φορά είναι η απόλυτη και αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του μονάρχη στο βασίλειό του. Μπορείτε φυσικά όπως πάντα να ελέγξετε κάθε sim και να επιδιώξετε να πετύχετε τους δικούς του ατομικούς στόχους, όμως η διοίκηση του βασιλείου προέχει όλων των άλλων. Με το που θα αναπτύξετε την πόλη σας χτίζοντας διάφορα βασικά κτήρια (πύργο για μάγους, στρατώνα και μεταλλουργείο κ.λπ.), μπορείτε να ξεκινήσετε διάφορα quests τα οποία είναι όλα σχεδιασμένα έτσι ώστε οι sims σας να κερδίζουν εμπειρία και να μαθαίνουν (και να ξεκλειδώνουν) συνεχώς νέα πράγματα. Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει ο Create-a-World editor, καθώς το The Sims: Medieval θα προσφέρει έναν έτοιμο «κόσμο» στους παίκτες, με προκαθορισμένα σύνορα και γειτονικά βασίλεια.
Στο The Sims Medieval παίζουν πάμπολλες ιστορίες σε κάθε βασίλειο, τις οποίες ως καλός μονάρχης (και κάτι παραπάνω) θα πρέπει να ακούσετε/παίξετε.Παρόλο που στην παρουσίαση φάνηκε ότι οι θέσεις των κτηρίων της πόλης ήταν προεπιλεγμένες, το customization των εσωτερικών τους χώρων όπως και των χαρακτήρων αυτών καθαυτών είχε απίστευτα μεγάλη γκάμα επιλογών – χαρακτηριστική άλλωστε της σειράς Sims. Αν και οι παραγωγοί θα σας πουν ότι το Sims δεν έχει ακόμα φτάσει σε σημείο κορεσμού, προσωπικά αναρωτιέμαι πότε θα αποφασίσουν να αναστήσουν το παλιό και καλό SimCity, του οποίου ανέκαθεν ήμουν οπαδός…
Dead Space 2: In space no one can hear you scream
Μετά από απανωτές παρουσιάσεις του single player στο παρελθόν, ήρθε επιτέλους και η σειρά του multiplayer του Dead Space 2 να αντικρίσει τα φλας των δημοσιογράφων. Η Visceral φαίνεται ότι έκανε ένα μικρό «άλμα» όσον αφορά την ανάπτυξη του multiplayer κομματιού του Dead Space, καθώς δεν εισήγαγε τεράστιους χάρτες με δυνατότητα υποστήριξης διψήφιου αριθμού παικτών, αλλά κράτησε τα πράγματα σχετικά «οικογενειακά» ορίζοντας ένα μάξιμουμ τεσσάρων Necromorphs και τεσσάρων Humans ανά χάρτη. Οι εν λόγω πίστες, πέντε στο σύνολό τους, θα έχουν διάφορα objectives έτσι ώστε να ξεφύγει η δράση από το κλασσικό deathmatch.
Κρατώντας τον αριθμό των παικτών μικρό, το παιχνίδι διατηρεί τον τρομακτικό του χαρακτήρα και στο multiplayer. Ως Humans, ουσιαστικά ενσαρκώνετε τις δυνάμεις ασφαλείας της πόλης Sprawl, οι οποίοι είναι όλοι ντυμένοι και στολισμένοι σαν τον Issac. Ως Necromorph δε, μπορείτε να διαλέξετε από τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες νεκροζωντανών, η καθεμία με διαφορετικές ικανότητες και εξειδικεύσεις στον ανθρώπινο ακρωτηριασμό. Αυτές είναι οι Spitter, Lurker, Puker και Pack. Τα Packs θυμίζουν ανθρώπινα μωρά και έχουν την μικρότερη αντοχή (με μία βολή, πάπαλα), όμως αν καταφέρουν και αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο, το κεφάλι του τελευταίου αποτελεί παρελθόν σε δευτερόλεπτα. Ο Lurker δε, είναι ο «καμπέρης» της φάρας καθώς έχει τη μικρότερη μάζα και μπορεί να κάνει ταρζανιές του στυλ «την αράζω στα ταβάνια μέχρι να περάσει κάποιος».
Η Visceral φαίνεται ότι κατάφερε να ενθαρρύνει την λειτουργία των παικτών σαν ομάδα, καθώς ο υποφαινόμενος γινόταν συνεχώς κιμάς μέσα σε λίγα λεπτά κάθε φορά που αποφάσιζε να το παίξει Γιαννάκης ο Ραμπο, μέχρι που εν τέλει είπε «ασ’ το, αυτή τη φορά, θα πάω με τους άλλους». Γηράσκω αεί διδασκόμενος…
Απο το
bobit.gr